De afgelopen week was ik getuige van een bijzondere kracht en eenheid binnen de Marokkaans-islamitische gemeenschap. Terwijl ik mijn telefoon erbij pakte en door verschillende appgroepen scrolde, voelde ik een gevoel van trots en verbondenheid. De eensgezindheid die ik zag tussen opiniemakers, politici, schrijvers, buurtvaders, imams, familie en vrienden was niet alleen hartverwarmend maar gaf me ook hoop. Een hoop die veel verder reikt dan de turbulentie van de huidige tijden, en die diep geworteld is in onze gedeelde waarden en geschiedenis.
Er heerst geen twijfel in ons hart over wie we zijn en waar we voor staan. We weten allemaal dat we geen Jodenhaat dulden. Onze voorouders kenden dat niet, wij kennen dat niet en onze kinderen en kleinkinderen zullen het ook niet kennen. Haat tegen mensen op basis van hun identiteit is iets wat we resoluut afwijzen en aan anderen overlaten. Onze gemeenschap heeft altijd geloofd in rechtvaardigheid, medemenselijkheid en waardigheid, waarden die niet zomaar los te koppelen zijn van onze identiteit.
Het was dan ook ontroerend om te zien hoe massaal de gemeenschap afstand nam van het gedrag van een kleine groep kinderen in Amsterdam-West. In appgroepen zie ik vaders en moeders die zich verenigen en gezamenlijk hun kinderen beschermen tegen de vergiftigende invloeden van politiek, haat en extremisme. Met liefde en geduld leggen ze uit dat haat nooit deel is geweest van onze cultuur. Niet van de Marokkaanse cultuur, niet van de islamitische cultuur en ook niet van de Amazigh-cultuur. 'Amazigh' betekent immers 'vrije mensen' of 'nobel volk', en wij dragen die nobelheid met ons mee, generatie na generatie.
Onze religie, de islam, draagt niet alleen het respect en de bescherming van het jodendom hoog in het vaandel, maar ook dat van het christendom, andersgelovigen en niet-gelovigen. De Koran leert ons dit in 'Surah Al-Kafirun': "Voor jullie is jullie religie en voor mij is mijn religie." Dit vers benadrukt het respect en de verdraagzaamheid die wij vanuit ons geloof koesteren.
De geschiedenis van Marokko kent vele voorbeelden van hoe onze voorouders hun Joodse medeburgers beschermden, ook toen de wereld in de greep was van het nazisme. De Franse regering, collaborerend met de Duitse bezetter, eiste van Sultan Mohammed V de uitlevering van de Joodse bevolking in Marokko. Het antwoord van de moedige Sultan luidde: "Ik ken geen Joden. Ik ken alleen Marokkanen." Deze uitspraak weerspiegelt niet alleen zijn moed, maar ook de diepgewortelde waarden van onze cultuur waarin iedere burger gelijkwaardig wordt behandeld.
Dit alles is een herinnering aan wat ons bindt en waar we voor staan. Wij zijn geen gemeenschap van haat; we zijn een gemeenschap van hoop, saamhorigheid, liefde en respect. En als we samen blijven staan, kunnen we deze waarden aan onze kinderen doorgeven en bouwen aan een toekomst waarin haat geen plaats heeft.
"We weten allemaal dat we geen Jodenhaat dulden. Onze voorouders kenden dat niet, wij kennen dat niet en onze kinderen en kleinkinderen zullen het ook niet kennen. Haat tegen mensen op basis van hun identiteit is iets wat we resoluut afwijzen en aan anderen overlaten. Onze gemeenschap heeft altijd geloofd in rechtvaardigheid, medemenselijkheid en waardigheid, waarden die niet zomaar los te koppelen zijn van onze identiteit"
"Niet van de Marokkaanse cultuur, niet van de islamitische cultuur"
"Onze religie, de islam, draagt niet alleen het respect en de bescherming van het jodendom hoog in het vaandel, maar ook dat van het christendom, andersgelovigen en niet-gelovigen"
Als Joden aangeven dat zij Jodenhaat uit een specifieke ideologische hoek ervaren, liegen zij dat dus?.
