Wat zijn excuses voor het slavernijverleden waard? En wat gebeurt er als er eenmaal sorry is gezegd?
Laat het nu zo zijn dat er na woensdag 1 juli 1863 – de dag van de Emancipatie- nog veel ergere dingen zijn gebeurd.
“Van sorry zeggen krijgt niemand een kromme mond”.
Een ander juweeltje uit de doos van Surinaamse oma en opa wijsheden:
“Sorry zeggen neemt niets van je weg”.
Inderdaad. Je vertrapt en verkettert, en daarna zeg je netjes “sorry” en boem, het is weer oké. De oud-redactieleden van DWDD, slachtoffers van de toeslagenaffaire, zullen allemaal zeggen dat sorry niets anders betekent dan dat de buitenwereld gelooft dat wat gebeurd is, inderdaad ook is gebeurd. Voor de sorry-zegger liggen de zaken net ietsjes anders. Zij gaan één keer verbaal diep door het stof om met geloken ogen "Mea culpa. Mea Maxima Culpa" te mompelen. Na een dergelijke knieval lopen ze verkwikt en vrij van zonden naar buiten. Wat zijn de excuses waard?
Bijvoorbeeld de kwestie slavernijverleden:
De Nederlandse regering heeft aangekondigd dat ze excuses zullen aanbieden voor het Nederlandse slavernijverleden. Het is een zwarte bladzijde uit de Nederlandse geschiedenis. En Mark Rutte wil in het reine komen met sommige controversiële aspecten uit het verleden.
De groep Caribische Nederlanders die jarenlang heeft gelobbyd voor excuses is extatisch. Eindelijk vindicatie! Eindelijk gerechtigheid! Een deel van de groep, die compensatie eist, zit waarschijnlijk nu al te tellen en te rekenen, want er komen een aantal leuke projecten voorbij waar zij en, niet te vergeten, hun matties mee kunnen cashen.
Trevor Noah waarschuwde in zijn programma The Daily Show dat excuses en compensatie het eindpunt zijn. Het lot van elke 1-issue-beweging. Immers hun politieke bewegingsruimte beperkt zich tot een enkel issue. Dus is er na het excuus geen plek meer aan tafel. Ook al kom je - zoals Shirley Chisholm ooit zei - met je eigen klapstoeltje.
Laat het nu zo zijn dat er na woensdag 1 juli 1863 – de dag van de Emancipatie- nog veel ergere dingen zijn gebeurd, omdat de mensen niet echt vrij waren.
Want direct daarna begon de periode van het Staatstoezicht die “verordonneerde” dat de vrijgemaakten die op de plantages werkten, de zogenaamde plantageslaven, voor een periode van 10 jaar gedwongen werden om gratis te blijven werken op een plantage (hoe genereus!) van hún keuze. De socioloog Rudolf Van Lier, beschreef in Samenleven in een grensgebied (1950) hoe precair en problematisch deze periode voor de vrijgemaakten in het bijzonder, en de kolonie Suriname in zijn algemeenheid, is geweest. De periode van het Staatstoezicht bevestigt onder andere dat de slavernij rustte op een uitgebreide bureaucratie, die tot op zekere hoogte de slaven beschermde tegen willekeur en disproportionaliteit.
Relevant voor de discussie is dat de slavernij - hoe affreus dan ook - de kurk was waarop de economie van de kolonie Suriname dreef. Diverse toeleveringsbedrijfjes vaak in handen van Joden en vrijgekochte mensen moesten na de Emancipatie de deuren sluiten. De Nederlandse regering kon en wilde niet investeren in de noodlijdende kolonie en dat heeft grote gevolgen gehad voor de economische ontwikkeling van Suriname (Suriname werd continu op een macro-economisch dieet gezet).
