Waren wij niet altijd vrienden?

My Life on Planet B had bijna de bioscopen niet gehaald. Nu wordt hij toch op zeer bescheiden schaal uitgebracht, en ik wil hier een warm pleidooi houden voor deze bijzonder aardige film, die anders is dan alle andere Nederlandse films.

Regisseur Iván López Núñez en scenarist Rogier de Blok stond een tienerkomedie voor ogen in de stijl van Juno. En hoewel My Life on Planet B de panache van zijn Amerikaanse voorbeeld mist, komt het beeld van jongensvriendschap dat de film geeft soms wel heel dichtbij.

Neky en Eppo zijn misfits en beste vrienden, die een passie delen voor obscure horror en science fiction. Ze houden hun eigen videoblog bij, waarop ze eindeloos enthousiast praten over goedkope special effects en campy dialogen woord voor woord citeren. Ik geef het niet graag toe, maar voor mij zijn dat soort jongensfixaties erg herkenbaar. Het was ook niet moeilijk om me te identificeren met wat er vervolgens gebeurt.

Neky verbreedt zijn horizon met stoerdere vrienden, feestjes en meisjes en probeert zich los te weken van Eppo, die ineens uncool en kinderachtig aanvoelt. Gekwetst door dit verraad vlucht Eppo verder in zijn geliefde B-films. Deze ontwikkelingen worden overtuigend gespeeld door Serge Price en Rik Wezenberg. Alhoewel de twee jonge acteurs nog wat moeite hebben met dialogen, zijn ze erg goed in non-verbale scènes, waarbij ze naar anderen kijken terwijl er niemand naar hen kijkt en ze incasseren wat ze zien.

My Life on Planet B speelt zich af in een volkse buitenwijk van een grote stad vol lelijke flats en supermarkten, maar is gedraaid met gestileerde cameravoering en een vrolijk kleurenpalet. Dit zorgt voor wat luchtigheid. De eigenzinnige combinatie van verhaal, acteerwerk en stijl zorgt ervoor dat ik geloofde in de personages en hun situatie, en dat ik aan het denken werd gezet over wat vriendschap en loyaliteit in tienertijd nou eigenlijk betekenen, zonder dat de film ooit loodzwaar wordt of een beroep doet op melodrama.

Als bonus bevat My Life on Planet B met liefde nagemaakte fragmenten uit goedkope B-films, die precies de balans vinden tussen kitsch en geloofwaardigheid. Als je, zoals ik, van dit soort films houdt, zijn deze scènes alleen al het bioscoopbezoek waard.

  Bart Juttmann, bekend van de webserie Ideale Liefde, bespreekt op Joop wekelijks een film.