Koning Charles' bezoek aan Frankrijk afgelast vanwege pensioenrellen
Schrijf onrendabelen niet af
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (45)
Bedankt Agnes, Hier is geen spelt meer tussen te krijgen. Waarom reageert de regering nog steeds niet op deze gegevens? Voelen ze zich niet aangesproken? Is het schaamte? Kunnen ze geen eerlijk antwoord geven? En waar blijft 'onze' Koningin met haar reactie? Je zou zeggen dat dit 'troonrede waardig' is. Marcel van Dam wist vandaag in de Volkskrant weer een aantal mooie analyses te verwoorden: 'Betrokken burgers zien de gemeenschap afbrokkelen en maken zich zorgen over de ontbindingsverschijnselen. Omdat de politiek geen uitzicht biedt op een gemeenschappelijke toekomst, probeert iedereen zijn kinderen daarop voor te bereiden.' Het is diep treurig, maar Nederland als samenleving erodeert. Het dreigt een land van niemand te worden. En wie voelt zich daar in thuis?' Voor Volkskrant abonnees: http://www.volkskrant.nl/vk-online/VK/20091203___/1_013/#original
Beste Stefan, Jij bent nog een jonge man en je herkent jezelf in de stijd voor lijfsbehoud. Dat is een prima eigenschap. Ik ben nog van voor de oorlog en heb midden in de strijd gestaan die ji nu voert. Wij hadden bijna niets, maar een geluk dat had niemand op een enkeling na. Daarom geloofden we in een maakbare samenleving. Dat is dan ook gelukt doch onderhouden is kennelijk moeilijker dan bouwen. Ook wij wisten toen dat de mensheid egoisisch is, zeker de toenmalige leiders van ons land. Daarom werd er in de sociale voorzieningen een verplichte premie van het salarisingehouden. Dus we waren verplicht solidair en wij accepteerden dat omdat we wisten, het is voor iedereen. We deden het goed, onze leiders vonden dat er vermogens aanwasdeling moest komen. Koophuizen werden gesubidieërd. Het inkomen van de vrouw mocht in de crediet verstrekking niet meegerekend worden omdat een moeder ook thuis moest kunnen blijven. De overheid verkocht de breedband van de hoogovens. De breedbandmiljoenen werden zonder rente uitgeleend aan hen die voor hun huis moesten investeren zonder voldoende inkomen. Dat hebben wij zelf aan de lijve mogen meemaken. De kentering kwam ieder moest zijn eigen verantoordelijkheid maar nemen. Met het gevolg dat een huis nu 6 jaarsalarissen kost, tegen toen 2 jaarsalarissen. We deden het zo goed dat het in het buitenland ging opvallen, met als gevolg een grote toestroom van buitenlanders die door onze naiviteit zonder te betalen van onze opgespaarde reserves konden gebruik maken. Die buitenlanders door werkgevers hierheen geleid waren veelal onrendabel in hun werk. Niet iedereen maar een groot percentage. Ik kan het rustig zeggen omdat ik het zelf heb meegemaakt en niet van horen zeggen. Daarna kwam de uitverkoop van allerlei overheidsinstellingen, waardoor sturing door de overheid uit handen is gegeven. Met de verkoop van onze energiecentrales, werd men gelukkig op tijd wakker om het netwerk in eigen beheer te houden anders was het voor een fractie van de aanschafpreis verkocht. Gewezen topambtenaren werden ineens ondernemers die zich zelf een salaris konden aanmeten, over zelfredzaamheid gesproken. Nu zijn we zover dat niemand nog ergens in geloofd alleen in het egoisme. Zonder een gezamelijk doel is Nederland verloren.
Geen heel sterk verhaal. Als ik u even citeer:"PvdA-Kamerlid Samsom typeert Van Dams film De Onrendabelen als 'een langgerekte aanklacht' om vervolgens de cijfers en feiten te ontkennen en te bagatelliseren. Zij verkiezen de aanval op de persoon boven de aanval op een groot maatschappelijk probleem: armoede en uitsluiting." Hoe is 'cijfers en feiten ontkennen' een persoonlijke aanval? Mogen mensen nog een afwijkende mening hebben over wat bepaalde cijfers inhouden? Men kan op vele manieren naar cijfers over armoede kijken, en ik begrijp best dat u de huidige situatie in een zo slecht mogelijk licht wil plaatsen, maar ik heb op verschillende plaatsen tegengestelde meningen gezien die ook best hout zouden kunnen snijden. En op zich is er natuurlijk best kritiek te leveren op het beleid van de afgelopen twintig jaar, maar dat is ook mogelijk op het beleid van de twintig jaar daarvoor. Dat beleid van de jaren '60 en '70 hebben mede geleid tot de economische crisis in de eind jaren '70 en begin jaren '80. Maar omdat dat deel minder in uw straatje past, begint u daar niet over.
Een oplossing om de onrendabelen een nuttige rol te laten spelen is door ze geld te geven dat ze gaan uitgeven. Zodoende wordt indirect de economie gestimuleerd. Ze gaan dingen kopen en bedrijven gaan daar geld mee verdienen, waarover ze weer belasting betalen. Dus schaf de subsidies af en voer een basisinkomen voor iedereen in. Ik pleit voor invoering van een basisinkomen van 750 ? (of 650 ?) voor iedereen ongeacht zijn positie of overige inkomen. Degene die nu al een inkomen hebben betalen iets meer belasting maar krijgen dat in de vorm van een basisinkomen weer terug. Pomp het geld zo rond dat mensen bij gaan verdienen naar behoefte en niet hun basisinkomen hoeven in te leveren als ze 10, 20, 32 of 40 uur gaan werken. Dat zorgt er meteen voor dat je een flexibele arbeidsmarkt creëert. En mensen zullen vanzelf extra inkomen willen genereren omdat ze een huis, auto, kleren of stereo begeren. Daarmee hoef je verder helemaal niets te regelen. De markt regelt het vanzelf. Er kunnen dan ook heel wat overheidstaken worden afgestoten en kunnen al die ambtenaren wat anders gaan doen. En mensen houden hun eigenwaarde. Precies als nu met de wet op de ziektekosten. De zorgtoeslag kan men geleidelijk uitbouwen naar een basisinkomen voor iedereen. Alle subsidies afschaffen en de belasting licht verhogen voor alle inkomens plus belastingverhoging voor allerlei op produktie gerichte multinationals. De gewone burger kan zijn geld uitgeven en zo gaan de bedrijven weer produceren en verkopen. De bedrijven zijn de motor van de samenleving. De consumenten zijn de brandstof van de samenleving.
