Van wie is het Rotterdamse stadhuis na de uitspraken van Molenaar?

Afgelopen donderdagavond deed burgemeester Achmed Aboutaleb een dappere poging om alle Rotterdammers te verenigen achter het banier “je suis Charlie”, wat ook hun geloof of levensovertuiging mocht zijn. Hij werd de volgende dag al in de rug aangevallen door Anton Molenaar de fractievoorzitter van Leefbaar Rotterdam. In een zeer veel gelezen artikel hier op Joop stelde deze de islam als zodanig verantwoordelijk voor de slachtpartijen in Parijs.

Nederlandse traditie Nu staat het Anton Molenaar natuurlijk vrij om openlijk zijn afkeer van de islam te belijden. Het uiten van anti-godsdienstige gevoelens is een Nederlandse traditie sinds Multatuli. En afkeer van Mohammeds leerstellingen  is  een belangrijke bestaansreden voor zijn partij Leefbaar Rotterdam. Twee jaar geleden had je hier schouderophalend aan voorbij kunnen gaan.

Spreken namens wie? Maar nu is Leefbaar Rotterdam niet zomaar een willekeurige kracht in de Rotterdamse raad. Het is de grootste coalitiepartij. Is het dan voor de fractievoorzitter wel opportuun om een belangrijk deel van de Rotterdammers min of meer af te schrijven als aanhangers van een godsdienst die op gespannen voet staat met de democratie? Spreekt Anton Molenaar hier voor zichzelf alleen? Is dit zijn individuele opvatting of brengt hij daarmee het gevoelen van de hele fractie tot uiting? Wat denken de andere collegepartijen hier trouwens van?  Vinden zij ook dat een groot aantal Rotterdammers als betrouwbare burgers afgeschreven moeten worden? Bestaat in de ogen van het college de Maasstad uit echte en leugenachtige “Je suis Charlie”-zeggers?

Recht op antwoorden Burgers hebben recht op antwoorden. Zodat zij weten waar zij staan. Of dat stadhuis van hen allemaal is. Of dat zij op grond van hun levensovertuiging wellicht moeten vaststellen:

“Dat stadhuis is van de ánderen.

Beluister dit opiniestuk hier 

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)