Amnesty: politie treedt veel te hard op tegen demonstranten, grondrechten in gevaar
Weg met het dualisme van lichaam en geest
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (27)
Ik vind dat de wetenschap, die alles materieel verklaart, juist veel holistischer is dan (bijvoorbeeld) de religie, die een kunstmatige scheiding tussen lichaam en geest postuleert. En ik begrijp ook niet goed wat het verschil is tussen enerzijds "argumenteren, analyseren en de ratio" (westers) en anderzijds "de onmiddellijke ervaring, de intuïtie en het inzicht" (volgens de schrijfster oosters). Dat laatste is ook helemaal niet alleen oosters, maar ook bij uitstek westers. Als er IETS is waarmee in de (harde) wetenschap altijd is gescoord, dan is het wel de onmiddellijke ervaring, de intuïtie en het inzicht.
Peter Broek Dank voor je helder betoog hierdoor werd het stuk van Jensen aanmerkelijk duidelijker.
Lodewijk Langeweg, di 28 april 2015 22:32 Genoeg vragen die nog niet ingevuld zijn. Ik heb in het verleden ooit in een situatie verkeerd waarop ik dacht dat dat het mijn dood zou worden, in een paar seconden flitste mijn leven door mijn brein net als een slaapmoment van enige minuten waar je een droom hebt die een hele tijd beslaat. Hoe het zit met die bijna dood ervaringen weet ik niet maar als er iets over lees dan denk ik altijd aan mijn bovenstaande ervaring. Hersenen een uur lang geen bloed toevoer en dus ook geen zuurstof en daarna "wakker" worden en een boek kunnen schrijven lijkt mij een wonder.
Ondanks herhaalde controle van de tekst zijn er nog 2 storende typefouten in mijn eerste inzending geslopen: a) in alinea 3 schreef ik bijv.(citaat): ".... en in de plaats daarvan de onmiddellijke ervaring, de intuïtie en het zicht een revolutie in het ‘Westers’ denken betekent" Het woord zicht moet natuurlijk INzicht zijn. b) In alinea stond (citaat:) "Kortom startend vanuit het oogpunt dat het dualisme iets meer zou voldoen om grip te krijgen ...." (einde citaat. Dat had natuurlijk moeten zijn: "... dat het dualisme NIET meer zou voldoen". Sorry voor de slordigheden. b) verderop stond
Het probleem van de mens, en dus de (meerderheid van) filosofen, is dat zij de mens centraal stellen in hun benadering van het bestaan. Het westerse voegt er de “ik” toe om de kans van onderlinge vergelijk tussen mensheid mogelijk te maken, de onderscheid tussen de acceptabele (goed) en onacceptabele (kwaad). Vervolgens om in de ontstane veelheid en chaos van “ik”ken toch eenheid te kunnen creëren en de wereld overzichtelijk (controleerbaar) en ordentelijk (acceptatie voor controle) te maken is de westerse benadering gedwongen opnieuw de “ik” ontkennen met de “rede”. Rationaliteit komt in die benadering boven individu, mens en natuur te staan. De dualisme van de westerse orde is in die manier onontkoombaar in haar neiging om zijn keuze, de mens, centraal stellen in het bestaan. De oosterse benadering doet in essentie niet anders. Die geeft de mens een eigen beeld, buiten zichzelf (de vervanger van rede van het westen). Dat kan god zijn, de maatschappij, de natuur, de koning etc. In ieder geval een evenbeeld, om niet ieder keer hoeven terug te keren naar individu om er een onderscheid te maken tussen de acceptabele (goed) en onacceptabele (kwaad) “ik”ken. Vervolgens probeert mens alles naar die evenbeeld omzetten, omvormen, of simpel in de eigene te evenaren en absolutiseren. Daarmee kun je de individu onderdeel laten worden van een geheel die hetzelfde doet (een kudde) of naar hetzelfde neigt (sofisten). Hiermee wordt acceptatie gecreëerd voor gezag en controle van de absolute waarheid. Vervolgens is de acceptabel om de “ik”ken die niet de evenbeeld, de god, het gezag, de “wij” volgen elimineren in verschillende vormen daarvan. Volgens mij er bestaat geen botsing tussen het westerse en oosterse dualisme. Ze zijn twee van talloze manieren die mens kan zich en zijn bestaan interpreteren. Alleen zij hadden tot nu toe de overhand. Nu krijgen andere mogelijke interpretaties de kans om zich verspreiden en de denkwereld van filosofen laten wankelen.
