Sargasso: Utrecht heeft geen grip op verbouwing stationsgebied

De gemeente Utrecht lijkt nauwelijks grip te hebben op de verbouwing van het stationsgebied, de grootste en misschien wel duurste binnenstedelijke verbouwing van Nederland. Dat toont onderstaande mini-documentaire, waarin de ontwikkelingen sinds het referendum in 2002 bekeken worden. De destijds gemaakte politieke beloftes en de achterliggende doelstellingen zijn grotendeels terzijde geschoven. Dat zegt architect en onderzoeker Ad van der Stok.

Hieronder een samenvatting van het betoog van Ad van der Stok op Sargasso :

Utrecht sprak zich in 2002 uit voor een open en groene variant. De huidige ruimtelijke opzet van Hoog Catharijne veroorzaakte sociale onveiligheid en die moest aangepakt worden. Uit de analyse blijkt echter dat de huidige opzet gewoon gehandhaafd blijft. Hoog Catharijne wordt vooral groter. De begane grond blijft een schemergebied vol stallingen. Van een populair onderdeel van de plannen, het herstellen van de historische singel, blijft weinig over.

Complexe ruimtelijke ontwikkelingen zoals dit centrumplan hebben een looptijd van vele jaren en dan blijkt het niet makkelijk het eigenlijke doel voor ogen te houden. Daarbij spelen drie factoren een complicerende rol.

De gemeenteraad zou controle moeten uitoefenen, maar zij wordt zelden bevolkt door mensen die, bijvoorbeeld door studie of ervaring, verstand hebben van complexe ruimtelijke projecten. Dat zelfde geldt overigens ook vaak voor wethouders ruimtelijke ordening.

De mensen die wel iets begrijpen van dit soort complexe opgaven, zijn in dienst van degene die aan de touwtjes trekken. Dat snoert ze de mond: ze spreken hun opdrachtgever hooguit binnenskamers tegen en dat is ze misschien niet eens kwalijk te nemen.

Tot slot is het niet eenvoudig dergelijke plannen op een toegankelijke manier voor het voetlicht te brengen van een publiek dat wellicht geïnteresseerd, maar niet deskundig is. Deze minidocumentaire is een poging dat voor het Utrechtse stationsgebied toch te doen.