Linkse steun in Eerste Kamer nauwelijks nog een optie
Waarom is Israël tegen het Internationaal Gerechtshof?
De Israël-supporters framen het conflict als een strijd tussen redelijke, vreedzame Israëli's en irrationele, oorlogszuchtige Arabieren. “Joden regelen dingen in de rechtbank, Arabieren trekken een wapen,” zei Gilad Erdan, Israëls VN-ambassadeur, in 2019. Maar de geschiedenis leert dat Arabieren het conflict vaker via rechters wilden beslechten.
Deze maand nog nam de het VN-Comité voor Dekolonisatie een resolutie aan om het conflict opnieuw voor het Internationaal Gerechtshof te brengen, over deze vragen: Wat zijn de juridische gevolgen van de voortdurende schending van het Palestijnse recht op zelfbeschikking, van de langdurige bezetting, van de nederzettingen en de annexatie van de bezette Palestijnse gebieden, van de demografische veranderingen, van de discriminerende wetten? Is de bezetting legaal en welke juridische plichten hebben de andere landen? Erdan kreeg zo een grote kans om de zaken in de rechtbank te regelen. Maar hij stemde ertegen.
Geboorte van Israël
Tussen 1920 en 1948 administreerde Groot-Brittannië Palestina als een mandaat. In deze periode migreerden veel Europese Joden (voortaan Israëli’s) naar Palestina. Hun aantal groeide van rond 4% in 1850 tot 32% in 1948 en dit leidde tot een conflict met lokale Arabieren. In 1947 wilde de VN Palestina in een Joodse en een Arabische staat splijten en er ontstond een burgeroorlog.
Volgens de Israël-supporters vielen de Arabische landen Israël onmiddellijk na de Israëlische onafhankelijkheidsverklaring aan in 1948, wat de Arabische strijdlust zou bevestigen.
In werkelijkheid probeerden zowel Syrië als Egypte in 1947 herhaaldelijk om het conflict door het Internationaal Gerechtshof te laten beslissen, via een adviesopinie. Adviesopinies zijn niet bindend maar Arabieren wilden deze opinie als bindend erkennen. Zij wilden verschillende vragen stellen: Waren de Balfour-verklaring en het mandaat legaal? Of was het mandaat in strijd met de eerdere Britse belofte op een onafhankelijke Arabische staat? Was de VN bevoegd om Palestina te verdelen? Moest niet de lokale bevolking het lot van Palestina beslissen, volgens het principe van zelfbeschikking?
In 1948 wilden Arabieren nieuwe vragen stellen: Was de Israëlische onafhankelijkheidsverklaring legaal? Wie had de soevereiniteit over Palestina toen Groot-Brittannië vertrok? Waren de Arabieren of de Israëli’s de agressors?
Israëlisch verzet
De Israëli's raadpleegden twee prominente juristen: Shabtai Rosenne en Hersch Lauterpacht. Lauterpacht was een van de grootste geleerden in volkenrecht en later rechter bij het ICJ. (Hij is een van mijn helden omdat ik stelde in mijn masterscriptie in filosofie dat individuen staten in internationale hoven zouden moeten kunnen aanklagen. En Lauterpacht schreef een boek waarin hij pleitte om een internationaal hof voor mensenrechten te stichten.) Rosenne en Lauterpacht adviseerden het ICJ te vermijden want het was niet evident dat Israëli’s gelijk hadden. Het hof kon makkelijk beslissen dat Palestina van Palestijnen was. Sterker nog, Lauterpacht vond de Israëlische argumenten onzin.
Lauterpachts hypocrisie
Landen zijn niet verplicht om hun conflicten in internationale hoven te beslechten. Lauterpacht daarentegen streed om internationale hoven verplicht te maken. Hij wilde ook dat de ICJ-adviesopinies sterker zouden worden. Alleen VN-organen, zoals de Veiligheidsraad en de Algemene vergadering, kunnen een adviesopinie vragen. Lauterpacht daarentegen wilde dat ook individuele landen adviezen konden vragen. Dus, volgens zijn idealen zouden Syrië en Egypte zelf een adviesopinie moeten kunnen vragen. In strijd met zijn filosofie, adviseerde Lauterpacht een adviesopinie te voorkomen. De Israëli's voorkwamen met lobbywerk dat Arabieren voldoende stemmen kregen.
Zesdaagse Oorlog
Ook in 1967 stond Egypte open voor een rechtszaak bij het ICJ, maar Israël koos oorlog.
Het Israëlische Hooggerechtshof
De Palestijnen stappen vaak naar het Israëlische Hooggerechtshof, maar dit hof drogredeneert partijdig. Zo weigert het hof om te zeggen of de nederzettingenpolitiek legaal is. Zo slikt het hof allerlei nepargumenten om Palestijnen te onteigenen, te deporteren, te verdrijven, te martelen etc. Zie David Kretzmers en Yaël Ronen’s boek “The Occupation of Justice: The Supreme Court of Israel and the Occupied Territories”.
Het ICC
De Palestijnen vroegen het Internationaal Strafhof om alle oorlogsmisdaden in de Bezette Palestijnse Gebieden te berechten. Dus ook Palestijnse aanslagen. Maar Israël verzet zich omdat de Israëlische nederzettingen, verdrijvingen en onteigeningen van privé Palestijns land oorlogsmisdaden zijn. Dan zou het ICC het Israëlische landjepik kunnen stoppen.
Adviesopinie 2004
Het ICJ besloot in 2004 in een adviesopinie dat de Israëlische muur en de nederzettingen illegaal zijn, dat Israël het Palestijnse zelfbeschikkingsrecht en andere mensenrechten schendt en dat alle landen verplicht zijn om in te grijpen. Maar Israël kwam bij het hof niet opdagen.
