Rutte negeerde archiefwet en wiste jarenlang elke dag sms’jes
Zijn de Nederlandse en Indonesische geschiedenis te verzoenen?
© Beeld: IISG
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (17)
Er is een schatting dat minimaal 1 miljoen Nederlanders ook Indonesische voorouders heeft. Remco Campert, de zussen O'G3NE, maar dat weet bijna niemand. Daarnaast zijn er wellicht minimaal 300.000 mensen die voorouders had te Indonesië vóór 1946. Diederik van Vleuten en Mark Rutte zijn voorbeelden. En misschien 300.000 of meer die anderszins familie had daar vóór 1946? En hoeveel honderdduizend mensen hebben familie die na 1945 naar Indonesië gingen voor de laatste koloniale oorlog. Misschien 800.000 ? De vader van Alexander Pechtold zat er middenin. Welk ander Europees land kent zulke cijfers? Welk ander Europees land heeft een druk toerismeverkeer van Nederland naar Indonesië en omgedraaid ? Het neergeschoten vliegtuig MH 17 had bijna 200 Nederlanders aan boord, de meesten gingen naar Indonesië. Indonesiërs aan boord hadden een Nederlandse afkomst of Nederlandse familie en vrienden In die zin heeft Nederland een speciale band met Indonesië . Wat anders is dat men in beide landen die band waardeert en de andere kant graag ziet. De vaderlandse geschiedenis is doordrenkt met Indonesië en dat is de geschiedenis van alle Nederlanders. De sporen daarvan zijn te zien in Nederland. Persé nauwere banden willen scheppen tussen de voormalige onderdrukker en onderdrukkers is geen optie. Toch is er een gedeelde geschiedenis en een gedeeld toerismeverkeer. Laten we dat wederzijds onderhouden. Het is ondoenlijk om 1 gemeenschappelijke visie op de koloniale geschiedenis te ontwikkelen. Het is wel nuttig als historici en de conservators van de geschiedenis samenwerken en de beide overheden de fondsen en de archieven daarvoor openstellen. Maar dit laatste blokkeert men soms.. bijv een onderzoek naar gedane excessen in de koloniale oorlog. Of een goed plan voor sanering en behoud van de Nederlandse begraafplaats Peneleh te Soerabaya. Nederland weigert een budget daarvoor. Hoewel er een aardige samenwerking op gang komt wbt het VOC-archief in Jakarta , geloof ik . Let's agree to disagree. Betrokken en nazaten moeten ieder voor zich verzoening zoeken. Maar de overheden en de instituties niet persé.
Die zogenaamde speciale band speelt alleen bij de hoogbejaarden. De generaties van erna interesseert die zogenaamde band helemaal niets, zowel in Nederland als Indonesie. Indonesie is een groot land met veel inwoners, wat moeten die nou een piepklein landje aan de andere kant van de wereld nou interesseren? Die hebben veel meer met hun interne markt en eventueel de omringende landen van doen, dat houdt hen bezig. Mijn tante van 90 heeft wel een sterke band met Indonesie omdat ze in een Jappenkamp heeft gezeten. Ik weet van die geschiedenis af, maar verder houdt me echt niet bezig hoor. Alsof mijn tante zich zo bezig hield met het verleden van haar oma, kom op zeg. Leef je eigen leven.
[ondanks de speciale historische band tussen de twee landen] Dat die band speciaal is, dat is de Nederlandse zienswijze. Dat die band gewoon hetzelfde is als die met andere bezetters, Japan, dat is de Indonesische zienswijze.
