Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Voetbal is helemaal geen oorlog

  •  
05-12-2012
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
74 keer bekeken
  •  
BNNVARA fallback image
Steek die hand eens in eigen boezem…
Voetbal is oorlog, luidt de vaak aangehaalde uitspraak van de GROTE Michels. Want zo wordt er gepraat in voetballand. Het gaat over godenzonen en goddelijke wedstrijden. Uit verband gerukte religieuze termen, die kritiekloos worden overgenomen door dweepzieke journalisten. Maar goed, daar gaat het niet om. Laten die mannen maar lekker hun goden bewonderen. Waar het mij omgaat is dit: wat doet het met onze kinderen? Opgroeien in een land waar ‘voetbal is oorlog’ een gevleugelde uitspraak is. Waar een Rotterdamse hooligan een breed podium krijgt om zijn boek te promoten. Ademloos aangestaard door Pauw en Witteman of Matthijs van Nieuwkerk. Ik weet het al niet eens meer.
Het kan nog een graadje erger. Picture this: een koude zondagochtend. Het is vroeg. Laten we zeggen: negen uur. De F- pupillen spelen een wedstrijd(je). Jochies van pakweg zes, zeven jaar. Ouders aan de kant. Geweldig toch? Zoveel inzet en sportiviteit. Nederland op z’n best, zeg maar. Dan wordt er gefloten. Het ‘spel’ begint. De jochies kijken wat verdwaasd om zich heen. Welk doel moet die bal ook alweer in? Zo niet hun ouders. Vooral de vaders. Of ze zijn aangeraakt door een goddelijk virus (om in voetbaljargon te blijven) beginnen ze te stampen en te schreeuwen. ‘Schop hem verrot!’ ‘Ga recht op dat been af!’
Normaal gedrag? Kennelijk wel. Niemand die er iets van zegt…Net zoals het normaal is dat hooligans halve steden slopen. Om nog maar niet te praten over treinen of bussen. Voetbalgeweld heet dat. En dat schijnt ‘erbij’ te horen. Sterker nog: schrijf er een boekje over en je komt op televisie. Kun je haarfijn uitleggen dat dit allemaal heel normaal en natuurlijk is. Want mannen voeren nou eenmaal oorlog en je doet ‘alles’ voor je club. Logisch toch…Ja, knikt journalistiek Nederland. Zo is het. Mannen blijven mannen.
Om op mijn beginvraag terug te komen: wat doet dit allemaal met onze jeugd? Voetbal is oorlog, wordt ze met de paplepel ingegoten. Ze zien hun vaders zich misdragen langs de lijn, hun idolen elkaar keihard onderuit halen op het veld en veldslagen tussen voetballiefhebbers. En dat alles onder oogluikend gedogen van de rest van de samenleving. Zo hoort het dus, concluderen ze. Met alle verschrikkelijke gevolgen van dien. Met andere woorden: als we met z’n allen tolereren dat voetbal tot oorlog is verworden, moeten we niet verschrikt opkijken als er doden vallen. Oorlog en doden zijn nou eenmaal onherroepelijk met elkaar verbonden. Ophouden dus met die dweepcultuur om het voetbal heen. Voetbal is helemaal geen oorlog. Het is gewoon een spelletje. Laten we dat vooral goed in het hoofd houden. En ons daarnaar gedragen. Allemaal. 
Opinies over deze kwestie

Meer over:

opinie, leven
Delen:

Praat mee

Onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.