Wat GroenLinks-PvdA kan leren van een vrolijke liberaal

In De Groene Amsterdammer beschreef journalist Coen van de Ven deze week hoe Rob Jetten – “een vrolijke liberaal in een uiterst rechts land” – zich wist te ontworstelen aan de zwaarte die de Nederlandse politiek al jaren tekent. Een politicus die, midden in een gepolariseerd landschap, niet koos voor woede, maar voor licht.

Achter dat beeld schuilde een bewuste strategie. Onder invloed van Jan Driessen, oud-campagnestrateeg van Mark Rutte, koos Jetten voor iets wat in Den Haag zelden voorkomt: een campagne die niet tegen iets, maar vóór iets was. Geen moreel vingertje, geen cynisme, geen dreiging, maar een geloof in het wél kunnen. De leus “Het kan wél” werd niet geboren uit marketing, maar uit overtuiging.

En dat werkte. Waar anderen verstrikt raakten in negativiteit, wist Jetten energie los te maken. Niet door harder te roepen, maar door met lichtheid en vertrouwen te spreken. Niet door tegenstanders te demoniseren, maar door mensen het gevoel te geven dat ze er nog toe doen.

Daar ligt een les die verder reikt dan D66. Ook GroenLinks-PvdA worstelt met het dilemma tussen verontwaardiging en verbeelding. We hebben – terecht – jarenlang campagne gevoerd op inhoud: klimaat, bestaanszekerheid, gelijke kansen. Maar we zijn vergeten dat politiek ook iets mág zijn om blij van te worden. Dat mensen niet alleen willen horen wat er misgaat, maar ook wat er beter kan.

In een tijd waarin rechts zijn kracht haalt uit woede, is optimisme een daad van verzet. Niet door naïef te doen, maar door moediger te zijn in toon. Lichter. Warmer. Menselijker.

De uitdaging voor GroenLinks-PvdA is niet om rechtser te worden, maar om beter te laten voelen waar het voor staat. Niet “wij weten wat goed voor u is”, maar “wij geloven dat het samen beter kan”. Niet eindeloos waarschuwen, maar weer durven inspireren.

Het midden is niet dood, het is verlaten. Wie daar terug wil komen, moet niet beginnen met beleidsplannen, maar met geloofwaardige hoop.

Zoals Jan Driessen het ooit tegen zijn team zei: “Een goede campagne gaat niet over angst, maar over verlangen.”

Misschien is dat de zin die links zich opnieuw moet toe-eigenen.