Wat ons in een wurggreep houdt
Vraag gehandicapten ook eens om over iets anders te praten dan hun handicap
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (8)
Als ik denk aan gehandicapte mensen die over iets anders praten dan hun Handicap denk ik meteen aan Stephen Hawking. En van hem heeft men het gevoel dat hij de normale weg heeft bewandeld naar faam. En hij werkt dus super-inspirerend. Met een talentenjacht jacht heb ik een idee dat we een soort Idolszangers krijgen zoals Jim/Jamai. Als je zoiets voor gehandicapten hebt krijg je misschien talenten met het kaliber van Jim/Jamai. Ze zijn als zangers ok, maar niet echte sterren. Een talentenjacht is misschien ok... Het verzet het denken. Maar ik denk niet dat je veel hoop mag verwachten om echte sterren te produceren, die kunnen aanschuiven bij praatprogramma's.
"Gewone mensen die mank of blind zijn, lijken geen verstand te hebben van de vluchtelingenproblematiek of literatuur,’ schreef ik in een column in januari. ‘Zij mogen alleen komen als het over bezuinigingen in de zorg of cafés zonder aangepast toilet gaat.’" Waarom zou dat vreemd zijn? De mensen die wel kunnen zien en/of niet mank zijn worden ook niet gevraagd. Men wordt gevraagd vanwege een vermeende expertise. Bij iemand met een handicap zullen dat gehandicaptenvoorzieningen zijn tenzij ze verder nog bekendheid genieten vanwege een specialistisch onderwerp. Er kennis van hebben is niet genoeg, een programmamaker moet de persoon ook weten te vinden. De aanbeveling om niet op je kont te gaan zitten wachten tot je wellicht opgemerkt wordt, maar zelf Marc de Hond te mailen lijkt me dan ook de enige juiste oplossing. Dat geldt overigens voor iedereen die ergens voor in aanmerking wenst te komen. Wat dat betreft lijkt deze klacht heel veel op de "er zijn wel vrouwen voor top functies als je maar goed zoekt"-verwijten. Het is een beetje Assepoestergedrag. Iets moois doen, daarna bescheiden in een hoekje afwachten of de prins je misschien komt zoeken. Mailen dus!
In de beleving van de "niet gehandicapte mens", gaat een fysieke beperking vrijwel altijd gepaard aan een geestelijke beperking. Vreemd genoeg denkt men zo niet over mensen met een geestelijke beperking. Hoe ik dat weet? Nou ik heb een fysieke beperking en maak gebruik van een (elektrische) rolstoel. Kom ik in een winkel, samen met nog iemand, dan wordt er door het personeel met de begeleider gesproken over wat mijn wensen zijn. Mijn inbreng wordt volkomen genegeerd. Pas als ik dan meld, dat ze het verder maar uit moeten zoeken en ik alvast naar buiten ga, blijkt het tot de verkoper door te dringen, dat ik gewoon kan praten en wat nog belangrijker is, dat ik degene ben, die zal afrekenen, tenminste als ik tevreden ben. Ook binnen het bedrijfsleven, moet iemand met een gebrek, vechten tegen vooroordelen, achterlijke opvattingen en . . . . . . . . . onwil. Want iemand met een gebrek, dat is toch niet representatief voor ons bedrijf, dat gaat ons klanten kosten. De koninklijke Shell (ja ik schrijf "koninklijke" zonder hoofdletter), had gedurende langere tijd, een blinde receptionist, die moederziel alleen, op een soort van podium, achter een desk, midden in de immense marmeren hal, de telefoon bediende. Dat was het bewijs, dat zij wel degelijk gehandicapten te werk stelden. Of dit vandaag de dag ook nog zo is, weet ik niet, ik ben al ruim tien jaar niet meer een deel van het arbeidsproces. Mensen met een vlekje hadden het in de jaren zestig vorige eeuw al moeilijk en dat is eigenlijk alleen maar erger geworden.
Pake Jeep Mag ik je iets vragen; Hoe denk jij over het optreden op TV van Stephen Hawking, ik bedoel bekeken vanuit de presentatoren en programma-makers, hoe hij werd neergezet voor het publiek? Ik had daar als niet-gehandicapte een heel dubbel gevoel over. Niet om wie hij was maar de manier waarop hij neergezet werd? Kun jij dat begrijpen?
Ik vond de man, hoewel zijn kennis mij mijlenver boven de pet ging, een boeiend figuur. Ik vergelijk hem qua verschijning en presentatie wat met Pierre Janssen. Het lichaam leidde wat af van hun boodschap, maar was je daar aan gewend, dan konden beiden je meeslepen in hun "verhaal" en had je geen erg in hun verschijning. Ik begrijp jouw gevoelen, maar dat zou, na een aantal malen hem te zien, geen issue meer moeten zijn.
Pake Jeep Dat was niet mijn insteek, maar ik wilde weten of jou hetzelfde opviel als mij. Wat ik zag is inderdaad de man zoals jij die omschrijft en de werkelijkheid zoals die was. Maar wat zagen anderen? Wat zeiden ze? Waar legden ze de nadruk op? Hadden zij het niet juist steeds over zijn handicap. over de geweldigheid van die man, die altijd even geweldig is geweest natuurlijk wat betreft zijn intelligentie, juist mede omdat hij die handicap had, werd daar niet steeds juist de nadruk opgelegd in samenspel met zijn intelligentie en werd hij juist daarom niet steeds voor de TV gehaald op de manier zoals dat gebeurde? Kijk toch eens die man, helemaal verlamd en gaat gewoon door? Ondanks dat die man en daar kwam de riedel iedere keer weer....ging hij gewoon door met denken en uitdragen... Werd er nu hoofdzakelijk geklapt om zijn intelligentie, zijn denken, dat wat hij te zeggen had interessant was, of omdat hij gehandicapt was en doorging? Voel je hem?
Zij zegt het: Het was al best bijzonder!? Zij vond het al best bijzonder! Is dat geen handicap? De TV- wereld staat bol van de onzichtbaar 'gemankeerde' mensen!
Mensen met een lichamelijk gebrek staan vanaf het begin op achterstand in de prestatie-maatschappij, graag meer begrip van gezonde mensen.