Hoe krijg je het zogenaamde granieten bestand van bijstandstrekkers rendabel? Want daartussen zitten zowel mensen die niet rendabel kúnnen als niet wíllen zijn. Als je vanuit de politiek druk uit gaat oefenen op deze groep, door bijvoorbeeld de reeds bestaande regels stringenter toe te passen of nieuwe regels te bedenken, heb je kans dat het met de groep die niet kan hopeloos misgaat. En de groep die niet wíl vindt altijd wegen om niet te hoeven. Dus moet je maar accepteren dat er een granieten bestand is?
Ook hier op Joop zaten enkele medeburgers die meenden uitermate hardvochtig uit te halen naar de mensen die gevolgd werden in de onrendabelen. Dit is niet alleen triest maar toont ook aan dat die mensen de reportage toch niet helemaal begrepen hebben. Dat Samsom niet anders doet dan die beeldvorming onderuit halen verbaast me geenszins, vriend Samsom is zo'n voorbeeld van iemand die zijn eigen principes compleet overboord heeft gezet ten faveure van een partij-ideaal, zo je bij de PvdA nog kunt spreken over ideaal. Heel af en toe schaam ik me diep bij een optreden van Samsom, ik schaam me omdat ik al bijna 40 jaar lang donateur ben van Greenpeace. Marcel van Dam had in zijn reportage mij ook kunnen nemen, ik ben 57 jaar en sinds een paar jaar in de WAO, ik heb wat psychische dingen waaronder ADHD en PDD-NOS en nog een paar maar die zijn nu niet zo interessant. Ik heb een onwaarschijnlijke portie geluk gehad dat ik de laatste wijziging in de WAO, die zogenaamde herkeuring, heb overleefd en ik krijg naast de WAO-uitkering ook nog een toelage van mijn ex-werkgever. Ik woon in een appartement, eigenlijk gewoon een flat maar omdat het appartement wordt genoemd is de huur 100 Euro hoger, ik heb natuurlijk een flatscreen, een auto, een motor, veel boeken en veel CD's en LP's. Ik heb geen familie, vrienden en ook geen sociale contacten en dat is niet zielig want het is een bewuste keuze. Ik heb ervoor gekozen om de boel in mijn eentje te regelen. Ik heb internet waardoor ik op mijn manier kan praten met de buitenwereld, ik heb b.v. geen telefoon en als mij soms gevraagd wordt wat mijn telefoonnummer is en ik antwoord dat ik geen telefoon heb word ik aangekeken alsof ik de builenpest heb. Dankzij mijn uitkering kan ik redelijk fatsoenlijk leven en daarom ben ik ongeschikt om te figureren in de onrendabelen. Het is tegenwoordig namelijk zo dat wil je een punt maken dan dien je te shockeren. De hongersnood uitbeelden door een kind met honger-oedeem te filmen werkt al jaren niet meer en daarom zaten die mensen in de onrendabelen die door een enkeling werd betiteld als zielepoot c.q. loser maar die opmerkingen zeggen meer over de persoon die ze geschreven heeft dan de beschreven personen. Ook ik vroeg me in eerste instantie af waarom de statistieken in Nederland werden afgezet tegen de statistieken uit Skandinavië maar omdat ik veel kranten en boeken lees werd me de bedoeling na anderhalve minuut wel duidelijk. Wanneer je aldus de onrendabelen kunt bekijken dan heb je al snel enkele schuldigen te pakken en dat waren niet de mensen uit die reportage.
Jammer dat de partijen die zeggen: ?dat ze zo betroken zijn bij de onrendabelen,? dit eigenlijk niet menen. Maar de hele geschiedenis geeft aan, dat de zwakken in de maatschappij verraden worden door de mensen die zeggen dat ze voor hen opkomen. Ook voor de SP gaat dit op, al kun je hier ieder andere willekeurige sociaal democratische partij invullen inclusief de vakbonden. Maar omdat dit artikel afkomstig is van mevrouw Kant haar partij dan maar als voorbeeld. De SP bezit namelijk 40 miljoen euro en dit is verkregen door contributies en afdrachten zo beweren zij. Nu niets mis mee zo zou je denken. Maar is dit wel de hele waarheid? Helaas niet. Een deel van dit bedrag is namelijk verkregen door beleggingen. Er is dus geld geïnvesteerd in bedrijven. Dit zijn dezelfde bedrijven die alleen uit zijn op winst en dus de zwakken, lees onrendabelen, als eerste lozen. Als je als partij dus volop meedoet in het kapitalistische systeem: dan kun je de mensen die je verloochend hebt beter geen beloftes doen. Dan past alleen een groot zwijgen! Echte socialisten weten het namelijk al heel lang: winst is geen werk.
Lieve Agnes, Wordt het geen tijd dat we een revolutionaire partij gaan maken. Een partij die in opstand komt, die het herensysteem platlegt. B.v. i.p.v. SP, nu RSP??? (revolutionaire, socialistische partij). Ik hoor van je.
Vroeger stemde ik PvdA, maar de laatste tien jaar ben ik opgeschoven naar SP. Een goede keus wat mij betreft, gezien het feit dat de PvdA met een duidelijk verhaal over sociale ongelijkheid zoals dit zelfs niet meer aan de slag wil of kan. Het is gewoon over met de PVDA, een stem voor de PvdA is onrendabel geworden.