In conclusie
Gilad Erdan herinnerde me aan Tzipi Livni, die de Palestijnen tijdens de onderhandelingen vertelde: “I was the Minister of Justice. I am a lawyer… But I am against law – international law in particular. Law in general.” Dus niet de Arabieren, maar de Israëli’s ontwijken rechtbanken. Want de Palestijnen hebben gelijk.
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (65)
@lopez. "Ja, die oplossing is door Israël de nek omgedraaid, met dank aan inmiddels zo’n 750 duizend kolonisten uit Israël" Terzijde: het zijn er minder 750000. Maar dat aantal Joden in bezet gebied is inclusief de grote wijken die sinds 1967 aan Jeruzalem zijn vastgebouwd of op de Jordaniers veroverd gebied: Homat Shmuel, Gilo, Ramot etc. En wat westelijker Moddiin Illit. De tweestaten oplossing is niet geografisch onmogelijk geworden door de kolonisatie. Als je door Yehoeda en Shomron (Westbank) heen rijdt of het uit de lucht in het vliegtuig ziet, dan vallen de vele nederzettingen natuurlijk op. Het zijn er veel. Maar de continuïteit van een gebied voor een Palestijnse staat is niet verdwenen. Er zijn knelpunten, onmogelijk is het niet. De echte onmogelijkheid is politiek. De radicalisering zowel in Israël, als bij bij Hamas en de interne rot bij de corrupte en dictatoriale Palestijnse autoriteit maken een ontwikkeling richting 2 staten feitelijk onmogelijk. Tot voor kort was een Palestijnse staat in A en B gebieden (Oslo overeenkomst) met gebiedsruil nog denkbaar. Nu zit alles muurvast en houden velen hun hart vast bij wat er de komende jaren gaat gebeuren.
Hier is maar één, heel korte reactie op mogelijk: gelul en dat weet sijes zelf ook. Het is liegen tegen beter weten in.
En heeft Labou ook Argumenten? Iets van een linkje? Zoals hij ook vraagt van anderen.
"De inhoud van deze reactie voldoet niet aan de spelregels. Het is niet (langer) mogelijk om te reageren."
Wat een uitglijders van de filosoof. Neem deze bijvoorbeeld: “ Dus niet de Arabieren, maar de Israëli’s ontwijken rechtbanken. Want de Palestijnen hebben gelijk.“ Israel ontwijkt het internationale strafhof om de simpele reden, dat het de souvereiniteit over het handelen niet wil kwijtraken door uitspraken van rechters waarvan op voorhand niet in het minst te verwachten is, dat zij zullen instemmen met het belang van Israel zoals dat door de successievelijke regeringen wordt geinterpreteerd. Dat is welbegrepen eigenbelang. Niets mis mee naar mijn stellige overtuiging. Als er een einde kan komen aan het conflict over land met de Palestijnen, dan is dat wanneer beide volkeren er aan toe zijn om dat te doen. En dat zijn zij om allerlei redenen nu duidelijk niet. En de kans dat dat gebeurt, wordt nog kleiner door de door eigen belang ingegeven collaboratie van de in het verleden doorgaans politiek voorzichtig opererende Nethanyahu met de radikaalste extreem rechtse politici die Israel heeft. Politici die tot voor kort niet als belangrijke partners acceptabel waren. De Palestijnse autoriteit is eveneens zwak door interne rottingsprocessen. In dat soort ituatie wordt geen vrede gesloten. Rechters lossen geen conflicten op als de conflicterende partijen willen doorvechten. Het zou een stommiteit zijn als Israel souvereiniteit aan het hof zou overdragen. Ik vind het zelf belangrijker welke positie het Israelische hooggerechtshof in het reechtsbestel houdt.
Welke crimineel handelt niet uit welbegrepen eigenbelang, ... en is daarom bang voor een onafhankelijke rechter ..... Het conflict gaat niet over land, maar over Joodse suprematie over het land: kolonisatie, etnische zuivering, apartheid; dat is wat Israël doet. Het juiste antwoord is: gelijkwaardigheid voor iedereen tussen de rivier en de zee, inclusief de Palestijnse vluchtelingen die er thuis horen!
"Ook in 1967 stond Egypte open voor een rechtszaak bij het ICJ, maar Israël koos oorlog." Nasser blokkeerde in 1967 de straat van Tiran en mobiliseerde. De blokkade was een casus belli. Israël versloeg in 6 dagen Syrië, Egypte en Jordanië. In 1973 was Israël zo dom om niet te mobiliseren, dat betekende bijna het einde van het land. De Yom Kipoer oorlog bevestigde achteraf dat Israël in 1967 juist handelde. Los daarvan waren de acties van Nasser een casus belli, een reden voor Israël om oorlog te voeren. De staat Israël is een gegeven. Een tweestatenoplossing lijkt onhaalbaar. De Israëli's hebben, gezien hun ervaringen in het verleden, ook geen zin om in een eenheidsstaat te leven waar ze de minderheid vormen. Israël zou terug kunnen gaan naar de situatie van voor 1967. De Gazastrook weer naar Egypte en de Westbank naar Jordanië. Waarbij de oude stad en een strook van 5 a 10 km Israëlisch grondgebied blijft. Egypte wilde Gaza in 1978 niet terug, Jordanië zag om moverende af van de Westbank.
