Verhaaltje voor het slapen gaan

Elke avond voor ik ga slapen, begint hetzelfde ritueel. Wanneer ik me heerlijk in de kussens heb genesteld met de koele dekens over me heen, pak ik nog even m’n telefoon. Ik plaats een laatste Facebook-update, lees wat mijn ‘vrienden’ te melden hebben en schrijf nog een enkele reactie. Daarna open ik een willekeurige nieuwsapp en bereid me voor op een dagelijks portie ellende. Want laten we wel wezen, het is kommer en kwel wat de klok luidt deze dagen.

De ebola-epidemie heeft zijn eerste slachtoffers geëist. Zelfs een belangrijke missionaris wordt hierbij niet gespaard. Pro-Russische separatisten schieten een vliegtuig uit de lucht. Hun reactie hierop: ‘Oeps, sorry! Het was een passagiersvliegtuig.’ Nou ja, alles is geoorloofd in oorlog en liefde. De middelen heiligen het doel, niet waar? Israëliërs en Palestijnen vechten om een stuk land waar ondertussen zoveel mensen het leven hebben gelaten, dat er geen bloedsinaasappel meer zal groeien zonder dat er een nare bijsmaak aan zit.

Radicale groeperingen springen op als paddestoelen in de herfst. Het type paddo’s. Ze lijken zo klein, maar de effecten ervan zijn niet te overzien en voor je het weet leef je de hallucinaties alsof ze de enige waarheid zijn. Hamas, Jihad, ISIS, Tamil Tijgers. Het zijn er ondertussen zoveel dat ik niet meer weet wie waar voor staat en wat ze proberen te bereiken.

Het meest bizarre is dat 90 procent van de ellende ontstaat vanuit een geloof. Ongelofelijk he? Christenen, Joden en Moslims staan lijnrecht tegenover elkaar omdat de een de Bijbel leest, de ander de Tenach en een volgende de Koran. Boeken geschreven door mensen met daarin, naast de vele prachtige verhalen, een soort gedragscode. In mooie woorden omschreven normen en waarden die nageleefd zouden moeten worden, welk geloof of ongeloof je dan ook draagt. Of je nu geloofd in God, Jahweh, Allah of in de plaatselijke voetbalclub, hebt u naasten lief heeft in elke taal dezelfde betekenis. Evenals ‘gij zult niet doodslaan’. Ook staan er in deze boeken voorspellingen. Voorspellingen gedaan door profeten, mensen van vlees en bloed. Voor zij die nog minder bekend zijn met de bijbel dan dat ik ben, zie het als een soort van middeleeuwse horoscoop. Een van de profetieën is het vergaan van de wereld. Volgens de profeten zal dit gepaard gaan met rampen, zinloos bloedvergieten, de liefde zal bekoelen, de verachting voor de wet toenemen en ziektes uitbreken. Is er iets hiervan wat bekend klinkt in de oren na het lezen van de ochtendkrant?

In mijn jeugd heb ik heel wat tijd in een kerk doorgebracht en heel wat af gebeden. Of God me kon helpen bij m’n wiskundetoets. Of dat hij er alsjeblieft voor kon zorgen dat mijn kapster de kwaliteiten kreeg om m’n pony eens een keer recht te knippen. Maar nóóit heb ik gevraagd mij de kracht te geven een ander moedwillig zijn hersenpan in te kunnen slaan, enkel en alleen omdat zijn mening, normen en waarden of zijn geloofsovertuiging anders zijn dan de mijne.

Wat zou er veranderen als mensen zich zouden gaan beseffen dat het niet God is, niet Allah, niet Jahweh, maar wij mensen het zijn die zorgen voor de ondergang van deze wereld. Doordrenkt in haat, woede en bloed. Dat er niets meer heilig is. Dat de woorden ‘vrouwen en kinderen eerst’ een compleet andere boodschap heeft gekregen getuigen bombardementen op tentenkampen, scholen en ziekenhuizen. En dat alles gebaseerd op woorden en voorspellingen van mensen die ruim 2000 jaar geleden leefden.

Steeds vaker vergeet ik expres het laatste wereldnieuws te lezen voor ik mijn ogen sluit. Ik stel voor dat een ieder voor het slapen gaan een willekeurig sprookje leest. Misschien dat het in Jip en Janneke taal wél goed begrepen wordt. Dan voorspel ik dat de wereld een heel stukje mooier zou kunnen worden. Mits we er allemaal in geloven natuurlijk.