Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Wat zeker zo is is dat een Octopus-brein het meest nabij een alien komt dat we waarschijnlijk ooit tegen zullen komen.
De eerste octopus die harp speelt is nog niet ontdekt. Is dat geen bewijs dat de mens met maar twee armen verder is?
Weekdieren en gewervelden zijn zo'n 600 miljoen geleden hun eigen weg gegaan. Octopussen zijn heel interessante dieren, ze zijn bv kleurenblind maar dossen zich wel uit in allerlei kleuren. Men denkt dat ze met hun huid kunnen zien. Ze worden maar twee jaar oud.
Dit doet me denken aan mijn favoriete aflevering van Cosmos. https://ihavenotv.com/the-immortals-cosmos-a-spacetime-odyssey Gaat onder andere over de theorie dat al het leven op aarde een paar keer compleet is uitgeroeid, maar weer terugkwam. En hoe leven van aarde op andere planeten terecht kan komen. (minuut 16)
Je kan bij wijze van spreken een paar bromvliegen meenemen naar de maan en de nakomelingen weer mee terug. Dan heb je zeker buitenaards leven. Het hoeven niet altijd 'gekke' dieren te zijn met vele armen.
Is de mens dan geen buitenaards wezen? Is die niet intelligenter dan de octopus. Waarom laten die zich anders vangen door de mens, ik had ze slimmer gedacht.
[Is die niet intelligenter dan de octopus.] Geen idee. Ik stel voor de soort die als eerste de taal van de ander soort begrijp als meest intelligent te benoemen, tot die tijd kan ik geen criteria bedenken om het te meten.
Het verhaal dat het DNA, of eerder, het mitochondriaal RNA een buitenaardse afkomst heeft en het Aardse leven tot haar drager benut in àlle levensvormen hier is een van de vele aluhoedjes-mythes. Èèn van de bronnen is deze al ontkent ze zelf achteraf alles: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20161123_02587332
Leven is ooit spontaan ontstaan. Is dus als het ware een soort dwingend verschijnsel. Gebeurde miljoenen jaren geleden al. Zou dus eigenlijk nog steeds moeten gebeuren. Hoe is het dan mogelijk dat wij daarvan nooit meer iets terugzien? Waarom toen wel, en nu niet meer? Zijn de omstandigheden op de wereld dan zo drastisch gewijzigd? Of zou 'alle' leven op aarde van buitenaf komen? Bij toeval een keertje, eenmalig?
Ik maak me schuldig aan soortgelijke veronderstellingen, namelijk dat het gaat om een eigenschap of energievorm die als het ware deel uitmaakte van de geboorte van het heelal en dus altijd en overal "in de kiem" aanwezig is. Dat lijkt me net zo onwaarschijnlijk als de veronderstelling dat het een "dwingend" verschijnsel is, op aarde ontstaan is, of uit het heelal is komen aangezeild, een daad van de heere is, of misschien wel een van diens verschijningsvormen, want ik zie geen bewijs voor welke veronderstelling dan ook, dus zullen we het daar voorlopig gewoon mee moeten doen.
Eric Hoe zouden wij dat moeten waarnemen als er een abiogenese plaatsvindt ergens in de slik en er ontstaat bv een nieuw virus?
"Hoe is het dan mogelijk dat wij daarvan nooit meer iets terugzien? " Misschien omdat het proces dermate veel factoren bevat die allemaal ideaal moeten zijn dat het zo ontzettend zeldzaam is dat slechts 1 maal in de zoveel miljard jaar gewoon normaal is. Of misschien is het hier en daar wel eens gebeurd maar heeft dat nieuwe leven geen kans om zich enigszins te ontwikkelen voordat het wordt opgegeten door een ouder, meer ontwikkeld organisme.
@ Eric Minnens: Het leven is inderdaad ontstaan uit een combinatie van moleculen en bepalende omstandigheden. Maar het begint op een plaats in het heelal natuurlijk telkens met de meest eenvoudige vorm: eencelligen. Van daaruit hebben zich steeds meer gecompliceerde levensvormen ontwikkeld. Ook speelt kosmisch toeval (ook letterlijk) een rol. Al diverse malen is zowat het hele leven op aarde uitgeroeid, gevolgd door de opleving van nieuwe levensvormen. Dat gebeurt immers gemiddeld eens in de 250 miljoen jaar door de inslag van grote meteorieten. Op deze wijze zijn ongeveer 60 miljoen jaar geleden de dinosaurussen e.d. totaal uitgeroeid, waardoor zoogdieren meer kansen kregen, en daarmee uiteindelijk ook mensachtigen resp. de homo sapiens (sapiens). Mensachtigen bestaan slechts ongeveer twee tot drie miljoen jaar, dus dat is maar een flits in het bestaan van de aarde. Tenslotte: het heelal is dermate groot (miljarden melkwegstelsels met ieder miljarden sterren) dat het statistisch uitgesloten moet worden geacht, dat niet ook elders in het heelal levensvormen zijn ontstaan.
Bedankt heren, voor jullie meedenken. Dat ene moment hè, dat moment dat een levenloze streng van aminozuren plots via een stroomstoot, een zonnestraal of wat dan ook, leven wordt 'ingeblazen', dat Frankenstein-moment op micro-niveau, wat zou dat een wetenschappelijke triomf zijn, zeker om mee te maken...
