Sociaaldemocraten zijn socialisten
Praat mee
Reacties (27)
Het socialisme van de PvdA... Sorry maar de PvdA heeft sinds Kok het There is no Alternative (TINA) van het neoliberalisme omarmt. Je kunt ze misschien socialisten noemen omdat de stroming sociaal-democratie zichzelf heeft opgeheven en geen enkele inhoudt meer heeft. Met Marx heeft het echter niets meer te maken. Het zingen van de internationale maakt je geen revolutionair en de PvdA kan om verder kiezersbedrog tegen te gaan het beste fuseren met het CDA.
'Socialisme' is op sterven na dood. 'Democratische' socialisten die deze markteconomie aanvaarden en 'dictatuur' binnen de bedrijfspoorten toestaan zijn geen 'socialisten' en plegen en pleegden verraad aan hun idealen. Zij hebben werknemers uitlevert aan de grillen van werkgevers. Vakbonden zijn van hetzelfde laken en pak. Zogenaamde 'sociaal-democraten' zijn neoliberalen in een rode blazer met een plastic roos in hun rever.
Niet mee eens, het moet zijn: Socialisten zijn (tegenwoordig) sociaaldemocraten. En noemen zich ook sociaaldemocraten. Bijvoorbeeld, ongeacht wat de SP haar achterban wijsmaakt: “Marijnissen and van Bommel both stressed that their party has become more moderate, and less anti-American, in recent years … Van Bommel similarly pointed out that when he speaks to party members these days, he stresses that the SP is now more of a Social Democrat party than a Socialist one." (Wikileaks cable 06THEHAGUE1184, 2006) De tweedeling is ook niet "ongefundeerd", omdat het onderscheid zelf door de partijen wordt gemaakt. Je kunt hooguit stellen dat na de val van de Berlijnse muur het politieke landschap (in Nederland en EU) veranderd is, in de trant dat iedereen een stapje naar 'rechts' heeft genomen. Volgens Marijnissen is de term socialisme "besmet". Om zichzelf sociaaldemocratisch te noemen is m.i. een pragmatische (desgewenst: opportunistische) stap. Het geeft hen meer 'leverage' in het Nederlandse politieke landschap. De tweedeling tussen socialisten en communisten lijkt me ook evident: het zijn twee heel verschillende ideologieën. Het idee dat communisme en socialisme één pot nat zouden zijn is overgewaaid uit de VS tijdens de Koude Oorlog. Dat idee is blijven hangen. In de VS is het nog steeds zo, wanneer je zegt "I am a socialist", dat men je dan beschouwt als een radicale revolutionair die dweept met Mao en Stalin, met plannen om met geweld de regering omver te werpen en een dictatoriaal regime te vestigen. Dat is daar net zo iets als "Bom!" roepen in een vliegtuig.
Politieke etiketten zeggen niet zo veel over de inhoud. De vlag hoeft de lading niet te deken. Het kan om een gevoelswaarde gaan. En die gevoelswaarde kan verschuiven in de loop van de geschiedenis. Definities worden daarbij aangepast. Die definities zijn dus niet consistent in de tijd. Het onbegrip hierover leidt tot veel etikettenzwendel van voor- en tegenstanders, in het heden en in de geschiedschrijving. Je ziet dit ook bij godsdienstige stromingen.
Daden spreken luider dan woorden..... al noem je die aap een paard, het is en blijft een aap.
Ik ben SP-er en vind niet dat ik een socialist ben. Maar ik ben wel een sociaal mens met een wamr kloppend hart voor de mensen die ondergeschoffeld worden door het neoliberalisme. Die deze rat race niet meer bij kunnen houden, fouten maken en in paniek raken. Dat zijn de mensen die ik soms een beetje mag helpen. En nee, dan draag ik mijn SP hesje niet en ik probeer ook niemand lid te maken. De meeste mensen weten niets van mijn politieke overtuiging. Opvallend vind ik wel dat sociale mensen vaker voor de SP kiezen dan voor welke andere partij dan ook. SP-ers houden niet erg van egoïsten en staan vaak klaar voor anderen. Ook wildvreemden. Ik vind dat niet socialistisch. Wel doodgewoon sociaal.
