Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Tristan van der Vlis had recht op wapenvergunning

  •  
25-03-2013
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
111 keer bekeken
  •  
BNNVARA fallback image
De nabestaanden van het drama in Alphen aan den Rijn maken geen kans op compensatie van de overheid
Zo’n anderhalve week geleden berichtten media dat de belangengroep voor nabestaanden van de zelfmoordaanslag van Tristan van der Vlis in Alphen a/d Rijn een claim willen indienen tegen de overheid. Zij menen dat Van der Vlis nooit een wapenvergunning had moeten krijgen, vanwege zijn wettelijk bekrachtigde gedwongen opnamen. Deze opname had een belemmering moeten zijn voor het verstrekken van een wapenvergunning aan Tristan. Daarmee is de overheid dus verantwoordelijk te stellen en moet het financieel over de brug komen.
Ik vermoed dat Van der Vlis in juridische zin nooit een gedwongen opname heeft gehad en dat de de nabestaanden daarom een kansloze claim proberen neer te leggen.
Media hebben eerder bericht dat de gedwongen opname van Van der Vlis destijds slechts tien dagen heeft geduurd en dat hij na de opname lange tijd in behandeling is geweest. Wanneer de Burgemeester van Bussum (mijn woonplaats) een IBS (In Beschikking Stelling) voor mij beveelt, omdat mensen uit mijn omgeving bijvoorbeeld hebben aangegeven zich zorgen te maken dat ik mezelf of anderen iets dreig aan te doen, dan is duurt zo’n IBS wettelijk minimaal drie weken. Dat is minimaal 21 dagen en nooit minder. De tien dagen dat Van der Vlis gedwongen is opgenomen kan dus nimmer onder een IBS vallen.
Bij een IBS word je door de politie opgehaald en word je op een afgesloten afdeling van een psychiatrisch ziekenhuis geplaatst. Dat is vrijheidsberoving. Dit betekent dat de burgemeester met de rechter commissaris/officier van justitie moet gaan communiceren. De burgemeester moet aan de officier zijn motieven voor de IBS aangeven en zijn argumenten feitelijk kunnen maken. De persoon zit op een gesloten afdeling en krijgt een advocaat toegewezen. Voor dat communiceren  staat ongeveer een week (10 dagen) Na het communiceren besluit de officier of hij de IBS wettelijk bekrachtigt of niet (het is en blijft vrijheidsberoving). Vanaf bekrachtiging is wettelijk de duur van de IBS drie weken. Dus in totaal zit zo iemand rond de vier weken op een gesloten afdeling voordat hij weer weg mag, tenzij het na 4 weken verlengd wordt.
De enige conclusie die hieruit gemaakt kan worden is dat de officier de IBS van Van der Vlis niet wettelijk bekrachtigd heeft. Ik vermoed dat de advocaat van Van der Vlis een deal met de officier van justitie heeft gemaakt. In ruil voor het niet wettelijk bekrachtigen van de IBS, dat Van der Vlis zich vrijwillig zou laten behandelen. Want uit de berichtgeving van media blijkt dat Van der Vlis na de opname nog lange tijd behandeld is geweest. Een vrijwillige behandeling waar hij zelf naartoe reisde. Een gesprek van een uur per week of iets dergelijks in combinatie met medicatie.
Dat betekent dat in juridische zin zijn gedwongen opname niet mee gewogen had kunnen worden bij zijn aanvraag voor een wapenvergunning. Daarmee heeft zijn opname van tien dagen nooit een belemmering voor het verkrijgen van een wapenvergunning mogen zijn. Wanneer de burgemeester iemand onterecht (niet wettelijk bekrachtigd door officier van justitie) gedwongen laat opnemen en de persoon in kwestie is een fervent en oprecht lid van een schietvereniging, dan mag later die persoon nooit een wapenvergunning op zijn niet wettelijk bekrachtigde IBS geweigerd worden. Vergelijkbaar met voor een delict voor de rechter komen en vrijgesproken worden.  at is dan geen aantekening op je strafblad.  Wanneer zo’n persoon de politie in dit geval voor de rechter daagt vanwege onredelijke argumentatie weigeren wapenvergunning dan wordt die persoon in het gelijk gesteld.
Dit betekent dat de wapenvergunning aan Van der Vlis niet geweigerd kon en mocht worden.
Een politiewoordvoerder zei over de gedwongen opname van Van der Vlis en de toekenning van een wapenvergunning ‘eroverheen gelezen te hebben’. Al had het er in gestaan, dan was het onjuist geweest.
Bij de aanvraag van een wapenvergunning is het overigens verplicht te vermelden of je in aanraking met de Geestelijke Gezondheidszorg bent geweest. Dat is in feite een wassen neus. Vermeld je het niet, dan is de GGZ niet verplicht noch in staat de informatie te verstrekken vanwege de geheimhoudingsplicht. Bovendien is het niet hebben van een GGZ-verleden geen voorwaarde voor een wapenvergunning. Een nieuwe Van der Vlis kan dus gewoon ‘nee’ aankruisen en vanuit zijn lidmaatschap van een schietvereniging een wapenvergunning krijgen. Dat is op zijn minst een beetje opmerkelijk.

