Scheidende babyboomers

In the Guardian lees ik dat ouderen steeds vaker gaan trouwen. Het komt erop neer dat de generatie van de babyboomers niet zo conventioneel was. Het is de Turks Fruit generatie die als ze dan trouwden op de fiets naar het stadhuis ging, een grote bruiloft uit de weg ging, maar eventueel wel bereid was een papiertje te regelen, want het boterbriefje was maar een ambtelijke procedure.

Mijn vrouw en ik woonden samen en voor vijf gulden vijfenzeventig trouwden we met drie echtparen tegelijkertijd in één ceremonie enkele weken voor onze zoon geboren werd. Thuis een plakje cake en daarna weer door met het gewone leven. Nooit spijt van gehad.

Het huwelijk als ceremonie teneinde het moment om een leven samen met een ander te vieren is echter helemaal terug en babyboomers vinden het tegenwoordig ook leuk. Het artikel in de Guardian ‘Waarom de 65-plussers voor het huwelijk zijn gevallen ‘ geeft de cijfers voor het Verenigd Koninkrijk: in de periode 2004-2012 nam het aantal grijze bruidegommen met 25 procent toegenomen en het aantal oudere bruiden met 21 procent. Volgens Britse deskundigen zou dat komen omdat Engelse oudere vrouwen steeds vaker een publiek leven willen en mannen een rustig leven. Vrouwen zoeken een partner om mee uit te gaan en mannen zoeken een partner om bij thuis te kunnen komen.

Het gaat in de huwelijken van die babyboomers volgens de Engelse relatietherapeuten die voor het artikel werden geïnterviewd niet om chocolademelk en oppassen op de kleinkinderen. Vrouwen hebben botox en doen aan pilatus om een spijkerbroek aan te kunnen trekken. Mannen zijn nog fit en willen iemand hebben om ze op een cruise te vergezellen. De babyboomers zouden zo vreselijk avontuurlijk zijn. Ik zie mijn generatiegenoten inderdaad allerlei reizen maken waar ze vroeger de tijd niet voor namen: Himalaya verkennen, de Sahara kamelentocht, de sentimental journey door voormalige koloniën. Dat is leuker om samen met iemand te ondernemen.

In Nederland is een dergelijke trend niet te zien. Er zijn nog zat ouderen die besluiten te trouwen, maar om nu te zeggen dat er een explosie aan grijze huwelijken is, nee. Bovendien hebben we een tijdlang de flitshuwelijken gehad waardoor het gemakkelijker werd om uit elkaar te gaan. Heel wat vrouwen ontdekten dat het heerlijk is om zijn was niet meer te doen en niet mee te hoeven kijken naar die stomme wereldkampioenschappen voetbal. Leuke dingen doen kan ook met vriendinnen. Daar heb je geen man voor nodig.

En nu lees ik vandaag dat we in Nederland niet een explosie aan grijze huwelijken hebben, maar een zelfs een behoorlijke toename aan grijze scheidingen.

In 2000 gingen er volgens het CBS 2000 mensen tussen 60 en 70 uit elkaar, maar in 2012 waren dat er 3700. Het aantal scheidingen bij mensen rond de tachtig is zelfs verdubbeld. Nederlandse deskundigen zeggen hierover: ”Het zijn de generaties die in de jaren ’60 en ’70 volwassen werden en als eersten anders over trouwen en scheiden gingen denken. Die mensen vinden nu, vaker dan vroeger, dat als je niet meer verliefd bent, je er dan mee stopt’”.

In Engeland en in Nederland worden dus dezelfde clichés over babyboomers (anders denken over het huwelijk) van stal gehaald om tegengestelde dingen te verklaren. Het komt omdat ze wel de cijfers op een rijtje hebben, maar over de oorzaken niets zinnigs kunnen zeggen en dan maar wat kletsen.

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Ivan schrijft voor Joop elke dag een Gezond Weetje van de Dag:  klik hier voor een overzicht