Surinaamse wetenschappers en zwarte activisten hebben het werk van Van Lier weggezet als “het werk van de mulatten-elite”, maar zij hebben zelf geen wezenlijke bijdrage kunnen leveren aan de ontwikkeling van een Suriname-gecentreerd curriculum. Na het onderzoek van Van Lier is er ondanks deze - ongefundeerde - kritiek niets gebeurt. Er wordt geen geld gegeven aan mensen die dit soort controversiële kwesties willen onderzoeken.
Van slaaf tot horige. Werken tot men er letterlijk bij neerviel, terwijl boze plantage-eigenaren riepen dat ze niet genoeg gecompenseerd waren. Vrije mensen verplichten op zondag naar de kerk te gaan. Hun kinderen verplichten om naar school te gaan. Ze straffen als ze geen Nederlands konden spreken. De vrijgemaakten op de plantages kregen te maken met arbitrair geweld, uitbuiting en racisme. Niet langer was daar een agent die erop toezag dat de wreedheden niet de spuigaten uitliepen. De (gebrekkige) medische hulp verdween, dus ging de gezondheid van de vrijgemaakte rap achteruit. Bilharzia. Malaria. Lepra. Dodelijke ziekten. Ook was er sprake van hongersnood omdat vrijgemaakten geen eten meer kregen maar ook hun kostgrondjes niet konden bewerken.
Toen de periode van het staatstoezicht ten einde kwam werden de meeste vrijgemaakten verdreven van de plantages om plaats te maken voor contractarbeiders uit India en Nederlands-Indië. Hen restte niets anders dan hun heil te zoeken in een stad met zeer beperkte kansen en mogelijkheden. Voor de stadsslaven was de situatie ietsjes gunstiger. Voor hén geen staatstoezicht. Zij kregen de kans om een nieuw leven te beginnen maar omdat de economie op zijn gat lag, was het ook voor hun sappelen geblazen.
Op Grenada, Barbados en Jamaica kwamen de vrijgemaakten in opstand tegen de horigheid en andere verregaande vormen van bevoogding. En dus werd de apprenticeship al snel na de emancipatie al snel weer afgeschaft. Vooral in Suriname werden de vrijheden van de vrijgemaakte mens steeds verder beknot. Naast wetgeving om de samenleving te “vernederlandschen” kwamen er ook wetten om de Afrikaanse cultuur - winti rituelen - en het Sranan (lingua franca) aan banden te leggen.
De kerken hielpen mee om de mensen klein te houden. Tijdens de herdenking 50 jaar afschaffing slavernij zei Richard Voullaire, Praeses van de Evangelische Broedergemeente Suriname, dat de vrijgemaakte mens lui en vrijpostig was. De vrouwen, zo sprak hij in zijn rede, wilden niet langer als bedienden werken. Ze wilden studeren en wilden het liefste een baantje op kantoor. De mannen, zei hij, waren lui en gaven al hun geld uit.
Het slachtofferen van slachtoffers is iets van alle tijden. De Netflix-documentaire over het proces tegen de nazi-kampbewaarder Demjanjuk is daar een prachtig voorbeeld van. De slavernij is, hoe vreselijk ook, een van de vele misdaden tegen de menselijkheid die gepleegd werden op deze aarde. Het verhaal dat de slavernij alleen mensen afkomstig uit Afrika trof is mijns inziens een valse. Orlando Patterson, nog zo een wetenschapper die door zwarte activisten wordt verguisd, stelt dat slavernij een eindige situatie is, en dat de precariteit van deze status wordt bepaald door de wijze waarop men naderhand omgaat met deze zwarte periode.
In Suriname en de rest van het Caribisch gebied, worden de jaren 50 gekenmerkt door zelfbeschikking-paradigma’s en de opkomst van zwart leiderschap. In de jaren 60 volgde de herwaardering van het Sranan, Papiamento en de eigen zwarte cultuur. Zwarte Piet ging Pieterbaas heten en mocht niet meer met zijn roe zwaaien.