Waarom is sociaal democratie zo ongeloofwaardig geworden? New labour en de oorlogsmisdadiger Blair. Hollande met zijn neocon avonturen in Mali, Libie en Syrie. Zapatero, die zijn hele economie aan de banken verkwanselde. De Griekse regering die via een onderonsje met Goldman Sachs zijn economie verzwendeld heeft. De IJslandse regering die na een onafhankelijke koers aan wil pappen met de EU. De neolib gelovigen zoals Bos, die Blair als rolmodel had. Halsema, die onlangs Thatcher als rolmodel opvoerde! De bureaucratisch/ ambtelijke rechtervleugel, die alles wil regelen (Asscher, vd Laan, Aleid bv), en die daarnaast sociaal conservatief is (de 'dat moet je niet willen' mentaliteit). Obama (alleen in naam 'links'), die vrijheden verder inperkt, Guantanamo niet sluit en steeds meer een politie/ surveillance staat creeert. Dit soort 'links' roept bij de mensen zoveel walging op dat een deel populistisch rechts gaat stemmen, of bij de volgende verkiezingen een centrum??? rechtse coalitie in het zadel helpt!
...Uitgerekend een groep "rechtse" PvdA'ers – althans in sommiger ogen rechts – richtte in 1970 een politieke partij op die zich Democratisch-Socialisten 1970 (DS’70) en noemde... Dat is niet vreemd. Een mens is niet alleen maar links of alleen maar rechts. Zo gebruikt niemand alleen zijn linkerhand of alleen rechterhand. Slechts het doel is bepalend. Rechts om jezelf te voeden, links om je kont mee af te vegen.
Als jewat meer tijd hebt om te lezen kom je somswel iets interessants tegen. Zoals ergens in de discussie wordt DS'70 genoemd, zoals het hoort weggezet als rechtse partij zonder enige feitelijke onderbouwing. Omdat ik opkomst en ondergand van DS'70 aan de lijve heb meegemaakt lijkt mij de omschrijving van Archie Bunker (what's in a name?) niet helemaal juist. In elk geval was de oprichting een reactie op niet-democratische verschijnselen binnen de PvdA aangestuurd door wat toen Nieuw-links heette, met hun pamflet "10 over Rood". Ook toen was de PvdA aan vernieuwing toe en daar was een kans. Het heeft de NL-ers beslist niet tegengezeten, velen zijn op hoge posities geeindigd. Voor wat betreft Willem Drees jr., zijn naam zal ongetwijfeld geholpen hebben maar uiteraard bestond de partij uit meer capabele leden. Van Drees sr. ging het gerucht dat hij zijn lidmaatschap van de PvdA had opgezegd, wat ik niet zo vreemd vond, want tenslotte had ik dat ook gedaan. DS'70 is in 1970 opgericht en in 1980 ontbonden. Zonder een atuiver schuld. Kom daar maar eens om in deze tijd.
