Staatssecretaris wilde adoptiekinderen Nederlandse ouders ophalen … Congo weigert ze mee te geven uit angst voor kinderhandel
Teeven wilde een poging wagen voor dertien Nederlandse stellen die soms al twee jaar wachten op kinderen die hun wettige zoons en dochters zijn. De Congolese regering stak in september 2013 een stokje voor alle buitenlandse adopties, ook als de kinderen al officieel waren toegewezen aan hun adoptieouders. Congolese kinderen zouden zijn doorverkocht aan andere ouderparen, meestal homoseksuelen, soms alleenstaande mannen.
Afgelopen september bracht de Congolese radiozender Okapi nog het nieuws dat er kinderen naar Amerika werden gesmokkeld om daar te worden geadopteerd. Maar Teeven zegt zich ervan verzekerd te hebben dat er van zulke handel in Nederland geen sprake is. “Wij hebben een zorgvuldige adoptieprodecure”, aldus de staatssecretaris.
Vage beloften
Teeven schijnt tegen de vicepremier van Congo gezegd te hebben dat hij met “een groot vliegtuig” gekomen was, waarmee hij wilde aangeven dat er nog wel wat kinderen in pasten om mee naar Nederland te gaan. Maar de vicepremier liet de kinderen in Congo. Wel deed hij twee, zij het vage, beloften. Teeven verklaart:
De adoptieprocedure hoeft niet helemaal opnieuw, dat was wel min of meer een toezegging. En de Congolezen gaan welwillend kijken naar een voorrangsbehandeling voor de twee kinderen die medische problemen hebben.
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry ging Teeven eerder dit jaar voor in een zelfde missie en slaagde wél. Hij bracht 19 kinderen naar hun Amerikaanse adoptieouders. Ook de Italiaanse premier Matteo Renzi nam 31 kinderen mee naar hun nieuwe thuis.
Teeven heeft op zoveel mogelijk hoogwaardigheidsbekleders ingepraat. President Joseph Kabila kreeg hij niet te spreken, die wenst alleen staatshoofden te ontvangen. Dus om de president te spreken zou koning Willem-Alexander naar Congo moeten reizen.
Teleurstelling
De ouderparen werden door Teevne persoonlijk ingelicht. Ze waren teleurgesteld, maar het was geen emotionele bijeenkomst, zegt Bertie Treur, directeur van Stichting Kind en Toekomst:
De ouders hebben zich opgelegd niet continu in alle emoties te zakken. Emoties helpen de kinderen niet.
Ook Teeven is niet tevreden met de uitkomt van zijn missie, hoewel hij wist dat de kans op teleurstelling groot was. Hij vond echter dat hij toch moest gaan omdat niks doen ook niet helpt.