Herkenbaar. Mijn vrouw werkt 12 uur en daarvan kunnen wij absoluut niet rondkomen. Het gevolg is dus dat ik ook 40 uur per week moet werken om te kunnen zorgen dat we niet onder het bestaansminimum belanden. Haar uurloon zou minstens moeten verdrievoudigen om ervoor te kunnen zorgen dat ik niet langer elke dag naar een computerscherm moet zitten staren. @SP HELP!
Sorry maar heb je al eens dezelfde rekensom gemaakt als je vrouw 36 per week gaat werken?
Lees nog eens goed. Ze 'kunnen' niet meer uren krijgen. En ook al zou dat wel het geval zijn, dan nog is het te laag om zelfstandig van te kunnen leven. Ze draaien daarvoor dus ook nog vaak avonddiensten.
Met 22 uur per week is de groep die niet rond kan komen natuurlijk veel groter. Onzinnige stelling.
Verzorgenden die al langer in dienst zijn worden elke keer bij een nieuwe aanbesteding of ontslagen en vervangen door nieuwe starters of ze moeten in salaris inboeten. Zodat gemeentes weer voor een dubbeltje op de eerste rij mogen zitten.
Rechtse kabinetten werken al decennialang aan de verpaupering van Nederland. En het echte gepeupel, zij die dit niet zien of die het een zorg zal zijn, blijven maar klappen. Terwijl steeds meer mensen een toekomst in armoede krijgen voorgeschoteld, een toekomst die ze gratis en voor niets mogen doorgeven aan hun kinderen. In dit geval was de richtlijn voor beleid, dat de groei van de lonen moest worden teruggedrongen of omgebogen. En dat gebeurde, op de werkvloer. Goed voor de economie. Intussen explodeerden de inkomens in de hogere echelons, soms met 250 tot 300 procent. Verzekeraars werden schathemeltje rijk. Beunhazen kregen ruim baan voor malafide praktijken waarop geen toezicht was (24-uurs zorg vergoeding krijgen dagelijks een uurtje of korter bezoek). Mensen met een vaste baan werden massaal ontslagen en voor een veel lager salaris en zonder vaste aanstelling weer aangenomen. Zorgvoorzieningen zijn afgeschaald tot een noodzakelijk minimum. Met name de kabinetten Rutte, VVD, D66, CDA, PvdA, PVV en CU, hebben hiervoor de handen uit de mouwen gestoken. Soms ziende blind, soms kwaadwillend, meestal uit pure onverschilligheid. Dat wordt dus nog even doorgaan. Want je kunt er vergif op innemen dat het zo nog wel even zal doorgaan.
Dat is het paard achter de wagen spannen om te proberen de salarissen zodanig te verhogen, zodat je met 22 uur week in je levensonderhoud kan voorzien. Gaat niet werken, want dan zouden mensen die 36 of 40 uur in de verzorging werken, 'opeens' bijna het dubbele gaan verdienen. Of je gaat de discussie krijgen "waarom zou ik 36 uur moeten werken, als ik met 22 uur ook al in mijn levensonderhoud kan voorzien". Geen idee of het mogelijk is om iets aan die contracten te doen: verplicht 36 uur aanbieden. En mensen die in de ambitie hebben om in de verzorging te werken hun instelling aanpassen: je geeft me 36 uur anders zoek je maar een andere gek.
Na 3 jaar is er van elke startende in de zorg nog maar de helft over. De zorg gaat instorten de vraag is wanneer dat gaat gebeuren.
Als er enkel en alleen contracten worden aangeboden voor de piekuren, dan is er inderdaad een probleem. Heb zelf in de thuiszorg gewerkt tijdens mijn studententijd, en inderdaad waren de ochtendblokken de drukste, maar er was genoeg gelegenheid wel degelijk acht uur op een dag te werken. De hamvraag is en blijft: hebben verzorgenden de mogelijkheid om meer uren te maken?
Antwoord op je vraag: wis en waarachtig. Vaak door de werkgever geweigerd omdat de eruit voortvloeiende extra kosten, hogere premieverpichtingen, teveel van het goede zijn.
In de jaren ’70 kende ik als student veel beginnende verplegers en werkende verplegers in opleiding. Die konden altijd een of meerdere keren uit eten en wisselden hun ervaringen over hun bistrobezoek uit. Uit eten in de bistro (kosten ongeveer € 50,– per persoon) konden wij als studenten niet, maar zij wel. Daar was ik toen erg jaloers. Maar dat is dus uit een ver verleden. Het is bijna niet meer te geloven. Kun je je dit nu nog voorstellen?
Als je de door jou genoemde kosten aanpast ben ik beraid je te geloven. €50 in de jaren 70 geloof ik niet, zelfs niet als je het euroteken vervangt door het gulden teken.
@LaBou was foutje: inderdaad kostte tafelen bij de bistro in de jaren ’70 ongeveer ƒ 50,-.
