Wie betaalt de rekening op je eerste date? Gaat hij dat doen of doet zij het? Een Amerikaans onderzoek onder 1000 mensen in de Verenigde Staten laat zien dat 77 procent vindt dat de man moet betalen.
Als je kijkt naar de verwachtingen van mannen en vrouwen zie je dat 72 procent van de vrouwen dat vindt en 82 procent van de mannen. Typisch Amerikaans? Zijn wij Nederlanders niet beroemd om onze gewoonte de rekening te delen ( ‘Going Dutch’ )? Ik geloof er niets van. De verwachtingen ten aanzien van hoe mannen zich moeten gedragen en wat vrouwen moeten doen lijken me in de Westerse cultuur behoorlijk universeel. Hoe moet een man anders laten zien dat hij het mannetje is? De percentages boeien me verder niet zo. Het gaat om een interessant aspect van de relatie tussen mannen en vrouwen: geld. En geld is weer verbonden met macht: wie deelt de lakens uit?.
Geld doet er in romantische relaties toe. Ruzie over geld tussen mannen en vrouwen vormen de belangrijkste voorspeller of een relatie blijvend is. Je zou dus kunnen vermijden over geld te praten, maar dat is waarschijnlijk net zo erg. Alleen transparantie en duidelijkheid kunnen je huwelijk redden.
Mannen blijven gedurende het hele huwelijk verder vaak de rekeningen van het gezin betalen en zijn daarmee ook vaak bepalend voor wat er met het geld gebeurt. In dit onderzoek betaalde (nog lang na de eerste date) 36 procent van de mannen alle binnenkomende rekeningen terwijl 14 procent van de vrouwen dat deed. Het belangrijkste dat men in relaties met het geld, dat door beide partners verdiend wordt, wil is sparen (in Nederland is dat in de vorm van de aanschaf van een huis) om wat zekerheid voor de toekomst te hebben. Een beetje financieel romantisch dus: nestje bouwen samen.
Een derde van de mensen die aan het onderzoek meedeed bleek overigens wat geld te hebben waarvan de partner niets weet, geld dat ze zelf naar believen uit kunnen geven. Dat ze af en toe voor zichzelf uitgaven doen vertellen ze hun partner dan liever niet. Leuke schoenen heb je aan. Ja, uitverkoopje en natuurlijk niet vertellen wat ze gekost hebben.
De afrekening van de eerste afspraak blijft intrigeren. Wat zegt die nu eigenlijk? Wat zijn de geheime codes van de communicatie? De rekening komt op tafel. Wie de ander uitgenodigd heeft moet betalen? Is zo iets conventioneels de basis van wat misschien de grote liefde wordt? Moet de man laten zien dat hij daadkrachtig is en kan hij dat bewijzen door snel de rekening te grijpen en te betalen? Is dat bepalend of ze verder met hem wil? Of moet hij laten zien dat hij meer gaat verdienen en dus logischerwijze voor de leuke dingen die ze samen doen op draait?
Maar wat zegt dat dan weer over de clichéverwachtingen ten aanzien van de economische positie van vrouwen? Wat als hij aarzelt? Moet de vrouw dan laten zien dat ze best bereid is mee te betalen ten teken dat ze in een mogelijke toekomst ook bereid is aan de lasten mee te betalen?
Of demonstreert dit op die eerste date juist dat de man laat zien dat hij bereid is voor haar te betalen en zij toont dat ze voor zich wil laten betalen? Maar wat betekent dat dan als je er goed over nadenkt? En wat moet je doen als je na die eerste afspraak denkt dat die ene keer wel genoeg is en dat er geen vervolg op moet komen? Gaat hij dan voorstellen de rekening te delen? Maar zal zij iets dat zo tegen de traditionele verwachtingen in gaat niet als een vreselijke belediging zien?
Of komen mensen gewoon nooit af van die ouderwetse ideeën over vrouwen- en mannengedrag en de verwachtingen die we daarover hebben?
Het laatste boek van Ivan Wolffers is ‘Als de tijd voor altijd stil zou staan ‘
Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Ivan schrijft voor Joop elke dag een Gezond Weetje van de Dag: klik hier voor een overzicht