Zitten in het begin een paar leuke metaforen in, zoals die kinderen die hun kleren uitwisselen wat vaak gebeurd in grote gezinnen. De oudste krijgt nieuwe kleren en de jongste of kleinste.... tsjah die is de lul en krijgt altijd de oudste hand me downs hehe. Wel geinig en heel goed gekozen :)
De beste documentaire die Canada ooit heeft gemaakt. Naar het boek "The Corporation: The Pathological Pursuit of Profit and Power by Joel Bakan". Ik vond het boek geweldig.
Noud, Paul en Nihilist, aangezien ik om jullie reactie gevraagd heb, wil ik jullie alsnog bedanken voor de uitgebreide repliek die ik van elk van jullie heb mogen lezen; ik was eerder aan het werk en het bedankje is er in alle haast bij in geschoten. Excuses. Niet dat ik de illusie heb jullie overtuigingen bij te stellen, maar toch wil ik nog iets kwijt. Jullie schijnen namelijk niet te beseffen hoe ernstig het praktische liberalisme de mensheid schaadt. En hoe erg egoïstisch we zijn geworden. Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar ik zie overal "ik" en "mijn" staan in de communicatie vanuit het bedrijfsleven naar ons. Een willekeurige greep. Vroeger zette je een pot koffie of thee waaruit de glazen werden ingeschonken. Nu heb je een Senseo met hippe coffee-pads die netjes en supersnel (ook erg belangrijk in de 24-uurs economie waartoe de liberalistische economie ons dwingt) hoogst persoonlijke kopjes koffie zet in de door de persoon gewenste smaak. Op de (uiteraard apart verpakte) zakjes oplos-cappuccino van Nescafé begint de bereidingswijze met "Hoe maak *ik* *mijn* kopje koffie klaar?" Theezakjes hetzelfde: Pickwick maakt ze niet alleen persoonlijk, maar heeft ze in een radicaal nieuw ontwerp in de vorm van een piramide... In bijna elke reclametekst, geschreven of gesproken, wordt de nadruk gelegd op het persoonlijke karakter van de aanbieding; het is speciaal voor jou en voor niemand anders. Zo krijg je straten vol hippe jongeren die allemaal een Nike dragen, maar zichzelf allemaal super-exclusief voelen: de hersenspoeling begint jong... erg jong. Jij bent het midden van het universum, de wereld draait om *jou*. Althans, dat vindt de liberaal en met hem het bedrijfsleven. We versnipperen steeds verder en we wantrouwen elkaar steeds meer. Een oude dame helpen op straat is er niet meer bij, en als je dan toevallig net als ik erg ouderwets bent en die dame wel helpt, heb je kans dat die angstig wegvlucht of je afsnauwt en roept dat ze het zelf wel kan; we *verwachten* zelfs geen hulp van elkaar. De reclame van Ziggo, ook al zo'n monster... Die laat zien hoe jij jouw hoogst persoonlijke televisie-avond kunt samenstellen. Een regelrechte aanmoediging om je vooral maar van de buitenwereld, en daarmee van de medemens, af te sluiten. Met de komst van 3D TV moet iedereen zijn *eigen* brilletje op. In de bus zit driekwart van de mensen in zijn eigen wereldje met een koptelefoon, die hoort bij het mobieltje, de MP3 speler of, beter nog, de zakcomputer/camera/radio/telefoon/MP3/televisie/internetverbinding-combi die de gemiddelde mobiel tegenwoordig is... Die ellende is begonnen met de twee-in-een shampoo; niets heeft tegenwoordig gewoon een functie. Net als van de moderne homo-economicus wordt ook van onze producten grote flexibiliteit verwacht; zelfs een wegwerpaansteker doet tegenwoordig ook dienst als flessenopener en zaklamp. Met twee of drie items op zak heeft iedere individu zijn eigen survival-set voor in de concrete jungle... Maar we worden ook steeds afhankelijker van dezelfde producten die ons het contact met de medemens doen verliezen. Paniek als het mobieltje kwijt is. Is de shampoo op, heb