Apenpokken nu ook in Nederland opgedoken
We verwachten teveel van dit leven
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (19)
Oorzaak, inflatie aan informatie en berichtgeving. We zijn van veel meer dingen op de hoogte en dus spiegelen we ons aan veel meer zaken dan vroeger.
geluk is iets waar ieder mens naar streeft en het is fijn dat dit bij veel mensen in Nederland ook lukt, dat betekent niet dat er aan ons land niets te verbeteren is, integendeel zou ik zo zeggen. ons land is met de tijd ook veranderd, vroeger was niet alles beter maar het was wel anders. Democratie vraagt inzet, burgers die zich ervoor inzetten. Wat maakt het leven de moeite waard? waarschijnlijk zal het antwoord op deze vraag voor ieder mens weer anders zijn. Voor mij persoonlijk ligt het antwoord op deze vraag op het immateriële vlak.
Ja zo vinden veel mensen ook dat politici niet naar hen luisteren (met namen PVV-ers, maar inmiddels vind je deze mensen over de gehele politieke linie). Dit terwijl "de kloof" tussen politici en burgers nog nooit zo klein is geweest. We kunne ze bellen, mailen en met ze twitteren. Wie had dat ooit gedacht. Vroeger stemde de arbeider PvdA omdat er "thuis PvdA werd getemd." Niet dat politici zo zeer naar deze mensen luisterde. Het enige verschil met nu is dat deze mensen zich meer dan ooit realiseren dat er niet naar hen geluisterd wordt. En zal ik je wat verklappen, de meeste mensen willen diep in hun hart ook niet dat politici naar hen luisteren omdat ze de ballen idee hebben hoe maatschappelijke ideeën aangepakt moeten worden. Wel willen ze graag het idee hebben dat politici naar hen luisteren. En wie vervult die rol beter dan de outsider/underdog met zijn gekke blonde coupe? Overigens is het bovengenoemde betoog niet helemaal terecht. Ik heb zelf ervaren dat als je bij een partij lid wordt, je heel snel mag meedenken over verkiezingsprogramma's e.d. Je moet dan wel achter SBS6 vandaan komen en echt even verder denken dan borrelpraat. Maar voor veel Henk & Ingrids is dat te veel moeite. Die blijven liever zitten schelden vanachter een scherm dat "Hollands got talent" afspeelt. Voor zover de Nederlandse cultuur...
Mensen durven niet toe te geven dat ze ongelukkig zijn. Niet naar de buitenwereld, maar zeker niet naar zichzelf. Vandaar die uitslag.
Het is zo maar een losse filosofische vraag: "Is de ultieme oorzaak van de huidige onvrede met "het bestaan" niet juist dat alles nu, in dit ene leven moet gebeuren, terwijl ons voordurend wordt voorgehouden dat er tig vrije keuzen zijn en dat mislukken onze eigen schuld is ?" Kortom ligt de sterk toegenomen secularisatie niet aan alle andere door Bregman genoemde aspecten ten grondslag ? Op concrete punten tevreden tot gelukkig maar diep van binnen "onzeker" en ontevreden met het menselijk bestaan ?? Een bestaan" dat ook voor de postmoderne "sapiens" onherroepelijk een "bestaan" in gemeenschap is ?? We zijn en blijven in wezen toch 'groepsdieren" (en heel vaak zelfs nog echte kuddedieren) ?? Ik schrijf dit alles spontaan op. Het zit al lang in me, kwelt me en welt op als een ander het deksel licht. En dat gaat zo dag in dag uit. Want het stikt immers van de deksellichters dezer dagen ?? Vooral omdat ik mijn persoonlijke ongenoegen met de in mijn ogen tegengegestelde uitkomsten in de column niet goed weet te plaatsen, reageer ik nu. Misschien berust het wel op een vaag en ongemakkelijk vermoeden dat de tegenwoordige "sapiens" vooral een "opgejaagde doener" is geworden die zich daardoor navenant overschreeuwt. Ach laat ook maar. Dit zijn ten slotte zaken die mij alleen aangaan. Ik ben en blijf een cultuurpessimist. Dat is mijn gekleurde bril. Over en uit, toch ?? En juist omdat ik die knagende "onvrede" niet (zo goed) meer in gemeenschap met anderen (gedeelde normen en waarden) kan oplossen wordt mede"sapiens" een voortdurende "concurrent" (eufemistisch uitgedruk) in het verwerven van aards geluk ipv een betrouwbare "partner" in een zoektocht die leven heet.
Over kinder opvoeding gesproken, het valt mij juist op dat mensen in de Jaren 80 veel vrijer opgevoed werden dan nu of in de jaren 90. De jaren 90 waren nog steeds vrijer en verwender dan nu maar toch. Het ziet er naar uit dat we, mede door de massamedia, het gevoel hebben dat we steeds maar strenger moeten wat kutkoters kan je niet vertrouwen. Hij die dat wel doet is stout ;).
Dit artikel zou Duidelijk Rechts moeten lezen; dit artikel lijkt speciaal voor hem te zijn geschreven, of eigenlijk past hij precies in het profiel van een gelukkige Nederlander maar....... de rest is zo rot!!! En daar wil hij graag voor opkomen en schrijft reacties op Joop.nl dat zelfredzaamheid de olossing is van alle deze problematiek... Maar wat als die problemen er helemaal niet zijn; immers hij is gelukkig, Nederlanders zijn gelukkig. Wat is nou precies het probleem?
:-) Gelukkig zijn. Dat is zijn in het hier en nu. Voorwaarden stellen aan je geluk is dom, want dan ben je -tot die vervuld of vergeten zijn- niet meer gelukkig. Daarom is het eenvoudig; wéés gewoon gelukkig, stop met te proberen het te worden.
