Zijn tong in mijn mond

Mijn baas had de kassa’s van mijn collega’s al geteld. Nu was die van mij aan de beurt. Normaal gingen we allemaal tegelijk naar huis, maar vandaag had hij de rest al weggestuurd. We zaten naast elkaar in het kantoor terwijl het briefgeld door de telmachine ratelde. Ik stond op om naar huis te gaan, maar opeens stond hij voor me. Met beide handen greep hij naar mijn hoofd, trok het dicht naar dat van hem en duwde zijn tong diep in mijn mond.

Zijn tong. In mijn mond.

Zijn tong draaide woeste rondjes en hij trok hard aan mijn haar. Ik was overdonderd en het duurde even voordat ik besefte wat er aan de hand was. Ik gaf hem een duw en vroeg waar hij in godsnaam mee bezig was. Hij snapte niet waar ik het over had. Ik keek toch altijd zo verleidelijk naar hem? En ja, hij wist dat ik lesbisch was, maar dat was juist handig: dan werd ik tenminste ook niet verliefd op hem.

Op weg naar huis probeerde ik de situatie te reconstrueren. Misschien had hij gelijk. Misschien keek ik inderdaad onbewust heel verleidelijk naar hem. Ik besloot om het aan niemand te vertellen. Niemand zou me geloven en als hij erachter zou komen dat ik hierover had gesproken, dan zou hij me vast ontslaan. Hoe langer ik erover nadacht, hoe meer ik erin geloofde dat het aan mij lag. Nog niet zo lang daarvoor had mijn vertrouwenspersoon op school mijn ouders verteld dat ik verliefd op hem was. En toen was ik me ook van geen kwaad bewust. Ja, ik voelde me met hem verbonden. Maar dat kwam omdat ik een verdrietige puber was en hij naar me luisterde. Ik wist niet hoe het voelde om verliefd op iemand te zijn, misschien verwarde ik verliefdheid met geborgenheid. In dat geval was het mijn schuld.

Mijn eigen schuld

Ik vertel dit verhaal voor het eerst. Waarom ik dat nu pas doe? Omdat ik soms nog steeds kan denken dat het mijn eigen schuld was. Natuurlijk weet ik dat ik onschuldig was en dat de mannen die ik hierboven noem mijn jonge vrouwenlichaam en mijn lome oogopslag compleet verkeerd geïnterpreteerd hebben. Maar als vrouw leer je al vroeg dat je zelf verantwoordelijk bent voor de seksuele gevoelens die je oproept bij mannen.

Ik ben niet de enige

Ik ben niet de enige die tegen dit probleem aanloopt. Tijdens de laatste verkiezingen in Duitsland haalden niet de politieke standpunten van Angela Merkel het nieuws, maar vooral haar decolleté werd besproken. Wetenschapper Barbara Vreede werd tijdens haar werk gevraagd of ze even op en neer wilde springen zodat een collega naar haar borsten kon kijken. En tandartsassistente Melissa Nelson werd ontslagen door haar baas omdat hij haar te mooi vond en ze daarom een bedreiging was voor zijn huwelijk. Toen ze een rechtszaak tegen hem aanspande werd haar zaak verworpen door de rechtbank in Iowa. De rechter oordeelde dat haar geslacht niet de reden was voor haar ontslag, maar de bedreiging die ze vormde voor het huwelijk van haar baas. En die reden was legitiem.

‘Het was maar een grapje’

Sinds de supermarktmanager zijn tong in mijn mond stopte, heb ik nog talloze situaties meegemaakt waarin mannelijke collega’s of leidinggevenden zich ongepast gedroegen. Vaak worden deze seksuele toespelingen gebracht als grapje. De meest gehoorde reacties als ik zeg dat ik me onprettig voel bij zo’n gesprek? “Joh, het was maar een grapje.”, “Dat is toch een compliment?” en “Moet je me maar niet zo uitdagen.”

Ongewenste intimidatie slaat vrouwen vleugellam. En ik snap dat de meeste mannen niet die intentie hebben. Daarom zou ik tegen alle mannen willen zeggen: forceer geen gesprek over seks met je vrouwelijke collega als zij overduidelijk niet die kant op wil. Complimenteer haar niet met haar mooie billen. Probeer niet hardop haar cupmaat te raden. Probeer niet aan haar te zitten. En zeg niet tegen haar dat je best seks met haar zou willen hebben. Denk het gerust, maar zeg het niet.

Daarmee maak je niet alleen haar professionele leven een stuk prettiger, maar ook haar persoonlijke leven wordt er een stuk relaxter van.