je ook geen conditioner meer. Televisie kapot? Dan ben je de ingebouwde DVD speler/recorder ook kwijt. We zijn slaaf van de keuzevrijheid; er is keuzedwang (met dank aan Jan Marijnissen die deze term gebruikte jaren geleden in een debat over de privatiseringen in de zorg; patiënten Zijn geen klanten en willen niets kiezen). Het lijkt mooi als je de supermarkt binnenloopt en kunt kiezen uit wel 100 soorten shampoo... Daar zit ongetwijfeld en tussen die mij persoonlijk perfect op het lijf geschreven is. Erg fijn dat ik in de C&A kan kiezen uit wel 100 verschillende jeans... Ja, zo lijkt het, maar dan begrijp je de psychologie erachter niet: we worden er namelijk ongelukkig van. Dat is een onderbewust proces, dus we denken dat we gelukkig worden terwijl het omgekeerde waar is. Ik heb namelijk geen tijd om in de C&A alle 100 jeans uit te proberen. Dus hoewel ik zeker weet dat ik uit de door mij geprobeerde modellen de beste heb gekozen, zal ik *nooit* echt weten of ik de beste keus heb gemaakt. Hetzelfde geldt voor de shampoo; iedere week of maand een ander merk proberen helpt niet, want er komen wekelijks nieuwe geuren en kleuren bij... en haarsoorten lijkt het wel. Het zijn altijd Hamster Weken, Noud, Nihilist, Paul. We zijn gereduceerd tot hamsters, ook wel consument genaamd. Consument van die vlijtige ondernemers. En werknemers van diezelfde ondernemers... Vinden jullie het niet vreemd dat terwijl in een fabriekshal iedereen werkt aan hetzelfde eindproduct, de mensen samen een *gezamenlijk* doel nastreven, er toch bijna geen enkele binding is tussen die werknemers? Dat, beste vrienden is ook liberalisme, ook een gevolg van de verheerlijking van de individu. Iedere werknemer moet namelijk voor zijn eigen salaris vechten; functionerings- en beoordelingsgesprekken zijn een strikt persoonlijke, bilaterale aangelegenheid. In mijn bedrijf worden afdelingen zelfs in kleinere groepjes opgedeeld zodat we tegen elkaar kunnen concurreren: winst moet immers gemaximaliseerd worden... Kapitalisme en de sociaal-maatschappelijke ideologie die erbij hoort vormen de vruchtbare grond waarop misstanden als getoond in "The Corporation" welig tieren. Dat zie ik om me heen. Al erg lang. Het zijn maar wat overpeinzingen, los-vast zonder echt verband. Toch hoop ik dat jullie er in ieder geval over willen nadenken, en als je dit nog leest, beschouw ik dat al als winst :-)
Bedankt voor het posten van het filmpje. Het intro is een genot, als je al die logo's van bedrijven zo snel als subliminals ziet voorbijflitsen. Die gaan zo regelrecht tjoep mijn onderbewuste in, om daar hun heilzame kapitalistische werk te doen naast wat ik er al bewust aan doe. Als mensen in reacties klagen over het zich isoleren van mensen: Natuurlijk wordt er op een linkse site alleen geklaagd dat geld daar de oorzaak van is (schaf dan het vermogen van de overheid maar meteen af want die heeft het meeste tot zijn beschikking) en dat commerciële producten dat doen zoals alle dingen waar je SMS-jes mee kan sturen en de 3D oogkleppen. Dat geld kan corrumperen is als geen ander te zien bij het verschil arm-rijk tussen de top van een socialistisch en communistisch land en de bevolking zelf. Ik weet ook geen socialistisch regime dat het ooit fiancieel heeft weten te redden. Altijd zitten ze in hoge schulden en verergeren dat alleen maar. Asocialiteit of onverschilligheid wordt bij burgers in hoge mate in de hand gewerkt als ze zelf eerst onder dwang een enorm bedrag aan belastingen en sociale wetten moeten afstaan, nadat ze zijn uitgescholden voor kapitalist, egoïst en uitbuiter. Je hebt de ruimte amper nog om met je geld iets te