Verlangen naar seks vlak voordat je sterft

Op 6 juni ging in de Verenigde Staten de film ‘The Fault is in our stars’ in première. Twee jonge mensen met kanker leren elkaar kennen bij een supportgroep en worden verliefd op elkaar.

Het bericht over de film trok mijn aandacht omdat ik op een Amerikaanse site een link zag naar een recensie waarin de journalist schrijft dat hij niet gek is op zulke tearjerkers (in Japan zouden ze het een drie-zakdoekenfilm noemen), maar dat hij toe moest geven dat hij vanaf het begin tot het einde van de film heeft zitten huilen.

Een verhaal over het altijd aanwezige besef dat je leven al snel voorbij is, dat de dood wacht en hoe dat het onmogelijk maakt nog in de toekomst te geloven. Je kunt je niet meer geven, maar doet het uiteindelijk toch.

De hoofdpersonen maken een reis naar Amsterdam en doen alles wat in de liefde mogelijk is. Ik bekeek de trailer van tweeëneenhalve minuut en op tweederde was ook ik verkocht. Tranen als ze de liefde bedrijven. In het oog van de dood moet je blijven leven en seks is belangrijk. Iemand heeft bij Youtube geschreven als commentaar: “Als ik al moet huilen bij het zien van de trailer, wat moet het dan als ik de hele film ga bekijken.” Ik denk dat als de film in Nederland uitkomt je twee pakken Kleenex mee moet nemen.

In de film gaat het om jonge mensen. Dan geloven we het nog wel. Maar hoe zit het met oude mensen? Pamela Madsen schrijft een column voor Psychology Today onder de titel Shameless Woman over vrouwen en seksualiteit. Op 7 juni schreef ze over seksualiteit en sterven. In haar column brengt ze wat bekend is over mensen die gaan sterven en hun behoefte aan seksualiteit bij elkaar. Het artikel biedt schaamteloos veel interessante informatie over een onderwerp dat ongemakkelijk is.

Allereerst wijst ze op een onderzoek waaruit blijkt dat een derde van de terminale patiënten tot kort voor hun overlijden seks heeft. Zelfs operaties, medicijnen die een seksleven bijna onmogelijk maken en een verzwakt lichaam zijn niet in staat om de menselijke behoefte te remmen. Zelfs al heb je problemen met de ademhaling en moet je elke keer dat je naar de WC moet geholpen worden, seks blijft belangrijk voor mensen. Het zit in je zenuwstelsel, bepaalt je reflexen en vanzelfsprekende reacties, het hoort bij wie je bent en seksualiteit blijft tot het laatste moment een belangrijk aspect van je persoonlijkheid. Dat deel opgeven is het begin van het sterven. Maar begrijpt de omgeving het wel? Kan de partner het nog wel aan? Pamela Madsen pleit voor een hospice waar je kunt sterven dat ook je seksuele wensen nog respecteert.

Het lijkt namelijk zo onverwacht: waarom zouden mensen die dood gaan nog zin in seks hebben? Ik weet het antwoord wel: omdat ze nog niet dood zijn.

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Ivan schrijft voor Joop elke dag een Gezond Weetje van de Dag:  klik hier voor een overzicht