Hoe de zwartepietdiscussie op een kinderachtig spelletje lijkt, waarbij volwassenen de hoofdrol spelen
Zoals elk jaar zit ik weer tot over mijn oren in de Sinterklaassfeer. Ik heb welgeteld drie keer lootjes getrokken. Mijn vriendinnen houden zich echter verdacht stil over het vieren van Sinterklaas dit jaar.
Als ik de televisie aanzet, beland ik in een ‘discussie’ tussen twee Nederlandse mensen. Het lijkt meer op een kinderachtig spelletje, waarbij de volwassenen hoofdrolspelers zijn. De discussie gaat over het feest. De ene man wordt niet gelukkig van de manier waarop het feestje wordt gevierd. De andere man vindt dit onzin, want het feestje wordt al jaren zo gevierd. Ik vraag me af wat er leuk is aan een feestje waar andere mensen ongelukkig van worden, maar dat vraagt niemand.
Het feestje is overigens niet voor de mannen zelf bedoeld maar voor hun kinderen. Ze hebben niet gevraagd wat die ervan vinden, denk ik. Ik begrijp uit de woorden van de ongelukkige man dat het gaat om een kleine aanpassing. Dit is voldoende om ervoor te zorgen dat hij het feestje mee wilt vieren. Maar de andere man wilt het graag vieren op een manier die hij vooral zélf leuk vindt. Gaandeweg de discussie worden de mannen boos. Ze komen er niet uit.