kunnen betekenen voor liefdadigheid. Degene die met een deel van dat geld heus wel iets goeds doet, ben niet jij als belastingbetaler maar een klein groepje overheidspersoneel. Zelf als burgers verleren we onder deze druk steeds meer om zelf alert te zijn en toe te schieten als een ander in nood is. Doordat de banden van iedere burger met de overheid meer verkeer hebben gaat dit ten koste van de banden onderling met je medemens. Die vervreemden steeds meer van elkaar. Voordat je bijvoorbeeld uitkeringen had, brachten mensen elkaar nog pannetjes soep en dergelijke, en hadden ze elkaars sleutels. Dat zie je nu bijna niet meer. Mensen klagen ook makkelijker over een ander dan over zichzelf dus het gekanker en geklaag neemt ook alleen maar toe als een ander (de overheid) alles moet opknappen qua goede daden. Ik zelf vind het bovendien knap asociaal dat een overheid mij dwingt om mijn liefdadigheidsgeld (belasting) in Nederland uit te geven, als ik de kans had gehad had ik het liever naar een goedkoper ontwikkelingsland gedaan waar je voor het geld meer mensen helpt. De steun die ik via de overheid lever is tenslotte ook aan totaal wildvreemde mensen, dus dat is het verschil nou niet. Bovendien kan ik zelf bepalen of een project aansluit bij mijn eigen wensen of mening. Het gedrag van een corporatie hangt in sterke mate af van de buitenwereld. Niet alleen van de corporatie zelf. Hoe mondig is een bevolking, met wat voor overheid werkt een corporatie eventueel samen, is een corporatie in het ene land netter qua gedrag dan in een ander land, als dat soms zo is dan zie je dat het vaak van externe factoren afhangt. Natuurlijk speelt een leiding en een bedrijfscultuur ook een rol. Het is zo complex dat je het niet zo makkelijk kunt generaliseren. Een socialistisch achtig regime (het fascisme dat in sociaal-economisch opzicht socialistisch is) wilde dat de hele maatschappij als corporaties zou zijn ingericht.
Het leven van mensen in deze business community draait om het meer verdienen van geld ten koste van alles. Ik kan dat weten want ik kijk om me heen tijdens mijn studie international business and management, en.....gedurende het studentenleven veranderen studenten naar min of meer professionals, natuurlijk...maar de "business etiquette" wordt opgepikt, vanuit het bedrijfsleven, maar ook vanuit de studieboeken. Vreemd genoeg leren wij international business met, juist, Amerikaanse studieboeken =). Dus zo weet je waar het geld naartoe gaat ;-) :)
Philips & Bruin-1 tactiek Justitie in Polen heeft Nederland meerdere keren vergeefs gevraagd om hulp bij het onderzoek naar corruptie bij Philips. Dat blijkt uit documenten die in handen zijn van de NOS. http://www.nrc.nl/nieuws/2011/06/13/nederland-traag-met-hulp-onderzoek-philips/
Op deze documentaire is door mijzelf en anderen hier op Joop.nl al zo vaak geattendeerd, dat het me verbaast dat hij nu pas de kijktip van de week is; dit is verplicht kijkvoer voor iedereen die wil weten wat bedrijven eigenlijk zijn en hoe ze de wereld verkrachten. Een van de meest memorabele scenes is die waarin de Wallstreet handelaar lachend toegeeft dat de ramp van 9/11 voor hen een geschenk uit de hemel was. Waar ik echt en oprecht benieuwd naar ben zijn reacties van de liberalen en de PVV'ers en de VVD'ers die hier zo uitzonderlijk actief zijn waar het gaat om het jennen van links; geheel naar het voorbeeld van de huidige regering die ook alles doet, om de enkele reden links uit het landsbestuur te houden. Liberalen van Joop.nl: kijk hiernaar en ge ja in de hoek staan schamen. En kom dan terug met je commentaar; ik ben zoooo verschrikkelijk benieuwd...