@EenMening3 [Een tweestatenoplossing lijkt onhaalbaar.] Ja, die oplossing is door Israël de nek omgedraaid, met dank aan inmiddels zo’n 750 duizend kolonisten uit Israël, de VS, Europa enz. die zich illegaal in bezet Palestijns gebied (Oost-Jeruzalem en de Westoever) hebben gevestigd, onder bescherming van het bezettingsleger. Israël heeft vol ingezet op de éénstaatoplossing. [De Israëli's hebben, gezien hun ervaringen in het verleden, ook geen zin om in een eenheidsstaat te leven waar ze de minderheid vormen.] Ach, nu hebben de Israëli’s ‘geen zin’ meer in de éénstaatoplossing. Een beetje laat, nietwaar? Of gaan zij nu de 750 duizend kolonisten terug naar huis halen? Ik denk eerlijk gezegd dat ze daar ook geen zin in hebben. [Israël zou terug kunnen gaan naar de situatie van voor 1967. De Gazastrook weer naar Egypte en de Westbank naar Jordanië. Waarbij de oude stad en een strook van 5 a 10 km Israëlisch grondgebied blijft.] Ik krijg de indruk dat u helemaal vergeet dat er ook Palestijnen bestaan, die dezelfde rechten toekomen als Israëli’s. Mogen zij ook meepraten over hun eigen land?
"De inhoud van deze reactie voldoet niet aan de spelregels. Het is niet (langer) mogelijk om te reageren."
Laten we niet vergeten dat de universele verklaring van de rechten van de mens door 48 landen met een islamitische meerderheid, waaronder de palestijnse gebieden, is vervangen door de Caïro-verklaring van de mensenrechten in de islam. Deze verklaring maakt de universele verklaring van de rechten van de mens krachteloos omdat het de sharia als uitgangspunt neemt bij de interpretatie van de UVRM. Vrijheid van religie, gelijkheid, vrijheid van meningsuiting stellen niets voor. Het Europees hof voor de rechten van de mens stelde daarover "dat de sharia niet verenigbaar is met de fundamentele principes van de democratie". Het is dus hypocrisie van de palestijnen om zo vaak naar het ICC te stappen, omdat ze de waarden en rechtsbeginselen daarvan in het geheel niet onderschrijven. Begrijpelijk dat Israël er daarom ook niet in meegaat.
Zodra het even niet uitkomt willen hier mensen die mensenrechtenverklaring aan de kant schuiven wegens verouderd. Het is dus hypocriet dat alleen moslimlanden dat in de schoenen te schuiven. En daarmee Israël vrijpleiten van het plegen van oorlogsmisdaden slaat nergens op. Dan kan deze marcus a net zo goed eenzelfde pleidooi houden voor andere landen. Maar die wil hij dan weer wél voor een tribunaal gebracht zien.
Dat een aantal islamitische landen mensenrechten niet respecteert is geen reden om Israëlische apartheid te dulden ...
@labou "Zodra het even niet uitkomt willen hier mensen die mensenrechtenverklaring aan de kant schuiven wegens verouderd." Waar heb je het over? Wie zijn die mensen en welke landen heb je het over? Je gaat niet in op mijn punt omdat je ook de hypocrisie er wel van in ziet. Een beroep doen op het icc terwijl je de sharia onderschrijft. Dus begin je maar wat algemeenheden te spuien.
Red herring. De Cairoverklaring is niet van invloed op het recht op zelfbeschikking van de Palestijnen zoals vastgelegd in het Internationale Recht. Er is dus geen sprake van hypocrisie.
Je gaat weer totaal offtopic om af te leiden van de criminele praktijken van de zionistische moordenaars. Heb je geen geweten?
Marcus: hypocriet jezelf democratisch noemen, maar ondertussen alle mogelijke mensenrechten met voeten te treden.
Ik ga niet op "het punt" van marcus a in omdat hij geen punt heeft. En verder weet ik eigenlijk wel zeker dat hij donders goed weet over welke mensen en welke landen het gaat.
@ Marcus Vermoeiend, al die zijpaadjes die de Israël-lobby opwerpt om het onderwerp onder te sneeuwen. Hebt u ook zo'n paniek-lijstje ontvangen? De Caïro-verklaring heeft zero betekenis in het internationaal recht. De VN erkent alleen de UVRM en alle VN-leden hebben die te respecteren. De PA doet dat, evenals alle ngo's die betrokken zijn bij de aanlevering van bewijs aan het Strafhof. De Caïro-verklaring speelt geen enkele rol. Overigens is het Israëlische protest tegen het onderzoek van het Strafhof gebaseerd op 'antisemitisme'. Op de website van The Rights Forum is het hele proces beschreven – mocht de waarheid u interesseren.
Maar Israel is toch een democratische rechtsstaat? Het land is toch een baken van beschaving? Wat heeft dat land dan te vrezen van het ICC? oh wacht, het is een criminele schurkenstaat met fascistische praktijken.
Beter een rechts Israel als een fascistisch Palestina. In Israel kan er tenminste nog een linkse regering gekozen worden. In Gaza zitten ze vast aan een Joden, vrouwen -en homohatend fascistische dictatuur. Israel is het enige lichtpunt in die regio.
@HaloOfFlies: het racisme spat van je commentaar af. Waarom zouden Palestijnen fascistisch zijn? Dat is onzin! En waarom zou een linkse Israëlische regering niet racistisch zijn? Links in Israël organiseerde de grootschalige etnische zuiveringen in 1948. Baseer je aub op feiten ipv vooroordelen!
