We moeten stoppen met hard werken om maar niet te hoeven voelen
© cc-foto: eko pramono
Praat mee
Reacties (54)
Nou, dat harde werken valt nog wel mee, hoor. Alleen in de Telegrof wordt nog wel eens over de "hardwerkende Nederlander" gesproken, maar volgens mij is die al lang in een of ander openluchtmuseum opgeborgen.
De meeste mensen leven hun leven, met zijn ups en down, met zijn verdrietelijkheden en blijde momenten. Door de eeuwen heen zijn er ook altijd onheilsprofeten geweest die de ondergang van de wereld en de mensheid voorspeld hebben. Maar de wereld trekt zich daar weinig van aan en draait gewoon door. De geschiedenis leert ons dat de mens de problemen die hij tegenkomt altijd weer heeft kunnen oplossen door zijn vindingrijkheid.
Van hard werken ga je echt niet dood: Het zijn de omstandigheden waaronder, en hoe de beloning uitpakt. De lasten zijn zo verzwaard voor mensen met een (net aan) modaal inkomen, dat je als jongere echt wel met je partner samen moet werken om een hypotheek te kunnen betalen, ipv vroeger de een-verdiener. Mooi die emancipatie. O ja en dan zijn er ook nog kinderen..... Anderzijds: Vaak maak ik me toch wel zorgen over, idd, hoeveel mensen menen een burn out te hebben. Ik ken veel mensen die echt ten gronde gingen aan burn out over een lange periode, maar helaas ook mensen die als t even tegen zit menen ook een burn out te hebben. Me too? Maar het 'verkoopt' goed, zie de moderne TV: Als je niet verklaart ook een moeilijke periode achter de rug te hebben tel je blijkbaar niet meer mee....
Ja, maar betekent eigenlijk Nee. Je zegt mee te voelen en plaatst dan een tegenovergestelde kanttekening bij je eerste opmerking. Komt veel voor bij neoliberaal rechts. Iets stellen, daarop terugkomen en dan eigenlijk het tegenovergestelde bedoelen. Wees dan niet zo laf en gebruik geen semantische spelletjes. Zo lang je het niet zelf hebt meegemaakt, moet je je mond houden met be- en veroordelen. Zo lang de puinhoop van neoliberaal rechts doorettert, kan neoliberaal rechts beter de mond houden. Hoe kan in vredesnaam een systeem dat ons in deze situatie heeft gebracht, zelf de oplossing voor hun blinde vlek brengen.
In dit stukje staan jammer genoeg teveel holle frasen. Is een burn-out de oorzaak van een depressie en het gevolg van te hard werken? Roept Tom nu mensen in de zorg, het onderwijs, de hulpdiensten etcetera op het rustiger aan te gaan doen? Zit er ook geen zingeving in het werk? Ik werk in het onderwijs en daar heb ik het gevoel wat nuttigs te doen. Maar in het maatschappelijk werk blijkt dat niet het geval te zijn, als ik Tom goed begrijp. Daar moet je dan blijkbaar in je vrije tijd naar opzoek.
Is neoliberalisme de wortel of de stok? Ik denk beide. De voordelen van handel en vrede zijn onmiskenbaar maar opeenhoping van geld en land zijn problemen die onder huidige wetgeving niet kunnen worden opgelost waardoor inkomensverschil zal blijven toenemen. Pak de daders aan. Ontneem geld zijn machtsfunctie.: https://libertaireorde.wordpress.com/2011/10/27/het-vrijgeld-van-silvio-gesell-1862-1930-ontneem-geld-zijn-machtsfunctie/
Bijgevoegd een typerend voorbeeld, hoe Neo Liberale bewindvoering via witte boorden/afgestuurde no, no,s/ technocraten een in decennias met bloed zweet en tranen, een wereldwijd hoog aangeschreven bedrijf en zijn werknemers( de blauwe boorden) in een tien jaar om zeep hebben geholpen. De geinterviewde van de OR lijkt toch wat licht te zien, helaas pindakaas ik niet, het geloof in de technologische vooruitgang is er een van ontmenselijking en vervreemding van al wat is. En voor wie effe om zich heen kijkt weet waar dat toe heeft geleid. https://www.schuttevaer.nl/nieuws/actueel/2020/12/24/or-voorzitter-ihc-had-niet-moeten-luisteren-naar-mckinsey/
In 1950 had 90% van de mensen alleen lager onderwijs en verdiende minder dan wat nu een bijstandsuitkering is. De Nederlandse bevolking had bijna twintig jaar *echte* ellende achter de rug, Depressie - Oorlog - schaarste, maar men stond positief in he leven en zette de schouders eronder om het land op te bouwen. Mensen waren blij als ze een tweedehands fiets konden kopen. Wij zijn veel rijker en hebben meer bezittingen dan onze ouders en grootouders maar zijn ook veel ontevredener.
