Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Sprookjesgod

  •  
15-12-2011
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
BNNVARA fallback image

Hoeveel verschilt de markt in onze samenleving van God?

Een van de meer interessante reacties op het afstemmen van het verbod op onverdoofd ritueel slachten door de Eerste Kamer verscheen dinsdag op Geenstijl. “Het onverdoofd slachten van dieren in het kader van een sprookjesgod gaat gewoon door”, schreef Johnny Quid. Een perfecte samenvatting van het motief van de voorstanders van het verbod, maar ook van de blinde vlek waaraan zij lijden.
Wie een stapje terug neemt en het voorgestelde verbod van een afstandje en binnen een groter plaatje bekijkt, ziet de fundamentele paradox waar het op rust. Want het is niet zo dat Marianne Thieme voorstelt de Nederlandse staat andere, striktere, grenzen te laten stellen aan dierenleed. Slechts tegen een bepaald soort dierenleed moet zij zich uitspreken: het dierenleed toegebracht uit naam van een “sprookjesgod”.
Ander dierenleed, dat evenveel of meer pijn en stress veroorzaakt bij  dieren (bijvoorbeeld in de bioindustrie), mag wel blijven bestaan. Natuurlijk, Thieme zal het pragmatische argument aanvoeren dat zij voor het hoogst haalbare gegaan is, maar daardoor zou ze de Nederlandse staat een hoogst ingewikkelde en bedenkelijke boodschap aan haar burgers laten geven: dieren mogen niet mishandeld worden op basis van sprookjes, maar wel op basis van de werkelijkheid, de werkelijke werkelijkheid.
Maar wie bepaalt dan wat de werkelijkheid is?
Als de wet van Thieme doorgang vindt, dan zal in elk geval wat dit onderwerp betreft het onderscheid tussen sprookjes en werkelijkheid door de staat worden bepaald. Laten we ons eens afvragen wat dan de redenen zouden zijn waarom dieren wél mishandeld mogen worden. Het is niet moeilijk om die in een woord samen te vatten: winstmaximalisatie. Kleinere hokken, slechter voer, slechtere sanitaire voorzieningen, magere verdoving, hormonale behandelingen, oncomfortabel vervoer over lange afstanden, onverdoofde (!) castratie… de lijst is eindeloos. Het mag allemaal onder het mom van ondernemerschap en concurrentie.
We moeten de ondernemer niet in de weg zitten om het maximale uit zijn bedrijf te halen zodat hij de concurrentie met zijn branchegenoten aankan, en wij de concurrentie met andere landen. En waarom is die winstmaximalisatie zo ontzettend belangrijk? Omdat het neoliberale marktsysteem waarop wij onze samenleving tegenwoordig baseren iets cruciaals vereist: eeuwigdurende groei. Daarom is er geen limiet op het uitknijpen van dieren én mensen. Omdat er ook geen limiet mag zitten op de resultaten daarvan.
Dat is dus de “werkelijkheid” op basis waarvan we na Thiemes wet wél dieren mogen mishandelen. Maar is dat wel echt de werkelijkheid? Naar aanleiding van die post van Johnny Quid op Geenstijl , moest ik denken aan een artikel van wijlen Karel Glastra van Loon (dat overigens nog steeds online te lezen is op de site van de SP), waarin hij schreef: “Eeuwigdurende groei is een leuke fantasie voor jongetjes van zeven.”
Hoeveel verschilt de markt in onze samenleving van God?
Jezus zei, in Mattheüs 7: “Schijnheilige, haal eerst de balk uit je eigen oog, en pas dan zie je scherp genoeg om de splinter uit het oog van de ander te halen.” Ik ben niet gelovig. Maar of Jezus nu een sprookjesgod is of niet, of deze uitspraak nu wel of niet in werkelijkheid uit zijn mond is gekomen, het is in de situatie rondom het voorgenomen verbod op ritueel slachten een onontkoombare waarheid.
Dat is het met waarheid. Die doet zich voor in de dagelijkse realiteit, én in sprookjes. De vraag is: met welke realiteit willen we leven? En welk sprookje hoort daarbij?

Meer over:

opinie, leven
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.