Tel Aviv Mayor Ron Huldai on Friday warned that Israel was heading toward becoming a fascist theocracy, as the incoming government moves to put extremists in charge of key education programs and neuter the Supreme Court. https://www.timesofisrael.com/tel-aviv-mayor-warns-israel-heading-toward-a-fascist-theocracy/ Hoewel Ron Huldai hier fel uithaalt beschouw ik de uitspraak als een ''Limited Hangout." (limited revelations of a broader truth so the public stops asking questions, while that broader truth is still hidden from the public.) De Hoge Raad in Israel faciliteert al deels een extreemrechtse kolonistenagenda: Supreme Court rules: Israel above the law https://www.btselem.org/supreme_court_of_occupation/20220529_supreme_court_rules_israel_above_the_law (n.b. dit artikel bevestigt wat Ticu stelt) En kennelijk is Ron Huldai bang dat intellectuele onderdrukking in het onderwijs niet alleen Palestijnen zal treffen: - Education in Palestine remains a site of international and regional political struggle. Forms of control have varied in accordance with the needs of the colonial governing powers. In post-Accord Palestine, Israeli military authorities currently enforce severely repressive measures that have led to the deterioration of educational quality and in some cases exclusion. - https://www.rosalux.ps/wp-content/uploads/2016/02/Microsoft_Word_-_RLS_Study_29_11_15_-_final.pdf
“Waarom zouden Palestijnen fascistisch zijn? “ Gaza: Autoritair geregeerd. Democratie wordt afgewezen. Andere overtuigingen worden geminacht/bestraft. Vrouwen worden niet als mensen behandeld naar als broedmachines (masculiene cultuur). Het militaire apparaat is de basis van de samenleving. Alles wat afwijkt wordt vervolgd (vooral homo’s - want past niet bij de macho’s die de baas zijn). Gaza is een door en door fascistische ‘staat’. Laat Israel alsjeblieft alles er aan doen om het fascisme te stoppen!
Haloofflies lijkt in een parallelle wereld te leven waar de feiten andersom zijn. In zijn wereld zijn niet de zionistische moordenaars de fascisten maar de Palestijnen. Totaal gestoord.
De stichting van Israël was misdadig, want zij ging in tegen het recht op zelfbeschikking van de Palestijnse bevolking, en zij ging gepaard met de grootscheepse etnische zuivering van 5 op de 6 Palestijnen van binnen de Groene Lijn. Zionistische historicus Benny Morris schreef over deze etnische zuivering dat zij ingebouwd was in het zionisme omdat het een Arabisch gebied wilde veranderen in een Joodse staat. In een filmpje op internet zegt een Joodse kolonist bij Hebron tegen een Palestijnse landeigenaar: "Dit land is van mij, want ik ben een Jood en jij niet.". Het politieke zionisme in een notendop. Natuurlijk is Israël bang voor het internationale recht! Welke dief is niet bang voor een onpartijdige rechter?
Het Internationaal Gerechtshof (ICC) heeft naar aanleiding van meldingen van schendingen van mensenrechten onder verantwoordelijkheid van Israël, maar bepaald niet niet minder ook Hamas, en in andere gevallen de Palestijnse Autoriteit, voorgenomen onderzoeken in te willen stellen. Hier een van de berichten daarover die dit bevestigen. https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/internationaal-strafhof-gaat-misdaden-onderzoeken-van-zowel-israelisch-leger-als-hamas-in-gazaoorlog-van-2014~b14ad370/ Dat leverde in geen van de gevallen medewerking op van Israël, Hamas, of de PA. Bijzonder det meneer Ticu dan zo eenzijdig nou net de democratische rechtstaat Israël hierover verwijten maakt en Hamas en de PA die bepaald niet. Wat verklaart toch dat opvallende eenzijdige onderscheid vanuit de heer Ticu met deze kwestie richting Israël wat tenminste nog een soevereine rechtstaat en democratie betreft en die blinde en doofstomme houding tegenover Hamas en de PA?
"Dat leverde in geen van de gevallen medewerking op van Israël, Hamas, of de PA.' Nou ga ik dan zo'n link eens bekijken en wat zie ik dan: "Het onderzoek werd woedend veroordeeld door Israël. Premier Benjamin Netanyahu noemde het ‘de belichaming van antisemitisme en hypocrisie’, en zijn minister van Buitenlandse Zaken noemde het verspilling van tijd en geld. De Palestijnse Autoriteit verwelkomde het onderzoek. Ook Hamas, de partij die het voor het zeggen heeft in de Gazastrook, reageerde positief op het initiatief. ‘Het is een stap richting gerechtigheid voor de slachtoffers van ons volk’, zei een woordvoerder. ‘Ons verzet is legitiem.’" Israël is tegen, PA en Hamas zijn voor. Lego liegt hier dus dat hij barst.
Dat is een bijzonder standpunt, to say the least. Zoals u weet hebben Palestijnse ngo's dossiers aangeleverd bij het Strafhof over misdaden van de PA en Hamas tegen de bevolking. Verder de vraag waarom u Israël als een 'democratische rechtstaat' schetst. Het is geen van beide, noch een rechtsstaat, noch een democratie. Het is bovendien, anders dan de PA en Hamas, de oorzaak van het 'conflict' [koloniale bezetting] en het voortduren ervan.
