Vrouwen staren net zo lang naar borsten als mannen

Al eeuwen worden er grappen gemaakt over ontmoetingen tussen mannen en vrouwen. “Hij keek niet in mijn ogen, maar naar mijn borsten,” zeggen veel vrouwen en ze voelen zich er soms ongemakkelijk bij.

Het is niet alleen een subjectieve indruk van vrouwen. Het werd onlangs bevestigd in een onderzoek. Mannen kijken langer naar de borsten van een vrouw dan naar haar ogen. Het is een blik die je tot een voorwerp maakt en niet tot een persoon. Zo wordt dat genoemd.

Maar er is nog interessanter nieuws, dat gepubliceerd werd in het nummer van 29 oktober 2013 van het wetenschappelijk tijdschrift Sex Roles. Namelijk: vrouwen kijken net zo vaak en lang naar de borsten van andere vouwen als mannen. Wat dat betreft is er geen verschil.

Voor het onderzoek kregen 65 mannen en vrouwen een apparaat op hun hoofd dat zelfs de kleinste oogbewegingen in beeld kan brengen. Eye tracking wordt dat genoemd. Ze keken naar foto’s van 10 verschillende vrouwen gekleed in strak T-shirt en spijkerbroek. De foto’s waren gefotoshopt zodat van iedere vrouw er één was met volle borsten en slanke taille, één met gemiddelde cupmaat en ‘normaal’ figuur en één met kleine borsten. De deelnemers aan het onderzoek werden verdeeld in twee groepen. In de eerste groep moesten ze in 5 seconden een oordeel geven over hoe de vrouwen eruit zagen en in de tweede een oordeel over hun persoonlijkheid.

Resultaten: alle deelnemers, zowel de mannen als de vrouwen, keken eerst naar het gezicht, maar als snel gingen de ogen naar het decolleté en het middel. Daar bleven de ogen ook langer hangen. Eerlijk is eerlijk: de mannen keken wat korter naar het gezicht en verlegden hun blik sneller omlaag, maar her verschil was niet zo indrukwekkend. Wel was er verschil in het oordeel over de persoonlijkheid van de vrouw op de foto.

Mannen gaven vrouwen met het ideale figuur (een universeel idee over de verhouding tussen borsten en taille zoals overal ter wereld werd geconcludeerd: het zandlopermodel) een beter oordeel over hun persoonlijkheid. Bij vrouwen had het figuur geen invloed op het oordeel over de persoonlijkheid.

Tot zo ver hoe het in de echte wereld zit.

Mannen zijn biologisch geprogrammeerd snel een oordeel te krijgen over de mogelijkheden voor gezond nageslacht en vrouwen kunnen hun ogen ook niet van de borsten afhouden, misschien om snel te vergelijken. Moet je daar boos om zijn? Moet je vinden dat het niet kan en dit onderzoek tot materiaal voor de prullenbak veroordelen? Het negeren? Dat lijkt me allemaal niet zo nuttig. Veel boeiender is hoe het echte mensen in de samenleving beïnvloedt. Raken ze in de war? Vinden we het storend in de school- of werkomgeving? Zien sommige vrouwen het juist als een compliment? In de New York Times van 13 oktober stond een interview met Debora Spar die er een boek over schreef. Op haar 21ste onderging ze een borstoperatie om haar borsten te verkleinen om van die starende blik naar haar borsten af te komen en wetenschappelijk mee te tellen.

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Het vorige Gezonde Weetje van de Dag: De achtergestelde man

Het nieuwe boek van Ivan Wolffers is: Het gezonde lifestyleboek