Walvis ramt windsurfer van plank
Dat was even schrikken voor de Australische surfer Jason Breen. Terwijl hij voor de kust van Mona Vale aan het wingfoilen was, een soort kruising tussen wind- en kitesurfen, dook naast het plots een bultrug uit het water die Breen van zijn board sloeg en hem meters mee onder water sleurde. Breen droeg een camera bij zich die alles vastlegde. Na afloop zei Breen dat hij dacht dat zijn laatste uur geslagen had toen hij onder water verdween en het lijf van de walvis boven op zich voelde. Volgens de surfer mag hij van geluk spreken dat het waarschijnlijk om een kalf ging dat per ongeluk boven water kwam net op het moment dat hij daar was. 'Als het een volwassen dier was, was ik er niet meer geweest.'
Praat mee
Reacties (9)
"...om een kalf ging dat per ongeluk boven water kwam net op het moment dat hij daar was." Moet natuurlijk zijn: ...om een kalf ging dat boven water kwam net op het moment dat hij daar per ongeluk was.
Momenteel trekt de bevolking bultrug walvissen daar, 40,000 sterk, terug naar de zuidelijke oceaan.
Mooi verhaal toch voor je kleinkinderen. Gelukkig was het geen haai. Ik zal jullie iets verklappen. Ik ben bang voor de zee. Zelfs pootjebaden in Zandvoort, mij niet gezien. Bang meegesleurd te worden. Thalassofobie heet dat, geloof ik. Al is het, specifiek, meer de angst voor de branding. Eén voordeel: ik zal nooit worden aangevallen door een zeemonster.
Godzilla daarentegen heeft je zo te pakken ;). Maar inderdaad de zee kan heel angstig zijn, helemaal als je gaat denken hoe diep het wel is. Ik vond zelf bij het duiken boten enger dan de zee, omdat die over je heen varen en totaal niet opletten soms waar de boei van de duikers is. Maar ik moet er ook niet aan denken om bijna 100 meter diep te zitten en dan te moeten lassen, terwijl je de raarste geluiden om je heen hoort :P . Of ineens een oog van een Walvis je aan te zien staren met een "HOI! Wat doe jij hier?" moment :P.
De bultrug was daar in tegenstelling tot de surfer niet aan het spelevaren moet je maar denken.
Eric Minnens, "Zelfs pootjebaden in Zandvoort, mij niet gezien. Bang meegesleurd te worden (...) Eén voordeel: ik zal nooit worden aangevallen door een zeemonster." Vroeger vertelden ouders nog wel eens aan hun kinderen over Heintje Vaar, als je te ver de zee in ging trok die je aan je enkels mee onder water tot je verdronk. Ook een soort zeemonster.
@Kees van Bemmelen (Van het een komt het ander.) Heintje Vaar ja. Die zich vooral rond Texel schijnt op te houden. Waar Imme Dros een verhaaltje over schreef, met het volgende gedichtje: Annetje moet slapen gaan komt er een Grote Kerel aan met een Kattenbek in het water zit de dood en in het donker loopt gevaar Twaalfkiezen Tientenen arm in arm met Heintjevaar horentjes en bokkenpoten staarten zwart als pek Annetje moet slapen gaan komt er een Grote Kerel aan met een Kattenbek https://www.dbnl.org/tekst/dros001anne01_01/dros001anne01_01_0009.php Als Heintje Vaar symbool staat voor de branding, ben ik inderdaad bevreesd (nou ja: 'sort of') van hem. Goed dat ouders dat sprookje over deze zeevariant van Erlkönig vertellen, met als boodschap: Wees voorzichtig aan het strand. Godzilla heeft overigens meer te maken met batho- dan met thalassofobie.
Die opmerking over Godzilla was eigenlijk bestemd voor @Dehnus En dan hebben we het nog niet gehad over de claustrofobie die hoort bij diepzeeduiken, waar jij je blijkbaar als hobby of als lasser (!) mee bezighoudt. Ook dat lijkt mij tamelijk 'eng'.
Annetje Lie in het holst van de nacht van Imme Dros, daar komt Heintje Vaar ook in voor inderdaad. Er waren destijds wel mensen die het ongeschikt vonden als jeugdliteratuur, maar ik vond het wel leuk als kind.