Het tragische is dat vele Surinamers de reveille van zwart zelfbewustzijn maar niets vonden. “Het riekt naar communisme”, zeiden ze, terwijl ze spoorslags naar Nederland vertrokken. Nederland had geen tanden, maar het beet wel erg hard. Het mooiste juweeltje uit de doos van Surinaamse wijsheden, wat mij betreft. En omdat Nederland zo keihard bijten kan roepen hun kinderen en kleinkinderen vandaag om excuses... voor de slavernij welteverstaan.
Wat zijn de excuses waard? En wat gebeurt er als er eenmaal “ sorry, we zaten fout” is gezegd en iedereen van pure ontroering vergeet dat de meest kardinale zaken nog besproken moeten worden? Institutioneel racisme, en de wijze waarop deze post hebben gevat in de Nederlandse samenleving, bijvoorbeeld. Of Baudet en zijn Boreale matties met botox en filler oude, versleten, naar dood en verderf ruikende ideeën over rassensuperioriteit en raszuiverheid in leven willen houden, en dat niemand dat verbiedt.
Inderdaad. Mea culpa roepen terwijl je diepe kniebuigingen maakt... je krijgt er geen kromme mond van. Het is een probaat politiek middel om jezelf te verschonen, en om te kritische stemmen tot stilzwijgen te brengen. Shut the fuck up! Jullie hebben nu toch je zin? Dus verder niet lullen!
Vraag maar aan Matthijs Nieuwkerk. Hij zal je midden in je face toeschreeuwen dat sorry zeggen niets van hem weggenomen heeft. Dat sorry zeggen allemaal voor de bühne was, en dat hij rustig doorgaat met wat hij aan het doen was.
Praat mee
Reacties (27)
Excuses zijn sowieso niet waard als ze niet voortkomen uit eigen initiatief maar van bovenaf worden opgelegd en als er allerlei (financiële) voorwaarden aan zijn verbonden zijn het feitelijk ook geen excuses meer, maar is het gewoon afpersing.
Ik ben oprecht blij met ons slavernijverleden. Zonder dat waren mijn bet-bet-bet overgrootouders nooit uit dat vreselijke Afrika ontvoerd en hadden mijn grootouders elkaar nooit kunnen ontmoeten in Paramaribo. Toen ze elkaar alweer meer dan een eeuw geleden hadden gevonden werden ze door hun wederzijdse familie uitgestoten en weken ze uit naar Nederlands Indië waar mijn zwarte grootvader een soort apotheek begon met zijn eigen locale werknemers. Natuurlijk was het fout om mensen te ontvoeren en uit te buiten voor het eigen gewin, maar wat heeft de huidige generatie aan een nietszeggend excuus van iemand die part noch deel had aan deze misdadige activiteit? Zoals gezegd ben ik als nazaat van slaven, echter ook van plantagehouders, blij met het geluk dat mijn grootouders met elkaar gevonden hebben. Ik hoef geen excuus. Hebben we trouwens ooit een excuus gehad van de Jappen die Indië veroverden en mijn grootvader in 1943 vermoordden? Simpel omdat hij zwart was?
Het probleem is dat er bij deze discussie sprake is van verregaand historisch analfabetisme. De claim dat de Staat excuses verschuldigd zou zijn vanwege het verleden is op drijfzand gebaseerd omdat de huidige staat op geen enkele manier te vergelijken is met die van toen. In de tijd van de slavernij was NL nog een republiek waar een kleine elite van rijke kooplieden/ondernemers het volledig voor het zeggen had. Het klootjesvolk bestond voornamelijk uit loonslaven en was volkomen rechteloos en werd net zo hard door diezelfde elite uitgebuit als de slaven op de overzeese plantages. Het enige verschil was dat de loonslaven in hun eigen bed mochten slapen als ze zich tenminste een bed konden permitteren. Ze waren veelal ongeletterd en hadden er waarschijnlijk geen enkele weet van wat er zich allemaal in de overzeese gebieden afspeelde. In NL zelf werden afgezien van de loonslaven immers geen slaven gehouden. En zelfs als ze er weet van hadden gehad, hadden ze er niets tegen kunnen doen omdat alleen de rijke elite stemrecht had, het algemene stemrecht is pas begin 20e eeuw ingevoerd. Iets waar je redelijkerwijs niets tegen kunt doen, kan je natuurlijk onmogelijk aangewreven worden en aangezien de meeste mensen nakomelingen zijn van die loonslaven zijn die natuurlijk niemand excuses verschuldigd laat staan herstelbetalingen. Het zou een grof schandaal en schreeuwende onrechtvaardigheid zijn als die mensen zouden worden afgeknepen terwijl hun voorouders net zo hard hebben geleden.
