Een schouderklopje voor Joost Eerdmans en Leefbaar Rotterdam

Een week of wat geleden heb ik een streng stuk geschreven over Joost Eerdmans en Leefbaar Rotterdam. Ik gebruikte het wildplassen als voorbeeld voor de mentaliteit van die partij, die – hield ik staande – niet verder kwam dan verbieden in plaats van oplossingen te bieden. Zo werd het wildplassen bij een metrostation alleen bestreden met boetes en controles terwijl er geen sprake was van uitbreiding van het aantal urinoirs.

Donderdag presenteerde Leefbaar Rotterdam-wethouder Joost Eerdmans een stuk over deze problematiek die in Rotterdam, waar ze van bijnamen houden, meteen al ‘de zeiknota’ heette.

Citaat: “Bij een aantrekkelijke, gastvrije en trendy stad horen openbare toiletvoorzieningen. Ervaring leert dat er bij hoge nood een tekort is aan toiletten”.

Eerdmans wil wildplassers beboeten met honderdveertig euro. Tegelijkertijd komen er veel meer urinoirs. De gemeente wil bovendien flyers laten drukken met informatie over waar ze terecht kunnen als aan de openbare weg een krachtige aandrang zich voordoet.

Wij zien hier dus een mix van handhaving en gemeentelijke dienstverlening aan het publiek.

Het is van mijn kant een daad van rechtvaardigheid om dat hier te signaleren. Goed gedaan, Joost Eerdmans. En ik heb je de vorige keer ten onrechte de maat genomen.