De tien misslagen van De Nederlandse Leeuw

Het kost de Nederlandse Leeuw wat moeite om de vierentwintig prachtopossingen voor Nederlands prangende problemen op papier te krijgen. Het eindrapport voor de Tweede Kamer, laat nog even op zich wachten. Maar in het weekend heeft men wel een top tien samengesteld.

De suggesties doen – voor zover zij begrijpelijk zijn – denken aan de autoritaire oranjekoning Willem I, het hoogeerwaardig episcopaat van voor de oorlog en aan een staatsman naar wie al een dikke zeventig jaar geen straten meer worden genoemd.

De bezoekers overigens beschouwden zichzelf blijkens hun vele tweets als beschaafde mensen en in het geheel niet als rechts radicale engnekken. Ze zagen er dan ook keurig uit. Je moest, leerde professor Presser ons alweer een halve eeuw geleden, bij noodsituaties vooral oppassen voor de nette kleinburgers. Zij waren in hun rancune en hun wraakzucht het gevaarlijkst al zou hun gezicht niet gauw uit de plooi raken, en al zouden ze het echte vuile werk buiten hun zicht overlaten aan anderen.

Laten wij eens kennis nemen van het denken der tweeduizend, zoals gecondenseerd door De Nederlandse Leeuw.

Het is niet meteen duidelijk wat hiermee wordt bedoeld en evenmin wie dat binnen de grenzen van ons welgedane vaderland dan doen. ‘t Kan natuurlijk ook zijn dat er een hele denkwereld achter zit. Zo van: in Bangladesh is het leefniveau nu eenmaal anders. En in Afrika ook. Daar moet je niet aan proberen te morrelen met ontwikkelingshulp of acties tegen kinderarbeid of allerlei gelul over mensenrechten.

‘t Opmerkelijke is zeker dat er staat de rest van de wereld en niet de hele wereld. De gedachte: “We willen houwen wat we hebben” ligt in ieder geval ten grondslag aan deze aanbeveling. Bij de aanwezigen op het congres mag een zekere obsessie met massa-immigratie verondersteld worden. Misschien bedoelden ze ook dat op grond hiervan armoe thuis geen geldig excuus is om naar Europa te emigreren of zo.

Wij moeten nu denken aan de Katholieke Illustratie uit het interbellum, die in elk nummer wel foto’s gaf van grote roomse gezinnen. Dat begon bij vijftien telgen want twaalf was gewoon. Het gezin van mijn grootouders – acht kinderen waarvan twee in de wieg overleden – gold als niet bijzonder groot. Onder veel zonen van de reformatie leefde dan ook de overtuiging dat de katholieken zich naar een meerderheid zouden neuken waarna de ketters weer de brandstapel wachtte.  Zou de Rijswijkse vergadering van vergelijkbare gedachten zwanger zijn gegaan maar dan niet naar aanleiding van de rooms katholieke viriliteit? Of moeten we ons toch een radiospot in herinnering roepen, ooit na het nieuws uitgezonden door de  Reichsrundfunk   later omgedoopt tot de Grossdeutsche Rundfunk, luidende: “Duitse man, hebt gij heden Uw plicht reeds gedaan?”

Moeders van kinderrijke gezinnen kregen – voor zover zij Germaans waren uiteraard – een medaille van de Führer. De kinderbijslag kent ons land sinds 1941 – omineus jaartal – maar het is een idee van de katholieke minister Carl Rommel.

Ook hier is niet helemaal duidelijk wat er wordt bedoeld. Die buurtmoeders zijn een duidelijke verwijzing naar personen uit de Maghreb en het Midden-Oosten. Cultuurgericht optreden wil vast niet zeggen dat de politie massaal aan de studie gaat om zich de talen eigen te maken, niet zijnde Standaardnederlands  (inclusief Maastrichts) die hier te lande door velen in de huiselijke kring worden gesproken. Ze zullen wel etnisch profileren bedoelen en dat is de beste manier om het gezag van de politie te ondermijnen en ervoor te zorgen dat de zich etnisch geprofileerd achtende bevolkingsgroepen tegenover uniformdragers zullen zwijgen als het graf. Alles wat je zegt en alles wat je draagt wordt immers toch tegen je gebruikt.

Hoezo? Alsof er niet genoeg wordt gewezen op de gevolgen van de massa-immigratie voor Nederland. Daar gaat het sinds Pim Fortuyn dag in dag uit over. Er wordt juist weinig aandacht besteed aan de oorzaken van die door het congres gepostuleerde massa-immigratie.  In de jaren tachtig hadden de grote media nog redacteuren in dienst die zich bezig hielden met de mondiale armoedeproblematiek maar die zijn al lang afgelost door Jair Ferwerda’s. Zouden die tweeduizend bezoekers onder een steen leven?

Was er maar een nationale discussie over hoe Nederland bij kan dragen aan een Europese omgeving met minder oorlog en minder armoede zodat de prikkel om te emigreren afneemt. Maar het enige waarover wordt gepraat zijn wachtschepen en ijzeren gordijnen. Dit alles gelardeerd met samenzweringstheorieën over omvolking.

Dit is rechtstreeks ontleend aan het gedachtengoed van Pim en gaat voorbij aan het onmiskenbare feit dat Nederland al een kwart eeuw een beperkt immigratiebeleid voert, dat wij ook nog eens voor een belangrijk deel danken aan Job Cohen. Wie dat niet gelooft moet maar eens proberen zich met een partner uit een land van buiten de Europese Unie hier te vestigen. Het toelatingsbeleid van heel Europa is buitengewoon restrictief maar sommige dingen dringen nu eenmaal niet tot de koppen van een aantal landgenoten door, van wie de kruim en het room kennelijk te Rijswijk vergaderd was. Bezoek de site van de IND. Stel je daarbij voor Sri Lankees te zijn of burger van de Centraal Afrikaanse Republiek.

