Wanbeleid? Geen nood, u betaalt toch....
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (20)
Eindelijk worden de Henken en Ingrids flink genaaid,niet alleen de banken vinden het prima,ook de nederlandse bevolking staat te juichen en de zogenaamde kritische burger die eerst vreselijk tegen de euro was is nu geweldig tevreden dus,laat ze maar betalen.
Het is met de EU als met de poging tot bezetting van Afghanistan hetzelfde, als je de vraag stelt waar het toe dient krijg je nooit een antwoord. In beide gevallen schijnt de reden te zijn dat de rijdende trein verder moet rijden. Ik behoor tot die meerderheid van de Nederlandse bevolking die tegen de zogenaamde EU grondwet stemde, net als de Fransen en de Ieren. Duitsland hield geen referendum, vanwege het gesundes Volksempfinden wat daar lang geleden in zwang was mogen daar geen referenda worden gehouden. Maar uiteraard boze tongen beweren dat als dat referendum wel was gehouden in Duitsland dat dan daar ook was tegen gestemd. Desondanks voerden onze democratisch gekozen volksvertegenwoordigers langs de achterdeur die zogenaamde grondwet in, alleen was de EU vlag en het EU volkslied er uit gehaald. Wat wij aan die EU hebben of zouden hebben is me nooit duidelijk geworden, in een discussie met Balkenende kon hij het lang geleden ook al niet uitleggen, de EEG werkte volgens mij prima, en zonder euro. Welke ellende die EU oplevert zien we nu, de landen die hun zaakjes op orde hebben mogen bloeden voor de potverteerlanden, ik zag nog geen volksvertegenwoordigers die uit schaamte voor wat ze ons hebben aangedaan zijn afgetreden. Het enige wat we horen is dat we toch zoveel voordeel van die euro hebben gehad, en dat Europa verder moet, waarnaar, waartoe, het blijft duister. Zalm heeft eens toegegeven dat de inflatoire effecten van de euro zijn onderschat, dat klopt. Mijn idee is dat mijn pensioen, grotendeels opgebouwd in de guldens tijd, qua koopkracht ongeveer is gehalveerd. En ik vrees dat de euro ellende dat pensioen nog eens met een kwart of zo naar beneden zal brengen, als het daarbij blijft. Dat niet het merendeel van diegenen die onze belangen zouden moeten behartigen, hadden moeten behartigen, niet huilend in een hoekje van hun kamers zitten, ik kan het niet begrijpen.
Kartika Liotard slaat de EU spijker op de kop. De grootste boekhoud-blunder van de eeuw: De invoering van de euro zonder begrotingsdiscipline instrument of politieke unie grondslag. Wie legt verantwoording over deze monetaire miljarden misser af? Geen hond. DNB, Raad van State, AFM, De Rekenkamer, Regering, Tweedekamer, EU, EP, ER, allen gehuld in stilzwijgen en overleven. EU; In totale politieke onmacht wordt gekozen voor de ongrijpbare bevoegdheden van een bank: De EU creëert een monsterbank EFSF die de euro schuldenlast als buffer gaat borgen. Borgen, buffer? Schulden stapelen en opkopen, op kosten en risico van belasting betalers. Ondertussen breidt de EU koste wat het kost uit, weigert de EU-EP te bezuinigen, worden schulden niet gesaneerd, staat politieke integratie stil. Kortom een monsterunie die ondemocratische monsters creëert: http://politiekeprenten.blogspot.com/2011/09/euro-monster-created-by-eu.html Wanbeleid en creatief boekhouden loont: de burger betaalt toch wel ( onder dwang ). Hoe overleef ik de EUrocrisis: -creatief bankieren: geld overhevelen naar fatsoenlijke banken, risico's spreiden -creatief boekhouden net zoals overheden en banken doen -betalingstermijn rekeningen uitstellen tot het laatste moment, zoals grote ondernemingen, overheden en organisaties al jaren doen.
Eindelijk worden de Henken en Ingrids flink genaaid,niet alleen de banken vinden het prima,ook de nederlandse bevolking staat te juichen en de zogenaamde kritische burger die eerst vreselijk tegen de euro was is nu geweldig tevreden dus,laat ze maar betalen.