Sociaaldemocraten zijn socialisten. Zoveel hoofden, zoveel zinnen. Bovendien zijn mensen opportunisten. Ik onderscheid (voorlopig) positief en negatief opportunisme en eendimensionaal en meerdimensionaal opportunisme. Tegenstellingen blijken als keuzes een belangrijke rol te spelen. Termen zijn geduldig. Mensen mogen termen zelf definiëren. Het is dan wel handig om aansluiting te zoeken bij gebruikelijke betekenissen van woorden en toepasselijke structuren. We hebben een term nodig om de (polaire) tegenstelling met of het complement van liberalisme aan te geven (je kunt ook symmetrisch andersom redeneren). Socialisme lijkt dan een goede kandidaat en kan tevens als verzameling van (gestructureerde) sociale of linkse ideologieën of opvattingen dienst doen. Je kunt socialisme met liberalisme combineren. Dit kan leiden tot meer gematigde socialistische ideologieën (of gematigde liberale ideologieën), een soort syntheses of integraties. Zo krijg je een (eendimensionale macro) indeling in min of meer radicale of min of meer gematigde socialistische ideologieën. Een eendimensionaal opportunisme. De ene (linkse) helft van het sociaal economische politieke spectrum. Zelf zie ik sociaal democratie dan als een gematigd socialisme. Hierbij veronderstel ik dat echte democratie leidt tot een middenweg, om de reden dat verschillende mensen verschillend denken, om wat voor reden dan ook, en er dan een compromis moet komen. Het huidig dominante neoliberalisme, een (extreem) radicaal liberalisme, wijt ik dan ook in de eerste plaats aan onze slechte democratie, welke door hogeropgeleiden gedomineerd wordt. Blijkbaar kan kennis tot egoïsme en sadisme leiden. Egoïsme en sadisme is het paradigma van de neoliberale economie, een topwetenschap. In deze wetenschap kunnen we een meerdimensionaal opportunisme aantreffen, dat niet tot een synthese van socialisme (these) en liberalisme (antithese) leidt (eendimensionaal opportunisme), maar tot verdere (extreme) polarisatie tussen liberalisme en socialisme (het Put Principe, meerdimensionaal negatief opportunisme). Voorbeeld: Een macro variant van het Put Principe, het complement van de Gulden Regel: Het Toppunt van Egoïsme en Negatief Opportunisme. Ik (heer, elite en hogeropgeleiden) mag maximaal egoïstisch zijn en mijn solidariteit is vrijwillig, jullie (slaven, gewone mensen en lageropgeleiden) moeten sociaal en onderling solidair zijn en moeten maximaal concurreren. Woeki Hypo is gematigd liberaal.
"De kunstmatige en historisch nogal ongefundeerde tweedeling tussen socialisme en sociaaldemocratie is vooral iets van de laatste decennia" Dat komt omdat het grote voorbeeld van de sociaal democratie (de PvdA) de laatste decennia voor een economisch liberale koers heeft gekozen. (De z.g. derde weg) Het leek erop dat met Samsom en Spekman de partij eindelijk weer wat socialisme in haar beleid kreeg, niet dus! De enige socialisten en ik durf tegenwoordig zelfs te zeggen sociaal democraten, zitten in de SP
Jan Dirk Snel vergist zich. Een echte socialist is een marxist, en die streeft omverwerping van de huidige maatschappij ten gunste van een socialistische staat na. Eigenlijk synoniem met een communist. Zoals bekend is het communisme op z'n retour en lopen de resterende puur socialistische landen (Cuba, Noord-Korea) op hun laatste benen, althans ze verkeren economisch in moeilijkheden onvergelijkbaar veel groter dan onze crisis. Enfin, de DDR was ook failliet toen de muur viel. Socialisten daarentegen streven naar socialistische elementen binnen een pluriforme staat: bijv. minder inkomensverschillen en een grotere rol van de Staat. Inmiddels aanvaarden zelfs liberalen bepaalde socialistische gedachten, zoals armenzorg. De SP lijkt zich van een socialistische tot een sociaal-democratische partij te hebben omgevormd, ,maar soms lees ik bijv. columns van Marijnissen die de indruk geloven dat hij nog steeds hoopt op een "DDR in de polder". In Amerikaanse terminologie is een "liberal" trouwens hardstikke links.
