Vrouwen tellen

Vrouwen Tellen stelt de vraag: Hoe ongelijk is het eigenlijk verdeeld tussen vrouwen en mannen in de Nederlandse media? Iedere dag wordt op de website, en de bijbehorende Facebookpagina, bijgehouden hoeveel vrouwen er in de media te zien zijn. De dagelijkse telling is gebaseerd op foto’s en illustraties in kranten en tijdschriften en op het aantal gasten in talkshows als Pauw en Witteman en De Wereld Draait Door.

Op de website is te lezen: “We richten ons voornamelijk op de actualiteiten, en specifiek op de dagelijkse dosis visuele input die we te verwerken krijgen.”

De tellingen laten dag in dag uit hetzelfde beeld zien: een schromelijke ondervertegenwoordiging van vrouwen in alles wat zich maar een beetje serieus neemt als medium of televisieprogramma. Ook bij Pauw en Witteman komen de vrouwen er gewoonlijk bekaaid vanaf. Voor de makers van dit programma zal het ook niet de eerste keer zijn dat ze deze kritiek horen. Zo merkte econome Heleen Mees eens op dat Pauw en Witteman niet met vrouwen om kunnen gaan.

Het is een schrijnend contrast met de Nederlandse samenleving, waarin vrouwen een (nipte) meerderheid van de bevolking uitmaken, een steeds grotere plaats innemen op de arbeidsmarkt en in sommige beroepsgroepen zelfs oververtegenwoordigd zijn. 

Dat laatste wordt op een minachtende toon ‘feminisering’ van de beroepsgroep genoemd en zou, bijvoorbeeld in het onderwijs ‘schadelijk’ zijn voor kleine jongetjes die van de juf niet agressief mogen zijn. Sterker nog, volgens sommigen zou onze hele samenleving ten onder gaan aan ‘feminisering’.

Maar hoe kan een samenleving feminiseren als vrouwen in de media veel minder zichtbaar zijn dan mannen? Als het beeld van vrouwen ook nog steeds vooral door mannen wordt bepaald? Daar spreken de gevestigde media zichzelf toch echt tegen. Call me paranoid, maar het lijkt wel een complot (grapje, maar niet heus).

Tijd dus om de schijnwerpers vol op de feiten en cijfers te zetten. Vrouwen Tellen nodigt uit om mee te tellen. Nu zullen er vast al genoeg mensen zijn om mee te turven bij Pauw en Witteman en De Wereld Draait Door en in de Volkskrant en NRC. Daarnaast zijn er andere tellingen die ook van belang zijn voor ons beeld van vrouwen.

Tel voor de gein eens hoeveel (bijna) blote vrouwen er op straat hangen, op posters, billboards en aanplakbiljetten. Daarin zullen vrouwen de mannen ongetwijfeld overtroeven. We worden doodgegooid met het beeld van de vrouw als lichaam, terwijl het beeld van de vrouw als brein ons wordt onthouden of zelfs wordt besmeurd (heks, zeikwijf, kenau, hysterisch).

Maar tel ook eens in eigen omgeving hoeveel vrouwen (financieel) onafhankelijk zijn. Ook op dat vlak hebben vrouwen nog een inhaalslag te maken. Uit een recent onderzoek blijkt dat 52 procent van de vrouwen in Nederland nog niet financieel onafhankelijk is.

Nu moet het beeld dat we van vrouwen hebben zeker niet alleen maar bepaald worden door hoe dik haar portemonnee is. Dus tel ook eens hoeveel vrouwen doen wat ze leuk vinden en waar ze goed in zijn, dus vrij zijn in die keuze. En tel, tot slot, hoeveel vrouwen de spil in hun omgeving zijn en hoeveel mensen er afhankelijk zijn van die ene vrouw.

Volg Samira Ahli ook op Twitter