Het is met de EU als met de poging tot bezetting van Afghanistan hetzelfde, als je de vraag stelt waar het toe dient krijg je nooit een antwoord. In beide gevallen schijnt de reden te zijn dat de rijdende trein verder moet rijden. Ik behoor tot die meerderheid van de Nederlandse bevolking die tegen de zogenaamde EU grondwet stemde, net als de Fransen en de Ieren. Duitsland hield geen referendum, vanwege het gesundes Volksempfinden wat daar lang geleden in zwang was mogen daar geen referenda worden gehouden. Maar uiteraard boze tongen beweren dat als dat referendum wel was gehouden in Duitsland dat dan daar ook was tegen gestemd. Desondanks voerden onze democratisch gekozen volksvertegenwoordigers langs de achterdeur die zogenaamde grondwet in, alleen was de EU vlag en het EU volkslied er uit gehaald. Wat wij aan die EU hebben of zouden hebben is me nooit duidelijk geworden, in een discussie met Balkenende kon hij het lang geleden ook al niet uitleggen, de EEG werkte volgens mij prima, en zonder euro. Welke ellende die EU oplevert zien we nu, de landen die hun zaakjes op orde hebben mogen bloeden voor de potverteerlanden, ik zag nog geen volksvertegenwoordigers die uit schaamte voor wat ze ons hebben aangedaan zijn afgetreden. Het enige wat we horen is dat we toch zoveel voordeel van die euro hebben gehad, en dat Europa verder moet, waarnaar, waartoe, het blijft duister. Zalm heeft eens toegegeven dat de inflatoire effecten van de euro zijn onderschat, dat klopt. Mijn idee is dat mijn pensioen, grotendeels opgebouwd in de guldens tijd, qua koopkracht ongeveer is gehalveerd. En ik vrees dat de euro ellende dat pensioen nog eens met een kwart of zo naar beneden zal brengen, als het daarbij blijft. Dat niet het merendeel van diegenen die onze belangen zouden moeten behartigen, hadden moeten behartigen, niet huilend in een hoekje van hun kamers zitten, ik kan het niet begrijpen.
Kartika Liotard slaat de EU spijker op de kop. De grootste boekhoud-blunder van de eeuw: De invoering van de euro zonder begrotingsdiscipline instrument of politieke unie grondslag. Wie legt verantwoording over deze monetaire miljarden misser af? Geen hond. DNB, Raad van State, AFM, De Rekenkamer, Regering, Tweedekamer, EU, EP, ER, allen gehuld in stilzwijgen en overleven. EU; In totale politieke onmacht wordt gekozen voor de ongrijpbare bevoegdheden van een bank: De EU creëert een monsterbank EFSF die de euro schuldenlast als buffer gaat borgen. Borgen, buffer? Schulden stapelen en opkopen, op kosten en risico van belasting betalers. Ondertussen breidt de EU koste wat het kost uit, weigert de EU-EP te bezuinigen, worden schulden niet gesaneerd, staat politieke integratie stil. Kortom een monsterunie die ondemocratische monsters creëert: http://politiekeprenten.blogspot.com/2011/09/euro-monster-created-by-eu.html Wanbeleid en creatief boekhouden loont: de burger betaalt toch wel ( onder dwang ). Hoe overleef ik de EUrocrisis: -creatief bankieren: geld overhevelen naar fatsoenlijke banken, risico's spreiden -creatief boekhouden net zoals overheden en banken doen -betalingstermijn rekeningen uitstellen tot het laatste moment, zoals grote ondernemingen, overheden en organisaties al jaren doen.