[Een echte socialist is een marxist, en die streeft omverwerping van de huidige maatschappij ten gunste van een socialistische staat na. ] Je weet kennelijk niet wat marxisme betekent. Het betekent dat je gelooft dat een kapitalistische samenleving *vanzelf* zichzelf de nek omdraait. Dat zie je nu ook gebeuren: de crisis is het directe gevolg van de kapitalistische grondslag van de samenleving. Iets nastreven waarvan je gelooft dat het vanzelf gebeurt slaat natuurlijk nergens op. Niemand streeft 's nachts na na dat het ochtend wordt, om maar een voorbeeld te geven...
De term sociaaldemokratie heeft de term socialisme verdrongen op het moment dat het multiculturalisme zijn intrede deed. De reden daarvoor was dat socialisme en multiculturalisme niet verenigbaar zijn. De belangen van de immigranten staan haaks op de belangen van de arbeiders. Het effect van de loyaliteitsverschuiving door de elite (die eerst bij de arbeiders, en nu bij de immigranten ligt), is afbraak van de sociale voorzieningen en willekeur op de arbeidsmarkt. Multiculturalisme komt neer op morele schizofrenie. Deze morele spagaat heeft het socialisme gesloopt en afgebrand.
De loyaliteit van de elite lag eerst bij de arbeiders maar verschoof naar de migranten? Haha, echt een topper!
[die eerst bij de arbeiders, en nu bij de immigranten ligt)] Dat is hetzelfde. Er werd aan de arbeidersgroep alleen een nieuwe lichting toegevoegd. De immigrant. maar die is net zozeer arbeider. je verhaal gaat dus mank.
--- Dit bericht is verwijderd —
Alsjeblieft: http://nl.wikipedia.org/wiki/Socialistische_Partij_%28Nederland%29
"De kunstmatige en historisch nogal ongefundeerde tweedeling tussen socialisme en sociaaldemocratie is vooral iets van de laatste decennia" Zelden zoveel wartaal over socialisme en sociaaldemocratie gelezen. Het socialisme is niet sociaaldemocratisch, de sociaaldemocratie is een socialistische stroming. Dat maakt dit hele verhaal tot gegoochel met halfbegrepen termen. Een historicus in ernstige verwarring. Het socialisme is de overkoepelende naam voor een politieke ideologie die bij mensen als Babeuf en Saint-Simon begon als utopisch socialisme. Door de eerste theoretici van het socialisme (met name Proudhon) kreeg het socialisme een nog nadrukkelijker anarchistisch gezicht dan het utopisch socialisme. Daarna pas ontstonden stromingen die minder op hadden met het socialistische vrijheidsideaal, om te beginnen het communisme en dan met name in zijn marxistische vorm. Proudhon heeft Marx meteen duchtig de oren gewassen over diens intolerante en dwingende historisch materialisme. Domela sprak over autoritair "Duits socialisme", i.t.t. het vrijheidslievende socialisme uit o.a. Frankrijk. Binnen het marxisme hebben zich ook weer diverse stromingen ontwikkeld. De beruchtste (de meest autoritaire en in feite de minst socialistische) waren het meest succesvol: het rijtje leninisme, stalinisme en maoïsme. Maar binnen het marxisme zijn er ook steeds kleine stromingen geweest die probeerden er een iets humanere draai aan te geven: van de trotskisten tot Dubček die het (autoritaire marxistische) socialisme tijdens de Praagse Lente een menselijk gezicht probeerde te geven en later de eurocommunistische variant van het marxisme-leninisme. Er zijn ook altijd (minieme) groepen communisten geweest die met een grote boog om Marx heen rechtstreeks teruggrepen naar de bron van het vrijheidslievende utopisch socialisme, zoals de radencommunisten. Die wilden ook niets weten van het idee van