De onrendabele zouden bijna zelf een partij oprichten . Ik heb nog nooit gehoord dat er echt een partij was die het v oor ons opnam en daar dan ook echt voor stond . Gek dat ik nu geen vertrouwen heb in de partij waar ik al 25 jaar op stem . De volgende groep , oudere werknemers , is nu al aan de beurt in het nieuws . Ouderen zouden met minder geld rond kunnen komen ,hoorde ik Donner vertellen , zei kunnen minder gaan verdienen , hoe bedenk je het . Donner zal wel als eerste gezegd hebben , "ik stort de helft van mijn inkomen op de rekening van de staat. " Als onrecht een keer schoenen heeft gekregen loopt het hard en altijd naar voren . Mevrouw Kant overtuig me maar .
Ach ja. Ik weet ook wel dat een SP dit niet kan oplossen. Maar ik denk toch dat Mevr. Kant niet de boel loopt te belazeren, en dat ze het in ieder geval zou willen proberen. Mochten stukjes als dit alleen maar politieke propaganda blijken te zijn voor de SP dan houd ik gewoon helemaal op met stemmen.
Dus 80-85% doet gewoon normaal goed mee en is wel rendabel. Nog niet zo slecht, toch?
Onderstaand een fragment van Marx (Parijse manuscripten - 1844) waarin de rol van het arbeidsloon binnen de kapitalistische verhoudingen wordt uitgelegd, nl. die van de kosten van de noodzakelijke instandhouding van de arbeidskracht, opdat het arbeidersras niet uitsterft, en niet meer mag kosten dan strikt noodzakelijk. Maar degenen die buiten de arbeidsverhoudingen vallen (de 'onrendabelen') worden geheel aan hun eigen lot overgelaten, ze BESTAAN feitelijk niet eens binnen de politieke/maatschappelijke/economische verhoudingen ('spookgedaanten buiten haar rijk'). Een nog altijd zeer treffende analyse dus van Marx. [...] De arbeider is dus de subjectieve manifestatie van het feit dat het kapitaal de mens is die zichzelf geheel verloren heeft, terwijl het kapitaal de objectieve manifestatie is van het feit dat de arbeid de mens is die zichzelf verloren heeft. De arbeider heeft echter het ongeluk een levend kapitaal te zijn, en dus een kapitaal met behoeften, dat ieder moment dat het niet werkt zijn rente en daarmee zijn existentie verliest. Als kapitaal is de waarde van de arbeider afhankelijk van vraag en aanbod en ook zijn fysieke bestaan, zijn leven werd en wordt beschouwd als een aanbod van waar, net als andere waren. De arbeider produceert het kapitaal, het kapitaal produceert hem; hij produceert dus zichzelf, en de mens als arbeider, als koopwaar, is het product van het hele proces. De mens is alleen nog maar arbeider en als arbeider bestaan zijn menselijke eigenschappen alleen in zoverre zij bestaan terwille van het hem vreemde kapitaal. Aangezien arbeider en kapitaal echter beide vreemd tegenover elkaar staan en dus in een indifferente, uiterlijke en toevallige verhouding, moet deze vreemdheid ook realiter tot uiting komen. Zodra het kapitaal daarom van zin is ? door noodzaak of willekeur ? niet meer voor de arbeider te existeren, existeert deze niet meer voor zichzelf, hij heeft geen arbeid, dus geen loon, en omdat hij niet bestaat als mens maar als arbeider, kan hij zich net zo goed laten begraven, verhongeren, enz. De arbeider bestaat alleen als arbeider zolang hij voor zichzelf als kapitaal bestaat en hij bestaat alleen als kapitaal zolang er kapitaal voor hem bestaat. Het bestaan van het kapitaal is zijn bestaan, zijn leven en het bepaalt de inhoud van zijn leven op een ten opzichte van hem indifferente manier. De politieke economie kent daarom niet de niet-werkende arbeider, de arbeidsmens voorzover hij zich buiten deze arbeidsverhouding bevindt. De boef, de dief, de bedelaar, de werkloze, de verhongerende, de verkommerende en criminele arbeidsmens zijn figuren die voor de politieke economie niet bestaan, spookgedaanten buiten haar rijk die alleen bestaan voor andere ogen: die van de arts, de rechter, de doodgraver, de armvoogd enz. De behoeften van de arbeider worden derhalve gereduceerd tot de behoefte hem zolang hij werkt te onderhouden, opdat het arbeidersras niet uitsterft. Het arbeidsloon heeft daarom precies dezelfde betekenis als het onderhoud, de instandhouding van elk ander productief instrument, als in het algemeen de consumptie van kapitaal die nodig is om het met rente te kunnen reproduceren, als de olie waarmee men de raderen insmeert om ze in beweging te houden. Het arbeidsloon behoort daardoor tot de noodzakelijke kosten van het kapitaal en van de kapitalist en mag niet meer bedragen dan strikt noodzakelijk is. Het was dan ook volkomen consequent dat Engelse fabrikanten voor de Amendment Bill van 1834 de publieke aalmoezen, die de arbeider uit hoofde van de armenbelasting ontving, van zijn arbeidsloon aftrokken en als een integrerend deel van zijn loon beschouwden. De productie produceert de mens niet alleen als waar, mensenwaar, de mens als stukgoed, zij produceert hem dienovereenkomstig als een zowel geestelijk als lichamelijk ontmenselijkt wezen. ? Immoraliteit, mismaaktheid, helotisme van arbeider en kapitalist. ? Het product is de bewuste en zelfstandig optredende koopwaar... het menselijk stukgoed ... Het is een grote stap vooruit wanneer Ricardo, Mill enz. tegenover Smith en Say het bestaan van de mens ? de grotere of kleinere menselijke productiviteit van de waar ? voor indifferent of zelfs schadelijk verklaren. Niet hoeveel arbeiders een gegeven kapitaal onderhoudt maar hoeveel rente het opbrengt, de som van de jaarlijkse besparingen is volgens hen het ware doel van de productie. Zo was het ook een grote en logisch-consequente vooruitgang in de nieuwere (XLI) Engelse economie om, terwijl zij de arbeid tot het enige principe van de economie maakte, tegelijk heel scherp de omgekeerde verhouding tussen arbeidsloon en kapitaalrente te onderkennen en te beseffen dat de kapitalist als regel alleen door het drukken van het arbeidsloon winst kan maken, en vice versa. Niet het afzetten van de consument, maar het wederzijds bedotten van kapitalist en arbeider zou de normale verhouding zijn. ? De structuur van de particuliere eigendom impliceert het aspect van de particuliere eigendom als arbeid, het aspect van de particuliere eigendom als kapitaal en de wederzijdse betrekking tussen deze beide aspecten. Aan de ene kant heeft men de productie van menselijke activiteit als arbeid, een activiteit dus die zichzelf geheel vreemd is, die geheel vreemd is aan mens en natuur en dus ook aan het bewustzijn en de verwezenlijking van het menselijke leven: de abstracte existentie van de mens die alleen maar een arbeidsmens is en daarom dagelijks uit zijn vervulde niets in het absolute niets, zijn maatschappelijke en dus zijn reële non-existentie kan vallen. Aan de andere kant heeft men de productie van objecten van menselijke activiteit als kapitaal, waarin elke natuurlijke en maatschappelijke bepaaldheid van het object is opgelost, waarin de particuliere eigendom zijn natuurlijke en maatschappelijke kwaliteit verloren heeft (en daarmee ook elke politieke en maatschappelijke vermomming zodat het zelfs in schijn niets meer met menselijke verhoudingen te maken heeft) en waarin hetzelfde kapitaal in de meest uiteenlopende natuurlijke en maatschappelijke situaties steeds hetzelfde blijft, wat ook de reële inhoud ervan mag zijn. Deze tegenstelling vormt, tot het uiterste doorgevoerd, tegelijk het hoogtepunt en de ondergang van het hele systeem. [...]