Zeventig jaar geleden waren de meeste Nederlanders veel armer dan wij nu maar ze stonden over het algemeen positiever in het leven dan nu vaak het geval is. Veel mensen waren toen nog religieus en vonden troost in het geloof. Hun wereld was letterlijk en figuurlijk kleiner en benepener dan de onze met een vaak verstikkende sociale controle, maar ook stabieler en overzichtelijker. We hebben vrijheid gewonnen maar gemeenschapszin verloren. Maar het heeft geen zin om terug te verlangen naar die voorbije tijd, wij zouden daarin niet meer kunnen aarden. Het is "a world we have lost".
Het is “a world we have lost”, maar waaraan? En waarom zouden wij daarin niet meer kunnen aarden? Telkens als de wereld ergens verandert blijkt dat mensen daar vrij snel weer in kunnen aarden. Je doet of het altijd een keuze is en je onderschat het aanpassingsvermogen van de mens
Het ging goed tot de jaren 90. Toen werd het korte termijn denken verbannen. Waterval projecten waren een schande, alles op de korte termijn. Of we het halen zien we wel. Gewoon als individu ongeacht je levenswijze gewoon goed met mensen omgaan op je eigen tempo, was toen goed genoeg.Iedereen hoorde erbij. Nu moet je bijbenen met de meest succesvolle op aarde en als je niet bijhoud en meedoen kan men je precies volgen, meten en vervolgens cancellen. We hebben meer gemakken en rijkdom maar er wordt ook steeds meer van ons verwacht. Dat terwijl venijn hem vaak zit in de start en niet de vorm. Maar we zijn de vorm gaan aanbidden.
Klatergoud prijst hier de boomers voor hun inzet en hun levenshouding. En dat terwijl in andere reacties diezelfde boomers verantwoordelijk zijn voor alle ellende in de wereld. Het is blijkbaar maar net hoe het in de kraam te pas komt.
--- Dit bericht is verwijderd —
Hoi Dirkie Vrijwel hetzelfde gedaan van analist met nacht en weekend diensten naar TOA en BAPO toen het mogelijk was. Nu sinds november met vervroegd pensioen, en sinds begin december nog 16 weken vervanging van mijn opvolgster. Gewoon omdat ik het leuk vind, niet omdat ik ervan afhankelijk ben. Laat de jeugd het stokje maar overnemen na 26 jaar onafgebroken werken. Bij mijn overstap van lab naar school in eerste instantie een hoop ingeleverd, gelukkig mijn pensioen wel kunnen overhevelen, dus geen pensioen breuk. In de tussentijd een hoop verantwoordelijkheden op mijn schouders genomen, gemeenteraadslid geweest, lid van de MR. In de zorg vakbondswerk en OR lidmaatschappen vervult, en erg veel geleerd. Altijd met plezier gewerkt, wel door overbelasting 2 x tegen de bekende muur gelopen, maar daar wordt je sterker van, zeggen ze. Gelukkig genoeg hobby's en nog veel te lezen. Eerst nog een paar maandjes vlammen en dan zie ik wel weer. Het hoeft dan ook niet meer. Veel plezier tot je pensioen, onderwijs en zorg zijn toch zeer nuttig werk en geeft veel voldoening.
Vergissing,na 46 jaar vrijwel onafgebroken werken, is het tijd voor pensioen.
Ik ben het er helemaal mee eens en het is ook wel nodig dat de groei van de mens zelf op de eerste plaats zou moeten komen en niet de kapitalistische en materialistische groei. Als mens en als samenleving, als gemeenschap is het nu tijd om te groeien.
Onze kennis is wel gegroeid maar ons gevoel om verantwoordelijkheid te nemen veel minder. Wat link is. We kunnen met 1 knop de wereld bijna in as leggen en er zijn maar een paar personen die de verleiding moeten weerstaan om die macht te beteugelen. Maar ook per individu rust er steeds meer macht op onze schouders als de kennis aanwezig is.