Als onderzoek bevestigt wat elke niet-wegkijkende burger al jaren om zich heen ervaart, is zowel dat onderzoek als die ervaring verzonnen?
Feiten en de werkelijkheid veranderen niet door ontkenning, hoe hard iemand ook roept.
Tenzij iemand misschien een diep geloof in 1984 heeft....
Beste meneer Taheri, Ik vind het prachtig hoor: "Onze gemeenschap heeft altijd geloofd in rechtvaardigheid, medemenselijkheid en waardigheid, waarden die niet zomaar los te koppelen zijn van onze identiteit." Maar volgens mij schildert U nu een net zo generalistisch beeld van DE Marokkaan. Alleen nu in generaliserende lovende karakteristieken. Ik zie liever dat we nederlanders van marokkaanse achtergrond als gewone mensen beschrijven met goede en slechte eigenschappen. In plaats van mee te gaan doen met het over een kam scheren van "Onze gemeenschap". Juist dat meedoen aan WIJ-EN-ZIJ is volgens mij niet de manier van verbinding zoeken.
Het gaat hier over een gemeenschap van families die de schrijver ervaart en leeft en de positieve dingen daarin die hij wil bevorderen. En dat is fijn om te horen, dank je. Niet over fundamentalisten of schoffies en patrarchaat of machtsmisbruik en geweld van Islam in de geschiedenis. Dat kan prima allebei waar zijn.
Maar is het hele geloof niet een leugen waarmee kinderen vanaf hun geboorte vergiftigd worden? De Koran en ook de bijbel en andere geschriften zijn middelen om kinderen te hersenspoelen. Ze verminken de werkelijkheid van het kind, dat een godsbeeld opgedrongen krijgt, een werkelijkheid die het niet kan ervaren, maar kennelijk moet aanleren te ervaren. Tja, daar gaan we al de mist in. Het kind leeft te midden van volwassen zeloten, die het van alles wijsmaken. Probeer dan maar eens geestelijk gezond te blijven.
Wat Taheri hier beschrijft doet me denken aan mijn opvoeding.
Iets wat moreel afgekeurd en afgewezen moest worden in de omgang met de medemens noemde mijn moeder vaak 'on-christelijk' en zo ben ik ook opgevoed. Die maatlat ontleende ze aan haar geloof. Maar we beseften ook wel dat veel geloofsgenoten, persoonlijk en hun instituties, de verschrikkelijkste dingen op hun geweten hadden maar evengoed wisten wat de goede herder had onderwezen in zijn Bergrede.
Het is van belang dat Taheri hier de positieve, menselijke normen en waarden uit zijn geloof benadrukt maar hij sluit m.i. te veel de ogen voor de negativiteit die ook een relatie heeft met de Islam. Niets menselijks, goed of kwaad, is ons vreemd. Een universele menselijke eigenschap lijkt mij.
Ik denk dat de dit stukje uit de Koran maar eens aan Moslims moet gaan leren, want ik denk dat dit bij de meesten onbekend is. Ik zal zeker niet ontkennen dat er genoeg mensen zijn die wel zo denken, maar ik ben ook wel van mening dat als dit algemeen goed zou zijn, dat er toch wel heel wat vluchtelingen in de wereld minder zouden zijn.
Je gaat het nog druk krijgen want ook aan de christenen kun je nog heel wat vertellen. En dat geldt ook voor joden, hindoes en boedisten. Maar het is wel duidelijk: het gaat je om de moslims.
’n mooie, en in deze weken hoopvolle mededeling en/of boodschap
dank je wel dat je die deelt
is dit een algemene islamitische kernwaarde of wordt deze door ’n bepaalde stroming aangehangen?
immers bij alle religies zijn er div. stromingen
Amazigh waren aanvankelijk vnl christelijk maar zijn door de arabisering 1000 jaar geleden hun religie en ook hun schrift grotendeels kwijt geraakt. Er worden pogingen gedaan het schrift nieuw leven in te blazen.