Dit is een bekende in rechtse kringen en aan stamtafels naar voren gebrachte eis. Let op: het gaat hier alleen maar over mensen die met een werkvergunning in Nederland zijn toegelaten. Het zijn dus gewenste immigranten. Anders hadden zij die werkvergunning niet gekregen. En deze gewenste immigranten laten wij vijf jaar lang in de kou staat als er iets verkeerd loopt. In de praktijk zullen ze in die vijf jaar niet veel ww-rechten opbouwen. Dus daar kan het allemaal niet om te doen zijn. Wie een werkvergunning heeft voor bepaalde tijd en bijstand aanvraagt, loopt grote kans zijn verblijfstitel in Nederland te verliezen.

Hersenschimmen, borreltafelverhalen. Ook is die vijfjarenclausule de manier om een rechteloze onderklasse te kweken die voor heel veel problemen gaat zorgen. Als je mensen maar duidelijk genoeg zegt dat ze zelfredzaam moeten zijn, gaan ze op den duur luisteren. Het is de vraag of je dan zo enthousiast bent over de manier waarop die zelfredzaamheid wordt vorm gegeven.

Zou het om criminele organisaties gaan, waar je niet zomaar uit kunt stappen? Of wordt hier iets anders mee bedoeld? Op de Sint Jozefschool leerden wij dat drie sacramenten een eeuwigdurend merkteken opleverden: het H. Doopsel, het H. Vormsel en het H. Priesterschap. Zou de wetgever hier dan vraagtekens bij mogen stellen? Of ligt het anders?

Wij leerden ook dat wij in de hel kwamen als wij van het geloof af vielen. Zouden de tweeduizend het doen van zulke beweringen en het dreigen met de eeuwige verdoemenis al als een voldoende reden zien om een organisatie te verbieden of moet het in de statuten staan? Maar het staat eigenlijk in de statuten van de Una Sancta Catholica, waarvan ik op mijn ziel twee eeuwigdurende merktekens heb staan. Dit is ondoordachte symboolwetgeving, die nergens op slaat. En als het erom gaat moord wegens geloofsafval tegen te gaan, elke vorm van moorden is in dit land verboden, dus ook deze.

Dit is al eens geprobeerd door koning Willem I, zij het niet met moslims, en het kwam hem duur te staan. Zo was deze protestantse vorst ontevreden over het niveau van de katholieke priesters (vaak ook terecht). Daarom stichtte hij in Leuven een Collegium Philosophicum waar would-be priesters eerst een vooropleiding moesten volgen. Het was een hartstikke goede opleiding en er waren veel beurzen. Toch kwamen de katholieken massaal in opstand tegen deze bemoeienis van buitenaf. Het was een van de aanleidingen tot de afscheiding van België en de breuk tussen Vlaanderen en Nederland.

Later stelde Willem I vervolgingen in tegen de afgescheidenen. Dat waren fundamentalisten die de officiële Nederlandsch Hervormde Kerk te liberaal en te vrijzinnig vonden. De liberalen van Nederland steunden deze afgescheidenen omdat vrijheid van godsdienst hoog in hun vaandel stond. De ontwikkeling van een Nederlandse islam is een zaak van de moslims zelf. Daar kun je van buitenaf niet veel aan doen. En als je het wel doet, werkt het waarschijnlijk averechts.

Trouwens: hoe wil je dat in godsnaam aanpakken? Arabische pretzenders financieren? Die zijn er al genoeg. Alleen dat weten die gasten in Rijswijk niet.

Dat zullen ze leuk vinden bij de Noorse zeemanskerk, of de Schotse Kerk, of de Anglicaanse kerk, die in Rotterdam allemaal liggen op de route van tramlijn 8. Ik hoor op zondag trouwens uit een school in mijn buurt (een bijzondere) handgeklap en opzwepende muziek waarna de dominee preekt in het Frans en het Lingala. Die krijgen dus als de verzamelde denkkracht in de Broodfabriek haar zin krijgt, de wouten voor de deur.

Heren, zou ik willen zeggen, heren, vindt U het werkelijk zo’n goed idee als alle preken uit alle moskeeën (want daar gaat het natuurlijk over) in het Nederlands worden gehouden en ook uitgezonden? Wel eens van fanatieke bekeerlingen gehoord? Moet het echt in het Nederlands of is ondertiteling ook goed? God bewaar mij. En grote mensenlanden sturen spionnen als hunne regeringen willen weten wat er gepreekt wordt.

Dit komt rechtstreeks uit de koker van Leefbaar Rotterdam en gaat uit van de bizarre stelling dat armoede een onfeilbare indicatie is voor onaangepast en asociaal gedrag. Dit is nadrukkelijk niet het geval. Onaangepast en asociaal gedrag mag worden verwacht van personen en families die dit al vertoond hebben. Het is voorstelbaar dat je die uit bepaalde wijken wilt weghouden maar een inkomenstoets slaat in dit verband nergens op en gemeentebesturen met hersens kijken dan ook naar het woonverleden en niet naar het inkomen.

Conclusie: als dit een correcte weergave is van de gecombineerde hersenactiviteit uit de Rijswijkse broodfabriek, dan is er vooral onnadenkendheid geproduceerd. Ze mogen misschien denken dat ze het licht gezien hebben met zijn allen, lichten waren het zelf niet. En – gezien de richting van die onnadenkendheid – misschien toch wel engnekken in hipsterkleren.