Het rationalisme van de verlichting heeft zijn hoogtepunt een beetje bereikt, de vorige eeuw. Het transhumanisme is in opkomst. Waardoor een deel van mensheid kiest voor een religieuze of racistische variant en een ander deel voor een technologische een weer ander deel ziet wel wat de vooruitgang biedt.
"Ik zou namelijk net zo goed de stelling kunnen onderbouwen dat wereld onveiliger is geworden in de afgelopen 60 jaar." Jammer dat je dat vervolgens nalaat. Je had het beter bij deze stelling kunnen laten:"Het is misschien wel waar, de stelling van De Waard, maar het is eenzijdig." Dat is de kern: de beperktheid van de visie van De Waard. De economische gevolgen van corona komen er nog aan. De wereld staat voor een klimaatramp, met als o.a. gevolg overstromingen, voedseltekorten en grote nieuwe vluchtelingenstromen. De periode van de dominantie van de democratie lijkt ten einde te lopen. De natuur en bijgevolg de biodiversiteit lopen snel terug. Neoliberalisme heeft de verhoudingen tussen bevolkingsgroepen enorm verscherpt, meritocratie heeft geleid tot superioriteitsdenken en minachting, met daar tegenover veel onvrede en woede. Ik snap niet goed waar Ribbens dat onverwerkte WOII-trauma vandaan haalt; een bezoek aan Auschwitz lijkt me een wankele onderbouwing. Als het al zou bestaan geldt het hooguit voor een relatief klein deel van de wereldbevolking. Waarom niet gesproken over de emotionele nawerking van kolonialisme en wereldwijd racisme? Van economische uitbuiting, van kinderarbeid? "Vrede met onszelf"? Liever: er moet nog heel wat gebeuren.
Het economische systeem waar we onderdeel van uitmaakt en wordt gekarakteriseerd door marktdenken en onderlinge concurrentie is bepalend voor de manier waarop we met elkaar omgaan. We worden in een wereld geboren die zo functioneert; we weten niet beter en het drukt een stempel op de manier waarop wij ons gedragen en met mensen, dieren en dingen omgaan. Dat stempel is onze tweede natuur geworden. De trauma's die hier genoemd worden: de tweede wereldoorlog, de emotionele nawerking van kolonialisme en wereldwijd racisme, economische uitbuiting en kinderarbeid, vinden allemaal hun oorsprong daarin. Niet voor niets wordt het constateren van al die misdrijven nog steeds gebagatelliseerd met de opmerking dat ze "begrijpelijk zijn gezien in het licht van die tijd". Dat begrip komt voort uit het feit dat de "mindset" die daaraan ten grondslag lag nooit wezenlijk is veranderd. Was die "mindset" nu een andere, dan was het gevolg dat al die misdrijven nu onbegrijpelijk gevonden zouden worden en waarschijnlijk het resultaat van een soort massapsychose, wat het ook is.
White guild, het halsstarrig doorzetten van het kolonialisme in het kapitalisme en tegelijkertijd alle grenzen openzetten heeft denk ik een grote stempel gedrukt op de huidige koers van de wereld vandaag. Als een miljardair die spijt heeft dat al zijn medewerksters zijn overleden bij een ongeluk binnen zijn onderneming. De overlevenden uit schuldgevoel allemaal promotie geeft en vervolgens weer op de oude voet verder gaat. Maar ook de toename van christelijke zingeving heeft hier aan bijgedragen. In Amerika sprongen gedurende het millennium de rechtse christelijke groeperingen als paddestoelen uit de grond. De oude christen vs islam tegenstelling werd weer opgerakeld. Er werden hevige debatten gevoerd met de wetenschappelijke wereld. Vooral over het begrip toeval of voorbestemd om mens te zijn? De wetenschap kan de mens geen heldere visie geven over onze toekomst, zoals religie dat ook nooit kon. Daardoor kreeg religie en filosofie weer een opleving Kanker is niet genezen, we zijn nog amper van onze planeet af. Er zijn weinig goede alternatieven voor schone energie, diverse wetenschapper begonnen al te verkondigen dat alles al uitgevonden was. We zijn slechts sterk gedigitaliseerd en verbonden een vooruitgang waar veel weerstand tegen is. Ondertussen heeft het humanisme ook sterk te leiden gehad. De UN, de toonaangevende autoriteit op het gebied van humanisme laat overal steken vallen.