Een mooi sprookje, maar het is me niet helemaal duidelijk of de auteur vreselijk naïef is of een rookgordijn wil optrekken. Nederlanders van Marokkaanse afkomst zijn geen homogene groep (hoop ik), dus waarom de auteur denkt te kunnen spreken over de eenheid binnen de Marokkaans-islamitische gemeenschap is me niet duidelijk. We hebben internet, dus iedereen kan opzoeken wat er werkelijk geschreven is in de Koran. De genoemde quote stamt uit de begintijd van islam, de latere versen zijn een stuk minder tolerant (en dan druk ik me voorzichtig uit). Het zegt niks over hoe moslims over anderen denken, maar die riedeltjes over dé gemeenschap en vrede en liefde komen mij nogal geforceerd over.
waarom gun je een ander niet zijn/haar eigen mening?
als je ervaringen hebt, en deelt, kan daar iets mee maar de andere mening ontkennen is respectloos
De haat komt uit Europa.
Ook in Palestina: Israël is een Europees koloniaal project.
En er bestaat geen slachtofferschap aan de andere kant? Flikker nou gauw op. Bij de geringste kritiek wordt je verweten antisemitisch te zijn en/of het grootste leed, ooit aan mensen aangedaan te ontkennen. Over "slachtofferschap" gesproken.
ik mis aan het begin: "Er was eens", en aan het eind: "En ze leefden nog lang en gelukkig".
In Marokko leven veel goede maar ook veel minder goede mensen. Net als hier in Nederland, en overal ter wereld.
Soera 3:12: "Zeg tegen hen die ongelovig zijn: 'Jullie zullen overwonnen en in de hel verzameld worden. Dat is pas een slechte rustplaats!”. Tot zover de vredelievendheid in de Koran. Ja, als atheïst ben je niet te benijden. Als je ter verdediging een beroep doet op een naargeestig middeleeuws (sprookjes)boek (vergelijkbaar met de Thora en Bijbel) dan raak je eigenlijk de kern van het probleem, iets ontkennen omdat het volgens een oud boek niet zou kunnen. Lees eens Lale Gül of Maarten ‘t Hart over de verstikking van streng religieuze gemeenschappen en gecultiveerde afkeer van de “slechte” wereld.
Volgens mij is geen enkele religie of vorm van georganiseerd geloof uiteindelijk van plan om de wereld te delen met mensen die niet geloven.
Dit gaat dan weer helemaal uit de bocht. Voor mij persoonlijk hoef je niet te bewijzen dat Marokkaanse mensen zoals ieder mens zijn. Met liefde én haat want dat maakt dat een mens keuzes heeft.
Zoals toch wat Marokkaanse mensen kiezen transgender mensen in Marokko en Nederland in elkaar te beuken, en het enige verschil is dat in Marokko de politie toekijkt of meedoet.
Zoals toch wat Marokkaanse mensen ervoor kiezen de berbers in het rifgebied te discrimineren.
Zoals toch wat Marokkaanse mensen kiezen hun medemens te helpen en mee doen met goede doelen via hun moskee.
Zoals toch wat Marokkaanse mensen hun buurt helpen met kleine acties, zoals opruimen bij containers, straatje vegen, buurtvader zijn er daar echt voor gaan.
Kijk , ik snap wel dat je ff een mooi verhaal wilt zetten na de 5 - 0 van Ajax.
Maar in dit forum kunnen de meeste mensen wel nuanceren.
Fijn dat Maccabi klappen terug heeft gehad, hebben ze gewoon verdiend met hun grote nazi muil , minder fijn wat er daarna gebeurde. Maar ok, ons land heeft een goed strafrecht ( nog wel ) dus die onzin met paspoort en whatever, kan wat ons , nou ja , mij betreft gewoon door de ple.
Saharazand erover en doorrrrrrrrr.
Het moet dan toch een van de " vroomste " landen zijn lees ik nu terwijl het toch echt Marokkanen zijn schijnbaar die je onder veilige landers mag bestempelen ( raar woord ) die hier naar n bepaalde groep ( vaak vrouwen) heel hatelijk doen .
