ZEMBLA: Geheimen van de chemische industrie
• 25-01-2017
• leestijd 2 minuten
De teflon-fabriek van DuPont in Dordrecht heeft jarenlang hoge concentraties uitgestoten van een mogelijk kankerverwekkende stof: PFOA. Dat ontdekt het RIVM het afgelopen jaar. Momenteel voeren instanties verder onderzoek uit naar mogelijke gezondheidseffecten. Het onderzoek in Nederland komt pas op gang nadat het bedrijf in Amerika is veroordeeld tot een flinke schadevergoeding aan een bewoner die kanker kreeg.
Duizenden omwonenden en werknemers voeren daar al vijftien jaar een juridische strijd over een vergelijkbare teflonfabriek van de chemische divisie van DuPont, inmiddels omgedoopt tot Chemours. Zij denken dat ze ziek worden door de jarenlange uitstoot van PFOA, terwijl Dupont volhoudt dat de gezondheidsrisico’s klein zijn. Maar als de bewoners interne documenten boven tafel krijgen, blijkt dat het bedrijf meer dan twintig jaar informatie heeft achtergehouden waaruit substantiële gezondheidsrisico’s blijken.
Het is één van de geheimen van de chemische industrie, gereconstrueerd door Franse journalisten in
ZEMBLA Internationaal.
Kenton Wamsley, ex-werknemer teflon-fabriek in het Amerikaanse Parkersburg:
“Het is niet te geloven dat voor DuPont geld zwaarder weegt dan mensen.”
Suzanne Bailey, ex-medewerkster DuPont in Parkersburg, die een mismaakte zoon krijgt in 1981 en vlak daarna een onderzoek onder ogen krijgt over dezelfde gevolgen bij ratten:
“Het ging over ratten die waren blootgesteld aan PFOA en daardoor mismaakt waren geworden. En ik dacht: Dat is precies zoals bij Bucky.”
Of de werknemers van de Nederlandse vestiging van DuPont in Dordrecht gevaar hebben gelopen, wordt op dit moment onderzocht door de arbeidsinspectie.
Het is niet het enige chemische bedrijf waar geheimen schuilgaan achter het succes. The Dow Chemical Company heeft sinds 1981 meerdere malen druk uitgeoefend om maatregelen van de Amerikaanse milieudienst te ontlopen, vertellen voormalige medewerkers van deze overheidsinstantie, de ‘Environmental Protection Agency’(EPA). De afgelopen twintig jaar is de uitstoot van kankerverwekkende dioxines door overheden sterk aan banden gelegd. Maar de uitstoot van de fabriek in Midland is destijds wel in de lucht, de rivier, parken en tuinen terechtgekomen met blijvende gevolgen. Vijf jaar geleden is Dow daarom alsnog gedwongen de dioxine-vervuiling op te ruimen en zal daar nog jaren mee bezig zijn.
Milton Clark, toxicoloog, werkt in 1981 mee aan een rapport voor de EPA, en concludeert dat Dow de grootste verontreinigingsbron is:
“Het was belangrijk om bekend te maken dat de mensen gevaar liepen. Maar dat wilden ze niet. Ze wilden het in de doofpot stoppen. En uiteindelijk slaagden ze daarin.”