Deugkeizer: "De wetenschap kan de mens geen heldere visie geven over onze toekomst, zoals religie dat ook nooit kon." Is dat dan de doelstelling van de wetenschap? The Limits of Understanding - https://www.youtube.com/watch?v=DfY-DRsE86s
@ /the-apple Als het goed is wel. Er wordt geld aan innovatie uitgegeven om de toekomst veilig te stellen.
@Deugkeizer Leestip: Marcus du Sautoy, 'What We Cannot Know: Explorations at the Edge of Knowledge' Vertaald als: 'Wat we niet kunnen weten: verkenningen langs de randen van onze kennis' In 1874, tijdens een periode van groot optimisme in de wetenschap, haalde de Duitse geleerde Emil du Bois-Reymond zich de nodige kritiek op de hals door in een lezing voor een wetenschappelijk genootschap zeven fenomenen te benoemen waar de wetenschap de vingers niet achter zou krijgen: 1. de fundamentele aard van materie en kracht; 2. de eerste oorzaak van beweging; 3. de oorsprong van leven; 4. de kennelijk teleologische opzet van de natuur; 5. de oorsprong van zintuiglijke waarnemingen; 6. de oorsprong van intelligentie en taal; 7. het probleem van de vrije wil. Du Bois-Reymond sprak over deze zeven kwesties niet alleen het ignoramus uit, we weten het niet, maar ook het ignorabimus, we zullen het nooit weten. Dat was vloeken in de wetenschappelijke kerk destijds. https://www.trouw.nl/nieuws/wetenschappers-kunnen-niet-alles-weten-hoe-frustrerend-dat-ook-is~b7dad730/
Deugkeizer: "Er wordt geld aan innovatie uitgegeven om de toekomst veilig te stellen." Meen je dat nou? De toekomst van wie?
@/the-apple De maatschappij natuurlijk. Als wetenschap alleen de smaken a en b kan bieden en er is eigenlijk eerst behoefte aan smaak c. Dan keert de innovatie zich af van wat de maatschappij nodig heeft
"Zou bijvoorbeeld een vluchteling in een tent op een eiland in Griekenland hetzelfde durven beweren als De Waard?" Er zitten geen vluchtelingen in tenten in Griekenland. Wel illegale migranten. Die vluchtelingen die kleumen zijn er wel, maar die zitten niet in Griekenland. Die zitten in Libanon en in Syrië (internal displaced persons). Deze reality disfunction is helaas een enorm probleem bij goedbedoelende wereldverbeteraars als de heer Ribbens. Wellicht kan hij een reisje naar Libanon maken. Heb ik zelf ook gedaan, een klein jaar geleden. Erg duur is dat niet, drie uurtjes vliegen. Erg leerzaam wel. Praat eens met echte vluchtelingen daar. Hij begrijpt daarna denk ik een beetje beter hoe de wereld in elkaar zit dan nu.
"Er zitten geen vluchtelingen in tenten in Griekenland. Wel illegale migranten." Wat een onzin. Over reality disfunction gesproken. Niet serieus te nemen. Er zitten duizenden asielzoekers en óók economische vluchtelingen.
Iets een andere naam geven is een bekende manier om de discussie dood te slaan. Je noemt iemand een populist en de discussie is over. Je noemt iemand een wappie of virus waarheid aanhangers en de discussie is over. Je noemt iemand illegaal immigrant ipv vluchteling en de discussie is over. Een veel voorkomende truc bij neoliberaal rechts. Bagataliseer de gevolgen, verzin een oneliner, verander de benaming en het lijkt alsof het probleem niet meer bestaat. Zelfs Rutte maakt er gretig gebruik van om zijn falende beleid af te wentelen op andersdenkenden of mensen met een andere mening. Er is geen opwarming, er is geen stikstof probleem, er is geen koolstofdioxide probleem. Ziende blind en horende doof, omdat de boodschap het tegenovergestelde is wat je wil zien. Neoliberalisme is stilstand, corrupt en afbraak
Pater, je snapt het punt niet wat Visionair wil maken. Wat Visionair bedoeld is dat Ribbens, wellicht onbewust, verkeerde conclusies trekt en vervolgens naar vermeende oorzaak en dader wijst. Waarschijnlijk door een combinatie van onwetendheid en vooringenomenheid. Daar gaat veel mis. Het inzicht en de focus liggen verkeerd wil hij maar zeggen. Tevens waren de verwachtingen en de visie verkeerd gesteld. Dat geeft heel veel ellende nu. Dat was misschien niet te voorkomen geweest maar we hadden wel veel ellende kunnen besparen. Visionair geeft aan dat je onwetendheid heel makkelijk kunt oplossen door kennis op te doen. Kennis uit de praktijk in dit geval. Het oplossen van iemands vooringenomenheid is helaas veel moeilijker. Hangt af van de dikte van de plaat (voor de kop) en het vermogen aan zelfreflectie te kunnen doen.