Mw. Kant is een uiterst kundig en bevlogen leider...en ook in deze zaak heeft zij het gelijk geheel aan haar zijde,
ik hoor vaak van ach we hebben het toch zo slecht niet en wat marcel laat zien is maar 1 deel van de samenleving. Oke het is een deel en vertegenwoordigt niet de hele samenleving. Maar het zegt wel iets over de samenleving.Een samenleving die niet erkent dat er mensen zijn die om wat voor redenen dan ook niet kunnen voldoen aan het perfecte plaatje is een asociale samenleving Ik wil nu niet iedereen asociaal bestempelen maar de hele samenleving als geheel moet zich achter de oren krabben en vragen is dit wat wij willen? Zo nee waarom is het er dan? Agnes Kant verwoord het goed
Ik zou diegenen, zoals Daan, die Agnes Kant verwijten dit uit populistische overwegingen te roepen, dringend willen uitnodigen eens te kijken naar de standpunten, en de vele rapporten van het wetenschappelijk bureau van de SP over alle mógelijke onderwerpen, door te nemen, allemaal te vinden via hun website. Ik heb groot respect voor dhr van Dam maar hij draagt wel exact de visie uit zoals de SP die altijd al gehad heeft. dhr van Dam heeft zich een hele tijd ook al uitgesproken voor de SP en dat is niet voor niets, zo blijkt. Niks populistisch dus, hooguit standvastiger dan welke andere partij dan ook. Dus met alle respect geachte nay-sayers: Graag even uw huiswerk doen m.b.t. de SP ? en tegen Karuna zou ik willen zeggen: Jij èn Ik *zijn* Wij! (hence de nieuwe slogan van de SP). http://www.sp.nl/standpunten/cc_9/standpunt_over_werk_en_inkomen.html
Hallo Agnes Persoonlijk ben ik een grote bewonderaar van jou. Ik zou willen, dat je wat meer kon lachen als je zichtbaar of hoorbaar bent en je goede ideeén voor radio of televisie verdedigd. In mijn omgeving zegt men vaak: "Jammer, dat ze niet wat meer humor in haar verhaal brengt." Vaak is men het me je eens, maar twijfelt door de manier waarop je de zaken brengt. Het hoeft niet zo overdreven als bij Femke Halsema, maar een beetje meer ontspanning, zou je verhaal ten goede komen. Inhoudelijk ben ik het helemaal met je eens, maar ik wil dat eigenlijk dat meer dan de helft van alle kiezers het met je eens wordt.
Ik heb de indruk dat de goede Agnes een beetje wereldvreemd is. Als ik haar "opninie" lees, heb ik het gevoel, dat haar SP eigenlijk een nieuwe naam moet hebben: MMM = Modern Marijnsse Maoisme. Misschien zou het goed zijn, voor zulke idealisten om een keertje onder het gewone volk te gaan wonen. Niet slechts 14 dagen, maar twee jaren. Ik kan de goede Agnes reeds nu verzekeren: dit heeft een genezende werking op irreale idealisme. Nog een vraag: waarom stemt de werkende bevolking niet meer links? Maar wel mensen die een door de werkende bevolking gefinancierde hoge opleiding en goed betaald werk hebben...... Groeten, Gerrit Schuurman
Er is nog iets meer, wat me van het hart moet, iedereen wil naar boven, en op deze titanic die we inmiddels leven ja dan komt de ratten mentaliteit echt naar boven en zijn de onrendabelen natuurlijk als eerste de klos, die zijn namelijk slecht in ellebogenwerk, verraad, trappen, the works, alles om maar boven te komen. ik ben er zo moe van van al die mensen die naar boven willen dat ik denk ik maar gewoon lekker een colaatje ga drinken in het ruim van onze titanic, wat een rust. en de oudere generatie is al niet genereus met anderen voorlaten , u weet wel vroeger als je de deur opendeed en iemand voorliet. de nieuwe generatie is twee keer zo erg, die moest laatst, en dat kwam in een studie ernaar naar boven , geleerd worden niet te medogenloos te zijn. kijk ikzelf ben kunstenaar en wat doet met met te luide kunstenaars in nederland, juist die zwijgt men dood, en laat ze creperen,, ik blijf lekker onberoemd, hier tussen de onrendabelen want die kunnen feestjes vieren met 4 euro en niet steeds zo verschrikkelijk champagne champ[agne moeten roepen om interesant te doen, want dat is het de lege champagne generatie, op de titanic and we are all sinking. doet me denken aan lauri anderson met haar sublieme, we are about to attempt a crashlanding, we are all falling down, together, and i say, oh, oh, its gonna be some day,.................................... today agnes jullie zitten er de laatste maanden een bietje erg naast. jullie lijken een beetje op sponshbob die teveel vocht probeeert vast te houden, jullie moeten echt prioriteiten gaan stellen in deze welvaartsval,enne ja loonsverhoging voor de ambtenaren, das toch echt een brug te ver, die kijken nooit tv ofzo???