Een artikel dat zaken als quantum-theorie en begrippen als 'inzicht' in het kamp van het holisme plaatst en in oppositie brengt tot het begrip 'rationaliteit' kan met recht als 'onkruid' bestempeld worden.
Mensen die alle filosofische en religieuze stromingen die het Aziatische continent, bakermat van de beschaving, de afgelopen 6000 jaar heeft voortgebracht samenvoegt onder de noemer "Oosters Denken" heeft echt flauw benul waar ze het over heeft. Het Oosten bestaat niet, en Oosters Denken al helemaal niet.
Het is een populair misverstand dat het er in de oosterse filosofie erg spiritueel aan toegaat. Het is er wel maar oosterse filosofie gaat vooral over orde en militaire macht. Oh en Ying/Yang: heel binair! Het probleem van het dualisme speelt trouwens buiten de filosofiefaculteit nauwelijks. Echte wetenschappers zijn te praktisch en resultaatgericht om zich erdoor te laten hinderen.
Probleem is altijd dat het een meer met het ander te maken heeft dan het ander. Daarom is het ene verband sterker dan het andere verband. Holistisch klnkt mij teveel in de oren alsof er een oersoep bestaat en als je er dan een ingredient uit haalt dat het dan geen soep meer is.
Quantum Entanglement Verified: Why Space Is Just The Construct That Gives The Illusion Of Separate Objects Mind no longer appears to be an accidental intruder into the realm of matter, we ought rather hail it as the creator and governor of the realm of matter. Get over it, and accept the inarguable conclusion. The universe is immaterial-mental and spiritual.'” – R.C. Henry, Professor of Physics and Astronomy at Johns Hopkins University ,
Ongeacht wat zich aan je bewustzijn presenteert, hou ervan.
Diep... een eenvoudige opdracht, maar het DOEN vergt wel heel wat meer dan alleen eenvoud. :) Holisme gebruik ik voorlopig alleen, als het gaat om genezen en helen. De huidige geneeskunde is vooral gebaseerd op symptoombestrijding en lost het onderliggende probleem niet op.
'De waarheid over bewustzijn'. Dat is een vreemde zin in een betoog waarin feitelijk wordt gesuggereerd dat de waarheid of het bewustzijn als entiteit niet bestaat. Maar de bedoeling is duidelijk. Mijn probleem met het artikel, dat overigens een zinnige samenvatting is van de status quo in de filosofie en psychologie, is dat het aanprijzen van het holisme vooral bedoeld lijkt voor wie het rationalisme te hoog is gegrepen. Maak dat compleet door het oosten (als opponent van het westen) erbij te halen en je scoort. Altijd, vooral bij de zweverigen onder ons. De schrijver schetst daarom een tegenstelling tussen rationalisme en holisme om haar verhaal een kapstok en overtuigingskracht te geven. De fixatie op verstand (wat dat ook maar is) is tamelijk geforceerd, de nadruk op het holisme als de nieuwe richting is een manier om geen antwoorden te hoeven geven. Want het holisme verklaart niets en dat is toch wat wetenschap pretendeert te doen. Wat de schrijver eveneens onvermeld laat is dat men in het oosten de westerse kijk op zaken steeds meer omarmt. Juist vanwege dat gebrek aan verklaring dat het oosterse denken kenmerkt. Dat het westen zich meer verdiept in een holistische kijk, is niet vanwege Descartes, het Cartesiaans theater waarin de beschouwer de wereld als een neutrale kijker beziet is al eeuwen achterhaald. Descartes zelf wist dat zijn uitspraak: 'ik denk dus ik ben' volslagen onzin was. Niettemin borduurde de semi wetenschap en dus de vox populi daarop voort. En zo zit de taal en daarmee het bewustzijn van velen nog vol met die onzin. Het is niet zozeer de filosofie maar de (westerse) psychologie