Succesvol zijn en geld verdienen is nergens zo eenvoudig als in Nederland. De meeste mensen die hier wonen zijn namelijk zwak. Geen doorzettingsvermogen of discipline. En tja, als je serieus iets wil, dan zal er iets voor moeten gebeuren. Mijn buurvrouw bijvoorbeeld zou eigenlijk willen studeren, maar daar heeft ze geen zin in omdat ze al 32 uur per week werkt en een kind heeft. Als ik dan zeg dat zin hebben niet per se hoeft en dat studeren ook met tegenzin kan, kijkt ze je schaapachtig aan. En dat is dus precies het probleem. Veel mensen willen wel een betere situatie voor zichzelf, maar zodra daar iets voor gedaan of juist gelaten moet worden, worden er tig smoesjes bedacht om het niet te hoeven doen of laten. Besluiten nemen op basis van emoties in plaats van rationeel. Dan moet je het ook zelf maar weten vind ik. Natuurlijk, er zijn altijd mensen die door ziekte oid weinig aan de situatie kunnen veranderen. Maar dat is echt een minderheid.
Dit is een regelrechte leugen. Ik ken tal van mensen die snoeihard studeren of werken maar niet “succesvol” worden omdat het genenpakket tegenzit of de gezondheid slecht is of ze een waardeloze opvoeding gehad hebben. Ook ken ik zat mensen, waaronder mijzelf, waar het “succes” komt aanwaaien, die vrijwel niks hoeven te doen en toch rijk worden.
Tja dan heb je het over vrouwen. Diegene die niet zo van carrières houden. Zijn vaak wel bereid om te werken maar willen er niet voor leven. Dan zoeken ze het oude plekje weer op,
Mensen zijn vooral in staat om de oroblemen van anderen op te lossen en een mening te hebben over anderen. Met de bekende jijbak in gedachte : Kijk eens in de spiegel en kijk naar jezelf op de manier waarop je anderen beoordeelt. Kom met inhoudelijk relevante opmerkingen en niet met een luie vaststelling, dat is vast een minderheid. Het bekende neoliberale adagium: je kunt alles en als het niet lukt, ligt het aan jezelf. De VS is op die gedachte gebouwd en zie het resultaat. Het is maar van welke kant je het bekijkt. Het wordt verkocht alsof iedereen winnaar kan zijn, terwijl in werkelijkheid een overschot van verliezers is, die allemaal overtuigd worden dat het aan hen ligt. Het systeem faalt en maakt gebruik van de hebberigheid van de massa, terwijl een steeds kleinere groep er van profiteert. De schade wordt verspreid over diezelfde massa. De schade kun je onderverdelen in sociale, ecologische, milieu technische en klimatologische. Het point of no return nadert op ieder vlak. En toch zijn er nog steeds mensen die hetzelfde mantra blijven uitkramen. Ziende blind en horende doof blijven ze geloven in een falend systeem.
De kunst is vaak zoveel mogelijk werk opeisen en vervolgens maar half oplossen door je uit het werk te kletsen en weer naar het volgende te gaan. Zo blijf je lekker actief en sociaal maar maak je niks af. Terwijl een ander je werk afmaakt maar nergens krediet voor krijjgt. Goede zelfkennis over wat je goed ligt en wat niet en andere mensen daarbij inschakelen is vaak een beslissende factor. Ik ken een zzp die wist bijna niks van hetgeen waar die werkte maar door goed delegeren en een groot netwerk toch de schijn wist te wekken. Zelfs toen ik hem tijdens een overleg aan het woord liet over een onderwerp en hij met z’n mond vol tanden stond wist ie zich er toch nog uit te kletsen.