Wat ik nou weer hierover in mijn krant las vanmorgen? Het wordt steeds gekker. De voorzitter van de Nationale Reparatie Commissie Suriname vindt de gang van zaken rond de op hande zijnde excuses volstrekt onaanvaardbaar. Waarom?? Omdat bij de tekst van die excuses van te voren overleg gepleegd dient te worden met Suriname. Wat? Hoezo? Hoe heb ik het nou? Ik heb iemand onheus behandeld, en die persoon gaat mij vertellen hoe en wat ik als excuus te berde dien te brengen? In wat voor wereld zijn we verzeild geraakt, want goede kans dat hij zijn zin nog krijgt ook...
Ik zie persoonlijk gewoon niet helemaal de noodzaak om excuses te bieden voor iets wat bijna in de hele menselijke geschiedenis en over de hele wereld plaatsvond.
Het wordt "sorry" en dan niets denk ik. Vergeet de gevoelens ook maar, die laten zich niet afdwingen.
Mag ik raden, RDZ? Je hebt geen puur nederlandse achtergrond. Wij in NL slaan ons graag op de borst, vroeger nooit gedaan,en in de tussentijd veel beter op geworden, maar nu we er eenmaal zijn, het gemaakt hebben, alles kits is en OK, gaan we excuses aanbieden, met veel aplomp en bombarie. Zo gaat dat als je het steeds beter krijgt, en je meer kunt permitteren. Alleen in China lijkt dat helemaal niet op te gaan. Zijn het wel goede Christenen daar? Betwijfel het....
Wat zijn excuses voor het slavernijverleden waard? En wat gebeurt er als er eenmaal sorry is gezegd? Dan herhalen (hoogopgeleide) elites, hoogopgeleiden *), en wetenschap de ellende van de geschiedenis, eventueel in een andere verwante vorm. Hoogopgeleiden *) zijn niet in staat te leren van de geschiedenis, in een positief ethische zin. Zaak 1. Dit laat o.a. de opkomst en dominantie van het globaal neoliberalisme zien, dat maatschappij en (Westerse) wereld maximaal polariseert. Dit elitaire en extreme globaal neoliberalisme is een herhaling van feodaliteit en fascisme (de stok), een Restauratie. Zaken 2. Slechte analyse, als bron van racisme en fascisme. Groepen, die tegen het neoliberalisme zeggen te zijn, kunnen echter zelf ook in racisme en fascisme vervallen door maatschappelijke problemen niet goed (wetenschappelijk en filosofisch of politiek) te analyseren, maar vervolgens wel maatregelen met sancties te treffen. Door deze maatregelen met sancties kunnen vervolgens mensen en groepen onterecht ((zeer) ernstig) benadeeld worden. Ook een vorm van racisme en fascisme. Helemaal erg wordt het dan als men vervolgens niet open staat voor terechte kritiek van deze benadeelden. Of als men terechte kritiek afdoet als complottheorie of als kritiek van complotdenkers. Men heeft zich zo “immuun” gemaakt voor terechte kritiek. Deze hoogopgeleiden zijn zo vatbaar voor racisme en fascisme. Woeki Hypo is gematigd liberaal. P.S.: *) Sommigen uitgezonderd.
