Wie wil herintreden in de zorg is stapelkrankzinnig of een heilige

De kwaliteit van het openbaar bestuur gaat er niet op vooruit in Nederland. Dat blijkt uit de absurditeiten die regelmatig naar voren komen. Daarbij zien wij steeds een overheid die het omgekeerde bereikt van wat zij beoogt. Mensen die alles kwijt zijn en verstoken van huis en haard over straat zwerven, worden voor zelfredzaam verklaard. Net als de grazers trouwens die in het park rond de Oostvaardersplassen zitten opgesloten. Een wet, bedoeld om flexbaantjes tegen te gaan bevordert die juist. En – zo leert Nieuwsuur donderdagavond – het beleid om herintreders terug te krijgen in de zorg is in feite een ontmoedigingsbeleid.

Lappen Hoe krijgen ze dat nu weer voor elkaar ? Verpleegkundigen hebben om hun vak te mogen uitoefenen een registratie nodig in het zogenaamde BIG-register. Als je vijf jaar of langer uit het vak bent, is een soort herexamen verplicht. Dat kost vierhonderd euro. Om dat te halen ben je wel verplicht om een voorbereidingscursus te doen, die vooral bestaat uit een map met teksten en verwijzingen naar het internet. Prijs: vijftienhonderd euro. Van de herintreders wordt dus gevraagd om een kleine tweeduizend euro te lappen om de drempel naar een matig betaalde functie te overschrijden. Dan blijkt ook nog eens de helft te zakken, wat volgens Nieuwsuur voornamelijk komt door de huiveringwekkend lage kwaliteit van de cursus en de examens.

Het salaris van een verpleegkundige beweegt zich tussen 1890 en 3375 maximaal bruto per maand. Je blijft dus altijd ruim onder de 2000 netto per maand, hoe hard je ook je best doet en hoeveel dienstjaren je op elkaar stapelt. En dan verwacht men ook nog dat je eerst 2000 euro investeert om voor dat prachtsalaris in aanmerking te komen. Mind you , als je zakt dan ben je dat geld kwijt en als je het opnieuw wil proberen, rinkelt opnieuw de kassa. Voor de goede orde: niet de jouwe.

Stapelkrankzinnig Je moet wel stapelkrankzinnig zijn óf een heilige als je bereid bent dat risico te nemen voor zo’n baan. Het is verbijsterend dat personen die deze maatregelen sanctioneren (zullen wel aardig op de Balkenendenorm zitten) dit niet door hebben.

Natuurlijk kwamen er in de reportage van Nieuwsuur bestuurders aan het woord die kanttekeningen plaatsten bij deze werkelijkheid. Zij bleven beleefd en vriendelijk voor elkaar. Ze gedroegen zich alsof ze om de tafel zaten te onderhandelen. Zij deden vriendelijke suggesties: bijvoorbeeld dat een ziekenhuis de kosten voor de cursus en het examen zou kunnen vergoeden als de kandidaat-herintreder geslaagd was. Er was eigenlijk niemand die zei: “Wat is dat voor een krankzinnigheid? We zitten met enorme tekorten in de zorg, nadat we in het afgelopen decennium de mensen met massa’s tegelijk op straat hebben geschopt. En nu zullen we dan entree heffen bij de ingang? Maak die cursus en dat examen gratis.”

Niemand. Geen van hen. Men had het te druk met redelijk blijven.

En dus zal er niets veranderen. Zoals er ook met de daklozen niets verandert. Het blijft bij mooie woorden en beleidsvoornemens. Terwijl ik deze regels tik hoor ik op de tv Jeroen Pauw een gaste aankondigen die er de grootste moeite mee had de politie te interesseren voor haar verkrachter.