Sylvana Simons, ga weg bij DENK voor het te laat is

“Voorspellen is moeilijk, vooral als het de toekomst betreft”, zei de Britse historicus A.J.P Taylor (van wie Maarten van Rossem veel heeft geleerd). Toch mogen wij met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid stellen dat Sylvana Simons spijt krijgt van haar keuze voor DENK. Bij De Wereld Draait Door van woensdag werd al meteen duidelijk in wat voor bochten zij zich zal moeten wringen om zich tussen haar nieuwe partijgenoten te handhaven. Zij moest afstand nemen van Ebru Umar. Iemand die in een vreemd land werd gearresteerd omdat hij of zij de plaatselijke wetten schendt, moet niet klagen en heeft geen recht op de solidariteit van de Nederlandse politiek, stelde Simons. Ebru Umar wist waar ze aan begon. Wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten.

De Armeense genocide Deze uitspraak heeft tal van consequenties. Zo kan zij zich niet langer solidair verklaren met homoseksuelen die wegens de ter plekke geldende wetgeving worden opgepakt en als er Nederlanders bij betrokken zijn, hadden zij dan maar beter moeten oppassen zeker. Op de televisie wist zij het stilzwijgen te bewaren toen Matthijs van Nieuwkerk over de Armeense genocide begon maar hij is slechts de eerste die haar dáárnaar zal vragen. “Mevrouw Simons, wat vindt U van de Armeense genocide en denkt U dat Turkije zijn verantwoordelijkheid daarvoor zou moeten nemen op de manier waarop Duitsland het heeft gedaan ten opzichte van de Joden? Met uitvluchten over gebrek aan historisch onderzoek zal zij niet wegkomen, want de feiten liggen klaar op tafel en de bronnen liegen niet, wat allerlei revisionisten ook mogen beweren. Die zijn namelijk van hetzelfde kaliber als de ‘historici’ die volhouden dat het met de holocaust reuze meeviel en dat Hitler een vredesengel was, die zich tenslotte wel moest verdedigen toen hij van zoveel kanten werd aangevallen.

Pijnlijke vragen Dit alles zal de strijd van Sylvana Simons tegen het racisme, alledaags of niet, ernstig schaden. Wat zij ook aansnijdt, men zal met pijnlijke vragen komen. Bijvoorbeeld: als je eerbied moet hebben voor ondemocratische wetten en gewoontes in andere landen, waarom zou dat dan niet gelden voor het verleden, toen slavernij een wettige instelling was? Als het gaat om kwaadaardige sprookjes, dan is het ontkennen van de Armeense genocide misschien een ernstiger probleem dan het geloof in Zwarte Piet. En om terug te komen op het punt van de wetgeving: moet je ook op de blaren zitten als je de wet van Saoedi Arabië schendt of de sharia, daar waar deze van overheidswege wordt toegepast?

Sylvana Simons heeft haar hand in een wespennest gestoken. Maar ze kan hem nog terugtrekken voor het te laat is. Iedereen maakt wel eens een vergissing. Mevrouw Simons, geef de racisme-ontkenners niet zoveel kansen voor open doel. Ga weg bij DENK.