Vóór de oorlog, als het weer over de oorlog moeten hebben, was de wereld ook al overgeleverd aan het kapitalisme met als gevolg een grote economische crash met veel armoede in de dertiger jaren, die uiteindelijk uitmondde in de oorlog. Daarna waren we bekomen van dit disaster en wilden we van hoog tot laag het heel anders doen. Met groot succes tot de jaren 1980. Tot dan bouwden we gestaag aan onze maakbare samenleving. Daarna werd het kapitalisme zo krachtig dat ons werd verteld dat een maakbare samenleving niet gemaakt kan worden. Notabene we hadden het al redelijk goed gemaakt. Achteraf bleek dat de banken weer onnoemelijk veel kapitaal konden creëren met het z.g reserve systeem, door wegvallen van beperking op het kapitaal verkeer en wettelijke bepalingen uit America die na de vooroorlogse crash waren ingevoerd ter bescherming van de geldontwaarding. Ons werd verteld, door hen die het weten kunnen, dat onze maakbare samenleving niet kon. Opgebouwde sociale voorzieningen konden daarna worden afgebouwd. De kredietcrisis die werd opgebouwd van de jaren 1980 tot 2007 deed de naoorlogse crash ontstaan die tot op heden nog voortwoekert omdat de enige oplossing is nog meer krediet verstrekken. Schulden kunnen niet meer worden terugbetaald. Dat geldt gelukkig niet voor de werkenden in de reële economie maar enkel voor de kapitalisten die hun verliezen niet kunnen en willen nemen. De arbeidende bevolking wordt nu gedwongen alsmaar meer in te leveren aan het systeem wat onhoudbaar is. Dit is de werkelijke stand van zaken waarover door sommigen verwacht wordt dat als een positief resultaat moet worden gezien. Helaas kan ikzelf daar niet in meegaan.
Uitgekleed Zo kijk ik er ook tegenaan. Met de wetenschap dat het einde nabij is voor het systeem.
Rode druppel 26 december 2020 at 15:44 Ja het systeem kan niet meer functioneren. Alleen als de toegang tot de kapitaalmarkt voor overheden wordt omzeild zoals nu in de EU miljarden tegen zeer lage rente worden gevonden t.b.v. de green deal, dan kan de leeggezogen reële economie weer opkrabbelen. Bedenk dat het mondiale geldstelsel ook de landen buiten de EU heeft leeggezogen. De gevolgen zijn over heel de wereld te zien op TV, opstanden in alle landen ter wereld. Waar ik mij aan stoor is dat media dan de politieke onlusten de schuld geven. De Brexit was vandaag het onderwerp Het arme Britse volk was voorgelogen omdat ze zelf niet zouden kunnen weten dat het systeem ze de das omdoet.
Nu werkte mijn opa nog 6 dagen (60 uur) in de week in een staalkabel fabriek. Zwaar lichamelijk werk, oma zorgde voor 7 kinderen. Mijn moeder werd na de basisschool van school gehaald om huisvrouw te worden. Mijn vrouw en ik zijn in staat om beiden te werken en zo zorg en werk gelijk te verdelen met een prima balans tussen werk en privé. Toegegeven: anekdotisch bewijs maar ik kan mij niet aan de indruk ontrekken dat, ondanks dat niet alle problemen zijn opgelost, de kansen vergroot zijn en ook voor de allerzwaksten in de samenleving de welvaart sterk verbeterd is.
Er zijn enorme stappen vooruit gedaan. Echt enorme stappen. Zeker van 1890-1930. Met uitzondering van 1e wereldoorlog. En van 1945-1980. En vooruit. Ook de jaren 90, was er voor bepaalde groepen een vooruitgang. Dat neemt niet weg dat de laatste tientallen jaren een heel scala aan verkeerde beslissingen zijn gemaakt. Dat werknemers wegwerp artikelen zijn geworden. De politiek moet dat snel gaan omdraaien. Dus dit is prima artikel. Bovendien ben ik benauwd met economisch rechts en haar gedogers om te zeggen dat het goed gaat. Dat is vaak een prelude voor een enorme bezuiniging operatie.