Meer over:

opinie, leven
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Reacties (10)

Joris1966
Joris196625 mrt. 2013 - 11:28

Wat ik mij afvraag is deze; betekent dit Jacques dat je door vroegtijdige vrijlating een wapenvergunning zou kunnen aanvragen? want een wapenvergunning gaat om het juridische aspect ervan, wanneer gaat een vrijheidsberoving in het politiedossier en waren jouw ibs opnames beeindigt voordat de rechter een beslissing had genomen? want daar lijkt het bij vd Vlis op, en dat het daarom geen belemmering wapenvergunning is geweest, beide mogelijkheden zeggen in feite dat zijn ibs nooit wettelijk bekrachtiogd is geweest, zijn ibs was namelijk maar 10 dagen, dat is dus nooit bekrachtigd geweest door de rechter officier.

JacquesDanzig
JacquesDanzig25 mrt. 2013 - 11:28

Het lijkt erop, alsof je beeld van de IBS niet klopt. Het feit, dat een IBS in de praktijk géén drie weken duurt, is geen argument voor de bewering, dat deze eventueel niet bekrachtigd zou zijn. De procedure omtrent de IBS schrijft de tussenkomst van een Officier van Justitie of een rechter bij aanvang van de IBS voor. De desbetreffende instelling kan echter min of meer zelfstandig - dus ook binnen de drie weken - besluiten, dat het gevaar geweken is, en kan de patiënt weer laten gaan. Heb overigens zelf meermaals het ongenoegen van een IBS gehad, zonder er ook maar één volledig (drie weken) uit te zitten.

2 Reacties
JacquesDanzig
JacquesDanzig25 mrt. 2013 - 11:28

Maar ik moet toegeven, dat mijn informatie op de praktijk en op het/mijn verleden berust, niet op de harde, actuele theorie...

Joris1966
Joris196625 mrt. 2013 - 11:28

zijn ze wel wettelijk bekrachtigd geweest, die ibs die je gehad hebt? ik denk niet dat de betreffende instelling zelfstandig de ibs mag bekorten, dat zou tegen het besluit vd rechter ingaan, de tussenkomst is inderdaad dat de officier van justitie de zaak onder ogen moet krijgen, heb je toen ook een advocaat goegewezen gekregen?

