Schaduw over Rotterdam

In deze stad, waar de Maas stroomt en de lucht altijd verandert, is er een schok. Een echo van een gebeurtenis die ons allen raakt. De mensen van Rotterdam, sterk en onverzettelijk, voelen een pijn die doordringt tot in het hart van de stad.

We kennen allemaal wel iemand die in het Erasmus Medisch Centrum werkt, het is een plek waar levens worden gered, niet waar ze verloren gaan. Het is een plek van hoop, niet van angst. Maar nu is er een schaduw over gevallen.

Amerikaanse taferelen, zeggen sommigen. Explosieven, schietpartijen... Waar gaat het heen met Rotterdam? Maar we zijn en blijven Rotterdammers. We zijn sterk. We zijn veerkrachtig.

In deze tijden van duisternis, moeten we onthouden dat we niet alleen zijn. We hebben elkaar. We zijn een gemeenschap, een familie. We zullen deze pijn voelen, maar we zullen ook samen helen. Want dat is wat we doen.

Dus laten we elkaar vasthouden, laten we elkaar steunen. Laten we de liefde verspreiden, en niet de angst. Want we zijn Rotterdammers, en we laten ons niet klein krijgen.