Excuses, sorry het spijt me, verontschuldigingen zijn in dit geval geen euro waard, laat staan een gulden. Daar koopt men niets voor. Er moet een fors bedrag naar Oost Indië worden overgemaakt, om te beginnen: Java, Bali, Molukken. De VOC heeft er genoeg aan verdiend. Krijgt Eduard Douwes Dekker, alias Multatuli, post mortem zijn genoegdoening, en kan tevens de Republik Maluku Selatan (RMS) gestalte worden gegeven. Ook de Bersiap krijgt een deel. Wat óók belangrijk is: Poncke Princen moet in ére worden hersteld. Rutte moet excúses aanbieden voor het feit dat Poncke indertijd van lándverraad werd beticht. Uiteraard voor de nakomelingen in West-Indie, Suriname plus Antillen, een forse multimiljardenvergoeding, ter compensatie van het leed aangedaan door het maken van woekerwinsten door het toenmalige Nederlandsche Rijk.
De vraag is alleen of de linksprogressieve mensen in de bakfietswijken willen meebetalen aan de compensatie.
@Hannes: enig idee hoeveel onderdanen de sultans in Indie hadden? Die daar in de kratongs leefden, als slaven, dus wel te eten en te drinken, maar allerlei herendiensten moesten verrichten, waar Multatuli zich zo over opwond? Ik hoor nooit iets over dit soort misstanden. Maar waren het wel misstanden? het was de gewoonte toen, en daar, en overal. Wat wij hier beleven (en ik verbaas me er ieder dag weer over, iedereen met een vol karretje boodschappen de winkel uit, hoe kan dat)? Waar hebben ze dat aan verdiend (door de wieg waarin ze geboren zijn??).
Iemand hier die nog herinnering heeft aan prof Rudi van Lier? Was prof Niet Westerse Sociologie in Wageningen. Er waren wel meer tropische en Niet Westerse studierichtingen daar, in de bosbouw, veeteelt, economie , weg en waterbouw en andere, post(of neo??) koloniale studievelden dus eigenlijk. Ik herinner me niet, in mijn studietijd daar, ooit kritiek te hebben gehoord op slavernij of zelfs maar van het plantagesysteem daar, de kurk immers waarop NL lang dreef. Die geluiden (Anton de Kom, en de angry young men uit Amsterdam en Nijmegen) kwam pas veel later, en van elders dus. Daarin was zelfs Rudi geen uitzondering, er was nog geen polariteit (want in Wageningen studeerden massa,s Surinamers, Indonesiers , Egyptenaren , Nigerianen en andere buitenlanders). Er was ook een International Club, waar het verboden was over politiek te praten (anders kreeg je geen biertje getapt).
Nog een herinnering van die International Club. iedereen deed zijn best om zo nederlands mogelijk te zijn, toen de Arowak indiaan Artiest (zo heette hij) eens door en Amerikaans bezoeker (meer mengelmoesje dan bij ons) gewezen werd op zijn afkomst, het Surinaamse bos, en gevraagd werd, tot ons aller ontzetting, tot welke stam hij behoorde, ging hij daar niet op in en schaamde zich rot. Nou kwam ik hem laatst tegen in de krant, waarin hij hoog opgaf van zijn voorvaderen, en de faire, harmonieuze cultuur die dat eigenlijk was, als je het vergeleek met de nederlandse. Heb je ooit, dacht ik toen....oh tempora, oh mores...
"Wat zijn de excuses waard? " Helemaal niets. Want degenen die de excuses uitspreken hebben niets gedaan (de daders zijn al dood) - waardoor niemand zich schuldig voelt en er '0' draagvlak is. En de slachtoffers zijn ook al allemaal dood. We bieden dus in naam van het ene lijk onze 'welgemeende excuses' aan, aan het andere lijk. Lekker zinvolle exercitie.