@Labou Bij het verwelkomen door PA en Hamas van voorgenomen onderzoek door het ICC naar mensenrechtenschendingen ging het hen uitsluitend om onderzoek naar Israël. Zie voor het verzet van Hamas tegen door hen gepleegde mensenrechtenschendingen b.v.: "Hamas en mensenrechten Marteling De militaire vleugel van Hamas wordt in de Gazastrook alom gevreesd om zijn martelpraktijken. Een veelvoorkomende methode van Izz al-Din al-Qassam om informatie aan verdachten te ontlokken is shabeh, waarin de verdachte wordt gedwongen urenlang in uiterst pijnlijke houding te staan of zitten, vaak geblinddoekt en zonder eten.[55] Hamas ontkent deze martelpraktijken ten zeerste, en het is uiterst lastig het tegendeel te bewijzen: shabeh laat nauwelijks sporen na." etc. https://al-sham.nl/koorddansen-in-de-gazastrook/ Enne... Wilde je nou werkelijk beweren dat je dit onbekend was of wil je het liever doodgezwegen zien? Retorische vraag hoor dus laat maar.
Lego moet niet proberen af te leiden van het onderwerp door ober iets anders te beginnen. Lego stelde in een stuk met een enorme woordenbrij dat zowel Israël , de PA en Hamas tegen een onderzoek waren en gaf daarbij een link naar een artikel in de Volkskrant waarin dat zou staan. Het blijkt dat het tegendeel daar staat en dus is lego hier keihard aan het liegen. Zowel Hamas als de PA zouden onderwerp van onderzoek zijn en beide organisaties waren daarmee akkoord en daarmee is de afleidingsmanoeuvre van lego zinloos. Overigens, de door lego hier gevonden link lijkt Arabisch maar steunt vooral de staat Israël en gezien het verleden van lego in meerdere gedaantes hier op dit forum geeft mij aanleiding er eigenlijk niets van te geloven (en ja, ik heb het gelezen en ja, ik was allang op de hoogte dat ook Hamas geen organisatie van brave broeders was). Maar ik begrijp dat lego liever geen reacties meer wenst nadat hij met broek op de enkels is betrapt.
Dat Ísraël moet nog heel wat goede manieren worden bijgebracht voordat het mag mééfigureren in het verlichtingsspectrum der beschaafde medemensen.
Er zijn veel zaken die voor het Internationale Gerschetshof pleiten, maar laten we dan niet met 1967 beginnen in het Arabisch-Israelisch conflict. ...
Daar gaat het internationale gerechtshof niet over. Stuitend die smerige afleidingen. Kijk het onder ogen. Israël is een fascistische settler staat die regelmatig de mensenrechten schendt. Waarom wil je dat niet toegeven?
Correct, we moeten het goed doen en dus gewoon bij het begin beginnen of in ieder geval in 1947.
1/4 Voor degenen (@Wakker dier, @jasdon) die werkelijk iets willen weten over de geschiedenis van de bezetting van Palestijnse gebieden een boekenlijst van Israëlische biografen, historici, een ex-minister en een ex-directeur van de militaire academie via het volgende: Ahad Ha’am, de belangrijkste adviseur van Chaim Weizmann, wees er direct na het verschijnen van de Balfour-verklaring op dat de joden recht hadden op een nationaal huis op basis van historische rechten en dat dit huis VOOR de joden was en niet VAN de joden. Specifiek zo opgesteld om niet de indruk te wekken dat joden in het gebied meer te zeggen hadden dan de Arabieren. Echter, bij de oprichting van Ahdut Ha’avodah (unity of labor) in 1919 werd publiek gemaakt wat er in de oprichting-statuten zoal gewenst en geëist werd: het hele Britse mandaatgebied moest een joodse socialistische republiek worden en al het land, water, grondstoffen moest ingeleverd worden bij het Israëlische volk als hun eeuwige eigendom. (Ben Gurion and the Palestinian Arabs, Shabtai Teveth, p.99) Verder kan men via wiki lezen wat de bedoelingen van Ze’ev Jabotinsky – de godfather van B.Netanyahu en bepaald geen socialist – waren. Of boeken over lezen. In 1947 waren de toekomstige Israëliërs volledig voorbereid op oorlog en de Arabieren niet. Ben-Goerion ondertekende de resolutie in de zekerheid dat de Arabieren niet zouden tekenen. Men stond klaar om de Arabieren te verdrijven. Te lezen in “Taking Sides”van Stephen Green (1984) en ..
Indrukwekkend stukje feitenkennis Arjan! Feiten zijn voor Israël vaak net zo lastig als het internationaal recht.
Dank je, Arjan. Ik krijg helaas de indruk dat er hier nogal wat mensen zijn die het bestaan van Israel cq. een Joodse staat eigenlijk helemaal niet accepteren. Overigens was er in de Balfour-tijd ook al veel weerstand van de arabische bevolking tegen de toestroom van de joodse vluchtelingen. Ik vind het moeilijk voorstelbaar dat van arabische zijde niets zou zijn voorbereid, zou dit niet een excuus kunnen zijn om gezichtsverlies te voorkomen?
@ Wakker Dier Ik krijg zelf de indruk dat er hier nogal wat mensen zijn die de rechten van de Palestijnen ontkennen. U bijvoorbeeld. Wat zou u ervan zeggen om Israëli's en Palestijnen gelijke rechten toe te kennen?