die experimenteel vaststelde dat er geen scheiding is tussen lichaam en geest, dat ons bewustzijn slechts een monitor is waarop wij de wereld waarnemen. En dat wij gestuurd worden door wat al het leven stuurt, een sterke overlevingsdrang. Niet alleen om als soort te overleven of als individu, maar als beschermer van onze gedachten, van de manier waarop wij de wereld zien en van onze plaats daarin. We creëren een illusie over wat we zijn en waar we staan en doen er vervolgens alles aan om die illusie in stand te houden. Onze gedachten, onze ratio en onze gevoelens zijn een selffulfilling prophecy, ze zijn er slechts om in stand gehouden te worden. Als doel op zich en ter bescherming van onszelf. Die illusie gedachte lijkt inderdaad op wat het boeddhisme leert, maar is wezenlijk anders. Onze meer 'holistische' kijk op dingen heeft niets met het oosten te maken maar juist met een verdiepingsslag van onze eigen westerse kijk op dingen.
"Mijn probleem met het artikel, dat overigens een zinnige samenvatting is van de status quo in de filosofie en psychologie, is dat het aanprijzen van het holisme vooral bedoeld lijkt voor wie het rationalisme te hoog is gegrepen." Klopt. Het is een variant op mensen die zich bij gebrek aan IQ op EQ beroepen. Of die 'wijsheid' claimen die automatisch cadeau wordt gedaan met het klimmen der jaren. "Het is niet zozeer de filosofie maar de (westerse) psychologie die experimenteel vaststelde dat er geen scheiding is tussen lichaam en geest, dat ons bewustzijn slechts een monitor is waarop wij de wereld waarnemen." Duizenden jaren nadat filosofen al zo slim waren om te constateren dat er buiten ons denken niets zeker is omdat we nu eenmaal alles door die monitor van ons bewustzijn waarnemen.
'Onze meer 'holistische' kijk op dingen heeft niets met het oosten te maken maar juist met een verdiepingsslag van onze eigen westerse kijk op dingen.' Niet helemaal mee eens. In bijvoorbeeld hedendaags designmanagement is de vraag of iets 'holistisch klopt' sinds een aantal jaren een beoordelingscriterium. Daar is het een soort verdiepingsslag en min of meer een aanduiding van een criterium waarbij louter rationele argumenten al snel leiden tot een onoplosbare vergelijking. Zeer ervaren ontwerpers, kunstenaars, musici etc voelen intuïtief vrijwel perfect aan of 'iets klopt'. Dat laatste gaat soms zo ver dat ze letterlijk buikpijn krijgen als er naar hun gevoel iets niet klopt. Dat met 'je lichaam' voelen heeft zeker verwantschap met Oosterse zienswijzen.
[prefereert het oosterse denken de onmiddellijke ervaring en de intuïtie.] Heel goed wij noemen dat het buikgevoel maar het is een beladen woord, zeker hier op Joop. het gevoel liegt niet.
>>> citaat: het gevoel liegt niet... >>> In dit kader een enigszins boute zelfs naar dualisme riekende uitspraak... hoe vaak houd onze geest/(voor)gevoel niet voor de gek en hebben wij het helemaal mis en loopt het anders dan ze ons vooreerst in eerste instantie hebben "meegedeeld" ... >>> En dan achteraf te ervaren dat het toch goed/beter of uit de hand is gelopen....predestination..??..men heeft dat moeten ervaren en was toch de juiste weg..?? >>> In dit kader staat mijn onderzoek bij, waarom managers met minder ervaring en"knowhow" al te vaak hogere sores en resultaten halen. Volgens de onderzoekers waren dat diegenen, die een goed gevoel hadden door o.a een soort "6e zintuig/Fingerspitzengefühl"vertonen.. >>> Met de medewerking van de desbetreffende persoon zelfs rationeel exact niet zelf kon uitleggen/ verklaren waarom hij/zij die beslissingen nam...domweg geluk...??