Klopt helemaal! Vroeger zou iemand bij aanvang dienstverband een voltijdscontract krijgen, zodat de rustigere uurtjes aan begeleiding en klantcontact besteed konden worden. Het is echter een verdienmodel van de gemeenten en de zorginstellingen, om dienstverbanden zodanig te knippen, dat mensen maar 24 uur per week aan het werk gaan. Ik ben in het bezit van een stapel leaflets, die voor de klantmanagers bedoeld waren. Daarin moeten de mensen eerst 3 tot 6 gratis aan het werk. Een gedeelte kan dan 6 maanden 24 uur per week betaald aan het werk. "UIt de uitkering" staat er op de leaflets. Dat klopt, want de "gelukkigen", die uitverkoren zijn om 6 maanden betaald te werken zijn dan uit de uitkering en daarna krijgen ze WW, die niet uit de gemeentekas komt. Voor de zorginstellingen is de winst het grootst. Het merendeel van de werkenden "loopt stage". Degenen, die het werk doen kunnen onder maximale tijdsdruk gezet worden, en blijven onder of op het sociaal minimum. En dat in één van de rijkste landen ter wereld. Rutger, ik heb je al eens voorgehouden, dat het niet netjes is om mensen banen van 24 uur te geven, zodat ze wèl uit de uitkering, maar geenszins uit de problemen zijn. Met wat je nu schrijft hoop ik dat de gemeente Amsterdam haar leven gaat beteren.
of je ziet 22u als een part time baan.....wat het dus is. Maar om als voorstel ( en consequentie, voor de SP) dan maar de salarissen te verhogen? Zodat 22u werken als 36u betaald wordt?
@ Bart Louwman Jij schrijft: Klopt helemaal! Vroeger zou iemand bij aanvang dienstverband een voltijdscontract krijgen, Klopt helemaal niet. Nieuw opgeleide verzorgenden hebben de BBL-opleiding afgerond en een leerarbeidsovereenkomst en een diploma. In bijna 100 % van de gevallen wordt die gevolgd door een fulltime arbeidsovereenkomst. Daarnaast zijn de reguliere verzorgende functie behoudens de oproepkrachten minimaal 32 uur. Enkele werkgevers bieden werknemers de mogelijkheid minder de werken. Maar ze hebben liever meer uren zeker in deze tijd van krapte. Zie link. https://werkenbij.laurens.nl/portal-laurens-jij-beter-wij-beter/alle-vacatures?gclid=CjwKCAiAkan9BRAqEiwAP9X6UcLWjtPWCrfNUnie4TS_FWgUBlAcynN2tO99UgShc52UFUHTMgVh6xoCzKEQAvD_BwE Waar jij naar verwijst heeft niets met de beloning in de zorg te maken. Wel met slecht re-integratiebeleid. Werklozen zonder beroepskwalificatie worden gedwongen een baan in de zorg aan te nemen. Zij behoren niet tot de formatie van de zorginstellingen en slechts bij hoge uitzondering, minder dan 5%, krijgen deze mensen een arbeidsovereenkomst na de proefperiode. Vergelijkbare constructies zijn er in de tuinbouw, bouw, logistiek, callcenters en andere sectoren met eenvoudig werk. Dit soort banen gaan vrijwel nooit meer inkomen opleveren dan een bijstandsuitkering. Maar slechte en zinloze re-integratie trajecten hebben weinig te maken met de salarissen in de zorg. Als je overigens een van de belangrijkste re-integratie instrumenten wil zien moet je hier eens kijken. https://hallo-werk.nl/werkzoekenden/ Met ruime afstand de slechtst werkende vacaturebank/matchingssite van Nederland. Amsterdam doet sinds kort ook mee. Dat is een thema waar je beter aandacht aan kan geven dan aan dit verhaal. Tenminste als je wil handelen in het belang van werklozen.
Ja maar 22 uur is dus geen volledige werkweek: 36u betekent 1867 per maand, voorwaar niet een slecht begin bij anderen vergeleken....
....en als je zeg maar uitgaat van 20 uur per week, dan kom je 78,74 euro tekort om van te leven. Volgens diezelfde CBS-cijfers. En zo kun je zelf blijven goochelen met de cijfers, al naar gelang de boodschap die iemand wenst te verkondigen.
Je hebt duidelijk iet gelezen wat er staat, maar trekt wel gelijk een conclusie.
Natuurlijk kunnen die mensen als ze parttime werken niet rondkomen.
Hint Hint: Als zij niet van dat soort bedragen rond kunnen komen hoe denkt u dat anderen het met nog minder wel kunnen doen? SPOILER alert: Die kunnen het ook niet. Het is heel erg simpel: minimum inkomens en lonen MOETEN verhoogd worden, anders hebben we volgend jaar een ramp die niemand hier blijkbaar ziet aankomen bij tienduizenden mensen. De huren stijgen wel. De energieprijzen stijgen wel. De zorgpremies stijgen wel. Als alleen al de stijging van de zorgpremie 250 euro bedraagt, dan betekent dat voor de armsten in dit land dat ze ruim een maand (zo niet meer in veel gevallen) aan voedsel simpelweg niet meer kunnen kopen. Wat gaan we daaraan doen?