De stap van anorganische verbindingen naar organische (de eerste stap op weg naar leven tenslotte) vindt regelmatig plaats. In laboratoriumproeven ook vaak nagebootst. Maar eigenlijk moet je jezelf eerst de vraag stellen wat leven nu precies is. Over het algemeen voldoen enkel organismen aan die definitie. Een virus, zoals ik hiervoor noemde, voldoet niet geheel aan die definitie (geen eigen voortplantingsmechanisme en geen eigen metabolisme) en is dus iets dat zich op de grens van leven bevindt.
[Waarom toen wel, en nu niet meer?] Toen was er geen en nu veel concurrentie, dat maakt heel veel uit. Overigens kun je evolutie in de natuur zien gebeuren, en in laboratorium biotopen forceren.
Is toch niet zo heel moeilijk om te testen? Pak wat bevruchte eieren van een octopus vries ze in voor een jaar en kijk of ze daarna nog uit komen. Komen de eieren niet uit, weet je dat het onzin is. Komen ze wel uit dan kun je verder gaan testen.
Volgens mij willen ze zeggen dat Octopussen mogelijk afstammen van buitenaardse wezens die eieren legden die in een meteoriet konden overleven. Octopussen hebben die eigenschap echter verloren.
een andere theorie (nog in onderzoek) is dat de Octopus de oorspronkelijke bewoner van Aarde is , en dat de rest van elders is gedumpt wegens onvolkomenheden. Octopus ziet het geduldig aan ... het zal zijn tijd wel uitduren.
Elke keer als ik BBC earth docs kijk, erger ik me helemaal kapot aan die geluiden die ze er bij verzinnen. Lekker wetenschappelijk als er een soundengineer met z'n blote voeten in een pan spaghetti zit te roeren om een geluid te maken voor een octopus die over een steen glijdt.
--- Dit bericht is verwijderd —
@ Aart Tuynman: [Sommige octopussen schijnen zelfs uitslagen van voetbalwedstrijden te kunnen voorspellen.] Dat is natuurlijk alleen aan de meest ontwikkelde voorbehouden.
Buitenaardse medebewoners? Dat soort leven is misschien uitzonderlijk, geen ruggengraat e.d. maar schijnbaar slim, complexer dan wij. Daar triggert het, complexer dan wij, en de fantasten kraaien victorie.
Het is uiterst waarschijnlijk dat leven op aarde is gekomen via ijskometen vanuit andere planeten. Dat kunnen er een of meer zijn. Het is ook mogelijk dat het leven hier op aarde is ontstaan, maar dat is minder waarschijnlijk, dus is de aarde waarschijnlijk bevolkt door aliens...
Ik weet niet wat onwaarschijnlijker is, dat leven hier op Aarde ontstaan is, of dat leven ergens anders ontstaan is en de ruimte in is geslingerd door een komeetinslag o.i.d. en een lange reis door vacuum en straling en zonder te verbranden in de atmosfeer het oppervlak van de Aarde bereikte.
@ Juppé: Ons zonnestelsel is zo‘n 4,5 miljard jaar oud. (Het heelal is drie maal ouder; sterren ontstaan en eindigen voortdurend). De zon heeft nog eens zo’n 4,5 miljard te gaan, dan zal die als kernfusiecentrale opgebrand zijn en eindigen als “rode reus” resp. “witte dwerg”. Een deel van het water op aarde is uit het magma vanuit het binnenste van de aarde ontstaan, een ander deel hoogst waarschijnlijk door kometen met ijs. De meeste geleerden zijn van mening dat het leven op aarde zelf is ontstaan. Maar het is zeker ook niet uitgesloten dat het (gedeeltelijk) van buiten komt. Er is nog veel te onderzoeken!! Een aardig overzicht: https://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_de_Aarde
Dat het leven op aarde door meteorieten is gebracht wordt niet algemeen aangenomen. Men gaat er van uit dat ten eerste het erg onwaarschijnlijk is dat een vorm van leven (bijv RNA) vliegend door een extreem koud heelal intact blijft. Ten tweede zou dat betekenen dat dit leven dus ergens anders moet zijn ontstaan en vervolgens in de ruimte verzeild is geraakt en miljoenen km’s heeft gereisd om dan vervolgens hier in te slaan. Dat is zeer onwaarschijnlijk vanwege de afstanden en tijdsduur (qua abiogenese en de reisduur dus die daar nog eens bij opgeteld moet worden) in combinatie met de leeftijd van het aardse leven. We veronderstellen nl dat het leven op aarde zo,n 3,7 mld jaar oud is, het heelal ia echter 4,5 mld jaar oud. Als je bij die 3,7 nog eens de reistijd en de duur van abiogenese ergens buiten ons zonnestelsel opteld kom je bij een ouderdom van meer dan 4 mld jaar. Dat zou impliceren dat leven net na het onstaan van het heelal zou moeten zijn ontstaan. Echter daar waren de omstandigheden in het heelal niet naar, die was (hoogstwaarschijnlijk) nog te compact en te heet. Ten derde ia het zeer onwaarschijnlijk dat iets als RNA of een virus de extreme en gewelddadige omstandigheden van een meteorietinslag zou overleven. Het is dus het meest voor de hand liggend dat het aardse leven gewoon hier is onstaan.
Verdorie... Liften ze een takke-end op een ijsklomp mee om hier op de menukaart te landen...
Niet te vreten die bende, heb 1 keer de fout gemaakt, aan rubberen schoenzolen zit meer smaak.