een voorhoede (een van de bases van het marxistische kwaad). Ook het anarchisme (in historische zin het oorspronkelijke socialisme) komt in diverse smaken: van anarchosyndicalisme tot individueel anarchisme. Dat er over de sociaaldemocratie (de jongste loot aan de socialistische stam) zoveel verwarring ontstaat is niet zo vreemd, omdat het in de basis een strategische variant op het socialisme is: in plaats van voor de revolutionaire weg naar het socialisme kiezen sociaaldemocraten voor de parlementaire weg naar verandering binnen het kapitalisme oftewel het reformisme. De onderbouwing van de sociaaldemocratie is een beetje een ratjetoe, omdat de basis van deze variant op het socialisme een strategische is en in oorsprong geen ideologische. Wel vind je er veel elementen uit het "Duitse" socialisme in terug, tot en met het aanschurken door sommigen tegen de DDR en regelmatig ook de nodige democratisch centralistische trekjes. Dat marxistisch-revolutionaire partijen zich ook een tijdje sociaaldemocratisch hebben genoemd, leidt alleen maar tot verwarring. Na de Oktoberrevolutie (in feite een contrarevolutionaire putsch) herstelden ze dat snel en noemden zich communistisch. Met de echte sociaaldemocratie heeft dit verder niets te maken. Spreken over een "kunstmatige en historisch nogal ongefundeerde tweedeling tussen socialisme en sociaaldemocratie" zoals Jan Dirk Snel doet, is net zo mallotig als speken over een "kunstmatige en historisch nogal ongefundeerde tweedeling tussen christendom en baptisme". Of over een "kunstmatige en historisch nogal ongefundeerde tweedeling tussen dieren en koeien". Beweren dat dat vooral iets van de laatste decennia is is helemaal potsierlijk. Koeien zijn altijd al dieren geweest maar nooit zijn alle dieren koeien geweest.
Goed stuk Piet, de historici zijn ook al niet meer wat ze geweest zijn. Hopelijk worden de begrippen socialisme en sociaal-democratie voortaan zorgvuldiger gebruikt. Maar ik heb er een hard hoofd in als een artikel als het bovenstaande uit de pen van een historicus komt.
Vergeet ook niet het socialisme uit Latijns Amerika: Het traditionele model in Cuba, de voorheen militante FARC, en natuurlijk het Bolivariaanse socialisme van Venezuela, Bolivia en Ecuador. En ook de sociaal democraten in Argentinie en Brasil.
Er zijn verschillende redenen waarom socialisme wel verschilt van de sociaal-democratie maar de belangrijkste is de wel degelijk revolutionaire reden: Socialisme behoeft de planeconomie om gerealiseerd te kunnen worden als leer, die alleen door socialistische kaders te bereiken is. Dat betekent dat andere politieke overtuigingen, dus anders dan het het socialisme, uitgesloten dienen te worden. Alleen onder de socialistische paraplu kan dan nog in verscheidene varianten, verschillende soorten uitleg en toepassingen van de leer, democratie bedreven worden. Daarom noemen en noemden de vroegere en huidige socialistische eenpartijstaten zich ook democratisch. Ze hadden echter niet langer een pluriforme democratie omdat anders een planeconomie niet werkbaar is. Daarvoor is dus de revolutie nodig zo veelvuldig genoemd in socialistische geschriften en zo ook hun lied de Internationale. De vestiging van dé Partij (een socialistische dus) is onontkoombaar en wordt door alle socialisten uiteindelijk nagestreefd. Sociaal-democratie heeft de noodzaak van de persistente planeconomie afgewezen en de geleide markteconomie omarmd, met als ideaal een via verkiezingen bereikte sociaal-democratische geleiding.