'Twee vechten, twee fout', zei mijn oma altijd. Haar zoon, mijn vader, heeft door 3 jaar Jappenkamp als puber en het na-oorlogse gelazer tot aan zijn dood een trauma van jewelste meegedragen. Niet erkend, niet bekend, maar wel altijd ontkend door iedereen. Alleen mijn moeder wist ervan, door de steeds terugkerende nachtmerries! En, eerlijk gezegd, ik herken nu ook een beetje wat '2e generatie oorlogsslachtoffer' inhoudt, want onbewust krijg je toch wat mee! Daarom vind ik he uitermate schrijnend dat een paar ouwe besjes wél iets gecompenseerd krijgen, maar dat de Nederlandse slachtoffers nog steeds 'niet moeten zeuren, want zij hebben god betere het(!) de hongerwinter niet meegemaakt'.
Ik bind niet dat Nederland banden moet hebben met zo'n radicaal islamitisch land. De politie en lokale politici steunen openlijk islamitische bendes die homosexuelen aanvallen. En moeten ook niet zomaar de ogen sluiten voor de massale bijna genocide die de Indonesische overheid pleegt in Nieuw Guinea.
Prima artikel, ook wel 'verfrissend' zo tussen de Oekraïne topics door... Over vermeende oorlogsmisdadigers: een van de bekenste is naamgever van een tunnel waar elke dag een file in staat ;).
Ik ben Indo en voel me verbonden met NL, ik ben een Nederlander! Gelukkig heelt de tijd een heleboel wonden! Ik denk dat een hoop mensen een voorbeeld kunnen nemen aan de Indo's!
Wat bedoel je dan precies? Zoals de Indo's zijn opgegaan in de NL-se samenleving tov andere 'migrantengroepen'? Besef je wel dat deze 'wij' (ben zelf ook Indo, apa kabar?;) ) al met 1 1/2 been in de NL-se samenleving stonden. (even los van de hele geschiedenis, daar is veel over te zeggen).
Ik denk dat een ruime meerderheid van de inwoners van Nederland helemaal geen speciale relatie met Indonesië heeft. Ik denk dat die speciale band eigenlijk vooral nog speelt bij Nederlanders die een Indonesische of Molukse achtergrond hebben en wellicht hun kinderen. Neemt niet weg dat de rijsttafel een heel mooi gedeeld cultureel erfgoed is. Ik geloof niet in banden op basis van een oud verleden dat niet meer actief wordt onderhouden. Er zijn nauwelijks nog actieve culturele banden zoals bijvoorbeeld in het Britse Gemenebest. Ik vind het goed dat Nederland heeft uitgesproken dat er in de politionele acties misdaden zijn gepleegd. Die verantwoordelijkheid draagt Nederland ook echt. Verder geloof ik niet dat er een soort morele plicht is voor Nederland om meer te doen, ook niet in een breed gedragen behoefte in de Nederlandse samenleving om de banden met Indonesië aan te halen. Het zou mij overigens erg verbazen als die behoefte er in Indonesië er wel zou zijn.
Er is zoveel wat nog doet denken aan Indie. Misschien dat de invloeden niet meer zo precies te herleiden zijn, maar ze zijn er natuurlijk altijd. Dat is een soort van 'stille kracht' .