2/4 in “Scares of War, Wounds of Peace”van Shlomo Ben-Ami. De beschrijvingen van Green en Ben-Ami worden aangevuld door historici: ==“The Yishuv entered the first stage of the war in November-December 1947 with an understanding with Transjordan’s King Abdullah—’a falcon trapped in a canary’s cage’—that, come the British evacuation, his army, the Arab Legion, would take over the eastern part of Palestine (now called the West Bank), earmarked by the UN to be the core of the Palestinian Arab state, and that it would leave the Yishuv alone to set up the Jewish state in the other areas of the country. The Yishuv and the Hashemite Kingdom of Transjordan, Shlaim and Bar-Joseph persuasively argue, had conspired from 1946 to early 1948 to nip the impending UN partition resolution in the bud and to thwart the emergence of a Palestinian Arab state. It was to be partition, but between Israel and Transjordan. This ‘collusion’ and ‘unholy alliance’—in Avi Shlaim’s loaded phrases —was sealed at the now-famous clandestine meeting between Golda Myerson (Meir) and Abdullah at Naharayim on the Jordan River on 17 November 1947. Moreover, this Zionist-Hashemite understanding was fully sanctioned by the British Government, Shlaim, Milstein, Bar-Joseph, and Pappe demonstrate. Contrary to the old Zionist historiography, which was based largely on the mistaken feelings of Israel’s leaders at the time, …..
3/4 Britain’s Foreign Secretary, Ernest Bevin, by February 1948 had clearly ‘become resigned to the inevitable emergence of a Jewish state’, while opposing the emergence of a Palestinian Arab state. And he explicitly warned Transjordan ‘to refrain from invading the areas allotted to the Jews’. Both Shlaim and Flapan make the point that the Palestinian Arabs, though led by Haj Amin al Husayni, the conniving, extremist, former mufti of Jerusalem, were far from unanimous in supporting the Husayni-led crusade against the Jews. Indeed, in the first months of the hostilities, according to the Yishuv’s intelligence sources, the bulk of Palestine’s Arabs merely wanted peace and quiet, if only out of a healthy respect for the Jews’ martial prowess. But gradually, in part because of Haganah over-reactions, the conflict spread, eventually engulfing the two communities throughout the land.”, == B. Morris. 1948 and after: Israel and the Palestinians. Oxford University Press, 1994. p.9-10 Over de gebeurtenissen na 1948: in “Defending the Holy Land” van Ze’ev Maoz kan men lezen dat Israël alleen in de jaren ’70 bereid was tot vrede – vrede met Jordanië had toen ook gekund, schrijft Maoz – vanwege de schrik over de gebeurtenissen tijdens de Jom Kipoeroorlog van 1973: men was militair niet dominant. Over de oorlogen van Israël concludeert Ze’ev Maoz: They were all wars of choice—or, worse, folly.
4/4 In het boek van Maoz staan revelaties van o.a. Moshe Dayan over hoe men 3 jaar via provocaties de Arabieren de zesdaagse oorlog heeft ingelokt. Dat begon met eindeloos tractors de gedemilitariseerde zone tussen Syrië en Israël in te sturen waarop van de kant van Syrië waarschuwingsschoten werden gelost en er vervolgens vanuit Israël gericht terug werd geschoten. Dat escaleerde tot het neerschieten van straaljagers boven Damascus. Voor de Arabieren was het duidelijk dat Israël oorlog wilde, maar niet op welke schaal laat staan dat men de volledige intentie van de zionisten begreep. En zo vormde het sluiten van de Tiran straits – een verdedigende actie – voor de zionisten een casus belli tot een veroveringsoorlog die men daarvoor al gepland had. Praatjes van verdedigers van Israël zoals een Alan Dershowitz over een ‘preemptive war’ verergeren het proces dat van Israël een pathocratie maakt. Verhandelingen over de wortels van het religieuze nationalisme waar het zionisme in ontaardt is – in de officiële administratie waar men genoteerd staat als jood, berber, Arabier betekent ‘joods’ aanhanger van het joodse geloof – kan men vinden in “The Question of Zion’’ van Jacqueline Rose. Het is van historisch discriminerende aard wat ook maakte dat Shlomo Ben-Ami in Taba 2001 niet tot een compromis met de Palestijnen kwam waar deze bij de weigering Arafat gelijk gaf vanuit het oogpunt van het Internationale Recht.
@ Fernhout 3 dec. 2022 - 20:18 Hoewel jouw (rijk gedocumenteerde) bijdrage voor mij persoonlijk weinig nieuwe informatie bevat, lijkt hij - getuige de acute stilstand van de overige bijdragen van de hand van de usual suspects - wel extreem effectief tegen hardhorende hasbaristi. Naast de informatie die ons al decennialang terzake de westerse kolonisatie van Palestina wordt aangereikt door bijv. de (Joodse) New Historians, schiet mij in dezen de inhoud van een bescheiden boekje te binnen over de materie (het bewaken door UNSCOP troepen van de demarcatielijn) van de hand van een NL militair. Hij - in 1956 daar gestationeerd als UN-waarnemer - refereerde eveneens uitgebreid aan de inzet door de zionisten van het wapen van de provocatie. Ook inzake het door jou genoemde clandestien omploegen van Palestijnse akkers, m.b.v. de dekmantel van de nachtelijke duisternis en gepantserde tractoren, om die vervolgens in bezit te nemen. Ik herinner mij in het bijzonder zijn opmerking, dat de meeste militaire UN-waarnemers uit dat NLse detachement de missie begonnen als hartstochtelijke Christen-zionisten, en eindigden als gedesillusioneerde cynici over het wrede zionistische kolonisatie-project. Cynici, die tijdens hun missie van weersomstuit een substantieel groter begrip konden opbrengen voor de autochtone Palestijnse populatie en hun strijd voor het behoud van HUN territorium. https://www.militairespectator.nl/sites/default/files/bestanden/uitgaven/2003/2003-0517-01-0128.PDF