Het staat eenieder vrij om voor danwel tegen de Euro te zijn. In dit artikel worden Europa, de EU en de Eurozone echter zonder enige consideratie door elkaar gegooid. De resulterende argumentatie is dan ook niet bijzonder sterk. De auteur begint bij de 'noodzaak' van het redden van banken en eindigt bij het verzet tegen de EU en vooral tegen de Euro. Die dingen zijn echter helemaal niet zo direct met elkaar verbonden als dit verhaal het doet voorkomen. Momenteel verblijf ik in Groot-Brittannië. Wel EU-lid, maar zeer zeker geen deel van de Eurozone. De problemen met banken zijn hier echter net zo hevig als op het Continent. Sterker nog, dankzij de grootte van de financiële markt hier in de City is het verzet tegen grotere kapitalisatie van banken en verdere regulering van schimmige beleggingsproducten waarschijnlijk het sterkst. De onwil van de banken vertaalt zich direct in verzet van de conservatieve regering Cameron op Europees niveau tegen verdere begrenzing van de speelruimte van banken en andere 'financials'. Dat bewijst ook direct dat het vertrouwen in de eventuele macht van nationale toezichthouders een illusie is. In landen waar de financiële sector een grote vinger in de pap heeft (Verenigd Koninkrijk, Nederland), zou een nationale toezichthouder evenzeer door de financiële lobby tegengewerkt worden als nu het geval is. Bijkomend probleem in zo'n geval is dat banken altijd zouden kunnen dreigen naar een minder gereguleerd Europees land te verkassen. Wanneer dezelfde eisen voor heel Europa worden neergelegd, moet zo'n bedrijf naar Singapore, wat wellicht een iets groter obstakel is. Evenmin is het zo dat een gezamenlijke munt autonomie op nationaal niveau in de weg staat. Zowel de Verenigde Staten als Canada hebben bijvoorbeeld één munt, maar kennen zeer veel bewegingsvrijheid toe aan hun individuele Staten en Provincies. Zeker in de VS is sociaal beleid grotendeels een verantwoordelijkheid van de Staat, niet van de Federale overheid. Autonomie over sociale zekerheid, pensioenen e.d. kan dus zeker samen met een gemeenschappelijke munt, onder voorwaarde dat er maatregelen zijn om te voorkomen dat economische en financiële verschillen tussen de onderlinge staten niet te groot worden. Dat laatste is in de Eurozone momenteel niet het geval, wat het huidige probleem inderdaad systematisch maakt. Overigens is het vrij makkelijk om het 'de burger betaalt' argument te maken. De burger betaalt immers ook als de banken omvallen en zijn spaargeld verdampt. En ook in dat geval 'wist de burger van niets'. Het probleem is niet dat de burger betaalt, maar dat deze er in de vorm van betere regelgeving en bescherming tegen maatschappelijke risico's vanuit de financiële sector niets voor terugkrijgt. Het aloude privatiseren van de winsten, socialiseren van de verliezen. Het is dus inderdaad tijd om de steun aan banken te koppelen aan harde eisen wat betreft hun werkwijze. Maar vooralsnog zijn politici daar zelfs bij genationaliseerde banken huiverig voor gebleken. Dat heeft dan weer weinig van doen met de Eurozone (in de VS, het VK en elders is dat probleem net zo erg), maar met doorgeschoten economisch liberalisme. Ingrijpen in de markt is de afgelopen decennia dusdanig verketterd dat men het nu zelfs niet meer durft om de bevolking tegen de excessen van diezelfde markt te beschermen.
Het onderliggende probleem is, dat overheden en banken putten uit de dezelfde globale schuldenberg. Onderling zo diep vervlochten en afhankelijk van elkaar, dat overheden wel uitkijken banken voor de voeten te lopen. Voorbeeld: EFSF, een monsterbank gecreëerd door EU politici en ER in politiek Euro crisisnood. Banken en overheden worden schadeloos gesteld met direct of indirect gemeenschapsgeld. De miljarden bank krijgt vergaande zelfstandige bevoegdheden buiten de democratie om. Iedereen kent inmiddels de status van operaties van alle banken in onze financiële systeem: "The Untouchables" http://politiekeprenten.blogspot.com/2011/09/euro-monster-created-by-eu.html
Zou deze Groen Linkser net zo dom zijn als Sap, niet door hebben dat we zonder EU nooit de euro ellende hadden gehad ? Sap lijkt gedacht te hebben, je kunt je niet voorstellen dat iemand zo dom is, dat we met Afghanistan afpraken konden maken over de inzet van door ons getrainde paramiltairen. Wat er mis was met de EEG, toen dit zoort ellende onmogelijk was, kan iemand het eens uitleggen ? En kan deze Groen Linkser eens uitleggen wat we ooit aan de EU hebben gehad, behalve dat ik nu een auto heb met speciale overdag lichten ?