Weg met het dualisme van lichaam en geest. Wat is er mis met dualisme en dialectiek? Behalve dat hun toepassingen (neutraal) alternatieven, keuzen, verschillende aspecten en potentiële conflicten (kunnen) representeren. Dualisme en dialectiek zijn een gevolg van analyse. Na analyse komt weer de synthese. Eventueel worden de verkregen elementen, resultaat van analyse, gecombineerd tot een nieuwe of andere synthese. Daarbij is het oppassen geblazen. Want daar zit een echt hoofdprobleem. "– op zoek naar een leefbare, gelukkige samenleving. En een waarheid die ons beter doet leven, ervaren en voelen". Er zijn namelijk verkeerde syntheses, ethisch gezien. En als een analyse te simpel of verkeerd blijkt te zijn, dan kunnen we hem aanvullen of vervangen door een minder simpele of andere analyse, die beter aansluit op een ervaren werkelijkheid. Enzovoort. Zoals o.a. tot uitdrukking komt in de opmerking van de schrijfster over 'gradualisme', het denken in gradaties. Wat in de wiskunde o.a. tot uitdrukking komt in het bestaan van andere getallen dan de gehele getallen en vakken als de statistiek of de kansrekening, met een kansbegrip met waarden tussen 0 en 1 inclusief ("relativiteit") en niet alleen de "symbolische" 0 en 1 (Nee en Ja) van de klassieke ("absolute") logica. Analyse en synthese zijn anders maar conceptueel equivalent. Ze kunnen niet zonder elkaar. Het tweetal analyse en synthese is zelf ook een dualisme of dialectiek. In de praktijk kunnen er zowel bij analyse als synthese problemen of beperkingen zijn, bijvoorbeeld wanneer je te maken krijgt met vraagstukken van complexiteit of effectiviteit. Een betere naam voor het vak "analyse" in de wiskunde is "analyse en synthese": differentiëren, analyse, en integreren, synthese. In (sommige) fundamentele vakken van de wiskunde zijn analyse en synthese tegelijkertijd aanwezig. Er is wiskunde, formule, stelling of theorie, die dit dualisme in het betreffende vak heel mooi uitdrukken. Met synthese uit een analyse kun je goede en slechte dingen doen in ethische zin. Er is dus goede en slechte synthese (in ethische zin). De schrijfster: "Dualistisch denken creëert hiërarchie, figuurlijk en letterlijk". Dit is niet per definitie zo, maar kan wel gebeuren bij een synthese. En gebeurt in de praktijk in een hiërarchische maatschappij (of bij een hiërarchisch probleem). Onze maatschappij met zijn sociaal darwinisme, ondanks zogenaamd Verlichting en humanisme. Vooral tegenwoordig weer. Je kunt na analyse van de Tao in Yang en Yin bijvoorbeeld een synthese maken, waarbij Yang domineert of Yang Yin domineert of Yang gecombineerd is met een minimalistische Yin. Een Yin dat altijd minder kan. Een synthese zonder balans. Een hiërarchische asymmetrie. Uiteindelijk een extremisme. Zoals in een neoliberale maatschappij. Zo kun je in het geval van het analytische tweetal egoïsme en sociaal (i.c.m. het optimalisatie principe) het sociale (Yin) ondergeschikt (hiërarchie) maken aan het maximaal egoïstische (Yang). Dit is precies wat in een neoliberale maatschappij met een neoliberale economie en een neoklassieke marginalistische micro economie gebeurt, m.b.v. de bijbehorende ("rationalistische") wiskunde: differentiëren = marginaliseren (marginaliseren, met twee betekenissen, dankzij optimaliseren ofwel extremisme). Maar wiskunde (een taal) en rationalisme (wijze van denken met pluriformiteit) zijn allemansvrienden. En de wiskunde kun je, in theorie of in principe, omschrijven als de wetenschap van alle mogelijkheden en (ir)rationaliteiten. Of in het kader van het huidige onderwerp kun je veel wiskunde een morfologie (vormenleer) van dualisme en dialectiek