Wat kunnen muizen ons vertellen over de liefde?

Oxytocine is inmiddels waarschijnlijk het bekendste hormoon dat er is, want elke keer als er iets over liefde moet worden uitgelegd haalt men het hormoon van stal. Niet voor niets wordt het ook wel het liefdeshormoon genoemd. Het zorgt ervoor dat vrouwen hun pasgeboren baby de mooiste en liefste van de hele wereld vinden. Het zorgt voor het verliefde gevoel tussen mannen en vrouwen en elke keer dat ze intimiteit delen wordt het meer, maar het zorgt ook voor competitiegevoelens bij mannen ten opzichte van vreemde mannen van buiten de eigen groep. Een sleutelhormoon dus voor de menselijke samenleving. En voor die van dieren, want bij hen verlopen deze mechanismen ook via het beroemde liefdeshormoon.

Bij muizen – waarbij een onderzoek gedaan werd naar hoe dat precies in het zenuwstelsel in zijn werk gaat – is dat zeker het geval. We wisten dan wel dat het oxytocine verhoogd is in en door die omstandigheden, maar wat deed het hormoon dan precies? Dankzij onderzoek met muizen weten we nu meer over de zenuwcircuits waarop het hormoon invloed heeft.

Bronstperiode Ontdekt werd dat er oxytocinereceptoren (dus cellen waar het hormoon aan kan hechten zodat het iets verandert in de zenuwcellen; ze aan of uit kan zetten) in de prefrontale hersenschors. Dat is het deel van de hersenen waar we ons dingen bewust worden. Als de onderzoekers bij de vrouwelijke muizen die cellen in de voorschors verstoorden – en dus het effect van oxytocine uitschakelden – waren ze tijdens hun bronstperiode onmiddellijk alle interesse in mannetjesmuizen kwijt. Ze brachten net zo veel tijd met mannetjes als met een legoblokje door.

Ze hielden wel hun interesse in andere vrouwtjesmuizen en in mannetjesmuizen in de periode dat ze niet in de bronst (en dus onvruchtbaar) waren. Bij mannetjesmuizen maakte het wat interesse voor de vrouwtjes allemaal niets uit als de receptorcellen voor oxytocine werden uitgeschakeld. De onderzoekers concluderen dat het liefdeshormoon een belangrijke rol speelt bij het openstellen van de belangstelling van vrouwtjesmuizen voor mogelijke mannenmuizen. De mannetjes worden er als het ware door toegelaten in het bewustzijn. Ze zien niet alleen die mannetjesmuizen, maar krijgen er ook belangstelling voor; ze vallen op.

Zenuwcircuits Je kunt er natuurlijk al te veel aan ophangen. Het gaat om muizen. Maar we kunnen wel verder onderzoek doen naar hoe die zenuwcircuits die we nog niet kennen bij mensen werken. Je kunt ook kijken of de betreffende zenuwcircuits bij autisme een rol spelen.

Kortom: we kunnen meer inzicht verkrijgen in alles wat mensen in aanwezigheid van andere mensen tot mensen maakt en wat ervoor zorgt dat een vrouw op sommige dagen van de maand meer in een man ziet dan in een legoblokje.

 

Het laatste boek van Ivan Wolffers is ‘Als de tijd voor altijd stil zou staan ‘

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Ivan schrijft voor Joop elke dag een Gezond Weetje van de Dag:  klik hier voor een overzicht