Tot mijn grote verrassing las ik -al surfend over het web- een dag slechts nadat ik mijn eerdere posting over dit onderwerp geplaatst had (eigenlijk met grote twijfels of ik wel in de goede richting dacht) een opinie van de bekende Peruviaanse schrijver en agnost Mario Vargas Llosa (Nobelprijswinnaar litertuur) dat verband houdt met mijn vage vermoeden wat er mis zou kunnen zijn met de geluksmachine van "sapiens" in het hoogontwikkelde "Westen" Hij zei nav de Wereld Jongeren Dagen (WJD) van de RKK die recentelijk in Madrid hebben plaatsgevonden het volgende (citaten): “In our times,” Vargas Llosa said, the culture “has not been able to replace religion nor will it be able to do so, except for small minorities on the fringes of the public at large.” This is because “despite how many amazingly brilliant intellectuals try to convince us that atheism is the only logical and rational consequence of the knowledge and experience accumulated throughout the history of civilization, the idea of definitive extinction will continue to be intolerable to the average human being, who will continue to find in the faith the hope for a life beyond death, which he has never been able to renounce.” (Bron: de kerkkritische Ierse blogspot 'Clericalwhispers' van heden) Eerder reeds wees de godsdienstsocioloog Jose Casanova op het verschijnsel dat sterk geseculariseerde samenlevingen zoals die in West-Europa recentelijk ontstaan zijn, zowel in de histiorie als wereldwijd gezien tamelijke uitzonderingen zijn. Ik heb daar al eerder iets over gemeld op Joop (Bron: Bijt religie de democratie? van Wilfred van de Poll − Trouw online 19/07/11). Beide zouden doordachte signalen kunnen zijn van wat er wezenlijk aan de hand is in de huidige westerse samenlevingen, nu het "linkse maatschappelijke maakbaarheidsgeloof" van gisteren vervangen lijkt door het "sociaal darwinisme" van o.m. de aanhangers van de MEME (a la Dawkins) van de joods-christelijke traditie. Beide zijn imnmers in de zin van Vargas Llosa louter CULTUUR en ook laatstgenoemde stroming die zo pronkt met de joods-christelijke traditie is in feite ontdaan van elke oorspronkelijke godsdienstige inhoud en dient slechts als cultureel schild tegen de gevreesde oprukkende "islamisering". Ik heb dat laatste altijd als het grootste innerlijke zwaktebod gevonden waarmee de huidige uitingen van werkelijke maatschappelijke problemen (agv globalisering, klimaatcris, falend economisch systeem), zoals rancune, woede, teleurstelling, wanhoop, haat en nijd niet wezenlijk zijn op te lossen. En nu beginnen de "moderne" experimentele hersenonderzoekers ("ik ben mijn brein") ook nog eens te twijfelen aan "onze vrije wil", de enige wezenlijke steunpilaar voor de maatschapelijke oplossingen van seculier mainstream "rechts". Tel uit je winst of maar op goed geluk blijven bukken om de overvloedige op straat liggende geluksskansen op te rapen (vrij naar Piet de Geus hieronder) ?
Een stuk waarin 25 keer het woord 'we' voorkomt, maakt nieuwsgierig wie die 'we' precies zijn. En dat is dus de makke van dit stuk (en de stroom van andere stukken waarin 'we' de hoofdpersoon zijn): de 'we' van Bregman is zo algemeen, dat hij niet bestaat. Te vergelijken met het "wij allemaal samen met elkaar gezamenlijk de schouders eronder zetten"-mantra van onze vorige premier. Als je niemand in het bijzonder aanspreekt, voelt ook niemand zich persoonlijk aangesproken. Geen wonder dat mensen altijd zullen zeggen dat zulke 'we'-stukken over 'ze' gaan.
de gelukkigen zijn schijnbaar,de schuldhulpverlenere-doktoren-psychiaters e.a.welk de zwakte van het systeem benutten,binnen de perken van de wet! jk
Ook geluk heeft een beperkte houdbaarheid. Dat gaan we vermoedelijk de komende jaren ontdekken.
Goed stuk. Bedankt Rutger. ... ‘Gelukkig’ tot ‘zeer gelukkig’. Tja. Het is (inderdaad) maar net wát je meet. ... Beetje aangepast: 'Als er al zoiets is als de ‘verloedering van de samenleving’ bestaat, dan dan bestaat dit vooral uit 'ons' (...) gebrek aan humor, onbeleefdheid en relativeringsvermogen (oftewel domheid).' ... Ik denk dat 'beleefde omgangvormen' de basis zijn voor goede communicatie. 'Beleefde' communicatie betekend uiteraard niet dat wat gezegd wordt een waarheid zou bevatten of vriendelijk bedoeld is. Goede, eerlijke en 'open' communicatie geeft altijd gezelligheid. In een gezellige atmosfeer ontbreekt gevoel angst. Je kan jezelf zijn. Dat is belangrijker dan luxe, rijkdom en aanzien. Ik ben dus pas gelukkig als mensen om mij heen bijvoorbeeld gezellig, frivool, dom, slim, uitgelaten, boos, swingend, serieus, verdrietig, enz. zijn. MAAR beleefd. (Creatief taalgebruik en 'cabaret' moet kunnen zolang de woorden maar goed onderbouwd zijn.) : )
Hoe groter de angsten des te sterker de wens tot maakbaarheid en controle.
"Hoe groter de angsten des te sterker de wens tot maakbaarheid en controle." En wat nu als ik beweer dat die angsten juist HET teken zijn van de maakbaarheid van de samenleving? Hadden we hier niet zo lang geleden een leuk berichtje waarin we konden lezen dat angst te koop is? http://www.joop.nl/leven/detail/artikel/islamfobie_is_gecreeerde_amerikaanse_bubble/