JacquesDanzig
JacquesDanzig25 mrt. 2013 - 11:28

En een aanvulling heb ik nog, die mijn verhaal lijkt te staven: "Als de redenen van de acute gedwongen opname geheel zijn verdwenen, kan de IBS worden opgeheven en wordt ontslag verleend. Dit gebeurt door de geneesheer-directeur, op advies van de behandelend psychiater." http://bit.ly/YsArKB (link is pdf) - bladzijde 7

1 Reactie
Joris1966
Joris196625 mrt. 2013 - 11:28

Hai Jacques, je hebt een BPS systeem, dat is politie, bij iedere aanvraag wapenvergunning wordt gekeken of de persoon bekend is, wettelijk bekrachtigde IBS is vrijheidsberoving, dat moet in het dossier terug te vinden zijn, dat betekent dat je daar te vinden bent? want daar gaat het om uiteindelijk, of de nabestaanden kans op schadeclaim hebben of van het kastje naar de muur gestuurd worden en terug. en als je elke keer te vroeg wordt vrijgelaten en ibs door mensen in je omgeving kan worden aangevraagd, ben je dan nooit eens op het idee gekomen om die mensen aan te gaan klagen/ want dan zijn er vervelende mensen in jouw omgeving die jou bewust proberen te schaden

gsr200
gsr20025 mrt. 2013 - 11:28

Ik weet niet precies waar de auteur dit artikel op baseert, maar juridisch klopt het niet helemaal/helemaal niet. Een In Beschikking Stelling bestaat in ieder geval niet bij mijn weten. Gedoeld zal worden op een inbewaringstelling. Er zijn meerdere wegen die kunnen leiden tot een gedwongen opname, zie de Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen (Wet Bopz). Bij een van die wegen geldt inderdaad een termijn van drie weken (artikel 30). Een wettelijk minimum is dit echter niet volgens mij. Maargoed ik ben ook geen expert op dit gebied, dus ik laat mij graag overtuigen van mijn ongelijk.

1 Reactie
Joris1966
Joris196625 mrt. 2013 - 11:28

Mocht het geen minimale tijd hebben dan is de IBS een puinbak en een slecht systeem. Ten tweede; volgens mij spreekt de wettekst van justitie wel van minimaal drie weken. Ten derde; als Tristan 10 dagen opgenomen is geweest, is zijn IBS dan wettelijk bekrachtigd geweest? Ik denk het niet, en dat betekent dat links of rechtsom zijn wapenvergunning niet op juridische gronden tegen te houden was en derhalve dat de nabestaanden geen kans op een schadeclaim hebben.

KoningPruts
KoningPruts25 mrt. 2013 - 11:28

Iemand een wapen geven die een psychiatrisch verleden heeft is gewoon dom. Je kunt het goedpraten onder het mom van "het systeem werkt zo", het blijft stupide. Net als dat criminelen zichzelf moeten melden bij de gevangenis na veroordeling. Is dat te verklaren? Ja. Is dat stupide? Ja, ontzettend.

1 Reactie
Joris1966
Joris196625 mrt. 2013 - 11:28

als je geen officiele wettelijk bekrachtigde ibs hebt, dan kan je in nederland een wapenvergunning krijgen. In principe begrijp ik je standpunt wel, echter zou dat betekenen dat een miljoen anti depressiva gebruikers kunnen fluiten naar een wapenvergunning, die hebben dan ook geen kans meer. Want dat is ook een psychische ziekte. Het betreft hier het juridische aspect, en een tristan vd vlis zal bij aanvraag wapenvergunning (ingevoerd na zijn zelfmoordaanslag) op de vraag of hij in aanraking met ggz is geweest, met nee beantwoorden en derhalve een vergunning krijgen, tenzij hij met een wettelijk bekrachtigde IBS in het politiedossier terug te vinden is. Wanneer een politieman een wapenvergunning aanvraag moet behandelen, dan screent hij de persoon in het politiedossier, als dat niet gebeurt is, dan moet die politieman ontslagen worden, maakt niet uit of de persoon in het dossier vermeld is of niet. Ze maken mij niet wijs dat ze enkel op de aanvraag zijn aanvraag destijds hebben goedgekeurd, mijn enige mogelijke uitleg is dat hij niet in het dossier vermeld stond. En dat betekent dat het niet wettelijk bekrachtigd was.