"Dat de bevolking dit niet wil blijkt uit alle opinieonderzoeken. Mensen hebben genoeg van de ieder-voor-zich-mentaliteit. Zij willen leven in een samenleving met meer solidariteit en gemeenschapszin. Zij zien in dat niet economisch rendement maar sociale betrokkenheid een samenleving bijeen houdt." moet dat nou? daar wordt ik nou zo ongelooflijk kriebelig van. Behalve dat er feitelijk nu tegen een hele hoop mensen wordt gezegd: ja, jij hoort niet bij mijn begrip 'bevolking'! staat dit ook haaks op mijn beleving van de samenleving waarin de mens JUIST een ieder-voor-zicht-mentaliteit krijgt. Het is weer een prachtig populistisch staaltje droomwereld dat mensen diep van binnen niet egoistisch zijn maar om elkaar geven en maar al te graag hun centjes afgeven aan mensen die het minder hebben. Zat de wereld maar zo in elkaar, zat de mens maar zo in elkaar. Want u heeft gelijk mevrouw Kant, zo zou het eigenlijk moeten zijn. Eigenlijk zou Nederland 1 groot communistisch stukje samenleving moeten zijn. (China, of wat voor land dan ook, is geen communisme. het heeft nog nooit bestaan)
staat dit ook haaks op mijn beleving van de samenleving waarin de mens JUIST een ieder-voor-zicht-mentaliteit krijgt. --- Ik moet opeens denken aan 2001-a space odyssey Het begint met de oermens en het eindigt met een man alleen die jaren in eenzaamheid in leven word gehouden in een lege witte dode kamer met slechts vage herinneringen aan wat de mens was. Diep triest. Ik hoop dat me dat bespaard blijft.
Werk, werk, werk. We moeten anders gaan denken. http://www.vkblog.nl/bericht/233725/Wij_zijn_niet_op_aarde_om_te_werken En laten we alsjeblieft reëel zijn. Of worden. http://www.vkblog.nl/bericht/157059/Ik_poets_dus_ik_ben
Zo is het Ien. Buiten de kaders denken. Die term wordt nu graag door managers gebruikt maar is veel beter toepasbaar op het leven zelf.
Tja Ien, Feitelijk is er niet zoveel veranderd natuurlijk. Ik durf zelfs te stellen dat we nu minder tijd kwijt zijn aan het werk om in onze basisbehoeften te voorzien dan wanneer we zouden moeten jagen, slachten, groente verbouwen, garen spinnen, kleding maken etc etc. Dan was je echt van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat in de weer en was er helemaal geen tijd om te leven aangezien leven enkel overleven is op die manier. De mensen die nu geen zin hebben om te werken zullen in jouw systeem hoogstwaarschijnlijk ook niet voorop lopen bij de jacht en aandringen op minder eten om zo meer vrije tijd te hebben.. Ik zeg niet dat ik je mening niet respecteer maar ben wel van mening dat de persoon in de linkjes van jou een veel te romantisch beeld heeft.
Geachte mevrouw Kant, Ik citeer :"Zij verkiezen de aanval op de persoon boven de aanval op een groot maatschappelijk probleem: armoede en uitsluiting." Ik vind dat U daarmee gelijk heeft. Daarmee zijn we nog niet aan een goede oplossing. Ruime regelingen voor iedereen zijn ook een bron voor gemakzucht en de creatie van afhankelijkheid by gewoonte. In Wallonie zijn er al families van 3 generaties van mensen die nog nooit gewerkt hebben. Mevrouw Kant , u heeft nog huiswerk.
Ruime regelingen voor iedereen zijn inderdaad een bron van gemakzucht. Dat is ook precies het onvolkomene van een verzorgingsstaat. Maar afbreken van de verzorgingsstaat is geen optie, want niet iedereen kan voor zichzelf zorgen. Het is een kwestie van balans. Drie generaties lang met de hele familie op de gemeenschap teren is natuurlijk absurd. Zoiets zou allang aangepakt moeten zijn. Maar momenteel schiet de balans door naar juist de andere kant, naar tóch het afbreken van de verzorgingsstaat en daar moeten we echt wat tegen doen. Mevrouw Kant heeft inderdaad nog huiswerk, maar niet alleen zij. U toch ook? Ik in elk geval wel en ik ken er nog wel een paar meer, die hier de schouders onder gaan zetten.
Nederland heeft wat betreft onderwijs nog steeds een van de beste én toegankelijkste systemen ter wereld (over het algemeen overtroffen door Scandinavië en m.n. Finland). Ik kon zo snel dit rapport vinden wat dit onderbouwt: http://209.85.229.132/search?q=cache:75i-n2cwJXQJ:www.educationalpolicy.org/pdf/Global2005.pdf+education+accessibilty+by+country&cd=3&hl=nl&ct=clnk&gl=nl Het is dus grotendeels een keuze om onrendabel te zijn of om je kinderen op te voeden om onrendabel te zijn. Je kunt een paard naar water leiden, maar je kunt het niet dwingen te drinken. Iets wat socialistisch geneigde partijen weleens willen vergeten. Kants voorstellen zijn funest voor de concurrentiepositie van Nederland en voegen regeldruk toe aan een privé-sector die daar nu niet echt om zit springen. Iemands waarde als mens voorop stellen is natuurlijk geweldig, maar dit is op geen enkele manier meetbaar of af te dwingen.