Bewijs dat Neo Liberalisme tot nul reduceert wordt door deze reacties bevestigd. Het verschil tussen de wegwerp mens van toen, voorafgaande aan......., en die van nu is gering. Er is sowieso een overeenkomst, 'Wir haben es nicht gewusst' Dit terwijl de voedselbanken overstromen, 0 uren contracten het nieuwe normaal zijn, mensen met zware beroepen hun pensioen na hun dood krijgen, de gecreerde onzekerheid en prestatie drang onze jongeren na massaal na de GGZ klinieken jaagt, chauffeurs in gras schijten, migranten arbeiders met z,n zessen in een duurbetaalde kamer hutje mutje kunnen maffen, tienduizenden ongedocumenteerden als slaven in de grote steden worden uitgebuit, criminele uitzenbureaus vrij spel houden, iemand zonder benen jaarlijks bij de uitkeringsinstantie binnen moet komen rollen om te bewijzen, of z,n benen niet zijn aangegroeit, studeren voor de rijken wordt of kromgebukt met een zware schuld je jongvolwassenheid zien door te komen, dor hout worden genoemt als je een 65 plusser bent. Tienduizenden daklozen, Duizenden en duizenden wanhopig op zoek naar een betaalbare woning, maar hey alles dikke prima, voor de gevoellozen. Nou gefelicteerd dan maar.????
Voor een deel. Mensen zijn er ook creatiever in geworden om de allerzwaksten in het gareel te houden. Rijkere mensen hebben meer toegang tot onderdrukkende middelen en hun wil te bewerken. Daarbij wordt alles steeds meer op 1 hoop gegooid om er vervolgens de beste er uit te halen. Iets geheel nieuws proberen zit er vaak niet in.
Ik heb de column van Peter de Waard gelezen, maar ik denk niet Tom Ribbens hem hier helemaal recht doet, met name als hij zegt: "Ik kan me namelijk niet aan de indruk onttrekken dat deze stelling met name gaat over de persoonlijke beleving van De Waard en de omstandigheden die in het leven van De Waard zijn veranderd, waarin hij zelf veiliger, rijker, gezonder en naar ik hoop eerlijker is geworden sinds hij is geboren in 1955." De Waard citeert een aantal cijfers die slaan op de gehele wereldbevolking, niet alleen op zijn persoonlijke omstandigheden. Bijvoorbeeld: "Het aantal mensen dat wereldwijd in extreme armoede leeft – een voor inflatie gecorrigeerd inkomen van minder dan 1,90 dollar per dag – is sinds die tijd gedaald van 36 procent van de wereldbevolking tot 10 procent. Anderhalf miljard mensen zijn in amper drie decennia uit de extreme armoede gehaald. Dat is meer dan in de vijfhonderd jaar daarvoor." De waard geeft niet altijd direct aan waar zijn cijfers vandaan komen en ja, je kunt er weer andere cijfers tegenover zetten, maar het gaat duidelijk niet alleen om zijn eigen omstandigheden. Overigens zijn de cijfers die de Waard in het citaat geeft natuurlijk compatibel met het groeien van de kloof tussen arm en rijk. Misschien zie ik iets over het hoofd maar als je er zo over nadenkt is die kloof an sich ook niet het probleem. Als zowel arm als rijk er op vooruitgaan, maar rijk meer dan arm, dan groeit die kloof maar is de wereld wel beter af. Behalve dan natuurlijk weer in termen van milieu en klimaat.
Kees van Bemmelen - Er is ontegenzeggelijk sprake van technologische vooruitgang, maar de voordelen daarvan woorden voor het grootste deel opgeslurpt door de beruchte 1% en het is de vraag of het voordeel daardoor niet verkeerd in een veel groter nadeel. Daar kun je kort of lang over discussiëren, maar zolang we met het economische systeem zitten dat dat veroorzaakt zie ik geen reden tot optimisme.