Inderdaad, een zinvolle exercitie. Zo laten we zien (of do3n in ieder geval alsof) dat we wat van dat verleden geleerd hebben. Jammer genoeg zijn er ook die nooit iets leren. Die zijn, zoals ergens iemand schreef: dom geboren, suf gezoogd en hebben nooit wat bijgeleerd.
Precies, het zou werkelijk absurd zijn als de excuses die de regering wil aanbieden beschouwd worden als excuses namens de huidige bevolking. Wij hebben part noch deel gehad en slechts een heel beperkt groepje Nederlanders had voordelen en enige beslissingsbevoegdheid of stemrecht in die tijd over bijvoorbeeld dit onderwerp. Vreselijk hoor, dat slavernijverleden, maar mijn schuld is het niet
Dat wordt weer een leuk snoep vliegreisje voor de uitverkorene. Ze gaan er speciaal naar toe om excuus aan te bieden. Geld klotst tegen de plinten omhoog daar pfff
Als er eenmaal sorry is gezegd gaan de nakomelingen van de slaven roepen dat ze geld willen zien. En wedden dat ze dat dan ook nog krijgen?
Daar is inderdaad alle kans op, ToenTT, al te goed is buurmans gek, zeiden we vroeger, en geldt nog steeds natuurlijk
Slavernij en mensenhandel, het bestaat nog steeds, bovendien waren er ook heel veel blanke slaven en heel veel zwarte mensenhandelaren, we kunnen ons beter richten op de huidige problemen dan steeds om te kijken, het waren totaal andere tijden met geheel andere normen waar het over mensenrechten gaat, rechten die in ontzettend veel landen volgens onze ethiek nog steeds dagelijks ernstig worden geschonden, al dat omkijken heeft geen toegevoegde waarde, sorry zeggen is niet erg, maar tegen wie moet je sorry zeggen?
In de `Brave New World´ hoef je geen sorry meer te zeggen, in een Brave New World is namelijk geen woede en verdriet, en zijn de mensen zo geschapen dat het leven vooral gemakkelijk en amusant is, en blijft tot voor de laatste snik. "No feelings left, no tears to cry, this species has amused itself to death." Maar eerst nog effe doorbijten, ~Fever Ray~ Keep The Streets Empty For Me~ ( with Steve Cutts illustrations) https://www.youtube.com/watch?v=s6SO_KOxkrk En daarna zal alles goed zijn, echt alles. Fijne `Black´ Friday😶
Oke dus sorry zeggen voor de slavernij is niet genoeg, want er is nog racisme en Baudet. De schrijver gaat voorbij aan het feit dat racisme een veel breder gegeven is dan wit en zwart. Dus het hele slavernijverleden bewust ophangen, aan een breed begrip als racisme schept een tegenstelling tussen zwart en wit. En daar is niemand mee gebaat. Opruiend stuk dus.
De machthebbers in Den Haag vinden het helemaal prima als verschillende bevolkingsgroepen lekker elkaar in de haren vliegen, kunnen zij ongestoord doorgaan met industriele vriendjes bevoordelen.
"Wat zijn excuses voor het slavernijverleden waard? En wat gebeurt er als er eenmaal sorry is gezegd?" Zolang je wat is het "waard" niet bedoelt als in "wat vangt het" en dus niet als wannabe platvoerse profiteur is het antwoord wat je zou moeten bevredigen een erkenning dat er destijds door een klein deel van de elite in deze contreien groot onrecht is gepleegd in aansluiting tot de inheemse traditie van Afrikaanse slavernij-praktijken en dit tot op industrieel niveau werd uitgebreid. Het verdient aandacht in de geschiedschrijving verbeeld en uitgedragen in musea zoals het in het onderwijs allang ruimschoots voldoende aandacht krijgt. Tegelijkertijd dan ook de erkenning dat juist na de eigen ontketening van de systematisch uitgebuitte en onderdrukte grote delen van onze eigen voorouders in deze zelfde contreien door een veel groter deel van die elites daar al naar zestig jaar een afschaffing van de slavernij in overzeese gebieden door dat kleine deel van de elites op volgde vanuit dezelfde Europese geest dat dat niet in orde was. In Afrika zijn die inheemse slavernij-praktijken echter tot op de dag van vandaag wijdverbreid blijven bestaan zoals ze voor Europese deelname ook al bestonden.
