'We zijn een startup die op een frisse manier tegen problemen aankijkt'

Volt doet in tien steden mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. Tijd voor een kennismaking: wat gaat Volt in deze gemeenten veranderen? In Rotterdam ontmoet ik de nummer twee van de kandidatenlijst: Tim Kind (32). Hij woont er al zijn hele leven. Als student ging hij werken bij de studentenflexpool van zorginstelling Humanitas. In de wijken Ommoord en Zevenkamp werd hij hulp in de huishouding. Zo heeft hij leren schoonmaken, grapt hij. ‘Het viel me op dat je drie uur de tijd had voor de schoonmaak en dat er behoorlijk wat tijd was om koffie te drinken en een praatje te maken. De mensen wilden je verhalen vertellen. Die vonden ze het belangrijkst.’

Tim herinnert zich dat de gemeente Rotterdam na de invoering van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) ging bezuinigen. Van de drie uur hulp die hij eerst gaf, bleef maar anderhalf uur over. Toen kon hij niet meer met de ouderen praten, anders bleef er geen tijd over voor de schoonmaak. ‘Als student kun je dat stelsel niet veranderen, maar je kunt wel iets bedenken waardoor ouderen dat praatje alsnog kunnen krijgen.’ Tim bedacht er een project voor: studenten gingen voortaan bij ouderen langs. Ze gingen bijvoorbeeld een wandelingetje met ze maken: ‘Als iemand al jaren niet naar het bos was geweest, gingen ze naar het bos.’

Tim was jarenlang coördinator van het project en was ook zelf vrijwilliger. Soms was het moeilijk: de ingewikkelde gevallen deed hij zelf. Met sommige ouderen ontstonden vriendschappen. Een van zijn cliënten is een paar weken geleden 99 geworden. Tim komt er nog steeds. ‘We hebben honderden ouderen kunnen helpen. Ik schrok van de eenzaamheid in Rotterdam. Die is er nog steeds: veel ouderen zijn sociaal geïsoleerd. We leven in een stad waar eenzaamheid een groot probleem is. Dit werk heeft mijn ogen geopend voor hoe we in Nederland het zorgstelsel hebben ingericht.’

Inmiddels is Tim adviseur bij Actiz , de branchevereniging van ondernemers in de ouderenzorg. Hij adviseert over personeelstekorten in de zorg. Volgens Tim zijn er momenteel al meer dan 70.000 mensen tekort en dat worden er in 2030 130.000. Tim: ‘Ik wil aan de knoppen draaien waar de gemeente aan kan draaien. Ik ben een jaar fractiemedewerker geweest bij de PvdA op het stadhuis. Ik ondersteunde de raadsleden. Het is een probleem dat fracties steeds kleiner worden. De fractieondersteuning moet steeds meer dossiers voorbereiden. De druk op raadsleden is gigantisch.’

‘Ik kom uit een rood nest. Toen dacht ik dat de PvdA de goede weg is. Ik spreek nog steeds geen negatief woord over de PvdA. Het is mijn oude werkgever. Ik heb de PvdA leren kennen als een partij van mensen die een hart hebben voor de samenleving. Je moet respect hebben voor mensen die zich inzetten voor een politieke partij, welke dat ook is.’

‘Ik ben onder de indruk van het Europese verhaal, van de energie, dat het een jonge beweging is, dat we een startup zijn die op een frisse manier tegen problemen aankijkt. Toen ik hoorde dat Volt mee ging doen in Rotterdam, ben ik gaan kijken. Ik was onder de indruk: je kon digitaal inspreken, er werd geluisterd naar leden, iedereen mocht meedenken. Hoe er met leden werd gecommuniceerd vond ik verfrissend. Dat was ik zo niet gewend bij de PvdA: daar was het wat traditioneler ingericht. Toen ben ik best snel lid geworden. Ik wilde daar wel een bijdrage aan leveren.’

‘Als je de verkiezingsprogramma’s van de partijen leest zijn er veel overeenkomsten. Bij Volt spreekt mij het Europese heel erg aan: grote problemen kunnen niet alleen landelijk aangepakt worden zoals de energietransitie, buitenlandbeleid en de omgang met big tech. Dat moet Europees. Wat er in de EU wordt besloten heeft ook invloed op wat hier in Rotterdam gebeurt en vice versa. Als het gaat over welzijnsbeleid zijn de aanbestedingsregels Europees, die hebben invloed op hoe welzijnswerk wordt aanbesteed in de gemeente Rotterdam.’

‘Er is veel polarisatie. Wij willen op zoek naar verbinding. Een partij als Volt kan op een nieuwe manier kijken naar de democratie, waarin meer ruimte is voor zoeken naar overeenkomsten in plaats van verschillen. Ik was onder de indruk van het grassroots-verhaal: dat je in gesprek gaat met Rotterdammers. We gaan kijken hoe het beleid functioneert in de praktijk. Je probeert de problemen in de samenleving bloot te leggen. De problemen zijn nu soms wel duidelijk maar de oplossingen niet. In Rotterdam leven 55.000 huishoudens in armoede, er zijn 200.000 Rotterdammers met een chronische aandoening en 90.000 inwoners zijn laaggeletterd.’

‘Je moet ervoor zorgen dat er taalonderwijs komt in de wijk, dichtbij de mensen, dat mensen dat weten te vinden, dat je gaat werken met aanbieders waarbij de mensen zo snel mogelijk aan de slag kunnen. Je wilt in de praktijk kijken wat de knelpunten zijn. Hoe kun je ervoor zorgen dat de impact groter wordt? Er is te veel gecentraliseerd vanuit het stadhuis. De dienstverlening moet dichtbij de mensen zitten zodat mensen de overheid ook weer gaan vertrouwen. We willen meer werkplekken voor ambtenaren in de wijk. Dat zijn oplossingsrichtingen.’

‘Ik denk dat dit de kracht is van Volt. Je bent een stad met zoveel inwoners, zoveel problematiek en zoveel dossiers. Aan de ene kant geef je jezelf hiermee als raadslid meer werk, maar de Rotterdamse samenleving verdient dat. De gemeente heeft veel verantwoordelijkheden en iedereen praat altijd over maatwerk. Dat willen we heel graag, maar in de praktijk heeft één hulpbehoevende soms wel tientallen hulpverleners. Dan is er niet één aanpak per persoon, maar tientallen kleine aanpakjes. Dat kost veel extra geld. Volt wil dat wijkteams meer ruimte krijgen en meer autonomie.’

‘Bij de jeugdzorg was er een paar jaar geleden een bezuinigingsronde. Het idee was dat gemeenten het goedkoper konden omdat ze maatwerk kunnen leveren. We willen dat de Rijksoverheid een deel van die bezuinigingen terugdraait. We kunnen niet alles verwachten van de efficiëntie van de jeugdzorg.’