Slappe praatjes helpen niet

Woensdagavond zat staatssecretaris Sander Dekker bij Pauw nog net niet zijn handen te wringen. Hij riep alle ouders van Turkse afkomst op zich niet te laten leiden door allerlei geruchten over Gülen-scholen en hun kinderen daar te laten waar ze tot nog toe kennelijk prima onderwijs hadden genoten. Er zijn allerlei signalen dat ouders vanuit de Turkse gemeenschap onder druk worden gezet om ze van scholen te nemen die volgens de geruchtenmachine iets met Gülen te maken heeft. Eén daarvan blijkt gewoon een katholieke instelling met een paar docenten van Turkse afkomst. Kennelijk ziet men overal spoken met het gezicht van Fetullah Gülen.

Verder dan zulke oproepen kwam Dekker eigenlijk niet. Hij negeerde consequent al Pauws opmerkingen over de Turkse consul in Rotterdam die had opgeroepen tot een jacht op zogenaamde Gülen-aanhangers, -bedrijven-, instellingen en scholen.

Dat is vreemd.

In Nederland kennen we vrijheid van meningsuiting, vereniging en vergadering. Als iemand een anti-Gülenclub wil oprichten, is dat zijn goed recht, mits deze organisaties wettige middelen gebruikt om zijn doelen te bereiken. Net zoals de aanhangers van Gülen zich met gerust hart kunnen organiseren om het woord van hun goeroe te verspreiden. Dat mag allemaal. Zo werkt de democratie.

Het is echter niet de gewoonte dat diplomatieke vertegenwoordigers van vreemde landen zich bemoeien met interne Nederlandse aangelegenheden. Wat ons land betreft hebben wij te maken met tegenstellingen binnen een bepaalde categorie burgers en het hoort niet bij de taken van een ambassadeur of een consul om daar actief en in functie een rol in te spelen en zo, om extra stennis te veroorzaken. Zeker als het gaat om het stimuleren van politieke paranoia en het oppoken van vijanddenken. Daar hebben wij in Nederland waaratje genoeg van zoals blijkt uit de resultaten van de PVV in opiniepeilingen.

De regels van het diplomatiek verkeer zijn vastgelegd in het verdrag van Wenen uit 1961.  Artikel 9 zegt dat het ontvangende land uitgezonden diplomatieke en consulaire medewerkers te allen tijde tot persona non grata kan verklaren. Dan is het koffers pakken en wegwezen.

Je leest wel eens dat een diplomaat wordt uitgewezen. Die heeft zich dan al te opzichtig met spionage bezig gehouden, maar dat is niet de enige reden om iemand ongewenst te verklaren. De Turkse consul te Rotterdam heeft op het grondgebied van ons koninkrijk Nederlandse staatsburgers opgezweept en bijgedragen aan verdieping van interne tegenstellingen. Dat is reden genoeg om hem te vertellen zijn koffers te pakken. En als je dat in eerste instantie te ver vindt gaan, dan zou minister Koenders de Turkse ambassadeur eens kunnen ontbieden voor een goed gesprek. Daarin wordt hem dan uitgelegd dat Nederland zijn eer en zijn zelfrespect heeft en dat de regering dit gesodemieter niet langer accepteert. Uiteraard met de toevoeging dat Nederlandse staatsburgers het recht hebben om binnen de grenzen van de wet te doen wat zij willen om de leerstellingen van de heer Erdogan te verdedigen maar dat inmenging van Turks diplomatiek personeel bij een en ander niet wordt geaccepteerd.

Volgens mij is dit taal die Recep Erdogan verstaat omdat hij zelf ook zo zou handelen.