Wilders en de klimaatverandering

Wilders is niet meer hongerig naar de macht, schreven we woensdag op Joop. Het was bij het Carré-debat plots duidelijk geworden. Er stond een andere Wilders. Hij heeft weliswaar nog de grootste mond en zijn uitspraken zijn nog steeds hard maar het venijn lijkt er uit. Hij maakt plots grappen waar iedereen om kan lachen.

Je kunt ook denken dat Wilders heeft misgegokt met Europa, zijn standpunten slaan niet aan. Ik hoorde een hoongelach over Nederland galmen toen hij in een van de debatten zei dat hij een hekel heeft aan ‘bangmakerij’. Het is z’n core business. Hij schetst een toekomstbeeld waar ouderen onder de brug moeten slapen omdat al het geld door de Grieken is geroofd. Het werkt niet meer. 

We zijn niet meer bang te krijgen. Zelfs niet meer voor het spookbeeld van de moslimterreur. Vorige week woensdag schoot De Telegraaf Wilders nog te hulp. ‘Al Qaeda bedreigt Den Haag’ opende de krant met chocoladeletters.

O jee! Code Rood! 

Tal van media namens zoals altijd het ‘nieuws’ over maar nee, niemand schrok. Terecht overigens. Het bericht bleek gebaseerd op een enkel zinnetje in de Friday Times, een Pakistaanse krant. Die citeerden de in Dubai woonachtige terrorisme-expert Carl Adams. Hij was de enige bron. Ik heb nog getracht te achterhalen wie Carl Adams is. Hij werd de afgelopen maanden onder meer opgevoerd als CIA-directeur, Navo-generaal, Amerikaans brigadegeneraal en drone-operator. Allemaal in dezelfde krant door dezelfde journalist. En alleen daar. Een paar uur later verwees de AIVD het verhaal naar het rijk der fabelen. 

De Telegraaf-stunt – iets anders kun je zo’n bericht niet noemen – had geen enkel effect. Nederland raakte niet in rep en roer. Wilders spint er geen meer garen bij.

Komt dat door de crisis? Er speelt misschien nog iets anders: De grootste tegenstander van Wilders zit niet in Nederland, niet in de Afghaanse bergen maar in Washington. Sinds Obama president is heeft hij een verzoenende toon aangeslagen naar de moslimwereld. Hij praat niet over kruistochten. Hij heeft de Arabische Lente actief gestimuleerd. Tegelijkertijd is hij geen nieuwe oorlog begonnen. Dat heeft wereldwijd tot een ontspanning geleid. Natuurlijk, islam-extremisten zaaien nog steeds dood en verderf maar ze spelen geen dominante rol meer in de wereldpolitiek. Dat merkt ook Wilders. 

Het is misschien toeval maar in Rotterdam, waar het rancuneuze populisme begin deze eeuw aan een opmars begon die zich door heel Nederland verspreidde, voltrok zich al eerder de ontwikkeling die we nu landelijk meemaken. Leefbaar Rotterdam slaat al maanden een andere toon aan, veel constructiever en milder. Deels heeft dat te maken met het vertrek van voormannen als de immer bittere Sorensen en de permanent gespannen Pastors.

Maar ook in de rest van de stad, gewoon op straat, is een verandering te merken. Het klimaat is vriendelijker, zachter geworden. Net als tien jaar geleden bij het populisme lijkt die trend van zachtheid zich nu ook naar de rest van Nederland te verspreiden.

Klimaatverandering, het bestaat ook in de politiek.