alper, Je hangt jouw gelijk op aan de open beschikbaarheid van ons onderwijs. Maar, als je in bv in de politiek kijkt, dan zie je al dat verschillende politieke stromingen heel anders omgaan met dezelfde informatie of thema's. Datzelde gebeurt ook in het onderwijs. Kinderen van eenvoudige ouders zijn veel minder ontwikkeld/geprogrammeerd in allerlei denkpatronen dan andere kinderen. Hetzelde onderwijs leidt tot verschilende resultaten. We zijn nog ver af van het begrijpen van de mens, van leren, van denkpatronen, van goed onderwijs. Hetzelde onderwijs leidt dan ook niet tot dezelfde "rentabiliteit""
Prima film van Marcel van Dam. En inderdaad ook een blijk van maatschappelijke betrokkenheid. De reactie van Agnes Kant vind ik populistisch en blijkbaar bedoeld voor de achterban. Het probleem dat Van Dam laat zien kunnen we niet aanpakken met simpele oplossingen, en Agnes heeft al helemaal geen oplossing te bieden. Onze samenleving is nu eenmaal vele malen complexer en individualistischer geworden. Een beroep op solidariteit is mooi als iedereen solidair zou willen zijn, maar van een brede solidariteit met deze groep is helemaal geen sprake. En onze samenleving is lang niet zo maakbaar als Agnes denkt. In de film vertelde een van de mensen dat hij 21 keer bij een werkgever was weggegaan. In ieder geval is hij dus 20 weer aangenomen. Wat mag je dan nog meer verwachten van de werkgever? Wij zullen moeten accepteren dat er voor een groep mensen op de normale arbeidsmarkt geen plaats is. Logisch want wij hebben geen grote industrie meer waar naast vakmensen ook ruim plaats is voor ongeschoolde medewerkers. En bedrijf is nu eenmaal iets anders als een sociale werkplaats. Agnes kant en andere politici zullen moeten leren dat er geen succesvolle generieke oplossingen zijn. En zullen moeten erkennen dat zij niet de kennis hebben om voor deze groep een oplossing te vinden. Wat ze wel kunnen doen is regelingen ontwikkelen die ruimte bieden voor creativiteit, voor eigen initiatief van deze mensen en ondernemers en accepteren dat het rendement niet al te groot zal zijn. En een zekere dwang, ook voor deze groep, om ook bij te dragen aan de samenleving. Want de huidige vrijblijvendheid helpt deze groep beslist niet. Maar goed veel politici zullen liever schreeuwen dan denken.
Je zegt veel te veel dingen zonder deze te onderbouwen, Daan! 'Agnes heeft al helemaal geen oplossingen te bieden'. Elke fatsoenlijke politieke partij heeft een programma waarin haar visie op de maatschappij staat. Dus Agnes biedt wel een oplossing. Alleen je hoeft het er niet mee eens te zijn, maar zeg dat dan. 'Een bedrijf is nu eenmaal iets anders als een sociale werkplaats'. Zeker de laatste 15 jaar geen kijkje genomen in die z.g. sociale werkplaatsen, Daan? Een doorsnee bedrijf is, in principe, niet meer anders dan een sociale werkplaats. Ook die sociale werkplaats is onderdeel geworden van de marktwerking en dient winst op te leveren! 'Want de huidige vrijblijvendheid helpt deze groep beslist niet'. Waar haal je dat vandaan? Wie de werkwijze van de gemeentelijke sociale diensten kent, weet dat daar (overdreven) strenge regels worden gehanteerd wanneer een persoon een beroep doet op enige vorm van bijstand. Waar het hier om draait, is niet of dat wat mevrouw Kant aansnijdt de realiteit van onze maatschappij is, maar hoe we zelft denken dat deze zou moeten zijn. En een aantal reacties lezend, denk ik dat sommigen geen flauw idee hebben van deze realiteit.
Het probleem bij de SP is mijn inziens niet wat ze nu zegt, want daar ben ik het wel mee eens. Maar de SP gaat voorbij een realiteit waar je niet aan voorbij kan gaan. Namelijk dat iedereen door eigenbelang gedreven wordt. Dat het hele neoliberale systeem niet alleen maar iets is van de politiek, maar in stand gehouden wordt door een ieder die méér wil en dat is dus wel zo ongeveer iedereen. Het is inderdaad een feit dat er veel meer mensen buiten de boot vallen door de prestatiemaatschappij. Maar dat probleem komt veel minder, mijns inziens, door de prestatiemaatschappij dan door de OVERWAARDERING van prestatie. Dat lijkt hetzelfde, maar is het niet. Het draait veel meer om de waardeoordelen dan om het vragen van een prestatie. De prestatiemaatschappij is inherent aan hoe je de mens kan zien. Dat de niet-prestatiemaatschappij, zoals het communisme, niet lukte, laat dat wel een beetje zien. Het probleem komt pas echt wanneer mensen zich compleet hun 'kunnen' gaan toe eigenen, alsof ze het werkelijk DOEN, in plaats van dat ze vooral gewoon geluk hebben.
Karuna, je stelt: "Dat het hele neoliberale systeem niet alleen maar iets is van de politiek, maar in stand gehouden wordt door een ieder die méér wil en dat is dus wel zo ongeveer iedereen." Maar... In het vervolg op "De Onrendabelen" (?Eigen Schuld??) werd ingegaan op de mate waarin onrendabelen verantwoordelijk kunnen worden geacht voor hun onrendabelheid. Daar werd duidelijk dat we voor ons karakter voor een erg groot deel afhankelijk zijn van omgevingsfactoren (is dat niet ook de kern van de evolutie?); we worden grotendeel gevormd door onze omgeving, en slechts een klein deel is "eigen" of "aangeboren." Bij ons, mensen, komt daar een complicerende factor bij: wij zijn de enige soort die in staat zijn deze omgeving naar eigen wensen en noodzaken in te richten. Als je dus stelt dat bijna iedereen (en dat waag ik te betwijfelen) steeds maar meer wil, en dat zulks ten koste gaat van het levensgeluk van grote groepen medemensen, dan moet je bedenken dat wij ZELF de omstandigheden hebben geschapen waarin wij zo hebberig zijn geworden. Die omstandigheid, die omgeving die we hebben gecreëerd heet kapitalisme. Moeten we niet deze omstandigheden aanpassen, opdat we minder egoïsme en hebberigheid kweken in ons nageslacht? Ik herhaal nog maar eens: als je de economie baseert op eigenbelang, KAN het niet anders dan dat de deelnemers in dat systeem steeds meer (en steeds onbeschaamder) dat eigenbelang gaan nastreven. En dat is mijn grootste probleem met de SP: ook deze partij zoekt haar oplossingen inmiddels binnen de vrije markt, en dat gaat nooit werken.
