Waarom steunt links Nederland Hamas?

Deze oproep was ondertekend door min of meer bekende Nederlanders, van CDA-huize of links daarvan. Ook bij mij was het verzoek terecht gekomen om te tekenen. Dat heb ik niet gedaan. Maar het was kennelijk heel progressief geweest als ik wel had getekend. Wat is er zo progressief aan de Hamas dat linkse Nederlanders bereid zijn een indirecte steunbetuiging aan deze organisatie in de krant te ondertekenen? Zonder voorwaarden vooraf wil immers zeggen dat Hamas door mag gaan met het beleid dat ze voeren.

Wat is dat voor een beleid? Laten we het nu maar eens niet hebben over de duizenden Kassamraketten die Hamas op de burgers van Sderot afvuurden, maar over hoe Hamas met zijn “eigen” mensen omgaat. Vrouwen, bijvoorbeeld.

Hamas is met een sluipende campagne begonnen om mensen te dwingen een Islamitische levensstijl te volgen. Daarvan dreigen natuurlijk vooral vrouwen in Gaza het slachtoffer te worden. Vrouwen mogen inmiddels niet meer motor rijden. Om veiligheidsredenen, volgens de Hamas-autoriteiten. Gaza is een overbevolkt stuk land met 1,5 miljoen mensen. Toch krijgt de gemiddelde vrouw er nog zes kinderen. Hamas doet niets om dit af te remmen. Integendeel, zoals de New York Times  afgelopen jaar meldde, worden er door Hamas massale trouwpartijen georganiseerd om er voor te zorgen dat oorlogsweduwen zo snel mogelijk weer aan een man komen. Vrouwen worden nog wel gedoogd op de werkvloer en op scholen, maar aan het begin van de afgelopen zomer werd besloten een Islamitische kledingcode voor vrouwelijke advocaten in te voeren.

Dit besluit werd na protesten (een lichtpuntje) van mensenrechtengroepen weer ingetrokken. Vrouwelijke ambtenaren zullen zich echter aan een Islamitische kledingcode moeten onderwerpen. Hetzelfde geldt voor studentes. Er zijn berichten over politiecontroles op samen wandelende mannen en vrouwen of ze wel een directe familieband hebben. Dit klinkt misschien onschuldig, maar het lijkt het begin te zijn van een salamitactiek om van Gaza een volledig Islamitische staat te maken. Minder onschuldig zijn de berichten over het standrechtelijk doden van Palestijnen die Hamas niet welgezind zijn. De Human Rights Watch telde in april van dit jaar in Gaza meer dan 30 geëxecuteerde politieke tegenstanders van Hamas.

De grote steun voor Hamas onder progressieve Nederlanders wordt misschien eerder verklaard door een groeiende afkeer van Israël. In het Midden Oosten is Israël de sterke partij en de Palestijnen zijn arm en worden onderdrukt. Links komt op voor de armen en onderdrukten en dus is de cirkel rond.

Het is ooit anders geweest. Voor de tweede wereldoorlog waren er open grenzen in Palestina, want de Britten waren de baas en er was dus geen Joods en geen Arabisch gebied. Wel was er een omvangrijke immigratiegolf van Joden die door de Britten werd aangemoedigd met hun bekende Balfour-verklaring van vlak na de eerste wereldoorlog. De Joodse nieuwkomers waren hoog geschoold en ondernemend en brachten hoge welvaart naar het gebied voor Joden en Arabieren. De welvaartsgroei voor de Palestijnse Arabieren was voor die tijd en dat gebied ongekend hoog. Desondanks ontstonden er geregeld Arabische opstanden tegen de immigratie van Joden, waarbij Joden het doelwit waren. Dat de Arabieren om ideologische redenen bezwaar hadden tegen Joodse immigratie, ook al sponnen ze er economisch garen bij, valt te begrijpen. Hoewel de geboortecijfers van de Arabieren ook toen al heel hoog waren, woog de bevolkingsgroei van de Arabieren niet op tegen de toename van het aantal Joden door immigratie, en de Arabieren zagen langzaam maar zeker hun overtal slinken.

De methoden die de Arabieren gebruikten om Joodse immigratie te verhinderen, waren echter altijd destructief en, misschien nog erger, ook nog eens contraproductief, vooral vanaf het moment dat de Joden zich gingen organiseren en verdedigen. In de jaren 30 al waren er Joodse strijdgroepen ontstaan die hard terugsloegen bij Arabische aanvallen. Dit heeft geleid tot een patroon van wraak en vergelding dat tot op de dag van vandaag doorgaat. Aan het eind van de dag was vooral de Arabische bevolking het slachtoffer, zoals bij de Gaza-oorlog ook weer bleek. Het is moeilijk in te zien hoe dit patroon doorbroken kan worden zonder vooraf voorwaarden te stellen aan alle betrokken partijen. Maar progressief Nederland zal ongetwijfeld wel weten hoe het Midden-Oosten conflict op te lossen met partijen die geen enkele behoefte aan vrede hebben.

Bekijk hier de advertentie in de NRC.