Ik neem aan dat mevrouw haar spaargeld niet op de rekening zet met de hoogste spaarrente Daarnaast haalt ze de bankencrisis met de economische crisis door elkaar. De bezuiningen bij de overheid zijn het gevolg van minder belastingopbrengsten. NIET (direct) vanwege de miljarden extra uitgaves aan banken (waaraan de NL overheid overigens honderden miljoenen mee verdient heeft)
We hebbenen/ hadden nog geen economische crisis, maar hij is nu net begonnen. Zie wat er in Spanje als speelt. Het schulden maken in de euforie van de nieuwe euro, is door geheel europa omarmd. Die schuldenmakerij ruimhartig gefacilteerd door banken en overheden kon plaatsvinden in een sfeer van: Als de hemel naar beneden komt hebben we allemaal een blauwe hoed. Totaal onverantwoordelijk gedrag van vooral leidende bankmedewerkers, door het mixen van kapitaalsbelangen met spaarfondsen. (o.a.pensioenen) Het zelfde met de politicie. Zij hebben de private belangen gemixed met de publieke belangen. De strijd tussen arbeid en kapitaal is weer heel actueel. Er is echter een grroot verschil met vroeger. Het totaal van de hypotheek schulden is een niet weg te cijferen kapitaalsgegeven, waarin de factor arbeid zwaar meespseelt. Vroeger kon de factor arbeid alles nog rechtzetten maar dit gaat nu niet meer. Ik zie geen oplossing. Misschien kan daardoor weer een revolutie ontstaan.
Heldere blik op het politieke falen van de European Debt Union komt uit de VS, NY Times, gevonden via presseurop. De EU elite sluit de Europese bevolking buiten in haar elite project. http://www.presseurop.eu/nl/content/article/882951-europese-elite-houdt-macht-bij-het-volk-weg
[European Debt Union] Hi hi, en hoe zit het dan met "the american triple debt union?"
Het staat eenieder vrij om voor danwel tegen de Euro te zijn. In dit artikel worden Europa, de EU en de Eurozone echter zonder enige consideratie door elkaar gegooid. De resulterende argumentatie is dan ook niet bijzonder sterk. De auteur begint bij de 'noodzaak' van het redden van banken en eindigt bij het verzet tegen de EU en vooral tegen de Euro. Die dingen zijn echter helemaal niet zo direct met elkaar verbonden als dit verhaal het doet voorkomen. Momenteel verblijf ik in Groot-Brittannië. Wel EU-lid, maar zeer zeker geen deel van de Eurozone. De problemen met banken zijn hier echter net zo hevig als op het Continent. Sterker nog, dankzij de grootte van de financiële markt hier in de City is het verzet tegen grotere kapitalisatie van banken en verdere regulering van schimmige beleggingsproducten waarschijnlijk het sterkst. De onwil van de banken vertaalt zich direct in verzet van de conservatieve regering Cameron op Europees niveau tegen verdere begrenzing van de speelruimte van banken en andere 'financials'. Dat bewijst ook direct dat het vertrouwen in de eventuele macht van nationale toezichthouders een illusie is. In landen waar de financiële sector een grote vinger in de pap heeft (Verenigd Koninkrijk, Nederland), zou een nationale toezichthouder evenzeer door de financiële lobby tegengewerkt worden als nu het geval is. Bijkomend probleem in zo'n geval is dat banken altijd zouden kunnen dreigen naar een minder gereguleerd Europees land te verkassen. Wanneer dezelfde eisen voor heel Europa worden neergelegd, moet zo'n bedrijf naar Singapore, wat wellicht een iets groter obstakel is. Evenmin is het zo dat een gezamenlijke munt autonomie op nationaal niveau in de weg staat. Zowel de Verenigde Staten als Canada hebben bijvoorbeeld één munt, maar kennen zeer veel bewegingsvrijheid toe aan hun individuele Staten en Provincies. Zeker in de VS is sociaal beleid grotendeels een verantwoordelijkheid van de Staat, niet van de Federale overheid. Autonomie over sociale zekerheid, pensioenen e.d. kan dus zeker samen met een gemeenschappelijke munt, onder voorwaarde dat er maatregelen zijn om te voorkomen dat economische en financiële verschillen tussen de onderlinge staten niet te groot worden. Dat laatste is in de Eurozone momenteel niet het geval, wat het huidige probleem inderdaad systematisch maakt. Overigens is het vrij makkelijk om het 'de burger betaalt' argument te maken. De burger betaalt immers ook als de banken omvallen en zijn spaargeld verdampt. En ook in dat geval 'wist de burger van niets'. Het probleem is niet dat de burger betaalt, maar dat deze er in de vorm van betere regelgeving en bescherming tegen maatschappelijke risico's vanuit de financiële sector niets voor terugkrijgt. Het aloude privatiseren van de winsten, socialiseren van de verliezen. Het is dus inderdaad tijd om de steun aan banken te koppelen aan harde eisen wat betreft hun werkwijze. Maar vooralsnog zijn politici daar zelfs bij genationaliseerde banken huiverig voor gebleken. Dat heeft dan weer weinig van doen met de Eurozone (in de VS, het VK en elders is dat probleem net zo erg), maar met doorgeschoten economisch liberalisme. Ingrijpen in de markt is de afgelopen decennia dusdanig verketterd dat men het nu zelfs niet meer durft om de bevolking tegen de excessen van diezelfde markt te beschermen.