noemen. De keuze voor "de ondeugd", zoals in de rechtse economie (of in het rechtse kapitalisme), is niet noodzakelijk. De participatie maatschappij, een neoliberaal product, lijkt ook aan dit verkeerde synthese principe te beantwoorden. Sommigen gedwongen sociaal met weinig of geen (sociale) rechten en anderen behouden tegelijkertijd hun maximaal egoïsme (als privilege), met rugdekking van de staat. Een klassenhiërarchie. De neoliberale economie, een top wetenschap, is een voorbeeld van een verkeerde synthese. Een synthese, die de maatschappij maximaal polariseert. Er is duidelijk geen balans. Daarom noemen neoliberalen retorisch zo veel stabiliteit, die er in hun eenzijdige combinatie (synthese) niet is (voor iedereen, wel voor sommigen). Via analyse kun je vinden, waar de problemen zitten. Maar veel gestudeerde mensen, hogeropgeleiden *), hebben hier geen belang bij. Ook deze kenniswerkers willen ordinair meer macht en geld, maximaal: het paradigma van de neoliberale economie. Daarom is het elitaire neoliberalisme bij hen zo populistisch populair. Onze kennis maatschappij is via wetenschappelijk beleid moreel verloederd: kennis is corrupt. Conclusie: Tegenwoordig is het drietal lichaam, ziel en geest onder invloed van een dominante radicale top wetenschap en bijbehorend rationalisme met wiskunde helaas helemaal uit balans. Dit heeft minder met analyse (dualisme bijvoorbeeld) te maken, maar meer met een (maximaal) verkeerde synthese. Woeki Hypo is gematigd liberaal. P.S.: *) Sommigen uitgezonderd.
Het idee van een ondergeschikte YIN doet me rillen. Yin en Yang zijn complementair. Ze kunnen niet zonder elkaar. Als dat wel geforceerd wordt door de mens bv, dan verwacht ik dat die moedwillig verstoorde balans op een hele heftige manier weer terug in balans wil komen. Zonder grote schade zal dat niet mogelijk zijn. De vraag is, waar komt die schade en bij wie komt die schade?
Ik kan niet goed vat krijgen op het artikel van Stine Jansen. Ik ben een leek op het gebied van filosofie en modern, emprisch, hersenonderzoek (de twee belanfgrijkste ‘steppingstones’ in het artikel, maar wel een geinteresseerde leek. Daarom heb ik geprobeerd a.h.w. boven het artikel te ‘helicopteren’ en ben ik gaan googelen met als zoekwoorden “het brein” en “hersenonderzoek”. Het eerste waarvan ik uitga in het artikel is de expliciete wens om af te komen van het denken in dualismen. Startend bij Descartes wiens stelling “Cogito ego sum” (“Ik denk dus ik ben”) Jensen als een te beperkt filosofisch uitgangspunt voor het menselijk bewustzijn afwijst stelt zij vervolgens vast (ik citeer): “Inmiddels zijn er vele wetenschapsfilosofische kritieken op het dualisme geformuleerd. De kritische filosofie kwam met het deconstructivisme en het postmodernisme (het denken in veelheid en het perspectivisme). Andere wetenschapsfilosofen antwoordden met de radicale keuze voor de materie in het fysicalisme: er is niets buiten de fysieke natuurwetenschappelijke wereld”. Maar in de daarop volgende alinea haalt Jensen de Britse socioloog Collin Campbell aan daar waar deze vaststelt dat het ‘ Westerse’ denken in termen van argumenteren, analyseren en de ratio niet meer zou voldoen en in de plaats daarvan de onmiddellijke ervaring, de intuïtie en het zicht een revolutie in het ‘Westers’ denken betekent die net zo belangrijk zou zijn als de Verlichting en de Renaissance. Kortom startend vanuit het oogpunt dat het dualisme iets meer zou voldoen om grip te krijgen op het menselijk bewustijn komt zij uit bij een sociologische, cuulturele context het “Oosterse” vs het “Westerse” denken. Jensen betitelt dat, als ik haar goed