De SP gaat helemaal niet voorbij aan de realiteit van dat iedereen door eigenbelang wordt gedreven. Dat is immers nu juist een belangrijk deel van de analyse, waar u het mee eens bent. Het probleem is, dat mensen zoals u zich er maar bij neerleggen, dat het nu eenmaal zo is, zoals het is, en dat het niet kan veranderen. Lekker vrijblijvend je sociaal opstellen, in woord, vanachter je PC, en verder geen poot uitsteken. Sorry, dat u het nu toevallig even moet ontgelden, want u lijkt me nog niet eens 'de ergste'. Er zitten nog wel 'ergere' reacties tussen. Maar bij de SP hebben we geen probleem, hoor. Wij pakken wel aan. Als de rest achterover blijft leunen, moeten we het alleen wat langer volhouden.
Citaat Agnes Kant "Helaas is voor 15 tot 20 procent van de mensen het moordende tempo van deze prestatiemaatschappij niet bij te benen." Weet Agnes zeker dat ze hiermee de Nederlandse maatschappij typeert? Ik ga dagelijks naar m'n werk en ken eigenlijk niemand (van schoonmaker tot directie) die te maken heeft met een 'moordend tempo van deze prestatiemaatschappij'. Laten we het er maar op houden dat deze typering noodzakelijk is om haar betoog rond te krijgen.
Beste Marcel, Met dat moordende tempo valt het ook volgens mij wel mee. Maar vroeger kon vrijwel iedereen wat meedraaien in de maatschappij. Nu alleen als de economisch nut /risico vlekjes acceptabel zijn. Kunt u zich een toekomst voorstellen, waarbij die economisch nut / risico grenzen nog een stuk opgeschoven zijn?
Beste Marcel, Als onrendabele heb ik het tempo als moordend ervaren. Ik was verpleegkundige... ik mocht incest-slachtoffers (uit de orthodox-gereformeerde hoek) begeleiden. Als je een beetje verstand van zaken hebt dan weet je dat het een maand of twee duurt voordat je -als man- het vertrouwen van zo'n meisje gewonnen hebt en het verhaal loskomt. Daarna had ik -volgens de afspraak!!- nog een kleine maand om ze er op voor te bereiden dat de daadwerkelijke behandeling in een ander ziekenhuis zou moeten plaatsvinden. Dit alles omdat we een klein ziekenhuis waren, minder hulp aan meer mensen (doorstroming!) boden.... in een moordend tempo dus! Ik werd er letterlijk depressief van! Zoveel wanhoop in de ogen van zoveel jonge vrouwen.... en dan niet de mogelijkheid hebben te kunnen helpen....
Een merkwaardig betoog van Agnes Kant. Een verhaal met veel beweringen die als feiten worden gepresenteerd waardoor de indruk wordt gewekt dat de zaken bij de naam worden genoemd. 15 tot 20 procent van de mensen heeft problemen met een moordend tempo. Waar komt dit percentage vandaan? Het tempo van wat en in welke eenheid? Het aantal stappen per dag? Verder ontbreekt het niet aan de Marijnissenachtige demagogie. 'het voeren van een valse economische concurrentiestrijd. '
15 tot 20% van de mensen die het moordende tempo niet meer kunnen bijbenen, is zo gek niet. Het kon zelfs wel eens hoger liggen, maar veel mensen zijn slim genoeg om het te verdoezelen. De verdoezelaars komen op een goede dag bij de dokter met een burn-out of zijn gewoon ouderwets overspannen. Sceptici, zullen niet werken in de hulpverlening, dus blijven ontkennen hoor.
Geachte mevrouw Kant, wat ik voornamelijk in de negatieve reacties op uw betoog zie, is geneuzel over woordjes en getallen. terwijl de grondslag van uw boodschap helder, solide en correct is. om een duurzame samenleving te hebben is in de eerste plaats ''meedoen'' van belang. immers de mens is een sociaal wezen en hoort van nature in en groep thuis. (bijna) niemand wil buiten gesloten zijn. mensen die buiten gesloten worden gaan zich juist asociaal gedragen. die paar onwellwillenden die er altijd zullen zijn vallen in een maatschappij waar niemand buiten gesloten wordt vanzelf op. hier kunnen gerichte maatregelen worden genomen. uiteindelijk ook vanuit economisch oogpunt veel doelmatiger. het is jammer dat u uw boodschap niet gewoonweg even onderbouwd met harde cijfers. dat mis ik vaak bij politci. ik weet zeker dat u die cijfers heeft. dat hoeft niets af te doen aan de sociale kant van uw betoog, maar daarmee zou u aardig de wind uit de zeilen kunnen nemen van de sceptici.
Gerard: "wat ik voornamelijk in de negatieve reacties op uw betoog zie, is geneuzel over woordjes en getallen. terwijl de grondslag van uw boodschap helder, solide en correct is. om een duurzame samenleving te hebben is in de eerste plaats ''meedoen'' van belang" Ik zie daar een hele mooi rol voor vrijwilligerswerk liggen. Dat is een manier waarop je nog veel meer betrokkenheid bij de maatschappij kan tonen dan wanneer je een normale baan hebt.