Het onderliggende probleem is, dat overheden en banken putten uit de dezelfde globale schuldenberg. Onderling zo diep vervlochten en afhankelijk van elkaar, dat overheden wel uitkijken banken voor de voeten te lopen. Voorbeeld: EFSF, een monsterbank gecreëerd door EU politici en ER in politiek Euro crisisnood. Banken en overheden worden schadeloos gesteld met direct of indirect gemeenschapsgeld. De miljarden bank krijgt vergaande zelfstandige bevoegdheden buiten de democratie om. Iedereen kent inmiddels de status van operaties van alle banken in onze financiële systeem: "The Untouchables" http://politiekeprenten.blogspot.com/2011/09/euro-monster-created-by-eu.html
Zou deze Groen Linkser net zo dom zijn als Sap, niet door hebben dat we zonder EU nooit de euro ellende hadden gehad ? Sap lijkt gedacht te hebben, je kunt je niet voorstellen dat iemand zo dom is, dat we met Afghanistan afpraken konden maken over de inzet van door ons getrainde paramiltairen. Wat er mis was met de EEG, toen dit zoort ellende onmogelijk was, kan iemand het eens uitleggen ? En kan deze Groen Linkser eens uitleggen wat we ooit aan de EU hebben gehad, behalve dat ik nu een auto heb met speciale overdag lichten ?
Ik neem aan dat mevrouw haar spaargeld niet op de rekening zet met de hoogste spaarrente Daarnaast haalt ze de bankencrisis met de economische crisis door elkaar. De bezuiningen bij de overheid zijn het gevolg van minder belastingopbrengsten. NIET (direct) vanwege de miljarden extra uitgaves aan banken (waaraan de NL overheid overigens honderden miljoenen mee verdient heeft)
We hebbenen/ hadden nog geen economische crisis, maar hij is nu net begonnen. Zie wat er in Spanje als speelt. Het schulden maken in de euforie van de nieuwe euro, is door geheel europa omarmd. Die schuldenmakerij ruimhartig gefacilteerd door banken en overheden kon plaatsvinden in een sfeer van: Als de hemel naar beneden komt hebben we allemaal een blauwe hoed. Totaal onverantwoordelijk gedrag van vooral leidende bankmedewerkers, door het mixen van kapitaalsbelangen met spaarfondsen. (o.a.pensioenen) Het zelfde met de politicie. Zij hebben de private belangen gemixed met de publieke belangen. De strijd tussen arbeid en kapitaal is weer heel actueel. Er is echter een grroot verschil met vroeger. Het totaal van de hypotheek schulden is een niet weg te cijferen kapitaalsgegeven, waarin de factor arbeid zwaar meespseelt. Vroeger kon de factor arbeid alles nog rechtzetten maar dit gaat nu niet meer. Ik zie geen oplossing. Misschien kan daardoor weer een revolutie ontstaan.
Heldere blik op het politieke falen van de European Debt Union komt uit de VS, NY Times, gevonden via presseurop. De EU elite sluit de Europese bevolking buiten in haar elite project. http://www.presseurop.eu/nl/content/article/882951-europese-elite-houdt-macht-bij-het-volk-weg
[European Debt Union] Hi hi, en hoe zit het dan met "the american triple debt union?"