Ik vond het weinig totdat ik zag dat het parttime werk betreft... voor 22 uur werk lijkt het mij niet een onrealistisch salaris
Dit is toch bizar. Met een dergelijke onderbouwing een hoger loon claimen. Als je je eisen belachelijk wil maken moet je het zo doen. Prima als iemand besluit 22 uur te gaan werken maar dan kan je inderdaad niet zelfstandig in je levensonderhoud voorzien. Dus moet je dat samen met je partner doen als je die hebt. Of bij je ouders wonen, een net gediplomeerde ziekenverzorgende is meestal rond de 20 jaar. Dit SP verhaal is zo verschrikkelijk misplaatst. De salarissen inde zorg zijn niet slecht. De toekenning van de bonus verloopt moeizaam. Maar dat komt omdat het kabinet besloot om een deel van de werknemers een bonus te geven en de cultuur is de zorg is dat iedereen wat moet krijgen. Zorgmedewerkers moeten goed betaald worden voor het werk dat ze doen. Maar de onderhandelingen over dat onderwerp moeten niet in handen gegeven worden van Lilian Marijnissen.
Niet rond kunnen komen van 22 uur werken per week. Eigenlijk lijkt mij dat vrij logisch. Sterker nog, praktisch niemand komt rond met 22 uur werken per week. Dat ligt niet aan de hoogte vh uurloon, maar het aantal uren dat je werkt. Kom je met die 22 uur niet rond? Ga 30 uur per week werken, of 36 uur per week, zoals de meeste mensen.
Beter is het gewoon niet willen werken in de zorg meer. Mijn beste besluit ooit wat mij betreft.
Het probleem is dat ze niet genoeg uren kunnen draaien en de oplossing is het salaris verhogen om personeelstekorten aan te pakken. Ik snap hem.
De crux is dus om deze mensen meer uren te laten werken om de algehele werkdruk in de zorg te verminderen, want daar zit het echte probleem. Salarissen in de zorg zijn op zich niet slecht (een beginnende verzorgende verdient dus 1970 euro obv 38 uur), maar werkdruk is hoog en er worden en kunnen relatief weinig uren gemaakt. Hoger salaris is fijn, maar zonder het aanpakken van de werkdruk zal er weinig veranderen aan het tekort aan personeel en tevredenheid van de medewerkers. Bijvoorbeeld: https://www.trouw.nl/leven/klappen-voor-de-zorg-meer-loon-er-zijn-betere-manieren-om-werknemers-gelukkiger-te-maken~b9b1bb716/ https://www.ad.nl/binnenland/onze-zorghelden-slecht-betaald-dat-is-maar-hoe-je-het-bekijkt~ad12a1bf/
Dat heeft natuurlijk te maken met de verdeel en heers techniek van de werkgevers. Hou de contracten kort en je houdt de zorgmedewerkers onder de duim met 9 uren contracten. Beginnen ze te piepen, dan verlaag je de werktijden. Verwijzen naar de werkdruk is het ontwijken en bagataliseren van het probleem. De oplossing is en, en. Niet en, of. Allebei de problemen moeten worden opgelost en kom nu niet met de bureaucratie, dat is het derde punt. De bal ligt bij de regering en de werkgevers, niet bij de zorgmedewerkers. Die moeten zich al in allerlei bochten wringen om door jet bekende neoliberale hoepeltje te springen. Dat laatste geldt in vele andere bedrijfstakken ook.
Gek he, dat je als starter met 22 uur werk per week niet kan rondkomen. Genoeg tijd over om er iets bij te doen. Bijvoorbeeld voor extra zorg voor ouderen in de vorm van boodschappen doen, naar de kapper, naar de pedicure, de orthopeed, gewoon een kopje thee of een schoonmaakklus. Vraag zat naar (ontlasten van) mantelzorgers.
Het zou geen noodzaak moeten zijn om meerdere banen te hebben om in het levensonderhoud te kunnen voorzien. Van vier tot zeven in de ochtend supermarkten bevoorraden, van acht tot tien hulpbehoevenden aankleden en van zes tot acht een paar uur dozen schuiven in een of ander sorteercentrum zie jij wel als de ideale carriere?
@Eirda Het is natuurlijk vooral erg vreemd dat aan de ene kant wordt geklaagd over de hoge werkdruk etc. en aan de andere kant kennelijk geen "normale" banen van 4 of 5 werkdagen/week kunnen worden aangeboden. Ik wilde vooral aangeven dat er voldoende zorg gerelateerd werk is om de betrekkingen voltijd te maken.