Eindelijk zagen we Wim Kok weer eens. Oud geworden.
Wit haar. Uitgeblust. Hij moest voor de commissie-De Wit (kredietcrisis) uitleggen hoe hij kon verantwoorden dat hij als commissaris van de ING-bank had meegewerkt aan de extravagante bonuscultuur, waar hij als PvdA-politicus een paar jaar eerder zo tegen gefulmineerd had.
De oud-socialistische oud-voorman meldde: “Je kan zeggen Ik doe daar niet aan mee, maar dan verander je ook niks.” Hij had het ook nog over een ‘duivels dilemma’. En hij zag er helemaal niet uit alsof hij echt ooit gekweld was geworden door een duivels dilemma. Hij schudde zijn socialistische veren af en vertrok.