Winston, "Waar ik echt en oprecht benieuwd naar ben zijn reacties van de liberalen en de PVV'ers en de VVD'ers die hier zo uitzonderlijk actief zijn waar het gaat om het jennen van links; geheel naar het voorbeeld van de huidige regering die ook alles doet, om de enkele reden links uit het landsbestuur te houden. Liberalen van Joop.nl: kijk hiernaar en ge ja in de hoek staan schamen. En kom dan terug met je commentaar; ik ben zoooo verschrikkelijk benieuwd... " Ik schaam mij nergens voor. Ik ben VVD-er, ondernemer en ik beticht u ervan dat u de film niet gekeken heeft, anders zou u niet zulke uitspraken doen, die u nu pleegt. In The Corporation, wordt gepraat over 1 bedrijfssoort en dat is de NV, multinational in het Nederlands. Deze film gaat niet over zelfstandige ondernemers, VOF's of maatschappen enz. Maar zoals PVV-ers praten over moslims en Marokkanen, zo praten socialisten over bedrijven en ondernemers; alles is 1 pot nat. Verder, zijn er in NV's/ multinationals geen ondernemers te vinden. Zelfs de hoogste baas, Chairman of the board of executive director, zijn loonslaven, zoals 1 ieder dit is in een multinational. Niemand draagt verantwoording in een multinational, net zoals politici. Fouten maken en daar geen consequentie bij ervaren, dan ontslagen te kunnen worden met of zonder bonus. Politici en CEO's enz. zijn geen mensen met verantwoordelijkheid. Dat wordt wel gezegd, door die mensen, die zelf ook geen verantwoordelijkheid dragen. In onze maatschappij is verantwoordelijkheid dragen, dat je op enige manier verantwoording aflegt voor je daden/fouten. Een ECHTE ondernemer, die raakt alles kwijt als ie foute beslissingen neemt, daarom zal deze persoon ook nooit luchtfietsen, wat vele CEO's/politici doen, omdat ze niet aansprakelijk gesteld worden voor hun acties. NV's/multinationals, zijn juridisch gezien rechtspersonen net zoals een familiebedrijf, alleen niemand hoeft daar werkelijk verantwoording af te leggen aan zijn naasten, alleen maar aan de aandeelhouders. Maar wat er werkelijk aan de basis van deze film zit is de mens zelf. Zij die hun geld investeren in multinationals, de aandeelhouder, die het niet interesseert, waar het geld vandaan komt zolang zijn aandelen/opties maar stijgen zijn de werkelijke boosdoeners. M.a.w zij die met niks doen hun geld vermeerderd willen zien worden. Ik heb geen aandelen, ik heb al mijn geld in mijn bedrijf steken en ben dus ook verantwoordelijk, wat er met mijn geld gebeurd, anders ben ik het kwijt. Maar dan hebben we het weer over verantwoordelijkheid dragen voor en velen willen geen verantwoordelijkheid dragen want dan kan hen het ze iets kosten en dat willen ze niet, dus kunnen ze nu de schuld aan anderen geven. PS; deze film heb ik gezien toen ie uitkwam. Heb deze film al een keer of 3 gezien. Het interessantst is wel de vergelijking van een FBI report van de toestand waarin een verdachte zich zou kunnen bevinden en een multinational. Deze toestand geldt ook voor politici, de BV Nederland. Je kunt dit ook op youtube vinden bij ik geloof deel 6 van The Corporation. Ik vind dat mensen met aandelen zich dus zouden moeten schamen omdat ze zonder iets te willen doen rijk, willen worden.
Winston, "Waar ik echt en oprecht benieuwd naar ben zijn reacties van de liberalen en de PVV'ers en de VVD'ers die hier zo uitzonderlijk actief zijn waar het gaat om het jennen van links; geheel naar het voorbeeld van de huidige regering die ook alles doet, om de enkele reden links uit het landsbestuur te houden. Liberalen van Joop.nl: kijk hiernaar en ge ja in de hoek staan schamen. En kom dan terug met je commentaar; ik ben zoooo verschrikkelijk benieuwd... " Ik schaam mij nergens voor. Ik ben VVD-er, ondernemer en ik beticht u ervan dat u de film niet gekeken heeft, anders zou u niet zulke uitspraken doen, die u nu pleegt. In The Corporation, wordt gepraat over 1 bedrijfssoort en dat is de NV, multinational in het Nederlands. Deze film gaat niet over zelfstandige ondernemers, VOF's of maatschappen enz. Maar zoals PVV-ers praten over moslims en Marokkanen, zo praten socialisten over bedrijven en ondernemers; alles is 1 pot nat. Verder, zijn er in NV's/ multinationals geen ondernemers te vinden. Zelfs de hoogste baas, Chairman of the board of executive director, zijn loonslaven, zoals 1 ieder dit is in een multinational. Niemand draagt verantwoording in een multinational, net zoals politici. Fouten maken en daar geen consequentie bij ervaren, dan ontslagen te kunnen worden met of zonder bonus. Politici en CEO's enz. zijn geen mensen met