Je schreef o.a.: " Het zou mij overigens erg verbazen als die behoefte er in Indonesië er wel zou zijn". Klopt Indonesiers (generalisatie, sic!) zijn nationalistisch tot zeer nationalistisch ingesteld en beducht hun soevereiniteit aangetast te zien door buitenlanders die zich in kritische zin met hun land/politiek willen bemoeien.. En met name van het bekende opgestoken Nederlandse vingertje tav de mensenrechten (nu weer tav de HLBT-gemeenschap) moet politiek Indonesie niets hebben. Daarom kreeg m.i. het recente (verzoenings)bezoek van Minister Koenders aan Rawa Gede (oorlogsmisdaad begaan tijdens de zog. politionele acties) ook zo weinig officiele/persaandacht. Wijlen oud-president en 'open moslimdenker' Abdurrahman Wahid (Gus Dur) zei jaren geleden al tegen de toen nog PvdA-parlementarier Koenders dat Indonesie met haar schaamtecultuur niets zag in excuses van Nederland aan Indonesie. "Want voor wat", moet hij gedacht hebben, "hoort wat en neen jullie schuldcultuur is niet de onze". En dat had hij goed ingeschat! Ik woon nu al 12 jaar in Indonesie (vader destijds in Jappenkamp en daarna gevangen gezet door Indonesische onafhankelijkheidsstrijders) en wat ik hierboven opschreef is mijn eigen ervaring. Ik probeer (op 15-jarige leeftijd gedeporteerd uit Indonesie nav d zog. Nieuw-Guinea crisis (oorlog)) mij vooral op het heden te concentreren en dan merk ik dat de aandacht voor (de) Nederland(se cultuur en taal) hier zeer klein is! Verzoening? Ik geloof er niet in met al die onopgeloste mensenrechtenschendingen vanaf de coup van Generaal-President Soeharto tot heden. Ook de huidige president Joko Widodo (Jokowi) zal er m.i. niet in slagen de bestaande dossiers open te breken, wat sommige binnenlandse NGO's wel van hem mochten verwachten. De Indonesische politiek is een slangenkuil, de democratie nog fragiel, de invloed van het leger (en de politie) achter de schermen nog steeds merkbaar, de corruptie haast niet uit te roeien en er zijn andere thema's (de economie en de armoedebestrijding) waaraan hij als 'sociaalvoelende' politicus de voorrang geeft! Zijn handen zijn ook gebonden o.a. door de invloed op hem van de dochter van de vader des vaderlands Soekarno, Ibu (Mevr). Megawati Soekarnoputri) van de nationalistische PDI-P(-partij).
@ Bagus Het nuanceert natuurlijk wel mijn stelling dat er weinig banden zijn tussen Nederland en Indonesië nu jij vanuit Indonesië aan deze discussie deelneemt. Heb ik toch niet helemaal gelijk. Grappig. Maar ik begrijp je toevoeging, het land daar maakt oog grote veranderingen door. Meer nog dan wat ik mij hier realiseer. Maar ik wens je zeker het allerbeste toe daar.
We moeten ook niet vergeten dat de Indonesische bevolking gemiddeld een heel stuk jonger is dan de Nederlandse. Voor de meeste Indonesiërs zijn de koloniale tijd en de vrijheidsstrijd echt geschiedenis. Niettemin denk ik dat er een vruchtbare samenwerking mogelijk is en een wederzijdse inspiratie als het om historisch onderzoek gaat. Een mooie soap over een familie met takken in Nederland en Indonesië is ook nooit weg en dat die dan zowel hier als in Indonesië op de buis komt.
@ Han vd Horst. Ik waag het te betwijfelen of een gezamenlijke historische studie van laat ons zeggen de periode vanaf WO II tot heden tot de reele mogelijkheden behoort. Wie in die periode gaat graven stuit hier al gauw op problemen (een andere 'stille kracht" dan die uit het oude Indie van Couperus), ook wel de schaamtecultuur genoemd.. Verder is er eigenlijk geen sprake van 1 Indonesisch volk; het gaat om vele volkeren met een eigen taal en cultuur (en geschiedenis). Het sterke nationalisme is het bindmiddel bij uitstekl in dit uitgestrekte eilandenrijk, dat wel. Daar is van overheidswege ook alle aandacht voor..En daar moet je als westerse (geschied)schrijver vooral niet aan komen. Ook ik zwijg er maar liever over! Recentelijk las ik echter een boek over dat Indonesie met de vele regionale verschillen van de hand van een 'deskundige' Amerikaanse schrijfster Elizabeth Pisani met de veelzeggende titel "Indonesia etc; exploring the improbable nation". Geen doorwrocht historisch noch cultureel-antropologisch boek, maar 1 dat het niveau van een toeristische verkenning toch duidelijk overstijgt. Voor geinteresseerden zeker aan te bevelen.