Mensen wensen vrede, gezondheid en welzijn. Geen van die 3 zaken is te koop, je kunt wel de financiele omstandigheden creeeren om het optimaal te benaderen. Daarbij blijft geld en rijkdom een middel, en geen doel. Bij het neoliberalisme gaat het hoofdzakelijk om geld verzamelen en de financiele economie stimuleren, waarbij het van middel doel is geworden. Maatschappelijke kosten moeten zo laag mogelijk zijn om de winstgevendheid te verhogen. Alles is gericht op die winstgevendheid en ook daar is het tot doel verheven. Zelfs de groei van de welvaart is opgeofferd aan de winstgevenheid, vandaar dat de groei van de besteedbare inkomens van modaal en minder al 40 jaar stil staat. Zo verdwijnen de 3 basis wensen uit beeld. Vrede wordt geregeld door internationale verdragen en dat is sinds WW2 redelijk goed gelukt binnen Europa. Daar buiten niet echt. Gezien de gezondheid is er nu veel meer mogelijk, maar dat ligt aan de ontwikkeling van de behandel mogelijkheden. Er is echter veel bezuinigd op personeel en IC bedden. Tegenstanders zullen wijzen naar het totale bedrag, wat wordt besteed aan de zorg. De stijging is voor een deel te wijten en te danken aan de betere mogelijkheden tot behandelen van complexere aandoeningen. Het andere deel komt door het dure zorgstelsel, de marktwerking, zorgverzekeraars en de grote bureaucratie. Bij het welzijn zijn er verschillende manieren, hou je dat kunt beoordelen. Bekijk je het generiek, met de bekende peilingen en internationale lijstjes in de hand, is de beoordeling positief. Echter is de beoordeling altijd afhankelijk van de persoonlijke ervaringen en daar is het een ander verhaal. Er zijn genoeg individuele ervaringen van de 450.000 kinderen die onder het bestaansminimum leven, de 22.000 slachtoffers van de toeslagaffaire, de problemen en wachtlijsten bij de jeugdzorg, GGZ, en op andere plaatsen. Die mensen vind je niet terug in de internationale lijstjes, waar je zo wie zo niet de slachtoffers terug vindt van het systeem. Zo lang financiën en geld leidend is, is er weinig aandacht voor het welzijn. Er is geen visie voor het verbeteren van het welzijn door deze regering. Uiteraard is iedereen zelf verantwoordelijk voor het verbeteren, maar de regering schept de omstandigheden en faalt daar in. Zeker gezien de toeslagaffaire en het niet willen dragen van de bijbehorende verantwoordelijkheid. Dat geeft net als het huwelijk van Grapoerhaus een verkeerd voorbeeld. Je kunt de burger geen verwijten maken over misdragingen als deze regering zo gemakkelijk artikel 68 van de grondwet met de voeten treedt. Vertrouwen is niet meetbaar langs de financiële meetlat. Zoals vaker is gezegd : Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Mensen hebben perspectief nodig en willen een keuze maken en hebben een alternatief nodig. Wordt ze dat niet gegund, dan verliezen ze het vertrouwen. Daarom gelooft de bevolking iedere keer weer de sociale beloftes van dit neoliberale systeem voor de verkiezingen, en worden ze iedere keer weer teleurgesteld na de verkiezingen. Hopend op een verbetering op financieel gebied, wat dan in hun ogen zal leiden tot een verbetering van welzijn in deze neoliberale tijd.
"Het is misschien wel waar, de stelling van De Waard, maar het is eenzijdig. En bovendien wat zeggen wetenschappelijke cijfers over de individuele beleving van een mens in een bepaalde omstandigheid?" Eigenlijk zijn daar allerlei curves voor. Als je gaat kijken naar "veiliger, rijker, gezonder en eerlijk", dan zijn die curves naar 'beter' verschoven. Op 'eerlijkheid' na, dat is volkomen relatief ds daar kan je weinig over zeggen. Maar er is minder oorlog, mensen worden ouder en dat gezonder en er is minder armoede. Ja, je vindt altijd uitzonderingen aan beide kanten van de curves. Maar de uitzonderingen bevestigen de regel en zijn de regel zeker niet. "Deze zomer was ik in Auschwitz en werd me daar bewust van de enorme emotionele krater die WO II in de wereld heeft geslagen. We hebben daarna collectief dit enorme drama gefixt door hard te werken, er met z’n allen tegenaan te gaan, collectief een patroon op te bouwen van afleiding, om maar niet te hoeven voelen". Kan de schrijver dat ergens op staven? Voor ww2 werkt er zeker nooit hard gewerkt? Dus over "Ik kan me namelijk niet aan de indruk onttrekken dat deze stelling met name gaat over de persoonlijke beleving van De Waard en ..." , heb ik de indruk dat de schrijver hier namens zichzelf praat. Want het klinkt namelijk weer erg lekker hoe mensen niet voelen en dat komt door het snode kapitalisme. Het bekende romantische cliché. De werkelijkheid is dat mensen beter kunnen voelen omdat de gesels van ziekte, oorlog en armoede minder ruimte hebben.
wij EISEN een grote woning en de nieuwste mobiele telefoon en vakantie naar Mexico of Zuid-Afrika !
Beste Tom De lege schijn Wereld van enen en nullen en hun Operators. https://www.groene.nl/artikel/vakmensen-zonder-ziel