Ik denk Agnes dat we het allebei moeten hebben. Want zonder concurrentie red dit land het ook niet. De SP moet daarom niet fixeren op die solidariteit. Want dat is natuurlijk helder. Maar het afzetten tegen de commercie is vechten tegen windmolens. Jullie moeten ook reeel worden als je wilt regeren. Zoek naar de balans. Deze samenleving is al heel solidair als je naar andere regimes op de wereld kijkt en ik bedoel ook rijke landen als de USA waar zelfs de zorg nog geen vanzelfsprekendheid is. We moeten niet doen alsof het hier een bende is want we hebben het hier niet zo slecht als MArcel wil doen geloven. Alleen vergelijken de onrendabelen zich met de andere Nederlanders die meer geld hebben en niet met andere wereldburgers die het veel minder hebben dan zij. Alleen maar oog voor solidariteit zou ontaarden in oneigenlijk gebruik van verworven rechten. Want hoe kon dit land in godsnaam 1 miljoen mensen in de WAO hebben? Dat is niet anders dan het gevolg van misbruik door velen. Want als het gaat om mentaliteit zijn de grote graaiers bij de banken niet anders dan jouw onrendabelen. Het enige verschil is dat de rijken geld hebben en de armen niet. In de kern blijft de mens gelijk. We moeten er gewoon beter in slagen de echte onrendabelen te onderscheiden van de luie profiteurs. Dan moet het systeem eenvoudig betaalbaar zijn. Maar we zijn te lief geweest. Daarom is het denk ik goed dat we de mens weer een beetje op zichzelf terugwerpen. Wie echt niet verder kan wordt geholpen, de rest kan een flinke schop onder zijn kont krijgen.
"Want zonder concurrentie red dit land het ook niet." Waarop baseer je dit, Rob? En dit: "Maar we zijn te lief geweest." ..?
Sommige dingen die je schrijft zijn nogal kort door de bocht en klinkklare drogredenen naar mijn idee: - 'zonder concurrentie red dit land het ook niet' Concurrentie is alleen te prevaleren als je een dienst of product levert die een verbetering inhoud. In plaats van concurrentie is het beter elkaar aan aan te vullen met unieke producten i.p.v in dezelfde vijver gelijksoortige producten aan te bieden. Concurrentie leidt altijd tot problemen. - 'Maar het afzetten tegen de commercie is vechten tegen windmolens. Jullie moeten ook reeel worden als je wilt regeren. Zoek naar de balans; Commercie wordt niet afgewezen door de SP. (Ze verkopen ook artikelen.) Het gaat om smerige en achterbakse verkooptechnieken die consequent moeten worden aangekaart en bestreden. Overigens heeft de SP uitstekende ideeën voor het MKB. -'We moeten niet doen alsof het hier een bende is want we hebben het hier niet zo slecht als MArcel wil doen geloven.' Het is hier wél een bende. Zakelijke- en partijpolitieke belangen, verdedigd door een schare ambtenaren, worden hier doelbewust door de strot geduwd. Leugens en drogredenen regeren. Inhoudelijke discussies in de politieke arena worden vermeden, gebagatelliseerd en/of met drogredenen gevoerd. - 'Alleen vergelijken de onrendabelen zich met de andere Nederlanders die meer geld hebben en niet met andere wereldburgers die het veel minder hebben dan zij.' Het gaat niet om 'de schaal van zieligheid in vergelijking tot..' Het gaat om wat zich hier afspeelt. En ik vind het schrijnend en er is hier wél een bende gemaakt! Loop eens een tijdje mee met de maatschappelijk werkers zou ik je willen vragen. Als 1 op de vijf Nederlanders in financiële problemen zit (CPB) moet dit wel wat zeggen lijkt me. Van Dam heeft gelijk. - 'Alleen maar oog voor solidariteit zou ontaarden in oneigenlijk gebruik van verworven rechten.' Als er één partij heeft die consequent mensen aanmoedigt te gaan werken is het de SP wel. Oneigenlijk gebruik van verworven rechten wordt ook bij de SP negatief beoordeeld en veroordeeld. Het gaat er dan wel om de kafkaiaanse rigide ambtelijke regels, gebrek aan arbeidsplaatsen, schandalig lage minimumlonen, ontkennen van arbeid gerelateerde aandoeningen hard aan te pakken. - 'Want hoe kon dit land in godsnaam 1 miljoen mensen in de WAO hebben? Dat is niet anders dan het gevolg van misbruik door velen.' Hier maak je een asociaal grove denkfout. Je gebruikt een drogreden en koppelt dit aan een denkbeeldig percentage misbruikers met een stellige overtuiging dat het Wilders niet zou misstaan. Het percentage misstanden is relatief laag, 3,5% gemiddeld. - 'Want als het gaat om mentaliteit zijn de grote graaiers bij de banken niet anders dan jouw onrendabelen.' Hier blijkt wel uit dat je de documentaire niet kan hebben gezien. De vergelijking is dom, vals en onder de gordel. - 'Het enige verschil is dat de rijken geld hebben en de armen niet. In de kern blijft de mens gelijk.' Geld is ontstaan als ruilmiddel. In deze context zijn mensen die deze 'ruilmiddelen' niet meer op de markt brengen dus dieven. Leuke discussiestof. Mensen zijn niet gelijk maar wel gelijkwaardig. - 'We moeten er gewoon beter in slagen de echte onrendabelen te onderscheiden van de luie profiteurs.' Daar wordt constant hard aan gewerkt. Of wil je soms een "big Brother' maatschappij? - 'Dan moet het systeem eenvoudig betaalbaar zijn.' 3,5 % misbruikers laten betalen levert niets op. - 'Daarom is het denk ik goed dat we de mens weer een beetje op zichzelf terugwerpen. Wie echt niet verder kan wordt geholpen, de rest kan een flinke schop onder zijn kont krijgen.' Kort door de bocht. De Onrendabelen worden al op zichzelf teruggeworpen door het huyidige asocoale systeem. Daarom komen ze er niet uit. Rob. Kijk nog eens naar de documentaire zou ik je willen vragen. Je draait de rollen om.