Teveel mensen maken van een mug een gifslang

Hufterigheid verziekt de sfeer in Nederland, maar ze is niet strafbaar. Daarom had het proces tegen Wilders nooit plaats moeten vinden. Hij heeft het recht om te zijn wie hij is en zich daarnaar te gedragen, want we wonen met zijn allen in een vrij land.

De vertoning die deze woensdag in de rechtzaal plaats vond, maakte opnieuw duidelijk wat een verschrikkelijk juridisch bedrijfsongeval plaatsvindt. Het begon al goed: Hans Jansen ontwaarde op de publieke tribune Jereoen de Kreek, een voormalig advocaat die tegenwoordig grossiert in bedreigingen. Jansen had er ook ontvangen – hij moest geslacht worden als een varken – en eiste daarom door twee politie-agenten te worden geflankeerd. Een rechter verzocht De Kreek vervolgens om te vertrekken, wat hij ook keurig deed. Daarna kon de zaak beginnen.

Waar ging het om? Bram Moszkowicz, de advocaat van Wilders probeerde aan te tonen dat raadsheer Ton Schalken tijdens een dinertje bij de journalist Bertus Hendriks thuis, arabist Hans Jansen wilde beïnvloeden. En die was gedaagd als getuige-deskundige in het proces tegen Wilders. Hij moest voor de rechter-commissaris verschijnen om daar zijn kennis over de islam ten toon te spreiden. Schalken was een van de rechters die het Openbaar Ministerie hebben opgedragen om Wilders toch te vervolgen nadat dit zélf had laten weten hier niets in te zien.

Hendriks had Jansen uitgenodigd als speciale gast op een bijeenkomst van zijn eetclub waar Schalken deel van uitmaakt. Daar schrok onze arabist bij binnenkomst hevig van. Hij was bang dat de raadsheer hem om zijn woorden achter de tralies zou kunnen zetten. Na veel gesoebat was hij dan toch bereid om te blijven en een praatje te houden, al zwakte hij dat – zei hij tot de rechters – uit vrees voor Schalken wel af.

Wat bleek uit de urenlange verhoren waar Schalken en Jansen aan onderworpen werden? Er waren de nodige flessen wijn doorheen gegaan en Schalken had proberen uit te leggen wat zijn uitspraak over de vervolging nu precies inhield.  Het is de moeite waard dat even uit te leggen. Dit is dus een vrij land en een rechtsstaat. Daarom hoeven burgers het niet te nemen als het openbaar ministerie hun aangifte seponeert. Zij kunnen die beslissing aan het Hof voorleggen en dan kunnen rechters vaststellen dat de verdenking ernstig genoeg is om een proces te rechtvaardigen. Dat is ook in het geval Wilders gebeurd.

Een aantal burgers onder wie topadvocaat Spong vroegen het Hof om het openbaar ministerie op te dragen Wilders tóch te vervolgen. Schalken was een der raadsheren die hen gelijk gaf. Hij kwam tot de overtuiging dat alleen via een proces onbetwistbaar kon worden vastgesteld of de leider van de PVV strafbare feiten had gepleegd of niet.

Als ik in het kader van zo’n proces moest getuigen en meneer Schalken gaf mij zo’n uitleg, dan zou dat me motiveren om goed voorbereid in de rechtzaal te verschijnen. Hij heeft immers argumenten aangedragen voor de betekenis van het proces en een rechtsgang van topkwaliteit en nadrukkelijk niet voor de schuld van Wilders. Niks aan de hand. Jansen moest trouwens niet getuigen over de schuld of onschuld van Wilders maar over de islam en niets anders.

Maar we leven in een land met strak gespannen zenuwen waarin het tot de geldende normen behoort om alles maar dan ook alles verkeerd op te vatten. Mijn vader zaliger zou kort geweest zijn over Het Proces. Hij had zijn schouders opgehaald en gezegd: “Wat een zenuwlijers”.  Ik ben bang dat een groot deel van Nederland zo niet reageert en dat de opgefoktheid nieuwe hoogtes zal bereiken.

Teveel mensen maken van een mug een gifslang.