begrijp, als een kentering van partieel analytisch denken naar geintegreerd “holistisch” denken. Tot zover kan ik de lijn in haar betoog nog redelijk goed volgen al kan ik daar zelf geen onderbouwd commentaar op leveren. Veel belangrijker vind ik vervolgens de link met empirisch hersenonderzoek. Door daarvan gebruik te maken in de opbouw van Jensen’s redenering hef je namelijk ook de dualiteit tussen de”Oosterse” waarden en het “Westerse” denken in termen van ‘ratio, empirie en wetenschap’ (de culturele context) op. Die link vind ik voor mijzelf echter onvoldoende met andere resultaten van het emprisch hersenonderzoek onderbouwd (zoals bijv. in “Ik ben mijn brein” dat de vraag naar een vrije wil ten principale ter discussie stelt). Stensen haalt wel een ander onderzoek aan van de neurowetenschapper Sam Harris die ook het denken in dualiteiten expliciet verwerpt daar waar hij een pleidooi houdt voor “het denken in termen van samenhang en verbinding in plaats van oppositie en tegenstellingen”. Daarbij komt een voor mij nieuw begrip om de hoek kijken: er zou niet zoiets bestaan als een ‘stabiel ik’, maar het het menselijk bewustzijn zou intrinsiek ‘zelfloos’ zijn. Dmv meditatie (vlg. Jensen gebaseerd op de laatste inzichten in hersenonderzoek) zou de dualiteit tussen ‘spiritualiteit’ enerzijds en ‘nuchterheid en wetenschap’ anderzijds kunnen worden opgeheven en kun je bijv. als Harris je zonder blikken of blozen een ‘spirituele atheist’ noemen. Blijft voor mij in de lucht hangen welke factoren empirisch gezien dat niet-stabiele “ik” beinvloeden. Immers Harris wijst expliciet het denken in territoriale tegenstellingen af: de culturele context (“”Oosters’ vs ‘Westers’) doet er niet toe! Vandaar Harris’ pleidooi voor een algemeen menselijk vermogen, zoals meditatie! Kortom: het artikel laat mij zitten met losse einden, waardoor ik de hoopvolle eindboodschap voor mijzelf niet goed kan duiden daar waar Jensen voor de universele toepassing van meditatie (en yoga en ademhalingsoefeningen) als bewustzijnsverruimende vermogens pleit (dat in tegenstelling tot door chemische pepmiddelen opgewekte geestesverruiming, zoals bij alcohol en drugs). Ik citeer: “Die (meditatie, LR) pakken we in letterlijke zin op, met ons hele denklichaam en onze ademhaling – op zoek naar een leefbare, gelukkige samenleving. En een waarheid die ons beter doet leven, ervaren en voelen” “Denklichaam als wenkend perspectief voor wie de dualiteit in eigen denken weet te overwinnen. Het klinkt wel verleidelijk, maar ik heb deze ervaring persoonlijk nog nooit zo duidelijk gehad! Het wachten is op een nog beter met (hersen)onderzoek onderbouwde bijdrage, waarin op een geintegreerde wijze aan de orde komen: a) de basisinsincten van ‘homo sapiens’ tot overleving (opgeslagen in het oudste gedeelte van het menselijk brein) , die m.n. in tijden van stress, oorlog en materiële tekorten weer oplaaien (zoals nu in de vluchtelingendiscussie) en b) het vraagstuk van de menselijke vrije wil (zoals in “Ik ben mijn brein”, waarin het bewustzijn van een reactie op een impuls van buiten pas seconden na de reactie komt). Tenslotte: op mijn googletocht (ik ben de naam van de site helaas kwijt) vond ik de volgende tekst (stelling of vaststelling??): de menselijke emotie zou een directe reactie op een externe impuls zijn die doorvervolgens de menselijke ‘ratio’ kan worden gecorrigeerd. Of dat ook zo is: God (of mijn ‘zelfloos bewustzijn’) mag het ‘weten’! Deze slotopmerking is niet ironisch bedoeld, maar is een oprechte reactie uit onvermogen om zonder persoonlike ervaring de uitgedragen boodschap van Jensen en Harris te kunnen onderschrijven!
