'Wat deed jij toen je merkte dat je zoon met baardbroeders omging?'

Twee landgenoten hebben een eigen theatergroep opgericht. De prachtige naam ‘Theatergroep Landgenoten’, sprak me meteen aan en schepte daarmee hoge verwachtingen. Na het zien van de eerste voorstelling, werden die verwachtingen overtroffen.

‘ Club Paradis ‘gaat over een moeder die in het buitenland op zoek gaat naar het graf van haar zoon, die op zijn beurt in het Amsterdamse Rijksmuseum een zelfmoordaanslag heeft gepleegd. Het verhaal beschrijft niet alleen het radicaliseringsproces van een in Nederland geboren en opgegroeide jongere. De moeder wordt hier ook een spiegel voorgehouden. “Wat heb jij gedaan toen je merkte dat je zoon met die baardbroeders begon om te gaan?” En dat terwijl haar wereld uit elkaar is gespat en ze door verdriet en schuldgevoel wordt verscheurd.

Terwijl schreeuwende krantenkoppen ons dagelijks blijven herinneren aan het gevaar, het leed en de onmacht omtrent reli-terrorisme, zijn er in Nederland ook genoeg mensen die alles proberen om er samen wat van te maken. Iftars worden georganiseerd om vooral de nadruk te leggen op zowel saamhorigheid, als op diversiteit in de samenleving. Integratietours waarbij bewoners met elkaar en met overheid in gesprek gaan. Of gewoonweg leuke feestjes waar men even de waan van de dag probeert te vergeten. Maar een theatervoorstelling die, enerzijds ingaat op de misère en het leed van de moeder van een zelfmoordterrorist, en anderzijds diezelfde moeder zich laat afvragen of zij gefaald heeft in haar opvoeding, is nieuw.

De voorstelling is geen aanklacht tegen religie. Het geeft wel weer wat de gevolgen kunnen zijn wanneer de levenslust letterlijk en figuurlijk uit een mens geslagen wordt omdat een groepje misdadigers vindt dat de hele wereld dezelfde opvattingen en interpretaties van een religie er op na zouden moeten hebben.

“Geen multiculti-theater met muntthee en hapjes, maar confronterend toneel.” Zoals regisseur Yahya Gair zelf vertelt over zijn voorstelling. Hiermee geeft de maker aan dat dit een voorstelling is waarin Nederlandse moslims de eigen culturele achtergrond, met haar restricties en beperkingen, kritisch onder de loep zouden moeten houden. “De moslimgemeenschap in Nederland houdt zichzelf na zestig jaar nog steeds gevangen in taboes, schaamte en schijnheiligheid. Zo kweek je mensen die vatbaar zijn voor extremisme”,  zegt hij in een interview met NRC.

Club Paradis is een zoektocht naar antwoorden op vragen zoals: “Hoe heeft het zover kunnen komen?” Of: “Wat had ik als ouder meer kunnen doen?” Maar Club Paradis is ook een streven naar menselijkheid, waardigheid en waarheid. En bovenal het verlangen naar vrijheid. Wie wil dat nou niet?

Gaat dat zien!

Theatergroep Landgenoten – Club Paradis

Tekst: Nisrine Mbarki, regie: Yahya Gaier, spel: Mohammed Azaay, Esma Abouzahra.

Speellijst: www.landgenoten.nu

cc foto: Facebook