@Arjan Fernhout Wat ik mis in uw reactie is de rol van de Arabieren zelf. Uw schets een beeld van Israëli's die acteren in een omgeving met passieve Arabieren. Dat deze landen zelf een agenda hadden en een bepaalde politiek bedreven laat u gemakshalve buiten beschouwing. Dit is een risico van het gebruik van boeken van Ze’ev Maoz die zich focussen op Israëlische veiligheidsbeleid. Dat men aan de ene kant (Israël) een bepaalde strategie hanteert betekent immers niet dat men dat aan de andere kant (Arabieren) niet doet? Je kunt toch niet doen alsof bijvoorbeeld Sadat oorspronkelijk een soort vredesduif was. Overigens: Iemand als Maoz doet zelf niet - hij wijst erop dat de Israëli's net zo veel kansen op vrede hebben laten liggen als de Arabieren. Daarnaast: het punt dat door Wakker dier werd aangedragen was de geschiedenis van Amin al-hoesseini . Dit was een voorbeeld om aan te geven dat de Joden zich bepaald niet in een veilige omgeving bevonden. Hier gaat u echter helemaal op niet in, terwijl dat juist een belangrijk punt is in de weging van het veiligheidsbeleid is. De Joden bevonden zich in een vijandige en gevaarlijke omgeving en hebben daar beleid op gemaakt (waarbij ik het met Maoz eens ben dat men te eenzijdig op de militaire poot is blijven leunen)
@Schenkerdesvaderlands Landjepik levert meestal een vijandige en gevaarlijke omgeving op, dat klopt. En in mijn archief zit nog een uitgebreid onderzoek rond 2000 over o.a. de economie van de Palestijnen begin 20e eeuw, ondersteund door en bedoeld voor het Belgische onderwijs dat getorpedeerd werd door joodse lobbies aldaar omdat het niet overeen kwam met de zionistische historiografie. Bij wat Palestijnen en Arabieren allemaal zijn kwijt geraakt aan zionisten is de weerstand inderdaad gering. De geschiedenis spreekt voor zich. Zelfs na de gebiedsverovering van 1967 bleven de zionisten zo zeer geloven in de passiviteit van de Arabieren dat de aanval in 1973 als een volslagen verrassing kwam. Israël beleefde een paar benauwde weken en Maoz beschrijft dat men tot twee keer toe nucleaire raketten in stelling bracht. Een ramp werd voorkomen omdat de inlichtingendienst vermoedde dat de Arabieren steun zouden krijgen van de sovjets en omdat het westen een luchtbrug voor wapens naar Israël organiseerde. Maoz beschrijft dat de - nog steeds door Washington gefinancierde bestand (vrede?) - slechts mogelijk was door de schrik van 1973. Dat boek van 700 pagina's gaat over veel meer dan u omschrijft. Zoals Benny Morris beschrijft stond het leeuwendeel van de Palestijnen niet achter Amin al-hoesseini. Ondanks een perfide Engels plan (zie wiki). Netanyahu heeft geprobeerd deze Hitler's henchman na 1945 een grotere rol toe te dichten, maar dat is niet serieus genomen.
@Arjan Fernhout In 2017 onthulde The New York Times dat Israël ook tijdens de Zesdaagse Oorlog van 1967 plannen had om een atoombom tot ontploffing te brengen, en wel in de Egyptische Sinaï-woestijn. Vanwege het gunstige verloop van de oorlog zag het daarvan af. https://www.nytimes.com/2017/06/03/world/middleeast/1967-arab-israeli-war-nuclear-warning.html?partner=rss&emc=rss&smid=tw-nytpolitics&smtyp=cur&_r=1
De woorden van een Israëlische vrouwelijke minister die 1 jaar de functie heeft bekleed. Is daarna niet meer aan de bak gekomen heeft al vlug de politiek verlaten. Die spreekt niet voor alle Israeli .
Maar helaas wel voor een meerderheid. En die hebben het nu voor het zeggen.
Waarom: Omdat het om de haverklap mensenrechten schendt en oorlogsmisdaden begaat. Daarom.
"De Israël-supporters framen het conflict als een strijd tussen redelijke, vreedzame Israëli's en irrationele, oorlogszuchtige Arabieren" Bah, een opinie beginnen met een gigantische stropop. Er zijn genoeg mensen die het bestaan van de staat Israël steunen en totaal niet vinden wat de auteur vervolgens schrijft.
Verdedigers van Israel hanterden wel degelijk talloze stropoppen, leugens en racistische- en anti-moslim frames om hun steun voor dat fascistische- en criminele land te verklaren. Ze vervalsen ook constant de geschiedenis. Veel steunen Israel puur vanuit moslimhaat, Israel vermoord die bijna op dagelijkse basis.
Er is natuurlijk een gigantisch verschil tussen het bestaan van de staat Israël steunen en het bestaan van de staat Israël als een Joodse suprematie (inclusief etnische zuivering, kolonisatie en apartheid) steunen. Ik ben niet tegen het bestaan van de staat Israël, maar wel tegen Joodse suprematie. Israël zou de staat moeten zijn van alle mensen die op haar grondgebied thuis horen, met volledige gelijkwaardigheid voor al deze mensen. De meeste Israël-supporters zijn ook supporters van Joodse suprematie, en rechtvaardigen dat door wat Mihai schrijft: "De Israël-supporters framen het conflict als een strijd tussen redelijke, vreedzame Israëli's en irrationele, oorlogszuchtige Arabieren". In werkelijkheid zijn en waren de Arabieren vaak vreedzamer, rationeler en redelijker, en is Israël als inherent onderdeel van haar kolonisatie oorlogszuchtig, onverzoenlijk en onredelijk. Zie bijv. ook de bijdrages van Arjan Fernhout.