"Socialisme behoeft de planeconomie om gerealiseerd te kunnen worden als leer, die alleen door socialistische kaders te bereiken is. Dat betekent dat andere politieke overtuigingen, dus anders dan het het socialisme, uitgesloten dienen te worden ". Misschien is het voor een VVD-er moeilijk voor te stellen, maar het blijft natuurlijk mogelijk dat er ooit een substantiële meerderheid onder de bevolking ontstaat, die besluit, dat een planeconomie in de gegeven omstandigheden het beste voor het land is. Wanneer een democratisch gekozen regering voor een planeconomie kiest is daar niets ondemocratisch aan. Bovendien is er dankzij internet veel beter in te spelen op de materiële wensen van de bevolking dan vroeger het geval was. Ik maak graag de vergelijking met schipbreukelingen in een reddingboot: willen zij met z'n allen overleven dan maken ze een grotere kans als water en voedsel eerlijk verdeeld worden, dan wanneer het recht van de sterkste(n) geldt, die alle proviand voor zichzelf reserveert (reserveren). Het valt niet te ontkennen dat de wereld afstevent op een tijdperk waarbij schaarste aan allerlei zaken toeneemt. Wereldwijde afspraken over wie, wat en waar gaat produceren en over verdeling van de producten komen daardoor dichterbij.
Ik lees hier veel gezever over 'socialisme'. Dictaturen en geweldsorganisaties die dit woord toe-eigenen zijn geen socialisten. Mensen die 'socialisme' linken aan dictatorschap, geweld en massamoord zijn volslagen idioot en zwaar beledigend. Wat is er mis met de wens om gelijkwaardigheid, sociale rechtvaardigheid, overal directe democratie, solidariteitseisen om armoede op te lossen EN gegarandeerde individuele vrijheid? Lijkt me wel 'relaxed'. Er zijn ook mensen die beweren dat onder de idealen van 'socialisme' ondernemerschap zou worden beperkt is in mijn ogen volsagen idioot. Er heeft nog nooit een 'sociale staat' bestaan waar in een directe democratie iedere stem even zwaar meetelt in alle geledingen van een maatschappij ... Er bestaat wel een neoliberale samenleving ...
"Er heeft nog nooit een 'sociale staat' bestaan waar in een directe democratie iedere stem even zwaar meetelt in alle geledingen van een maatschappij ..." Ik dacht dat Nederland wel voldoet. Socialer dan nagenoeg alle andere landen ter wereld en iedere stem van al haar burgers telt even zwaar. En gelukkig niet een socialistisch land. Alle voormalige en huidige socialistische landen hebben zowel in het sociaal zijn als in het gelijk laten meetellen van stemmen nooit voldaan.
"Wat is er mis met de wens om gelijkwaardigheid, sociale rechtvaardigheid, overal directe democratie, solidariteitseisen om armoede op te lossen EN gegarandeerde individuele vrijheid? Lijkt me wel 'relaxed'." ----------------------------------------------------------------------------- Gelijkwaardig zijn we hier in ons kikkerlandje, maar niet gelijk!. Er zullen altijd verschillen blijven tussen individuen, en dat is maar goed ook!. Denk aan de verschillende culturen die ons land rijk is, de verschillende religies, kies je ervoor om single te zijn of te blijven, of kies je toch voor het huwelijksbootje?. En jawel een Pietje komt wellicht met meer centen thuis dan een Klaasje. Uw partij voorop zet een rode streep door het individu, persoonlijke keuzes mogen niet meer gemaakt worden..Er is maar één belang volgens de SP, het partijbelang. ( Schaamt u zich niet voor de afdrachtsregeling?) Individuelen vrijheden worden/zullen beperkt worden, immers het individu is dom en achterlijk, volgens de SP top. Dat dit niet werkt heeft de DDR bewezen, sorry... sociale rechtvaardigheid. Nederland valt onder de noemer sociaal Joop. Dat weet u best, tenminste als u eens de moeite neemt om veder te kijken dan uw neus lang is. Niemand komt hier om van de honger, en jawel een ieder heeft het recht op de beste medici zorg die denkbaar is. Is dit vanzelfsprekend, wereldwijd Joop?. Ik dacht het niet! Directe democratie U bent een voorstander van het minarettenverbod?. Ter weet deze wet is van kracht binnen een Zwitserland... " solidariteitseisen om armoede op te lossen" Mensen hebben recht op hengels, niet op hangmatten....