'Vrouwen zijn polygaam, erg flexibel in hun seksuele beleving en de vraag is eigenlijk vooral: Kunnen mannen dat wel aan?'
In de Verenigde Staten verscheen afgelopen maand een boek dat iedereen die ook maar enigszins geïnteresseerd in vrouwelijke seksualiteit in de ban houdt en de andere helft van de bevolking – al die mannen die er nooit iets van begrepen hebben – angstig toe laat kijken. Wat is er nu toch aan de hand: hebben we het altijd mis gehad? Daniel Bergner schreef ´What do women want. Adventures in the science of Female Desire´ en op basis van een recensie in de New York Times en een reeks opiniestukken in de Amerikaanse media wil ik het vandaag delen met al mijn Joopvrienden, zodat ze maar zo snel mogelijk ook toegang hebben tot deze belangrijke informatie. En daarna ren ik naar de boekhandel om het boek te bestellen en zelf te lezen.
In het boek interviewt journalist Daniel Bergner vooraanstaande Amerikaanse onderzoekers op het gebied van seksualiteit en komt tot de conclusie dat vrouwen niet alleen anders zijn dan mannen als het op seksualiteit aankomt, maar daar ook nog eens veel geïnteresseerder in zijn, en veel veelzijdiger en flexibeler in hun seksuele gewoonten. Ze kunnen eigenlijk best zonder mannen. En als de liefde bedreven wordt dan kiezen zij en niet andersom.
Verlichte samenleving Op de site van Salon schrijft Tracy Clark-Flory: “Journalist Daniel Bergner gebruikt opzienbarende onderzoeksresultaten om aan te tonen hoe onze zogenaamd verlichte samenleving nog steeds de vrouwelijke seksualiteit onderdrukt.” Ze adviseert dan ook elke vrouw om dit boek te lezen.
Terug naar het boek van Bergner. Hij – ja een man over dit onderwerp, maar de recensenten en opinieschrijvers zijn vrijwel allemaal vrouwen – ondergraaft de stilzwijgende consensus over vrouwelijke seksualiteit. Vrouwen zouden minder geil zijn dan mannen, gericht zijn op het krijgen van kinderen, en gericht op een emotionele relatie, maar niet op seks. Onzin zegt Bergner, dat idee is een overblijfsel van seksistische evolutiedeskundigen en we zijn dat eeuwen lang na blijven praten. Er zijn genoeg aanwijzingen dat het initiatief voor seks van vrouwen uit gaat en niet zo zeer van mannen. Die kunnen het wel of niet weerstaan. Het is alleen moeilijk te onderzoeken omdat je dat soort dingen niet in een laboratoriumsetting kunt observeren.
Vrouwenkooi Amanda Hess van Slate is al even enthousiast als de andere vrouwen die het boek hebben gelezen en schrijft dat het boek van Bergner alle moderne stereotiepen over de vrouwelijke seksualiteit onderuit haalt.
Uitgangspunt voor Bergner om het boek te schrijven was een onderzoek waaruit naar voren kwam dat vrouwen opgewonden raken van het kijken naar apen die in gevangenschap seks hebben. Mannen raken daar niet opgewonden van. Amanda Hess schrijft dat het opwindend is omdat vrouwen zichzelf herkennen zoals ze gevangen zijn in hun culturele vrouwenkooi. Monogamie zou niet natuurlijk zijn, maar tweede keus omdat het vroeger economische stabiliteit verschafte en nu emotionele stabiliteit. Bovendien hebben we een cultuur ontwikkeld gebaseerd op Disneysprookjes, die vrouwen een veel te lang deel van hun leven laat geloven dat het anders is dan ze zelf voelen en verlangen.
Polygaam Schwytzer schrijft daarover op de site van the Atlantic : Vrouwen zijn polygaam, erg flexibel in hun seksuele beleving en de vraag is eigenlijk vooral: Kunnen mannen dat wel aan? En daar hebben we dan meteen het cruciale punt van de stelling van Bergner. De vrouwelijke seksualiteit wordt in onze cultuur, of liever gezegd culturen, onderdrukt. Een samenleving waar mannen de boventoon voeren kan het gewoon niet aan.
Emily Esfahani Smith schrijft : Bergner weet wat vrouwen willen en dat is niet bepaald monogamie. Vrouwen voelen zich dan ook aanzienlijk minder schuldig over ontrouw of masturbatie, terwijl het voor mannen een heel punt is. Zeker de brave mannen hebben er een levenslang conflict mee en worden geteisterd door schuldgevoelens.
Speelveld Ik kan niet wachten tot ik het boek kan lezen. Waarom? Misschien was ik op mijn 65ste en na 42 jaar huwelijk ook al wel tot die conclusie gekomen en verwacht ik het in Bergners’ boek te zien bevestigd: Seksualiteit is het speelveld van vrouwen en heteroseksuele mannen mogen er als ze geluk hebben aan meedoen.
Conclusies, piet, kun je pas maken als je het hele proces begrijpt. Heb jij het boek gelezen piet? Heb jij de onderzoeken waar het boek op gebaseerd is begrepen? Piet, je lult, zoals wel vaker, maar wat.
Speculeert Wolffers er op los? Ja.
Weet Wolffers precies waar hij het over heeft? Nee, maar hij gaat het boek wel kopen en dan begrijpt hij er meer van.
Het is in ieder geval een bijzonder idee, wat in mijn ogen - dat van een evolutionair bioloog- heel logisch lijkt.
Vrouwen moeten het meest investeren in kinderen. Vrouwen met meer mannen om zich heen kost het minder om kinderen op te voeden. Of de man goede genen heeft kan voor het vrouwelijke geslacht secundair komen, zij weet immers dat al haar kinderen haar genen dragen en haar DNA vermeerderd wordt. Hoe meer kinderen het tot volwassenen schoppen, hoe beter.
Hoe meer ze rondneukt, hoe meer mannen er aandacht aan haar geven, hoe meer veiligheid en voedsel er voor haar kinderen is, hoe meer het tot volwassene schoppen, hoe beter.
Sex wordt dus een instrument voor de levering en overleving van haar kroost. Een mooie/intelligente/sterke man zal ze waarschijnlijk wel meer mee neuken, dus grotere kans op kinderen daarvan.