En we gaan hier niet beoordelen veroordelen maar om nou als katholiek ( dan ben ik helaas ) te gaan zeggen dat dit geloof het dichste bij de waarheid komt en dat die God de enige echte is dan zou het niet gek zijn als iemand zei dat dit onzin wat ik uitkraam en zou preken voor eigen parochie.
Daar lijkt je verhaal n beetje naar af te zakken met alle respect .
Geen geloof zou het beste zijn , je innerlijke geloof je innerlijke kompas je eigen rechte pad bewandelen zonder n profeet te duiden want dat ben je uiteindelijk zelf .
Tijdens mijn reis door Marokko- prachtig land met warme en gastvrije inwoners- heb ik toch een iets ander beeld gekregen.
Niet alleen eigen minderheden als bv de Berbers maar ook immigranten uit Sub-Sahara Afrika werden niet zo goed behandeld...
Ja heel vreemd. Ik heb het zelfde meegemaakt in Egypte waar Arabische jongeren het leuk vonden apengeluiden te maken, echt heel confronterend zijn ze erin ook. Volgens mij is de intentie vaak wel anders dan bij Europeanen. Een stelselmatig patroon kan ik me lastig voorstellen.Nederlandse moslims vertonen dit gedrag nauwelijks.Aan de andere kant vonden Egyptenaren mij op een authentieke Egyptenaar lijken. Wat ik nooit achter mezelf gezocht had. Maar dat schijnen ze tegen iedereen te zeggen:)
Daarbij heeft de Islam van oudsher al een globaal karakter. Voor verspreiding en internationale erkenning zijn ze immers sterk afhankelijk van andere volkeren zoals Aziatische en zwarte moslims.
‘De islam is heel duidelijk over racisme: er is geen verschil tussen wit, zwart, rood of geel. De mensen die het dichtst bij God staan, zijn de mensen die goed doen, niet degenen die wit of zwart zijn. Marokkanen denken daarom dat ze absoluut niet racistisch zijn, omdat ze moslim zijn.’
Wat wel ontbreekt is dat ze weinig trouwen met andere volkeren.
@ Deugkeizer
[Marokkanen denken daarom dat ze absoluut niet racistisch zijn, omdat ze moslim zijn.’]
Zou kunnen, de praktijk is echter weerbarstig.
Lijkt me sterk, dat het waar is wat de titel beweert.
Of het heet:
"Waarom moeten Marokkanen, moslims en Imazighen haat afwijzen"
En/of het heet:
"Waarom er Marokkanen, moslims en Imazighen zijn die haat niet afwijzen. afwijzen
Per slot van rekening zijn Marokkanen, moslims en Imazighen ook maar gewoon mensen.
"We weten allemaal dat we geen Jodenhaat dulden. Onze voorouders kenden dat niet, wij kennen dat niet en onze kinderen en kleinkinderen zullen het ook niet kennen. Haat tegen mensen op basis van hun identiteit is iets wat we resoluut afwijzen en aan anderen overlaten"
Het enige volk ter wereld dat niet in staat zou zijn tot haat? Ik heb het gevoel dat de auteur een beetje door een roze bril kijkt.
En waarom bezet Marokko dan al jaren de Westelijke Sahara ? ( als Marokko zo'n vredelievende natie is )
Meld je hieronder gratis aan voor Joop NL. Iedere donderdag een selectie opvallende nieuwsverhalen, opinies en cartoons in je mailbox.
Uit duizenden jaren Marokkaanse geschiedenis haalt de schrijver enkele uitzonderingen en tuigt een verhaal op dat Marokkanen en moslims lieverdjes zijn jegens het jodendom. Ik vind dit niet oké.
Probeer eens de Pogroms van Oujda en Jerada in dit verhaal te passen. Of die in Fez, Marrakesh en Tetouan.
Of de dhimmi-status die Joden in Marokko eerder hadden. De verschrikkingen tijdens het kalifaat in Andalusie.
De geschiedenis van Marokko is helaas doorspekt met dergelijke zaken.