We zullen politieke correctheid nog gaan missen

Volgens een onderzoek in Duitsland wil een meerderheid van de onderzochte personen ‘buitenlanders’ deporteren. Het is niet helemaal duidelijk of ze daarmee ook Turkse Duitsers bedoelen die zijn geboren en opgegroeid in het land, maar het sentiment is duidelijk. Wilders maakt school. Ook blijkt tien procent van de Duitsers een eigen Grote Leider (een ‘führer’ met, voorlopig, kleine letter) aantrekkelijk te vinden.

Moet je je al zorgen gaan maken? Wat mij betreft zeker over de onderliggende sentimenten die worden losgemaakt, irrationele zij het soms begrijpelijke gevoelens van onmacht en isolement. Nieuw is dat Wilders en zijn vrienden de conversatie modus hebben veranderd. Ze claimen dat ze politieke correctheid hebben doorbroken en gebruiken dat als een vrijbrief om civic courtesy, gewone, dagelijkse beschaving, opzij te zetten. Ze roepen maar wat. Omdat het kabinet Rutte/Wilders dat ook gedoogt, werkt het mee aan deze verloedering van de samenleving.

Want het is waar dat overdreven politieke correctheid maskeerde dat er veel ongenoegen was in de samenleving over dingen waarover wel degelijk gepraat moest worden. Maar gewone dagelijkse beschaving heeft ook een doel: het voorkomt dat mensen in een samenleving zich enkel laten leiden door onderbuikgevoelens en sentimenten. Innerlijke beschaving weerhoudt de Archie Bunker in ons om door te slaan. En daar zit het grote probleem dat Wilders is (en nu ook Rutte en Verhagen want die hebben zich deel gemaakt van het probleem): door groepen te beschimpen, te beledigen en te pretenderen dat die groepen, van de linkse kerk tot de Marokkanen of de moslims, staan ze toe dat iedereen dat doet. Het zijn volkssentimenten die deze Grote Leiders zelf niet meer kunnen beheersen. De reacties op dit stukje zullen dan ook geheel voorspelbaar zijn.

Wilders is fel pro Israël en zal dus zijn gebrek aan beschaafde omgangsvormen niet uitstrekken tot joden. Hij verdedigt onze verworvenheven op het gebied van homo emancipatie en man vrouw verhoudingen. Maar het voorbeeld dat hij geeft, de sentimenten die hij losmaakt, de vrijheid van belediging die hij claimt en gebruikt, zal door zijn achterban ook gebruikt gaan worden voor deze wel door hem verdedigde verworvenheden.

Politieke correctheid had een doel, heeft een doel. Het is een vorm van beschaving om je te realiseren dat je over mensen praat, medeburgers, over onze samenleving. Samen, het woord zegt het al. Het is een begrip dat de Grote Leider niet kent en niet gebruikt. We zullen politieke correctheid, of laten we gewoon zeggen, correctheid in de omgang, nog eens gaan missen.

Politici hebben een voorbeeldfunctie. Wilders geeft het voorbeeld, met gevolgen die ook hij niet zal kunnen beheersen. De politiek correcte samenleving was een stuk plezieriger dan het vrijheidsideaal dat de Partij Van het Verbieden toestaat.