Er mag van alles mis zijn met de illegale bezettingen, maar dat Ticu doet alsof 'de Arabieren' vrede wilden in 1948 staat haaks op bijvoorbeeld de reden waarom zo veel Joden uit de omringende Arabische landen waren gevlucht. Dat had alles te maken met de zijde die de Arabieren kozen tijdens de 2e wereldoorlog, en de jodenhaat die in die landen al aanwezig was en lekker was opgestookt. Amin al-Husseini had een agenda die op een aantal punten heel mooi samenviel met die van nazi-Duitsland.
Je gooit een heleboel dingen, onterecht, op één hoop. Er waren verschillende Arabisch landen tijdens WO 2. Amin was niet de leider van al die landen.
@ Wakker Dier [Wat klopt er niet?] Van uw betoog klopt niets. Maar dat weet u ongetwijfeld zelf ook. Wat wel vaststaat is dat 'de Europeanen' geen vrede wilden, maar een Europese kolonie wilden stichten in andermans land, en dat ook hebben gedaan. 75 jaar later duurt die gewelddadige kolonisering voort. Overigens was de samenwerking tussen nazi's en zionistische organisaties aanzienlijk intensiever dan de vermeende sympathie van Arabieren. Maar verder een uitstekend idee om de kwestie voor te leggen aan het Internationaal Gerechtshof. En vreemd dat Israël vijftig landen heeft aangeschreven om dat te helpen verijdelen. Ze zijn kennelijk beducht voor de uitkomst.
Wakker dier: Wat begrijp je niet aan "Amin was niet de leider van al die landen."? Doe je met opzet zo onnozel?
Niveautje van discussiëren hoor, ik som wat historische feiten op en dit is wat je er op te zeggen hebt? Accepteer nu maar eens dat jodenhaat bij arabieren heel gewoon is.
@oproerkraaier Ik beweer dat niet eens, en volrin maakt ook niet duidelijk waarom dat relevant zou zijn.
Wakker dier: Jodenhaat is een christelijk dingetje. Vooral katholieken maken zich er schuldig aan. de hedendaagse "jodenhaat" onder Arabieren, bestaat vooral om dat israel zich zelf een "joodse staat" noemt en dagelijks op de meest grove wijze allerlei mensenrechten schendt. Het is eigenlijk Israel-haat, en dat is heel begrijpelijk.
@oproerkraaier 'Arabieren, bestaat vooral om dat israel zich zelf een "joodse staat" noemt en dagelijks op de meest grove wijze allerlei mensenrechten schendt. Het is eigenlijk Israel-haat, en dat is heel begrijpelijk.' Dus al die aanvallen op synagoges in Europa, en aanslagen op bijvoorbeeld het Joodse museum in Brussel zijn dus de schuld van Israël?
accepteer dat de haat tegen Palestijnen wijdverbreid is, met name in Israel en de voorstanders van dat racistisch, criminele land. Het Palestijnse verzet verdient steun, zoals ook het Oekraiense verzet onze steun krijgt tegen een brute bezetter.
@oproerkraaier Amin al-hoesseini moordde al Joden uit voordat Israel bestond, dus je verhaal gaat niet op.
Yline, neem jij eerst maar eens een cursus logisch redeneren. Je stropop slaat als een tang op een varken, is nog eens volledig off topic ook.
@Wakker Dier Welke Arabische landen kozen de kant van de nazi's dan? In die regio waren destijds maar 1 onafhankelijk Arabisch land: Saudi-Arabië en dat stond aan de zijde van de geallieerden. In de regio waren nog 2 andere (niet-arabische) onafhankelijke landen, Turkije (turks) en Iran (perzisch) en die stonden ook aan de zijde van de geallieerden. De rest stond allen onder invloed van het VK, Frankrijk of Italië en hadden dus geen keuze. De landen direct in die regio bijna allen onder Brits gezag (Palestina, Transjordanië, Irak, Cyprus, Egypte) met uitzondering van Syrië & Libanon dat onder Frans gezag stond.
@ Wakker Dier [Accepteer nu maar eens dat jodenhaat bij arabieren heel gewoon is.] Het wordt van kwaad tot erger met u. Hoe komt u bij dit soort racistische ideeën?
@SG Focus voor dit stukje even op het palestijnse mandaatgebied... maar in alle omringende landen zoals Syrië waren groepen als die van Al-Husseini, die het een mooie gelegenheid vonden om de koloniale bezetters (Engeland, Frankrijk) eruit te werken. Dat begon al voor de tweede wereldoorlog, zie bijvoorbeeld de Palestijnse opstand 1936-1939.
@sachs 'Het wordt van kwaad tot erger met u. Hoe komt u bij dit soort racistische ideeën? ' Hou je niet van de domme.
oproerkraaier: "Jodenhaat is een christelijk dingetje. Vooral katholieken maken zich er schuldig aan" Doe ons de serieuze onderzoeken omtrent jodenhaat toekomen, de onderzoeken die jouw bewering ondersteunen. Heb lopen zoeken, maar kan ze niet vinden. Wel een heleboel andere onderzoeken gevonden. Maar die leveren resultaten op die een totaal ander beeld schetsen dan wat jij probeert op te roepen. En zelfs stellig beweert...
@ Y-line [Hou je niet van de domme.] Deelt u de racistische opvattingen van hr/mevr Wakker Dier? Leg eens uit. Wat zijn uw ervaringen in de Arabische wereld?
Ach net als Amerika eigenlijk. Het internationaal gerechtshof is namelijk alleen maar voor de vijanden van de VS bedoeld en niet voor de VS zelf of de vrienden van de VS. Het is niet zozeer dat Israel hypocriet is, maar elke voorstander van het internationaal gerechtshof.