In mijn vorige reactie refereerde ik aan het vraagstuk van ons brein en de menselijke vrije wil (12e alinea). Ik bedoelde daarmee te verwijzen vaar het onderzoek van prof. Dick Swaab en zijn boek "Wij zijn ons brein".
'Het wachten is op een nog beter met (hersen)onderzoek onderbouwde bijdrage, waarin op een geintegreerde wijze aan de orde komen: a) de basisinsincten van ‘homo sapiens’ tot overleving (opgeslagen in het oudste gedeelte van het menselijk brein) b) het vraagstuk van de menselijke vrije wil (zoals in “Ik ben mijn brein”, waarin het bewustzijn van een reactie op een impuls van buiten pas seconden na de reactie komt).' Ik denk dat het nog steeds diezelfde basisinstincten zijn die hun werk doen. Echter het overlevingsinstinct is gesublimeerd van verdediging door pure handkracht naar een denkende geest die zich te weer stelt tegen een mogelijk vijandige omgeving. Het bewustzijn heeft tijd nodig om een acceptabele formulering of verklaring te vinden die past binnen de sociale en individuele (psychologische) context van een persoon. Die maakt dat wat hij voorstelt niet strijdig is met andere principes of gevaar oplevert voor de eigen persoon. Vervolgens maak je je die gedachten eigen alsof je ze zelf bedacht hebt. Met andere woorden ons karakter of onze persoon bepaalt ons denken en ons gevoel, en ons karakter of ons zelf is het resultaat van alles wat we meemaakten en de dingen waaruit we leerden. En dat is grotendeels een onbewust proces. Om het beeldend te zeggen, ons leven is een verhaal dat ontstaat in de tijd die ons gegeven is. Maar niet wij schrijven dat verhaal, het verhaal schrijft ons.
"Tegenwoordig voelen meer en meer personen dat hun fysiek en psychisch evenwicht bedreigd wordt door het hectische levensritme dat hun wordt opgelegd, in het bijzonder in steden. Dan storten zij zich op ontspanningsoefeningen of op verschillende soorten yoga en martiale kunsten, afkomstig uit het Oosten. Dat kan hun deugd doen, dat is waar. Maar er bestaat een yoga die gemakkelijker en doeltreffender is. Want deze kunnen zij alle dagen beoefenen en zelfs meerdere keren per dag: de yoga van de voeding. Wanneer men om het even hoe eet, in het lawaai, zenuwachtig, haastig, kwebbelend en kibbelend… is het bijna nutteloos om vervolgens yoga te gaan beoefenen. Door moeite te doen om bewust in stilte en met aandacht te eten, heb je iedere dag de mogelijkheid om deze oefening van ontspanning en harmonisering van al je cellen te doen. Omdat je toch verplicht bent om twee of drie keer per dag te eten, denk erover na: deze oefening is gemakkelijk en gratis! Wat niet het geval is voor yogalessen of andere disciplines. Hoeveel moet je dan niet betalen om alleen maar rustig te leren worden!" Omraam Mikhaël Aïvanhov
Tja... mijn oplossing kost wel geld... ik geef Reiki. Niet alleen aan mijzelf, maar inmiddels aan een heftige ADHDer en jawel... hij slaapt beter. :) De licht meditatieve trance zorgt voor ontspanning van het lichaam dat zich daardoor zelf kan helen.