En ik denk dat ze daar niet eens zo slecht mee af zijn,elke dag te eten, een slaapplaats, basale medische zorg, kom daar eens om in de slums met miljoenen in de grotere steden in Afrika, en India? Ik denk dat ik er zelf ook niet zoveel moeite mee zou hebben, me even in hun situatie indenkend.
Wat er gebeurd als er eenmaal sorry is gezegd? De Nederlandse bevolking zal er met verwondering naar kijken en nog wat meer afstand nemen van de Haagse werkelijkheid.
Zonneschijn U maakt duidelijk, dat u meent het volk, dat Den Haag veroorzaakt, geen idee heeft wat het veroorzaakt: Ze nemen afstand en hebben er, sorry hoor, niets mee te maken.
De meeste mensen zullen hun schouders ophalen over wat politici in Den Haag zeggen. Ja, ze kunnen eens in de vier jaar stemmen, maar of het verschil gaat maken is twijfelachtig.
Sympathiek stukje: echter er zit een denkfout in de vergelijkingen. Degene die nu “Sorry” willen gaan zeggen hebben zelf niks fout gedaan. De plantagehouders, de kerken en, indien dat blijkt uit onderzoek, van Nieuwkerk hebben de fout zelf gemaakt. Die kunnen zich dus verschonen of verschoont voelen na een “Sorry.” De regering wil echter “Sorry” zeggen namens de kiezers, deze kiezers hebben zelf niks fout gedaan. Dus “een knieval en vrij van zonden weglopen” is totaal niet van toepassing. Het tegengestelde is zelfs de waarheid: blijkbaar wil iemand “Sorry” zeggen voor iets wat iemand anders gedaan heeft, en dan waar nodig meehelpen met een verwerking van dit verleden. Degene die dus nu “Sorry” wil zeggen neemt dus meer verantwoording dan je je kan wensen. Er zou wel wat meer respect mogen komen richting een land als Nederland, zijn regering en kiezers. We zijn nergens toe verplicht, toch nemen we blijkbaar de moeite om processen te starten om een lang verleden van uitbuiting een plaats te geven. Geschiedenis kan je niet herschrijven, eventueel wel aanvullen of extra belichten. Meer nuance is dus op zijn plaatst, zeker richting de huidige kiezers.
TwoTone Geschiedenis kan je niet herschrijven, klopt. Maar je kunt er wel verantwoordelijkheid voor nemen. Em daar hebben we het over, het antwoord op de vraag: Hoe neem je als land je verantwoordelijkheid.
'deze kiezers hebben zelf niks fout gedaan' Ja, ik ben het absoluut met u eens dat dit zo lijkt, maar is het ook zo? Een simpel (simplistisch?!) voorbeeld: uw grootvader eigent zich op een oneigenlijke manier een flinke zak geld toe. Hij weet tijdens zijn leven aan rechtsvervolging te ontkomen en laat bij overlijden het gestolen geld aan uw vader na. Deze, op zijn beurt, laat het bij overlijden aan u na. U hebt nu met dit geld een leuk leventje. Bent u nu wel schuldig (het oorspronkelijk geld is toen op een oneerlijke manier verkregen) of bent u niet schuldig (u hebt het nu wettelijk door erfrecht verkregen)? Sorry zeggen is vrij makkelijk tegen de nazaten van degene van wie het geld gestolen werd, maar wat doet u met het geld?
