Weg met de fatbike

Provoceren, uitdagen, gevaarlijke toeren uithalen, is dat nou niet iets wat alle jongeren doen? Zowel in de jaren vijftig, zeventig, negentig en ook nu.

Wethouder Melanie van de Horst van Amsterdam wil de fatbike verbieden op bepaalde fietspaden en in het Vondelpark. Volgens de directie van Verkeer en Openbare Ruimte is dat juridisch niet mogelijk. Het zou zelfs discriminerend zijn naar een bepaalde bevolkingsgroep; bedoeld wordt de maximale gebruikers, de jongeren.

Nou van mij en van de meeste wandelaars en oudere fietsers mag het verbod doorgaan.

Kon je ooit onbekommerd door het Vondelpark wandelen, nu is het schichtig rondkijken of er niet zo n fat monster op je afkomt. Niet alleen de brede fietspaden, ook de wandelpaden en zelfs de hippieweide waar mensen rustig hun broodje eten wordt niet gespaard. Verbieden dus.

En ja hoor terwijl ik al wandelend loop te peinzen, schiet zo n fatbike met daarop lachende jongens vlak voor me langs. Ik roep ze wat na maar ze lachen alleen maar en de achterop zittende maakt zelfs een lange spotneus.

Wel verdomme, idiote, maffe en schofterige jongens; oprotten en !!!!!! Terwijl ik nog volop bezig ben met mijn woedebetoog, klinkt er een stemmetje van binnen “Hee Hans Beerends wel even reëel blijven he! Wat zou jij doen als je nu 18 was, braaf fietsen of ook op zo'n bike kruipen". Ik hoefde niet lang te fantaseren want mijn gedachten springen naar de tijd dat ik 18 was, eind jaren veertig / begin vijftig. Er was weliswaar geen fatbike in die tijd maar wel iets nieuws namelijk de bromfiets. Eerst had je van die brave bromfietsen, tjoeke tjoeke tjoek; de Solex en de Berini.Voor de overheid waren dat “Rijwielen met hulpmotor“. Mijn ouders hadden beide een Berini.

Als ze niet thuis waren ‘leenden‘ mijn broers en ik die Berini's en scheurden dan op de vele gravelpaden die rond  ons huis lagen. Zo hard mogelijk en dan ineens je stuur omgooien zodat de staart van de fiets dwars over het gravel werd gesleept. Stayeren noemden we dat, gezien bij echte motorwedstrijden in het stadion van Hilversum. Na het ‘lenen’ van deze fietsen met hulpmotor was het meestal noodzakelijk, tot woede van mijn vader, de fietsen naar de fietsenmaker te brengen.

Na een aantal weken ‘lenen‘ deed mijn vader de Berini's op slot en dat was het dan. Wat nu??

Gelukkig waren er toen al andere bromfietsen op de markt waar onder de PUCH. En bij die Puchs kon je ook nog kiezen, Puchs met een gewoon zadel en een hoog stuur – zie bv de film Easy Rider - of een Puch met een laag racestuur. Ik kocht, na heel veel sparen en ouderlijke bijdragen op verjaardag en Sinterklaas, zo'n lage stuur-Puch met lang zadel. Buikschuivers werd dit soort Puch wel genoemd. Rijwiel met hulpmotor? Nou het had meer iets van  ‘motor met hulprijwiel'.

En wat deed ik met die Puch? Scheuren, rauschen. Met een vriendje achterop racen, bochten afsnijden, wandelaars schrik aanjagen en vlak voor brave fietsers en auto's flitsen.

Ik heb nooit, zover ik weet, een ongeluk veroorzaakt, wel kwam er regelmatig toeterend een auto met kwade berijder achter mij aan. Zijraampje open, iets boos zeggen en naar voorhoofd wijzen. En natuurlijk, de man had gelijk, het was onveranwoord en gevaarlijk wat we deden.

Maar ja dat was nou juist zo leuk. Provoceren, uitdagen, gevaarlijke toeren uithalen, is dat nou niet iets wat alle jongeren doen? Zowel in de jaren vijftig, zeventig, negentig en ook nu.

Ik ben, als oudere wandelaar, nog steeds voor een verbod maar zedenmeester spelen en jongeren de les lezen dat kan ik, gezien mijn jeugdervaring, niet maken. Maar wat dan? De wethouder zit er maar mee. Alleen als je pas mag fatbike rijden als je dertig bent, veelal zijn mensen dan wat rustiger, krijg je de bike uit het Vondelpark. Anders?  Beetje opvoeden, standjes geven of bekeuringen; het zal allemaal wel een beetje helpen. Maar Echt Nee!! Je stuit tegen de oernatuur van jongeren. En toch wil ik en met mij vele wandelaars en oudere fietsers onbekommerd in het Vondelpark kunnen rond dwalen. Maar hoe lossen we dat op. Ik zou het niet weten maar wie weet komt een lezer op een creatieve gedachte. Ben benieuwd.