verantwoordelijkheid. Dat wordt wel gezegd, door die mensen, die zelf ook geen verantwoordelijkheid dragen. In onze maatschappij is verantwoordelijkheid dragen, dat je op enige manier verantwoording aflegt voor je daden/fouten. Een ECHTE ondernemer, die raakt alles kwijt als ie foute beslissingen neemt, daarom zal deze persoon ook nooit luchtfietsen, wat vele CEO's/politici doen, omdat ze niet aansprakelijk gesteld worden voor hun acties. NV's/multinationals, zijn juridisch gezien rechtspersonen net zoals een familiebedrijf, alleen niemand hoeft daar werkelijk verantwoording af te leggen aan zijn naasten, alleen maar aan de aandeelhouders. Maar wat er werkelijk aan de basis van deze film zit is de mens zelf. Zij die hun geld investeren in multinationals, de aandeelhouder, die het niet interesseert, waar het geld vandaan komt zolang zijn aandelen/opties maar stijgen zijn de werkelijke boosdoeners. M.a.w zij die met niks doen hun geld vermeerderd willen zien worden. Ik heb geen aandelen, ik heb al mijn geld in mijn bedrijf steken en ben dus ook verantwoordelijk, wat er met mijn geld gebeurd, anders ben ik het kwijt. Maar dan hebben we het weer over verantwoordelijkheid dragen voor en velen willen geen verantwoordelijkheid dragen want dan kan hen het ze iets kosten en dat willen ze niet, dus kunnen ze nu de schuld aan anderen geven. PS; deze film heb ik gezien toen ie uitkwam. Heb deze film al een keer of 3 gezien. Het interessantst is wel de vergelijking van een FBI report van de toestand waarin een verdachte zich zou kunnen bevinden en een multinational. Deze toestand geldt ook voor politici, de BV Nederland. Je kunt dit ook op youtube vinden bij ik geloof deel 6 van The Corporation. Ik vind dat mensen met aandelen zich dus zouden moeten schamen omdat ze zonder iets te willen doen rijk, willen worden.
--- ik ben zoooo verschrikkelijk benieuwd..--- Het spijt me, maar ik vind de documentaire nogal tegenvallen. Te 1-dimensionaal (het leed van de wereld = de schuld van het bedrijfsleven), veel te eenzijdig (bedrijven zijn alleen maar door en door slecht). De documentaire heeft wel een paar interessante elementen maar om daar nu over in discussie te gaan met een uber-dogmatische socialist lijkt me op voorhand zinloos. Verder hadden ze de film beter "de multinational' kunnen noemen.
Kapitalisme is (net als democratie) het 'minst slechte' systeem, omdat je in ieder geval de keuze hebt om je met het systeem in te laten. Landen met een alternatieve systemen komen nog minder goed uit de test. Hier bijvoorbeeld een documentaire over een land die niet aangetast is door 'The Corporation' : http://www.youtube.com/watch?v=FJ6E3cShcVU Wat ook in de film wordt gemeld is dat een bedrijf geen moraal heeft. Is dit nodig? Zolang het bedrijf zich houdt aan de wetgeving van het land doet het genoeg. Er zijn genoeg individuele die moreel afwijken van de (democratisch opgestelde) wet. Zolang ze zich echter aan de wet houden is er geen probleem. Hetzelfde geldt voor bedrijven.
Ahum... Als er een natuurlijk persoon op de planeet is voor wie de analyse in "The Corporation" geldig is, dan is het wel Big Ego Kim.
[Kapitalisme is (net als democratie) het 'minst slechte' systeem, omdat je in ieder geval de keuze hebt om je met het systeem in te laten.] Ik ben het met je eens dat kapitalisme en democratie de minst slechte systemen zijn, het "omdat" en de onderbouwind daarna raakt echter kant nog wal. Als je in een kapitalistische samenleving woont heb je echt niet de keuze om jezelf hetzelfde inkomen en bezit als alle anderen te geven. Als je in een democratie woont heb je echt niet de keus om zelf door een dictator geregeerd te worden. Wat een onzin.
" Zolang het bedrijf zich houdt aan de wetgeving van het land doet het genoeg. " Ik heb het filmpje niet gezien, maar ik weet uit andere onderzoeken dat wanneer je het gedrag van een multinational vergelijk met dat van een mens (wat niet zo raar is omdat ze juridisch ook veel overeenkomsten hebben), dan kun je zeggen dat een multinational zich als een psychopaat gedraagt. Nu kun je wel zeggen dat het genoeg is om je aan de wet te houden, maar dat is een juridisch standpunt, geen ethisch standpunt. Het is juist het ethische aspect waarom het hier gaat. Met kapitalisme heeft het allemaal niets te maken, en socialisme ook niet. Er zijn veel meer marktvormen, meer gematigde marktvormen, waarin de overheid een verantwoordelijkheid neemt op de markt zonder gelijk een socialistische heilstaat in te richten. Zwartwit denken zoals jij presenteert is wel erg simpel.