Zand, waarom zou je verantwoordelijkheid nemen voor zaken waarvoor je je niet verantwoord voor voelt en waarvoor je in juridisch opzicht ook niet verantwoordelijk bent? En Fabius, prima voorbeeld hoor. Maar mijn voorouders hebben niks gestolen, dus wat moet ik teruggeven? En onze ‘roofkunst’? Prima om dat terug te sturen hoor? En zelfstandige Antillen? Ik vermoed niet dat veel Nederlanders daar tegen zijn. Voor Antillianen is dat wellicht anders.
Heel raar om te doen alsof heel Nederland heeft geprofiteerd van de slavernij, dat is zeker niet het geval. En ook raar om dan geld te geven aan mensen die nooit zelf slaaf zijn geweest, en slechts met onduidelijke redeneringen menen toch heel erg last te hebben van het verleden van hun voorouders.
In de 16de eeuw kwam 50% van al het broodgraan van Amsterdam uit de Baltische regionen, wie produceerde dat? Wie ploegde, zaaiden, sikkelden het rijpe graan af, stopten het in zakken en droegen het naar de schepen? Daar hoor je nooit iets over. Dat moet snel eens veranderen
Dus, als ik goed begrijp, slavernij was zo slecht nog niet, want de vrijen hadden nu ineens minder goed medische zorg en minder goed te eten. Dat hoor je nou nooit eens. Natascha zal zeker ook van haar staat Carolina weten dat slaven rond 1850 een beter leven hadden dan de fabrieksarbeiders in de Noordelijke Staten, en gemiddeld 10 jr langer leefden daardoor. Dat betekent natuurlijk niet dat die afschaffing te voorbarig was, maar wel dat je , behalve naar de schandalige kanten, ook eens kunt kijken naar de voordelen van slavernij voor de slaven zelf (en daarbij vooral niet met presentisme moet aankomen natuurlijk).
dirk Als dieren in gevangenschap het beter zouden hebben als menig dier dat vrij rondloopt, zou dat dan een argument kunnen/moeten zijn om dieren maar in gevangenschap te houden? Zelfs dat het niet schandalig zou kunnen zijn, dat je dieren in gevangenschap houdt?
Ik ben tegen gevangenschap van wilde dieren en van mensen, Zand, zoals in bovenstaande duidelijk aangegeven (al maak ik uitzondering voor de serval, mits goed gehouden). Ik ben ook voor het houden van katten en honden, en van varkens en kippen, mits dierwaardig bestaan gegund (ja, dat kan, al zou je dat niet denken gezien de overweldigende aanwezigheid en het belang van de boindusrtie).
dirk In uw eerste reactie wilt de aandacht vestigen op de positieve effecten van iets schandaligs: Het houden van mensen in gevangenschap. Wat u wilt en hoe u bent; zal mij een zorg zijn. Maar op wat u in uw eerste reactie stelt, daar heb ik kritiek op.
Lees nou ook eens Rudi van Lier hierover, Zand, die in het stuk aangeprezen wordt, als objectief en niet gepolariseerd zoals nu te doen gebruikelijk. Hij schildert de onrustige en vervelende periode van direct na 1863, toen de pas vrijen allerlei voordeeltjes die ze vroeger nog genoten, ineens kwijt waren. Wat ik nu ook bedenk: wat is rol van de Herrn Huters, die hier in de buurt kerkhof hebben in Zeist), Europese zendelingen die op de plantages de leer van het Christendom brachten, iedereen gelijk voor God, slaven en slaveneigenaars, abolitionisten dus in zekere zin, die toch overal op die plantages mochten optreden (en betaald werden door de plantageeigenaars), zeer dubieus natuurlijk, want ondergroeven het slavernijsysteem, waar vallen zij als het om excuses gaat? Ik heb in Suriname (voor onafhankelijkheid) alleen maar goeds gehoord over deze (blanke) HerrnHuters, maar mis ze wel in het debat. Och ja, zo zijn de tijden.....