We hoeven niet te kiezen tussen de verzorgingsstaat en de participatiesamenleving
Praat mee
Reacties (10)
Het doet me goed, dat de hele pvda zijn principes niet overboord heeft gegooit. Het geloof in die principes deel ik volkomen met Hilhorst, maar begrijp dan weer niet, dat een regeringspartij het toelaat aan Rutte om zo'n participatie gedoe uit te laten spreken, zonder de sociale uitleg erbij te geven.
Sociaal doe-het zelven bestond al, heeft altijd al sinds mensenheugenis bestaan. Het wordt nu gebruikt als alibi om ordinair te bezuinigen.
De overheid een pechdemper? Dat is bijna neoliberaal weinig. De overheid is vorm die een samenleving kiest om haar belangen op een behoorlijke manier te dienen. Tot die belangen behoren onder meer infrastructuur, energie, voedsel, mobiliteit en zorg. In neoliberale kring, waar de ander primair als tegenstander wordt gezien, is de overheid als georganiseerde ander de grootste vijand. Maar de oorspronkelijke, en meest zuivere vorm van overheid is gewoon een belangenbehartiger voor de samenleving. En dat is oneindig veel meer dan pechdemper. Een ieder die de overheid anders ziet, heeft van evolutie geen kaas gegeten.
Als de derugeling ook betekent dat de grote bureaucratische organisaties, zoals jeugdzorg en thuiszorginstellingen, overbodig gaan worden dan kan het nog wat worden. Als het werkelijk betekent dat de macht bij de uitvoerende werkvloer komt te liggen dan kan het inderdaad beter en goedkoper. Heb alleen zorgen dat de macht uiteindelijk bij dictatoriale, amateuristische gemeenteambtenaren en -besturen komt te liggen die een te kleine geldpot beheren. Maar het opdoeken van inefficiente giga organisaties met hun onbekwame graaiende toppen is natuurlijk prima. Laat alle professionals van de werkvloer zich maar in cooperaties verenigen en het werk beter en goedkoper vormgeven.
'Waar ik naar streef is een optimale wisselwerking tussen de kracht van de samenleving en de macht van de overheid.' Dat is een loffelijk streven maar het budget is ontoereikend, de praktijk weerbarstig en blijft het een top-down beslissing. Participatie kan niet worden opgedrongen. Initiatieven worden alleen geaccepteerd als deze vanuit bevolking zelf komen. De wens om ondeskundige wethouders het zelf te laten uitzoeken met een ontoereikend budget is vragen om problemen. Daarnaast geldt dat dit idee uit neoliberale hoek komt en economisch neoliberale regels gelden. Dit moet al een waarschuwing op zich zijn gezien de repressieve dogma's die zij wensen op te dringen; rücksichtsloos target-mangement waar winst vereist wordt. Beter is éérst deze zogenaamde democratie te vervangen voor directere vorm van democratie zodat belangrijke beslissingen een echte representatie is van wat een goed geïnformeerde en betrokken burgerbevolking wenst. Goed bedoelde verhalen als deze houden een ondeugdelijk systeem in stand.
Samson en Spekman zullen peterselie in hun oren moeten doen om zoveel oprecht sociaal engagement niet aan te hoeven horen, want het moet hen na hun Kafkaeske gedaanteverandering van linkse rakker in volksverkakkerlakker, wel ondragelijk scherp in de oren klinken, zo'n helder sociaaldemocratisch tegengeluid. Hulde aan Hilhorst, voor het recht tegen de trend in verkondigen van een geloofwaardige boodschap, al vrees ik dat bij de PvdA de bossen peterselie niet áán te slepen zijn, en ze zijn er toe in staat, om bij het dichtstoppen van hun oren, het volgende lied aan te heffen: http://www.youtube.com/watch?v=Fm_AmAs02rc Samson, Spekman, Aboutaleb, Asscher, Dijsselbloem, Klijnsma en Florijn, zij gingen varen, zij gingen varen... om ver van ons volkje weg te zijn. Voeren ze nou maar ver genoeg weg om voorgoed achter de horizon te verdwijnen. En dat gáát ook gebeuren, namelijk wanneer het volk gaat spreken. Dan gaat pseudolinks Berend Botje achterna.
Al onze overheidsdiensten zijn gebaseerd op normaal gedrag. En in toenemende mate vertonen mensen dat niet. In de grote steden wordt de hulp niet bereikt omdat veel mensen van alles te verbergen hebben. Uitkering met Rolex, plantenkweek, kinderbijslag opgemaakt aan uitgaan. Die buurthulp werkt alleen zolang men onwetend is over de achtergronden. Daarna gaat deze hulp dezelfde weg als de professionele. Onbereikbaar. Geen pottenkijkers. Men organiseert zich eerder in clusters mede-moreel-laakbare groepen. Zwartwerkers kennen elkaar en zijn onderling te vertrouwen. Etcetera. Mensen sluiten zich af en de samenleving kan wel de symptomen bestrijden maar de oorzaken niet. Maak alle hulp in natura. Zichtbaar voor iedereen. Zweeds model. Schoolmaaltijden door vrijwilligersorganisaties zou kunnen. Dat werk beloont zichzelf enigszins. Heldere hulp die van de slechtst mogelijke situaties achter de voordeur uitgaat. Cynisch maar resultaatgericht. Pieter Hilhorst is een -naar mijn idee-goede wethouder. Maar waar hij voor staat is een stad als een sociologisch rampgebied wat hij met zijn handen op de rug moet sorteren. Dus Pieter: vooral je voeten gebruiken.
Daaruit spreekt een gebrek aan zelfkennis, mensenkennis en empathie, en daarvan druipt een misplaatst superioriteitsgevoel dat typerend is voor de persoonlijkheids-structuur die men tegenkomt bij rechts-reactionaire opportunisten, die de politieke, sociaal-economische crisis misbruiken om ordinair naar beneden te trappen, met het doel om hun pathologische narcistische persoonlijkheid voor zichzelf te bevestigen en hun anti-sociale waandenkbeelden te legitimeren.
Gatverdarrie, wat een negatief beeld heb jij van mensen met een uitkering in een aandachtswijk, zeg. Bovendien klopt het gewoon niet, maar zo maak je die mensen wel zwart. Misselijk!