‘Nederland is een fascistisch en nazistisch land. Het gedraagt zich als een bananenrepubliek. Internationale organisaties zouden het sancties op moeten leggen.’ Aan het woord was nog niet zo lang geleden president Erdogan van Turkije. Bij andere gelegenheden riep hij zijn aanhangers min of meer op per referendum om de doodstraf te vragen. Die zou hij dan graag invoeren.
Inmiddels is er weinig nodig om tot aanhanger van Erdogans voormalige bondgenoot Fetullah Gülen te worden bestempeld. Dat kost je dan op zijn minst je baan. De kans is groot dat je wordt vastgezet in de inmiddels overvolle gevangenissen. Men heeft zelfs ruimte moeten maken door gewone criminelen vervroegd in vrijheid te stellen. De voorarresten duren eindeloos want de rechtbanken zijn inmiddels verstopt.
Dezer dagen wordt in Istanboel een kafkaësk proces gevoerd tegen zeventien redactieleden van de links nationalistische en seculiere krant Cumhuryet. Onder hen is de cartoonist Musa Kart , die Erdogan met onvoldoende eerbied heeft afgebeeld. Deze onverschrokken man heeft verklaard dat niet hij, maar de Turkse rechtspraak in het beklaagdenbankje zit.
In de dagen voor de kamerverkiezingen pareerde premier Mark Rutte de Turkse beschuldigingen beleefd maar ferm en principieel. Hij eiste excuses. Dat heeft een aantal kiezers er zeker toe gebracht hun stem dan toch maar aan de VVD te geven.
Inmiddels zijn de tijden veranderd. Er hoeven geen Turken meer te worden gebashed om het uiterst rechtse deel van het kiesvolk binnen boord te houden. De barse woorden van Erdogan zijn verklonken. Minister Stef Blok, ook VVD, heeft dan ook tussen neus en lippen door verklaard dat de uitleveringsverzoeken van Turkije weer worden gehonoreerd. Die waren namelijk na de coup van verleden jaar tijdelijk stop gezet omdat Nederland vreesde dat zulke verzoeken wel eens politiek gemotiveerd konden zijn. Nog steeds, zo verklaarde de bewindsman, zouden ze alleen maar gehonoreerd worden als het om gewone misdaden ging zoals drugshandel. Turkije had garanties gegeven dat er geen beschuldigingen zouden worden gefabriceerd om kritische stemmen in het buitenland tot zwijgen te brengen. Nee, zoiets zou Turkije nooit doen, wist Stef Blok zeker. Van ongemotiveerde beschuldigingen en framen zou in de rechtsstaat Turkije toch geen sprake kunnen zijn.
Zo zet Nederland zich als een lulletje rozenwater te kijk.
Er zijn mindere kwesties geweest waarvoor de kamer van reces is teruggeroepen. Dit is trouwens een prima gelegenheid om de totale praktijk van uitleveringen van verdachten aan andere landen nog eens onder de loep te nemen.